44 معجزه

آیه (آیت) به معنی نشانه است و جمع آن آیات (نشانه‌ها: علامت‌ها) میباشد. آیه در قرآن در سه مورد بکار رفته. یکی بمعنی آیات قرآن یعنی آنچه امروزه با شماره از هم جدا میشود که شخص بتواند به راحتی آن را پیدا کند. یک آیه ممکن است شامل 10 جمله باشد. مثل آیه 15 سوره شوری (سوره 42) دوم به معنی آیات (نشانه‌های) حکمت و قدرت خداوند. یعنی قوانینی که خداوند در جهان و طبیعت (خلقت و مخلوقات) گذاشته. مثل آیه 20 تا 25 روم (سوره 30) سوم بمعنی معجزه. لفظ معجزه در قرآن وجود ندارد. در قرآن فقط در باره معجزه موسی و عیسی علیهما السلام صحبت شده و اگر نجات ابراهیم را هم معجزه بدانیم تنها معجزه او بوده. در باره شتر صالح هم قرآن بحث زیادی ندارد. و از داستان پیدایش آن اثری در قرآن نیست. البته اگر معجزه را کاری بدانیم که برای هدایت مردم به اینکه پیغمبر خدا از طرف خدا مأموریت دارد و خدا برای اثبات پیغمبری او برای مردم معجزه‌ای صورت میدهد. البته پیغمبران معجزه را به اذن خدا صورت میدادند. خداوند درآیه 101 اِسراء (سوره 17) میفرماید: لَقَدْ آتَيْنا مُوسى تِسْعَ آياتٍ بَيِّناتٍ فَسْئَلْ بَنِي إِسْرائِيلَ إِذْ جاءَهُمْ فَقالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يا مُوسى مَسْحُوراً. «محققاً به موسی 9 معجزه دادیم. از بنی‌اسرائیل وقتی موسی پیش آنها آمد بپرس. فرعون به موسی گفت: ای موسی من فکر میکنم که تو سحر (جادو) شده‌ای.» و آیه 10 تا 13 نحل (سوره 27) میفرماید: خداوند به موسی گفت: أَلْقِ عَصاكَ فَلَمَّا رَآها تَهْتَزُّ كَأَنَّها جَانٌّ وَلَّى مُدْبِراً وَ لَمْ يُعَقِّبْ ... وَ أَدْخِلْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ فِي تِسْعِ آياتٍ إِلى فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ. فَلَمَّا جاءَتْهُمْ آياتُنا مُبْصِرَةً قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ. «عصایت را بینداز. (چون انداخت) و دید مثل یک مار حرکت میکند پشت کرده و در رفت و به عقب سرش هم نگاه کرد... (خداوند به او گفت) دستت را توی یقه‌ات بکن تا آن را سفید بدون بدی (بیماری) در بیاوری. با 9 آیه (معجزه) پیش فرعون و قومش برو. چون آنها افرادی هستند که از دستور خدا اطاعت نمی‌کنند. چون آیات روشن ما برای آنها آمد گفتند کاملاً معلوم است که کار تو سحر (جادو) است.» شکی در این نیست. البته بعضی‌ها بَيْضاءَ را درخشان معنی کرده‌اند در صورتیکه سفید مثل برف بود چون خداوند میفرماید بدون مرض چون در مرض پیسی یا بَرَص پوست سفید میشود مثل اینکه ذره‌ای خون در مویرگ‌های آن وجود ندارد. فاسق به معنی نافرمان یعنی کسی که از فرمان خداوند اطاعت نمیکند میباشد. کسی که از اطاعت خداوند خارج شده. غیر از دو معجزه عصا و ید بیضاء موسی 7 معجزه دیگر هم داشت که در باره 5 معجزه دیگر او در آیه 133 و 134 اعراف (سوره 7) خداوند میفرماید: فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ وَ الدَّمَ آياتٍ مُفَصَّلاتٍ. «بر آنها آیات (معجزه‌های) جداگانه‌ای که عبارت از طوفان و ملخ و شپش و قورباغه و خون باشد فرستادیم.» آیه دیگری که برای فرعون بود شکافته شدن دریا بود. همانطور که خداوند در آیه 63 شعراء (سوره 26) میفرماید: فَأَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ. «بنابراین به موسی وحی کردیم که با عصایت بدریا بزن (چون زد) دریا شکافته شد و هر قسمت آن مثل یک کوه بزرگ بود.» البته فرعون باز ایمان نیاورد و به تعقیب خود ادامه دادند و در نتیجه غرق شدند. معجزات دیگری که برای بنی‌اسرائیل بود مطابق آیه 60 بقره (سوره 2) عبارت بود از در آوردن آب از سنگ همانطور که خداوند میفرماید: إِذِ اسْتَسْقى مُوسى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ. «وقتی موسی برای قومش آب خواست به او گفتیم با عصایت به سنگ بزن (چون زد) دوازده چشمه از آن راه افتاد. هر دسته‌ای (12 قبیله بنی‌اسرائیل) محل آب خوردن خود را دانستند.» و خداوند در آیه 57 بقره به بنی‌‌اسرائیل میفرماید: ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى. «ابر را سایه‌بان شما ساختیم و مَنَّ وَ سَّلْوى را بر شما فرود آوردیم.» دیدیم که موسی با قدرت خودش چنین کارهائی نمیکرد بلکه وقتی دید عصایش بصورت مار در آمد در رفت و پشت سر خودش را هم نگاه نکرد. پیغمبران خودشان نمیتوانستند چنین کارهائی بکنند بلکه خداوند به این وسیله قدرت خود را بمردم نشان میداد تا ثابت کند پیغمبران پیغمبر او هستند.

قرآن در آیه 49 آل‌عمران (سوره 3) میفرماید: عیسی گفت: أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْيِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ. «من برای شما آیه‌ای (نشانه‌ای: معجزه‌ای) از صاحب اختیارتان آورده‌ام. من برای شما از گِل بشکل پرنده میسازم و در آن میدمم (فوت میکنم) تا آن به اِذن خدا (اَلله) پرنده‌ای بشود. و کور و پیس (آدم بَرَص دار) را شفا میدهم و مرده را به اذن اَلله (خدا) زنده میکنم و شما را از چیزهائی که در خانه میخورید و ذخیره میکنید خبردار میکنم.» آیه 110 مائده (سوره 5) را هم نگاه کنید. اما از اسمعیل و اسحق و یعقوب و هود و صالح و شعیب و نوح و داوود سلیمان و ایوب و یوسف و زکریا و یحیی و یونس و الیاس و الیسع و لوط و دیگران (ع) معجزه‌ای نشان نمیدهد معجزه‌ای که دیگران ببینند و بفهمند و ایمان بیاورند که آنها پیغمبر خدا بوده‌اند. در مورد شتر صالح ع آیه 64 و 65 هود (سوره 11) میفرماید: صالح به قومش گفت: يا قَوْمِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوها تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ قَرِيبٌ * فَعَقَرُوها فَقالَ تَمَتَّعُوا فِي دارِكُمْ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ ذلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ. «ای قوم من این شتر مال خدا (الله) است. این آیه‌ای برای شما است. بگذارید در زمین خدا (الله) بچرد و آزاری به آن نرسانید. چون بزودی دچار عذاب خواهید شد * (ولی آنها به حرف صالح گوش نکردند) و شتر را کشتند. صالح به آنها گفت سه روز در خانه‌های خود از زندگی استفاده کنید. این وعده راستی است.» که پس از سه روز دچار عذاب میشوید و در دو آیه بعد میفرماید دچار عذاب و نابود شدند. در باره پیغمبر ص مردم قومش مطابق آیه 20 یونس (سوره 10) میگفتند: لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ. «چرا آیه‌ای (معجزه‌ای) از صاحب اختیارش به او نازل نشده؟» آیه 7 و 27 رعد (سوره 13) را هم ببینید. آیه 38 رعد و آیه 78 غافر (مؤمن سوره 40) میفرماید: ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ. «هیچ پیغمبری نمیتواند بدون اِذن (اجازه) خدا آیه‌ای (معجزه‌ای) بیاورد.

مطابق آیه 90 تا 93 اِسراء (سوره 17) قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنا مِنَ الْأَرْضِ يَنْبُوعاً * أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهارَ خِلالَها تَفْجِيراً * أَوْ تُسْقِطَ السَّماءَ كَما زَعَمْتَ عَلَيْنا كِسَفاً أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ قَبِيلاً * أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقى فِي السَّماءِ وَ لَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنا كِتاباً نَقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحانَ رَبِّي هَلْ كُنْتُ إِلاَّ بَشَراً رَسُولاً. به پیغمبر ص «گفتند به تو ایمان نمی‌آوریم تا اینکه برای ما چشمه‌ای از زمین روان سازی، یا باغی از خرما و انگور داشته باشی که نهرها در آن روان باشد، یا پاره‌ای ازآسمان را آنطور که خیال میکنی روی ما بیندازی، یا اَلله و فرشتگان را مقابل ما بیاوری، یاخانه‌ای آراسته و زیبا داشته باشی، یا توی آسمان بالا بروی، به بالا رفتنت هم ایمان نمی‌آوریم تا اینکه نوشته‌ای با خود بیاوری که آن را بخوانیم. بگو صاحب اختیار من منزه است. آیا من غیر از بشری هستم که فرستاده خدا هستم.» معجزه پیغمبر قرآن بود که معجزه جاوید او است و روابط ریاضی که امروزه روز بروز بیشتر در قرآن کشف میشود نشان میدهد که چنین محاسباتی از دست پیغمبر بیسواد و تمام افراد آن روز ساخته نبوده چون کامپیوتر که نبوده بجای خود چرتکه هم برای حساب کردن این ارقام نداشتند. برای مثال شماره ترتیب هر سوره را با یک ماشین حساب ساده با تعداد آیات آن سوره جمع کنید بعد حاصل جمع‌های زوج را با هم جمع کنید و حاصل جمع‌های فرد را با هم البته درست 57 حاصل زوج بدست می‌آید و 57 حاصل جمع فرد. بعد شماره ترتیب یعنی یک تا 114 را با هم جمع کنید می‌بینید که درست 6555 یعنی به اندازه حاصل جمع‌های فرد بدست می‌آید بعد تعداد آیات را با هم جمع کنید می‌بینید درست 6236 یعنی به اندازه حاصل جمع‌های زوج بدست می‌آید. در 4 کلمه بّسم و اَلله و الرحمن و الرحیم 17 رابطه ریاضی به جساب ابجد وجود دارد. آیه 88 اِسراء (سوره 17) میفرماید: قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً. «بگو اگر انس و جنّ جمع شوند که مثل این قرآن را بیاورند نمیتوانند مثل آن را بیاورند. اگر چه بعضی از آنها به بعضی کمک کنند.» معجزه بودن قرآن هر روزه بیشتر ثابت میشود.