72 پیامبران

تعداد پیامبرانی که در قرآن نام آنها ذکر شده به 30 نفر نمیرسد. و ظاهراً با احتساب آدم و لقمان و اسمعیل و هارون 26 نفر هستند که عبارتند از: آدم، نوح، هود، صالح، ابراهیم، لوط، اسمعیل، اسحق، یعقوب، یوسف، شعیب، موسی، هارون، ایوب، داود، سلیمان، یونس، ادریس، ذوالکفل، الیاس، الیسع، زکریا، یحیی، عیسی، لقمان و خاتم پیامبران محمّد مصطفی ص. البته خداوند در آیه 164 نساء سوره 4 میفرماید: رُسُلاً قَدْ قَصَصْناهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَ رُسُلاً لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ. «پیغمبرانی که قبلاً داستان آنها را برای تو گفته‌ایم و پیغمبرانی که داستان آنها را بتو نگفته‌ایم.» آیه 78 مؤمن یا غافر سوره 40 را هم ببینید. از تعداد پیغمبران در قرآن صحبتی نیست ولی خداوند در آیه 36 نحل سوره 16 میفرماید: لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ. «در بین هر دسته‌ای رسولی فرستادیم که اَلله (خدا) را بندگی (اطاعت بی چون و چرا) کنید و از بندگی طاغوت خودداری کنید.» آیه 47 یونس سوره 10 میفرماید: لِكُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ. «هر دسته‌ای پیغمبری دارد.» و آیه 24 فاطر سوره 35 میفرماید: إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فِيها نَذِيرٌ. «هیچ امتی (دسته‌ای، گروهی، عده‌ای) نیست مگر اینکه بیم دهنده‌ای (هشدار دهنده‌ای) در بین آنها بوده است.» اگر معجزه برای ایمان آوردن مردم و قبول این باشد که پیغمبر، فرستاده خداوند است قرآن برای دو نفر از پیغمبران معجزه را بیان میکند یکی موسی ع و یکی عیسی ع.

در باره موسی علیه‌السلام خداوند در آیه 101 اسراء سوره 17 میفرماید: لَقَدْ آتَيْنا مُوسى تِسْعَ آياتٍ بَيِّناتٍ. «به موسی نُه (9) آیه (معجزه) روشن دادیم.» آیه 12 سوره نمل را نیز ببینید. این آیات (معجزات) عبارتند از 1- مار شدن عصا 2- ید بیضاء (دست سفیدی که مریض نبود) (آیه 20 و 22 طه) طوفان و ملخ و شپش (کنه) و قورباغه و خون شدن آبها (آیه 132 اعراف) و عبور از دریا (آیه 63 شعراء). خداوند در بارۀ معجزات عیسی ع در آیه 49 آل‌عمران میفرماید: «عیسی گفت: ... من برای شما از گِل چیزی مثل پرنده میسازم و درآن میدمم (فوت میکنم) به اذن خدا پرنده‌ای میشود، و کور مادرزاد و ابرص (پیس) را شفا میدهم و مرده را به اذن خداوند زنده میکنم و شما را از آنچه میخورید و در خانه خود ذخیره میکنید آگاه میکنم.» آیه 110 مائده را هم ببینید. اگر نجات ابراهیم ع از آتش را هم که در آیه 69 انبیاء سوره 21 آمده است معجزه‌ای برای قبول مردم بدانیم در قرآن این معجزات برای این سه نفر آمده است. معجزه پیغمبر اسلام ص هم معجزۀ ابدی قرآن است که روابط ریاضی آن نشان میدهد که قرآن سخن پیغمبر حتی با همکاری تمام مردم آن زمان عربستان نبوده و نمی‌باشد. آیه 90 تا 93 اِسراء سوره 17 میفرماید: قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنا مِنَ الْأَرْضِ يَنْبُوعاً. «گفتند به تو ایمان نمی‌آوریم مگر اینکه از زمین چشمه‌ای برای ما در آوری و روان کنی.» أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهارَ خِلالَها تَفْجِيراً. «یا باغی از درختان خرما و انگور داشته باشی و نهرها را در آن جاری سازی.» أَوْ تُسْقِطَ السَّماءَ كَما زَعَمْتَ عَلَيْنا كِسَفاً أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ قَبِيلاً. «یا همانطور که فکر میکنی پاره‌ای از آسمان را روی کلّه ما بیندازی، یا اَلله (خدا) و فرشتگان را مقابل ما بیاوری.» أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقى فِي السَّماءِ وَ لَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنا كِتاباً نَقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحانَ رَبِّي هَلْ كُنْتُ إِلاَّ بَشَراً رَسُولاً. «یا خانه‌ای آراسته از طلا و نقره داشته باشی، یا به آسمان بروی، و تا نوشته‌ای که بخوانیم از آسمان برای ما نیاوری به بالا رفتنت ایمان نمی‌آوریم. بگو: صاحب اختیار من منزه است، آیا من جز انسانی که برای رساندن پیام فرستاده شده‌ام هستم؟» خداوند در آیه 23 بقره سوره 2 میفرماید: إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ. «اگر از آنچه بر بنده خودمان نازل کرده‌ایم دچار شک هستید، سوره‌ای مثل آن بیاورید و شاهدهای خود را هم غیر از اَلله (خدا) بیاورید تا اگر راست میگویید قضاوت کنند.» پیامبران همه برای اصلاح اجتماع (عمل صالح – کار درست – درستکاری) و بسط عدالت می‌آمدند تا مردم را از عقاید غلط آباء و اجدادی خود برگردانند. همانطور که خداوند در آیه 88 هود سوره 11 از قول شعیب ع میفرماید: إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ. «من – تا آنجا که از دستم بر آید – چیزی غیر از اصلاح نمیخواهم.» و در آیه 51 مؤمنون سوره 23 میفرماید: يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً. «ای پیغمبران از خوردنی‌های پاک بخورید ولی کار درست و صحیح بکنید.» و در آیه 25 حدید سوره 57 میفرماید: لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ. «محققاً پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن فرستادیم و با آنها کتاب و وسیله سنجش نازل کردیم، برای اینکه مردم عادل باشند.» پیغمبران می‌آمدند که بگویند: اُعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ. اَلله (خدا) را بندگی (اطاعت بی چون و چرا) کنید. معبودی (وجودی که در مقابلش احساس و ابراز کوچکی کنید و از دستورهایش بدون چون و چرا اطاعت کنید.) غیر از اَلله (خدا) وجود ندارد.» آیه 59، 65، 73 و 85 اعراف سوره 7 را ببینید.

ولی مردمی که شخصیت خود را از دست داده بودند متوجه عظمت این حکم نشدند و بنده دیکتاتورها و عوامفریبان شدند، همانطور که خداوند در آیه 25 نازعات سوره 79 در باره فرعون میفرماید: قالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى. «گفت: من بالاترین ارباب و صاحب اختیار شما هستم.» مطابق آیه 54 زخرف سوره 43 فرعون: اسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ. «قومش را خفیف کرد (تحقیر کرد و شخصیتشان را خرد کرد) در نتیجه از او اطاعت کردند.» تمام کسانی که میخواهند بر گرده مردم سوار شوند شخصیت آنها را خرد میکنند تا مطیع آنها شوند. آیه 64 آل‌عمران سوره 3 میفرماید: «ای اهل کتاب بیائید .... که بنده کسی غیر از اَلله نباشیم، و چیزی را شریک او نسازیم.» وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ. «و بعضی از ما بعضی را غیر از اَلله (خدا) ارباب خود نگیرند.» ولی مردم خود باخته‌ای که شخصیت خود را از دست داده بودند ارباب‌هائی غیر از خداوند برای خود گرفتند. همانطور که آیه 31 توبه میفرماید: اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ. «دانشمندان دینی و زاهدان تارک دنیای خود را و همینطور پیغمبرشان مسیح ابن مریم را به غیر از اَلله (خدا) ارباب و صاحب اختیار خود گرفتند. در صورتیکه به آنها دستور داده شده بود که فقط معبود یگانه (خداوند) را بندگی کنند (کار آنها خلاف توحید بوده) معبودی غیر از خدا وجود ندارد. منزّه و بسیار بالاتر از چیزهائی است که شریک او میسازند.» ولی مردم خود باخته از روش پدران خودباخته و بی شخصیت خود پیروی میکردند و میکنند. همانطور که آیه 170 بقره سوره 2 میفرماید: إِذا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَيْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْقِلُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ. «وقتی به آنها گفته شود از آنچه اَلله (خدا) نازل کرده (کتاب الهی خود) پیروی کنید. میگویند ما از روشی که پدرانمان را بر آن یافتیم پیروی میکنیم. اگرچه پدرانشان چیزی را نفهمیده بودند و راه صحیح را نشناخته بودند.»

این فریب خوردگان با تحریک فریب دهندگان خود در طول تاریخ بشری همیشه با پیغمبران و دین صحیح آنان میجنگیده‌اند و میجنگند. همانطور که آیه 217 بقره سوره 2 میفرماید: لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا. «دائماً با شما میجنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند.» چون پیغمبران میخواستند آنها را از دین غلطشان برگردانند. همانطور که در آیه 53 به هود ع میگفتند: ما نَحْنُ بِتارِكِي آلِهَتِنا عَنْ قَوْلِكَ. «ما به خاطر حرفهای تو دست از معبودهای خود بر نمیداریم.» آیه 62 و 87 هود را هم ببینید. آیه 116 و 167 شعراء سوره 26 میفرماید: قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا نُوحُ (يا لُوطُ) لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (مِنَ الْمُخْرَجِينَ ) «گفتند ای نوح (ای لوط) اگر دست از این حرفها بر نداری سنگسار خواهی شد. (اخراج خواهی شد.)»