در
قرآن کلمه نجس یکبار و بصورت نَجَس در آیه 28
توبه
(سوره
9) آمده
است که میفرماید:
يا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا
يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا.
«ای
افراد با ایمان (ای
کسانی که به رسالت محمد و الهی بودن قرآن ایمان
دارید) افراد
مشرک نَجَس هستند بعد از امسال به مسجدالحرام نزدیک نشوند.»
وارد
مسجدالحرام نشوند. می‌بینیم
که نباید وارد مسجدالحرام بشوند، نه اینکه اگر دستتان به
آنها خورد موظف باشید که دستتان را بشوئید یا بقولی
آب بکشید. فقط
در این آبه صحبت از نجس و نجاست هست و بس.
صحبت
ما در باره قرآن است نه چیز دیگر.
قرآن
در آیه 6 مائده
که آخرین سوره‌ای است که بر پیغمبر ص نازل شده
میفرماید: يا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا
وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا
بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَ إِنْ كُنْتُمْ
جُنُباً فَاطَّهَّرُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أَوْ عَلى سَفَرٍ أَوْ
جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ
تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا
بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ مِنْهُ ما يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ
عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ
نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ.
«ای
افراد با ایمان وقتی برای نماز برخاستید صورت و
دستهایتان را تا آرنج بشوئید و تا قوزک پاهایتان
(بقولی)
مسح
بکشید. (و
بقولی بشوئید.) و
اگر جنب بودید خود را پاک سازید و اگر مریض یا
بر سفر بودید یا یکی از شما از غائط (محل
دفع و قضای حاجت) آمد
یا با زنان همخوابگی کردید و آب پیدا نکردید
با خاک پاک تیمّم (قصد
و نیّت) کنید
و از آن خاک بصورت و دستهایتان مسح بکشید.
اَلله
(خدا)
نمیخواهد
برای شما اشکال تراشی کند بلکه میخواهد شما را پاک
(تمیز)
کند
و نعمتش را بر شما تمام کند تا شما سپاسگزاری کنید.»
غائط
مدفوع انسان است و به مستراح هم بعلت اینکه دفع فضولات انسانی
است غائط گفته میشود.
آیه
43 نساء
(سوره
4) نیز
میفرماید: يا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى
حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلاَّ عابِرِي سَبِيلٍ
حَتَّى تَغْتَسِلُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أَوْ عَلى سَفَرٍ أَوْ
جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ
تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا
بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ.
«ای
افراد با ایمان وقتی مست هستید نماز نخوانید،
(به
نماز نزدیک نشوید)
تا
موقعی که بدانید چه میگوئید و همینطور
وقتی که جنب هستید نماز نخوانید تا اینکه غُسل
کنید (خود
را بشوئید.) مگر
اینکه عبور کننده از راهی باشید.
و
اگر مریض یا بر سفر بودید یا یکی
از شما غائط (مستراح)
آمد
یا با زنان همخوابگی کردید و آب پیدا نکردید
با خاک پاک تیمّم کنید و از آن خاک پاک بصورت و دستهایتان
مسح بکشید.» سوره
نساء نیز اواخر هجرت نازل شده و معلوم میشود که مسلمانان در
مکه و اوائل هجرت به مدینه بدون وضو و غسل نماز میخوانده‌اند
چون حکم وضو و غسل نیامده بود.
می‌بینیم
که در مورد منی و آمیزش با زنان و غائط لفظ نجس وجود ندارد
بلکه فقط لفظ طهارت و غسل (شستشو)
در
بارۀ آن بکار رفته شاید بتوان گفت که بعلت کثافت آن بوده.
در
انجیل هم یکبار کلمۀ نجس بکار رفته.
چون
عیسی مسیح ع در شماره 17
تا
20: 15 انجیل
متی میفرماید:
«آیا
... هنوز
نیافته‌اید که آنچه از دهان فرو میرود داخل شکم
میگردد و در مبرز (مستراح)
افکنده
میشود * لیکن
آنچه از دهان برآید از دل صادر میگردد و این چیزها
است که انسان را نجس میسازد *
زیرا
که از دل بر می‌آید خیالات بد و قتل‌ها و
فسق‌ها، دزدی‌ها، و شهادات دروغ و کفرها *
اینها
است که انسان را نجس میسازد لیکن خوردن با دستهای
نشُسته انسان را نجس نمیگرداند.»
اما
در تورات از نجاست زیاد صحبت شده چون در باره گوشت حیوانات
در شماره 3 تا
21 باب
14 تثنیه
و 1 تا
43: 11 لاویان
میفرماید:
«خداوند
موسی و هارون را خطاب کرده به ایشان گفت:
بنی‌اسرائیل
را خطاب کرده بگوئید اینها حیواناتی هستند که
میباید بخورید از همه بهائمی که بر روی
زمین‌اند. هر
شکافته سم که شکاف تمام دارد و نشخوار کننده از بهایم آن را
بخورید. اما
از نشخوار کنندگان و شکافتگان سم، اینها را مخورید
یعنی شتر را مخورید زیرا نشخوار میکند
لیکن شکافته سم نیست.
آن
برای شما نجس است. و
وَنَک زیرا نشخوار میکند اما شکافته سم نیست.
این
برای شما نجس است. و
خرگوش را زیرا نشخوار میکند ولی شکافته سم نیست
... و
خوک زیرا شکافته سم است و شکاف تمام دارد لیکن نشخوار
نمیکند ... از
گوشت آنها نخورید و لاش آنها را لمس نکنید ...
هر
چه پر (باله)
و
فلس دارد در آب خواه در دریا، خواه در نهرها آنها را بخورید
... و
از مرغان اینها را مکروه دارید خورده نشوند ...
همه
حشرات بالدار که بر چارپا میروند برای شما مکروه‌اند.
لیکن
از همه حشرات بالدار که بر چهار پا میروند اینها را بخورید
... و
سایر حشرات بالدار که چهارپا دارند برای شما مکروه‌اند.
از
آنها نجس میشوید.
هر
که لاش آنها را لمس کند تا شام نجس باشد.
و
هر که چیزی از لاش آنها را بردارد رخت خود را بشوید و
تا شام نجس باشد. و
... و
... و
» در
این فصل 33 بار
کلمه نجس آمده است. و
در شماره 33 و
35 آن
یعنی باب 11
لاویان
آمده است: «هر
ظرف سفالین که یکی از اینها در آن بیفتد
آنچه در آن است نجس باشد و آن را بشکنید ...
و
بر هر چیزی که پاره‌ای از لاش آنها بیفتد
نجس باشد خواه تنور خواه اجاق شکسته شود.»
در
مسیحیت واقعی نیز همه اینها نجس هستند.
چون
مسیح ع در شماره 17 تا
30: 5 انجیل
متی میفرماید:
«گمان
مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صحف انبیاء را
باطل سازم نیامده‌ام تا باطل نمایم بلکه تا تمام کنم *
زیرا
هر آینه بشما میگویم تا آسمان و زمین زائل نشود
همزه‌ای یا نقطه‌ای از تورات هرگز زائل
نخواهد شد تا همه واقع شود *
پس
هر که یکی از این احکام کوچکترین را بشکند و
بمردم چنین تعلیم دهد در ملکوت آسمان کمترین شمرده
شود. اما
هر که بعمل آورد و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ
خوانده خواهد شد* زیرا
بشما میگویم تا عدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان
افزون نشود بملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد.»
آیه
16 نساء
(سوره
4) میفرماید:
فَبِظُلْمٍ
مِنَ الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ طَيِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ
وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيراً.
«بعلت
ظلم یهودیان و بعلت اینکه بمقدار زیاد مردم را
از راه اَلله باز میداشتند خوردنی‌های پاکی
که برای آنها حلال بود بر آنها حرام کردیم.»
به
شماره 3: 9 پیدایش
و آیه 93 آل‌عمران
نگاه کنید.
در
شماره اول و 5: 12 لاویان
(از
کتاب عهد عتیق: کتاب
مقدس) آمده
است: «چون
زنی آبستن شده پسر نرینه بزاید آنگاه 7
روز
نجس باشد.» «و
اگر دختری بزاید دو هفته ...
نجس
باشد.» و
در شماره 2 تا
22: 15 لاویان
آمده است: «مردی
که جریان در بدن خود دارد بسبب جریانش نجس باشد ...
هر
بستری که صاحب جریان بر آن بخوابد ...
و
هر چه بر آن بنشیند نجس باشد ...
هر
که بنشیند بر هر چه صاحب جریان بر آن نشسته ...
و
هر که بدن صاحب جریان را لمس نماید ...
و
اگر صاحب جریان بر شخص طاهر آب دهان اندازد رخت خود را بشوید
و با آب غسل کند و تا شام نجس باشد ...
هر
ظرف سفالین که صاحب جریان آن را لمس نماید شکسته شود
... چون
منی از کسی درآید تمامی بدن خود را با آب غسل
دهد و تا شام نجس باشد ...
اگر
زنی جریان دارد و جریانی که در بدنش است خون
باشد 7 روز
در حیض خود بماند و هر که او را لمس نماید تا شام نجس باشد
و هر که بستر او را لمس نماید ...
و
هر که چیزی را که بر آن نشسته بود لمس نماید رخت خود
را بشوید و با آب غسل کند و تا شام نجس باشد ...»
در
این باب 36 بار
از نجس و نجاست صحبت شده در صورتیکه از این دو بحث سخنی
در قرآن نمی‌یابیم.
در
مورد غذا شماره 3 و
4: 9 پیدایش
(کتاب
اول عهد عتیق) خداوند
به نوح میفرماید:
«هر
جنبده‌ای که زندگی دارد برای شما طعام (غذا)
باشد.
همه
را چون علف سبز به شما دادم *
مگر
گوشت را با جانش که خون او باشد مخورید.»
خداوند
در آیه 93 آل‌عمران
(سوره
3) میفرماید:
كُلُّ
الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَنِي إِسْرائِيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ
إِسْرائِيلُ عَلى نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ قُلْ
فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
«هر
غذائی بر بنی‌اسرائیل (یهودیان)
حلال
بود. غیر
از آنچه اسرائیل (یعقوب)
بر
خودش –
قبل از اینکه تورات نازل شود –
حرام کرده بود. بگو
اگر راست می‌گویید تورات را بیاورید
و آن را بخوانید.»
تا
ببینیم مطابق آیه 3
و
4: 9 پیدایش
حلال بوده یا حرام.
شماره
23: 7 لاویان
(کتاب
عهد عتیق) میگوید:
«هیچ
پیه گاو و گوسفند و بز را مخورید *
اما
پیه مردار و پیه حیوان دریده شده برای هر
کار استعمال میشود لیکن هرگز خورده نشود *
زیرا
هر که پیه جانوری که از آن هدیۀ آتشین
برای خداوند میگذرانند بخورد آنکس که خورد از قوم خود منقطع
شود.» و
شماره 2: 7 لاویان
میگوید: «در
جائی که قربانی سوختنی را ذبح کنند قربانی جرم
را نیز ذبح بکنند و خونش را به اطراف مذبح بپاشند و از آن همه
پیه‌ش را بگذرانند.
دنبه
و پیه که احشا را می‌پوشاند.»