|
43
اظلم
(ظالمتر) |
آیه 93 انعام (سوره 6) میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ. «چه کسی ظالمتر از کسی است که دروغی را به اَلله افترا بزند یا بگوید بمن وحی شده، در صورتیکه چیزی به او وحی نشده باشد، یا بگوید من هم مثل آنچه اَلله نازل کرده نازل خواهم کرد؟» آیه 157 انعام میفرماید: فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ عَنْها سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آياتِنا سُوءَ الْعَذابِ بِما كانُوا يَصْدِفُونَ. «چه کسی ستمکارتر از کسی است که آیات اَلله را انکار میکند و از آن رو بر میگرداند؟ کسانی را که از آیات ما روگردان میشوند بعلت اینکارشان با عذاب بدی مجازات میکنیم.» آیه 57 کهف (سوره 18) میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها وَ نَسِيَ ما قَدَّمَتْ يَداهُ إِنَّا جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدى فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذاً أَبَداً. «چه کسی ظالمتر از کسی است که آیات صاحب اختیارش به او یادآوری شود و او از آن رو برگرداند و آنچه قبلاً کرده فراموش کند؟ ما بر دل‌های آنها حجابی قرار داده‌ایم که آن را بفهمند و در گوششان سنگینی بوجود آورده‌ایم. اگر آنها را به هدایت دعوت کنی هرگز هدایت نمی‌شوند.» این پرده و حجابی که مانع از فهمیدن آیات خدا میشود عقائد غلط آبا و اجدادی است که در جامعه آنها وجود دارد. همانطور که آیه 170 بقره (سوره 2) میفرماید: إِذا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَيْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْقِلُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ. «وقتی به آنها گفته شود از آنچه اَلله نازل کرده (وحی: کتاب الهی) پیروی کنید؛ میگویند ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتیم (عقائد پدرانمان) پیروی میکنیم. اگر چه پدرانشان عقل خود را بکار نینداخته و حقیقت را تشخیص نداده و راه صحیح را نشناخته باشند.» میدانیم که سواد و اطلاعات و درجه تحقیق نسل گذشته از نسل امروز خیلی کمتر بوده و سواد و اطلاعات نسل‌های گذشته آنها بترتیب از نسل بعد از خود کمتر بوده است. ولی انسان‌ها هنوز که هنوز است از عقائد آباء و اجداد خود پیروی میکنند. آیه 68 و 69 عنکبوت (سوره 29) میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْكافِرِينَ؟ «چه کسی ظالمتر از کسی است که دروغی را به خدا (اَلله) افترا (تهمت) میزند یا منکر حقیقت وقتی برای او بیاید میشود؟ آیا در جهنم جا برای افرادی که منکر آیات خدا میشوند وجود ندارد؟» وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ. «کسانی که در راه ما کوشش کنند، ما راه‌های خودمان را به آنها نشان میدهیم (هدایتشان میکنیم.) چون اَلله با نیکوکاران است.» این قول و تعهد خداوند است کوشش در راه شناخت راه او و عمل به آن به عهدۀ خود شما است. آیه 32 زمر (سوره 39) را هم ببینید.
خدا در آیه 22 سجده (سوره 32) میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها؟ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ. «چه کسی ظالمتر از کسی است که وقتی آیات خداوندش به او تذکر داده شد از آن رو بر میگرداند؟ ما از گناهکاران انتقام میگیریم.» آیه 7 صف (سوره 61) میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرُونَ. «چه کسی ظالم تر از کسی است که وقتی به اسلام دعوت میشود دروغ را به خدا افترا میزند؟ اَلله افراد منکر حقیقت را هدایت نمیکند.» آیه 144 انعام (سوره 6) میفرماید: فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ. «چه کسی ظالمتر از کسی است که دروغی را به اَلله افترا بزند (حرفی که خدا نزده از قول او بگوید) تا مردم را به علت بی اطلاعی گمراه کند؟ چون الله افراد ظالم را هدایت نمیکند.» این آیه در مورد حرام کردن بعضی از گوشت‌ها است و در آیه بعد گوشت‌های حرام را بیان میکند و در آیه بعد از آن علت تحریم بعضی از گوشت‌ها را بر قوم یهود بیان میکند. چون مطابق شماره 3 باب 9 پیدایش «هر جنبده‌ای (هر جانداری) که زندگی دارد برای شما طعام باشد. همه را چون علف سبز به شما دادم.»
آیه 140 بقره (سوره 2) میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ. «چه کسی ظالمتر از کسی است که شهادتی که از الله پیش او است (اطلاعی که از کتاب الهی دارد) کتمان (پنهان و مخفی) میکند؟ اَلله از کارهائی که میکنید غافل نیست.» خداوند در آیه 159 بقره میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ. «کسانی که دلیل‌های روشن و راهنمائی‌هائی را که ما نازل کردیم بعد از اینکه در کتاب آن را برای مردم بیان کردیم کتمان (پنهان) میکنند (به مردم نمیگویند) کسانی هستند که اَلله و لعنت کنندگان آنها را لعنت میکنند.» و در آیه 161 یعنی دو آیه بعد بیان میکند که این لعنت کنندگان فرشتگان و تمام مردم میباشند. با توجه به این آیه متوجه میشویم که چقدر از بزرگان مشهور ملعون از دنیا رفته‌اند. چون در هر نقطه دنیا که کسی از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیتش می‌نالد یا فریاد میکشد به باعث و بانی آن لعنت میکند و باعث آن همین افرادی بوده‌اند که حقایق دین را کتمان (پنهان) کرده‌‌اند و بمردم نگفته‌اند وگرنه قرن‌ها قبل باید دنیا از لوث ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسان‌ها پاک میشد. چون خداوند در آیه 25 حدید (سوه 57) میفرماید: لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ. «مسلماً پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن فرستادیم و با ایشان کتاب و وسیله سنجش نازل کردیم برای اینکه مردم عادل باشند.» و عدالت را بپا دارند. میدانیم که خداوند در بیان این هدف بزرگ الهی و بشری نه اشتباه کرده نه دروغ گفته. چون کسی که کاری را میکند بهتر از دیگران هدف و منظور خود را از آن کار میداند و خداوند که پیغمبران را فرستاده از منظور خود اطلاع کامل دارد.