خداوند
در آیه 31 نساء
(سوره
4) میفرماید:
إِنْ
تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ
سَيِّئاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُمْ مُدْخَلاً كَرِيماً.
«اگر
از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید اجتناب
کنید گناهان دیگر شما را می‌بخشیم و شما
را وارد بهشت میکنیم.»
میدانیم
که خداوند دروغ نمیگوید و در صدد فریب بندگان خود
نیست چون آیه 122
نساء
میفرماید:
الَّذِينَ
آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ
تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا
وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً.
«کسانی
را که ایمان آوردند و کار درست کردند وارد بهشت‌هائی
که در آن نهرها روان است میکنیم، همیشه در آن خواهند
بود. این
وعده حقیقی اَلله است.
و
چه کسی راستگوتر از اَلله است.»
آیه
56 انعام
میفرماید: قُلْ
إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ
قُلْ لا أَتَّبِعُ أَهْواءَكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذاً وَ ما أَنَا مِنَ
الْمُهْتَدِينَ.
«بگو
من از بندگی کسانی که غیر از اَلله به کمک میخوانید
نهی شده‌ام. اگر
چنین کاری بکنم گمراه شده‌ام و از هدایت شدگان
نیستم.» آیه
66 مؤمن
(غافر)
میفرماید:
قُلْ
إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ
لَمَّا جاءَنِي الْبَيِّناتُ مِنْ رَبِّي وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ
لِرَبِّ الْعالَمِينَ.
«بگو
من از بندگی کسانی که غیر از اَلله به کمک میخوانید
نهی شده‌ام، چون دلیل‌های روشن از جانب
صاحب اختیارم برای من آمده.
و
بمن دستور داده شده که تسلیم صاحب اختیار کلیه افراد
بشر باشم.» آیه
90 نحل
سوره 16 میفرماید:
إِنَّ
اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى
وَ يَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ.
«اَلله
به عدالت و نیکوکاری و کمک به خویشان امر و از کارهای
زشت و ناپسند و تجاوز (و
فساد) نهی
میکند.» نماز
هم برای این واجب شده که انسان بیاد خدا باشد و از
کارهای زشت و ناروا خودداری کند.
چون
خداوند در آیه 14 طه
سوره 20 میفرماید:
إِنَّنِي
أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلاةَ
لِذِكْرِي.
«من
اَلله (خدا)
هستم.
معبودی
(وجودی
که بنده او باشید و در مقابل او احساس و ابراز حقارت کنید و
از دستورهایش بدون چون و چرا اطاعت کنید)
غیر
از من وجود ندارد. بنابراین
بندگی (اطاعت
بی چون و چرای)
مرا
بکن. و
نماز برای اینکه یاد من باشی بخوان.»
و
آیه 45 عنکبوت
سوره 29 میفرماید:
اُتْلُ
ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ
الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ
أَكْبَرُ.
«از
قرآن تا آنجا که بتو وحی شده بخوان و نماز را بپادار، چون نماز از
کارهای زشت و ناپسند جلوگیری میکند، و مسلّماً
ذکر اَلله (خدا)
بزرگتر
است.» شعیب
ع در آیه 88 هود
(سوره
11) به
مردم میفرماید:
ما
أُرِيدُ أَنْ أُخالِفَكُمْ إِلى ما أَنْهاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ
إِلاَّ الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ ما تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللَّهِ.
«من
در آنچه شما را از آن نهی میکنم سر مخالفت با شما را ندارم.
من
چیزی غیر از اصلاح –
تا آنجا که از دستم برآید –
نمیخواهم. موفقیّت
من در اینکار با اَلله (خدا)
است.»
چون
مردم مطابق آیه 87 هود
به او میگفتند: أَ
صَلاتُكَ تَأْمُرُكَ أَنْ نَتْرُكَ ما يَعْبُدُ آباؤُنا أَوْ أَنْ
نَفْعَلَ فِي أَمْوالِنا ما نَشؤُا.
«آیا
نمازت به تو دستور میدهد که ما آنچه پدرانمان بندگی میکردند
ترک کنیم؟ یا در اموالمان آنطور که میخواهیم
عمل نکنیم؟»
إِنَّكَ
لَأَنْتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ.
«تو
آدم پر حوصله و فهمیده‌ای هستی.»
این
حرفها از تو بعید است.
از
تو انتظار این حرفها را نداشتیم.
آیه
62 هود
(سوره
11) میفرماید:
به
صالح ع گفتند: قَدْ
كُنْتَ فِينا مَرْجُوًّا قَبْلَ هذا أَ تَنْهانا أَنْ نَعْبُدَ ما
يَعْبُدُ آباؤُنا.
«قبل
از این حرفها به تو امیدها داشتیم.
آیا
ما را از بندگی آنچه پدرانمان بندگی میکردند نهی
میکنی؟»
بله.
پیغمبران
برای همین آمده بودند که مردم را از دینداری
غلط بازدارند. مخالفت
مردم هم با پیغمبران برای همین کار بود که پیغمبران
به آنها میگفتند هم شما، هم پدرانتان، دینتان غلط بوده.
همانطور
که ابراهیم ع در آیه 54
انبیاء
(سوره
21) به
آنها میگوید:
لَقَدْ
كُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ.
«شما
و پدرانتان در گمراهی آشکاری بوده‌اید.»
کاری
که باید مسلمانان واقعی امروز بکنند و دین واقعی
آنها را به آنها نشان بدهند و آنها را به پیروی از کتاب
الهی خودشان دعوت کنند.
چون
خداوند در آیه 68 مائده
سوره 5 میفرماید:
قُلْ
يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا
التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ
وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ
طُغْياناً وَ كُفْراً.
«بگو
ای اهل کتاب تا مطابق تورات و انجیل و هر کتابی که به
شما نازل شده عمل نکنید دین واقعی ندارید.
البته
این حرفی که از صاحب اختیارت به تو نازل شده بر طغیان
و کفر عده زیادی از آنها اضافه میکند.»
مردم
گمراه امروزی هم در مقابل این حرف حق خداوند همینطورند
و بر طغیان و کفرشان اضافه میکند.
آیه
63 مائده
(سوره
5) میفرماید:
لَوْ
لا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ
الْإِثْمَ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ.
«چرا
خداپرستان و دانشمندان دینی، آنها را از گفتار سراپا گناه و
خوردن مال حرام نهی نمی‌کنند؟ مسلّماً کاری که
میکردند بد است.»
امروزه
نیز این سخنان پر از گناه در هر دینی زده
میشود. چون
مردم از غلوّ و مبالغه و گزافه‌گوئی خوششان می‌آید.
در
صورتیکه خداوند در آیه 77
مائده
میفرماید: قُلْ
يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لا
تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا
كَثِيراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ.
«بگو
ای اهل کتاب در دینتان بناحق غلوّ (مبالغه
گوئی و گزافه‌گوئی)
نکنید
و از دلخواه عده‌ای که قبلاً گمراه شدند و عده زیادی
را گمراه کردند و از راه راست منحرف شدند پیروی نکنید.»
گزافه‌گوئی
عیسویان که معلوم است اجازه بدهید از یکی
از کتابهای احادیث قدیمی هم نمونه‌ای
برای شما نقل کنم. در
حدیث 8 باب
موالید الائمه علیهم‌السلام مینویسد:
لِلْامامِ
عَشْرَ
عَلاماتٍ: یُولَدُ
مَطَهَّراً مُخْتوُناً،
وَ اِذا وَقَعَ عَلَی ألاَرْضِ
وَقَعَ عَلی راحَتِه رافِعاً صَوْتَهُ
بِالشَّهادَتَیْنِ،
وَ لایَجْنِبُ
وَ تَنامُ عَیْنُهُ
وَ لا نَیامُ قَلْبُهُ،
وَ لایَتَثاءَبُ و لایَتَمَطِی، وَ یَری
مِنْ
خَلْفِه
کَما یَری مِنْ
اَمامِه، وَ نَجْوه
کُرَائَحِهِ الْمِسْکِ،
وَ الْاَرْضُ
مُوَکِّلَهٌ بِسَتْرِه
وَ ابْتِلاعِه
و ...
«امام
ع ده علامت دارد: پاک
و ختنه شده بدنیا می‌آید، وقتی بدنیا
آمد کف دستش را به زمین میگذارد و شهادتین (اَشهَدُ
اَنْ لا اله الا الله وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ
اللَّهِ ص)
میگوید،
جُنُب نمیشود؛ چشمش میخوابد و قلبش نمی‌خوابد،
دهن درّه نمیکند وخمیازه نمیکشد، همانطور که از جلو
می‌بیند از پشت سرش هم می‌بیند،
مدفوعش بوی مشک (عطر)
میدهد،
و زمین وظیفه دارد آن را بپوشاند و ببلعد، ...»
و
در باب مولدالنبی ص در حدیث 11
مینویسد:
کانَ
فی رَسوُلِ اللهِ ص ثَلاثهٌ لَمْ
تَکُنْ
فی اَحَدٍ غَیْرِه:
لَمْ
یَکُنْ
لَهُ فیْءٌ
وَ کان لا یَمُرُّ فی طَریقٍ فَیُمَرُ فیهِ
بَعْدَ
یَوْمَیْنِ
اَوْ
ثَلاثَهٍ اِلاّ عُرِفَ اَنَّهُ قَدْ
مَرَّ فیهِ لِطیِبْ
عُرْفِه،
وَ کانَ لا یَمُرُّ بِحَجَرٍ وَ لا شَجَرٍ اِلاّ سَجَدَ لَهُ.
«در
رسول خدا ص 3 چیز
بود که در کس دیگری غیر از او نبود:
سایه
نداشت، از راهی عبور نمیکرد مگر اینکه پس از دو روز
یا سه روز هر کس در آن راه عبور میکرد بسبب بوی خوش
پیغمبر می‌فهمید که پیغمبر از آن راه
گذشته، از کنار هیچ سنگ و درختی رد نمیشد مگر اینکه
آن سنگ و درخت به او سجده میکرد.»
احادیث
موالید الائمه ع را بخوانید تا ببینید کسی
که موظف است غلوّ نکند چه چیزها نوشته.
اصلاً
گویا نویسنده توجه ندارد که اگر پیغمبر سایه
نداشت همه میفهمیدند که آدم معمولی نیست و فوق
بشر است. در
صورتیکه خداوند در آیه آخر کهف (سوره
18) به
پیغمبر میفرماید:
قُلْ
إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ
واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً
صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً.
«بگو
من بشری مثل شما هستم (تمام
اعضائی که شما دارید و تمام احتیاجات بشری را
دارم زن و بچّه دارم و غذا میخورم)،
تنها بمن وحی میشود که معبود شما معبود واحدی است.
بنابراین
کسی که امید دیدار صاحب اختیارش را دارد باید
عمل صالح (کار
درست بکند) و
کسی را در عبادتش شریک خداوندش نسازد.»
ولیکن
مردم از ترس عوام جاهل چنین افرادی را از نوشتن چنین
مطالبی نهی نمیکردند.
خداوند
در آیه 116 هود
(سوره
11) میفرماید:
فَلَوْ
لا كانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُوا بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ
عَنِ الْفَسادِ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ قَلِيلاً مِمَّنْ أَنْجَيْنا
مِنْهُمْ.
«چرا
در بین مردمی که قبل از شما بودند جز عده کمی از
افراد خردمند که ما آنها را نجات دادیم مردم را از فساد در زمین
نهی نمیکردند؟!!»
امروزه
هم مردم همانطور هستند.
خداوند
درآیه 73 مائده
(سوره
5) میفرماید:
لَقَدْ
كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ وَ ما مِنْ
إِلهٍ إِلاَّ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنْ لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ
لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ.
«کسانی
که گفتند اَلله یکی از سه خدا است کافر شدند.
در
صورتیکه معبودی جز معبود یگانه وجود ندارد.
اگر
افراد کافر از این چیزی که میگویند دست
بر ندارند عذاب دردناکی به آنها خواهد رسید.»
وظیفه
مسلمان چیست؟