در
این بحث در باره کلمه حلال در قرآن بررسی میکنیم.
قرآن
در آیه 275 بقره
(سوره
2) میفرماید:
أَحَلَّ
اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبوا.
« اَلله
خرید و فروش را حلال کرده و ربا را حرام کرده است.»
عیسی
مسیح ع در آیه 50
آل‌عمران
میفرماید:
لِأُحِلَّ
لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ
... فَاتَّقُوا
اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ.
آمده‌ام
«تا
بعضی از چیزهائی که بر شما حرام شده بود برای
شما حلال کنم ... بنابراین
از نافرمانی اَلله حذر کنید و از من اطاعت کنید.»
اما
آنچه را عیسی ع حلال کرده، احکام خداوند نبود.
بلکه
چیزهائی بود که مشایخ یهود حرام کرده بودند.
چون
در شماره 19: 5 متی
میفرماید: «هر
که یکی از این احکام کوچکترین را بشکند و به
مردم چنین تعلیم دهد در ملکوت آسمان کمترین شمرده
شود.» چون
مسیح ع مطابق شماره 17:
5 متی
مصدّق تورات است همانطور که آیه 50
آل‌عمران
بیان میکند. ولی
او در شماره 3 و
6 و
9 و
13: 15 متی
میفرماید: «شما
نیز با تقلید خویش چرا از حکم خدا تجاوز میکنید؟»
و
«با
تقلید خود حکم خدا را باطل نموده‌اید.»
«احکام
مردم (احکام
مشایخ) را
بمنزله فرایض (احکام
خداوند) تعلیم
میدهند.» و
«هر
نهالی که پدر آسمانی نکاشته باید کنده شود.»
آیه
116: 16 (سوره
نحل) میفرماید:
لا
تَقُولُوا لِما تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هذا حَلالٌ وَ هذا
حَرامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ
يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ.
«به
هر چه زبانی به دروغ بیان میکنید نگوئید
این حلال است و این حرام تا دروغی را سر هم کنید
و به اَلله نسبت دهید.
کسانی
که اینکار را میکنند رستگار نمی‌شوند.»
آیه
114 نحل
میفرماید: كُلُوا
مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالاً طَيِّباً وَ اشْكُرُوا نِعْمَتَ
اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ.
«از
آنچه حلال و پاک است و اَلله روزی شما کرده بخورید و شکر
نعمت اَلله را –
اگر او را بندگی میکنید –
بجا آورید.» آیه
168 بقره
و 88 مائده
را هم نگاه کنید. آیه
93 آل‌عمران
(سوره
3) میفرماید:
كُلُّ
الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَنِي إِسْرائِيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ
إِسْرائِيلُ عَلى نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ قُلْ
فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
«هر
غذائی بر یهودیان (فرزندان
یعقوب) قبل
از نزول تورات حلال بود بجز غذاهائی که خود یعقوب بر خودش
حرام کرده بود (نه
خداوند) بگو
اگر راست میگوئید تورات را بیاورید و آن را
بخوانید.» تا
معلوم شود اینطور بوده است یا نه.
چون
خداوند در شماره 3 باب
9 سفر
پیدایش (اولین
کتاب عهد عتیق که به تورات موسوم شده)
میگوید:
خداوند
به نوح فرمود: «هر
جنبده‌ای که زندگی دارد بر شما طعام باشد.
همه
را چون علف سبز به شما دادم.»
آیه
95 آل‌عمران
میفرماید: قُلْ
صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً.
«بگو
اَلله راست گفت. بنابراین
از آئین ابراهیم که موحد بود و مشرک نبود پیروی
کنید.» که
هر غذائی برای او حلال بوده، چون ابراهیم ع بعد از
نوح و قبل از یعقوب و فرزندانش و موسی ع بوده است.
آیه
160: 4 (سوره
نساء) میفرماید:
فَبِظُلْمٍ
مِنَ الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ طَيِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ
وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيراً.
«بخاطر
ظلم یهودیان و بعلت اینکه مردم را خیلی
از راه اَلله باز میداشتند خوردنی‌های پاکی
که برای آنها حلال بود بر آنها حرام کردیم.»
آیه
87: 5 (سوره
مائده) میفرماید:
يا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ
اللَّهُ لَكُمْ.
«ای
افراد با ایمان خوردنی‌های پاکی که اَلله
برای شما حلال کرده بر خود حرام نکنید.»
آیه
59 یونس
(سوره
10) میفرماید:
قُلْ
أَ رَأَيْتُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ
مِنْهُ حَراماً وَ حَلالاً قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى
اللَّهِ تَفْتَرُونَ.
«بگو:
آیا
توجه داشته‌اید به رزقی (خوراکهائی)
که
اَلله برای شما نازل کرده و شما بعضی از آنها را حرام و
بعضی را حلال ساخته‌اید.
بگو
آیا اَلله به شما چنین اجازه‌ای داده؟ (که
حلال و حرام را تعیین کنید؟)
یا
به اَلله افترا میزنید.»
آیه
4 مائده
(سوره
5) بعد
از اینکه گوشت حیوان مرده و خون و گوشت خوک و آنچه حیوان
درنده خورده باشد و آنچه بنام غیر خدا سر بریده شده باشد را
حرام میسازد میفرماید:
يَسْئَلُونَكَ
ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ.
«از
تو می‌پرسند چه چیزهائی برای آنها حلال
است. بگو
تمام خوردنی‌های پاک برای شما حلال است.»
و
آیه 5 مائده
میفرماید:
الْيَوْمَ
أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ
حِلٌّ لَكُمْ وَ طَعامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ
الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ
قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ
مُسافِحِينَ وَ لا مُتَّخِذِي أَخْدانٍ.
«امروز
خوردنی‌های پاک برای شما حلال است.
و
غذای اهل کتاب (یهودی‌ها
و عیسوی‌ها)
برای
شما حلال است و غذای شما هم برای آنها حلال است.
و
زنان مؤمن (مسلمان)
و
زنان دیندارانی که قبل از شما به آنها کتاب الهی داده
شده برای شما حلال هستند.
(میتوانید
با آنها ازدواج کنید)
بشرط
اینکه مهریه آنها را به آنها بپردازید و بصورت ازدواج
باشد نه بصورت زنا و معشوقه گرفتن.»
البته
گوشت خوک و خون نیز در آئین یهود و آئین مسیح
حرام است. چون
شماره 7: 11 لاویان
و 8: 14 تثنیه
میگوید: «و
خوک زیرا شکافته سم است و شکاف تمام دارد لیکن نشخوار
نمیکند. این
برای شما نجس است.»
و
شماره 14: 17 لاویان
میگوید: «خون
هیچ ذی جسد (حیوانی)
را
مخورید. زیرا
جان هر ذی جسد خون آن است.»
و
عیسی ع هم در شماره 17:
5 متی
میفرماید: «گمان
مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صحف (کتابهای)
انبیاء
(پیغمبران)
را
باطل سازم؛ نیامده‌ام تا باطل نمایم بلکه تا تمام
کنم.» و
در شماره 20 تا
آخر باب 5 احکام
تورات را سخت‌تر میکند.
اما
پیغمبر اسلام آمده که بارها را سبک کند همانطور که آیه 157
اعراف
(سوره
7) در
باره پیغمبر ص میفرماید:
يَأْمُرُهُمْ
بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُحِلُّ لَهُمُ
الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ
إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتِي كانَتْ عَلَيْهِمْ.
«آنها
را بکارهای نیک امر میکند و از کارهای ناپسند
نهی میکند و پاکیزه‌ها را برای آنها حلال
میکند و چیزهای ناپاک را بر آنها حرام میکند و
بار سنگین آنها و بندهائی که بر آنها بود از دوش آنها بر
میدارد.» و
در باره زن و شوهر آیه 187
بقره
(سوره
2) میفرماید:
أُحِلَّ
لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيامِ الرَّفَثُ إِلى نِسائِكُمْ هُنَّ لِباسٌ
لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ.
«شبهای
ماه رمضان همخوابگی با زنانتان برای شما حلال شده، آنها
پوشش شما هستند و شما پوشش تن آنها.»
زن
و مرد مطابق آیه 21 روم
(سوره
30) برای
آسایش هم آفریده شده‌اند.
آیه
24 نساء
(سوره
4) پس
از اینکه ازدواج با زن پدر و مادر و دختر و خواهر و عمه و خاله و
دختر برادر و دختر خواهر و مادر و خواهر شیری و مادر زن و
دختر زنی که با او عروسی کرده‌اند و عروس و جمع بین
دو خواهر در یک زمان و زن شوهردار را حرام میکند، میفرماید:
أُحِلَّ
لَكُمْ ما وَراءَ ذلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِكُمْ مُحْصِنِينَ
غَيْرَ مُسافِحِينَ.
«برای
شما حلال است (جایز
است) که
با مال خود با زنانی غیر از اینها ازدواج کنید.
ازدواج
باشد نه زنا.» آیه
19 نساء
میفرماید: يا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ
كَرْهاً وَ لا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ ما آتَيْتُمُوهُنَّ
إِلاَّ أَنْ يَأْتِينَ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ وَ عاشِرُوهُنَّ
بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً
وَ يَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْراً كَثِيراً.
«ای
افراد با ایمان برای شما حلال نیست که زنان را (یا
از زنان) به
اجبار ارث ببرید. و
بر آنها سخت نگیرید که قسمتی از آنچه به آنها
داده‌اید از آنها بگیرید.
مگر
اینکه کار زشت واضحی کرده باشند.با
خوبی با آنها رفتار کنید.
اگر
از آنها بدتان می‌آید چه بسیار امکان دارد که
شما از چیزی بدتان بیاید در صورتیکه
اَلله در آن خیر زیادی قرار داده باشد.»
در
مورد طلاق در آیه 228
تا
229 بقره
میفرماید:
الْمُطَلَّقاتُ
يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلاثَةَ قُرُوءٍ وَ لا يَحِلُّ لَهُنَّ
أَنْ يَكْتُمْنَ ما خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحامِهِنَّ
... لَهُنَّ
مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ.
«زنانی
که طلاق داده شده‌اند تا سه بار پاک شدن از قاعدگی صبر
میکنند و برای آنها حلال نیست که اگر آبستن هستند آن
را مخفی کنند ... آنها
حقوقی دارند همانطور که وظائفی بخوبی بر عهده آنها
است.» الطَّلاقُ
مَرَّتانِ فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسانٍ وَ لا
يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلاَّ
أَنْ يَخافا أَلاَّ يُقِيما حُدُودَ اللَّهِ.
«طلاق
دو بار است بنابراین یا بخوبی با هم زندگی
میکنید یا با شایستگی از هم جدا
شوید. شما
حق ندارید ذره‌ای از چیزهائی که به
زنانتان داده‌اید از آنها بگیرید، مگر اینکه
ترس این باشد که حدود اَلله را اجرا نکنند.»