|
34 اهل بهشت 1 |
شماره20: 5 و شماره 21 تا 23: 7 و شماره 12: 9 انجیل متی را ببینید. ایمان بی عمل کوچکترین فایده‌ای ندارد چون عیسی مسیح ع در شماره 21 تا 23: 7 انجیل متی میفرماید: «نه هر که مرا خداوند خداوند گوید وارد ملکوت آسمان میشود بلکه آنکس که اراده پدر مرا که در آسمان است بجا آورد.» و در شماره 22 آن میفرماید: «بسا در آن روز بمن خواهند گفت: خداوندا خداوندا آیا بنام تو نبوت ننمودیم؟ و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم؟ (مریضها را شفا ندادیم؟) و بنام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟» و در شماره 23 آن میفرماید: «آنگاه به ایشان صریحاً خواهم گفت که هرگز شما را نشناختم. ای بدکاران از من دور شوید.» نبوت کردن و شفا دادن و معجزه کردن دلیل مسیحی بودن نیست. درستکاری دلیل مسیحی بودن است. آیه 112 بقره میفرماید: بَلى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ. «آری هر کسی که خود را تسلیم اَلله (خدا) کرده و مسلمان باشد، پاداشش پیش صاحب اختیارش محفوظ است. نه ترسی دارند نه غصه‌ای.» و در آیه 113 بقره میفرماید: قالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصارى عَلى شَيْءٍ وَ قالَتِ النَّصارى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلى شَيْءٍ وَ هُمْ يَتْلُونَ الْكِتابَ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ. «یهودیان گفتند عیسویان بر چیزی قرار ندارند (دینشان دین نیست و پاداشی ندارند.) و عیسویان گفتند: یهودیان بر چیزی نیستند. (اعتقاداتشان درست نیست. پاداشی ندارند و به بهشت نمیروند. چون ایمان به مسیح ندارند.) تمام افراد بی اطلاع هم عین همین حرف آنها را میزنند. اَلله روز قیامت در مورد این اختلاف نظری که داشتند بین آنها حکم میکند.» متأسفانه میدانیم که مسلمانان اسمی هم که از قرآن خود اطلاع ندارند همین حرف را میزنند. خداوند در آیه 214 بقره (سوره 2) میفرماید: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُ اللَّهِ؟ «آیا خیال میکنید که وارد بهشت میشوید؟ در صورتیکه هنوز فقر و بیماری‌ای که به کسانی که قبل از شما رسیده بود برای شما پیش نیامده است. وضع طوری بود که متزلزل شدند بحدّی که پیغمبر و کسانی که با او بودند گفتند: پس یاری و مدد اَلله (خدا) چه وقت خواهد رسید؟» رسیدن به بهشت مشروط به جهاد در راه خدا و استقامت است. جهاد چه مبارزه با نفس باشد چه مبارزه با بدکاران و مخالفان توحید. آیه 111 توبه (سوره 9) میفرماید: إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ. «اَلله جان و مال افراد با ایمان را به بهای بهشت از آنها خریده. در راه خدا (اَلله) میجنگند، میکشند و کشته میشوند. این وعده درستی است که خدا در تورات و انجیل و قرآن داده. چه کسی بهتر از اَلله (خدا) به عهدش وفا میکند؟» آیه 30 فصّلت (سوره 41) میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ. «کسانی که گفتند ارباب (صاحب اختیار) ما اَلله (خدا) است بعد هم استقامت ورزیدند (بنده کسی غیر از خدا نشدند) فرشتگان بر آنها نازل میشوند که نترسید و غصّه نخورید و با بهشتی که به شما وعده داده شده شاد باشید.» و آیه 13 و 14 احقاف (سوره 46) میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ * أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِينَ فِيها جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ. «کسانی که گفتند صاحب اختیار ما اَلله است و استقامت ورزیدند ترس و غصّه‌ای ندارند * آنها اهل بهشت هستند و همیشه در آن خواهند بود. این پاداش کارهائی است که میکردند.» بهشت مجّانی به کسی داده نمیشود. بهشت پاداش کار موحّدین واقعی است که در حفظ و بسط دین کوشش (جهاد) میکنند.
آیه 20 و 21 توبه (سوره 9) میفرماید: الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ * يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ. «کسانی که ایمان آوردند و مهاجرت کردند و با مال و جان خود د رراه اَلله (خدا) مبارزه کردند پیش خدا درجه بزرگتری دارند. چنین افرادی رستگار هستند. صاحب اختیارشان به آنها مژده رحمت و رضایت خود را میدهد و بهشت‌هائی دارند که در آن نعمت‌های جاودانی وجود دارد.» افراد متّقی و درستکار که از خدا و رسولش اطاعت میکنند. اهل بهشت هستند. نه مدعیان دینداری. خداوند در آیه 30 تا 32 نحل (سوره 16) میفرماید: قِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ؟ قالُوا خَيْراً لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ وَ لَدارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَ لَنِعْمَ دارُ الْمُتَّقِينَ * جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ لَهُمْ فِيها ما يَشاؤُنَ كَذلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ. «به افراد با تقوی گفته میشود: صاحب اختیار شما چه چیزی نازل کرد؟ میگویند: خیر و خوبی. اشخاصی که نیکی کنند در این دنیا وضع خوبی دارند. و مسلماً خانه آخرت آنها بهتر است. خانه افراد با تقوی مسلماً خوب است. خانه آنها بهشت‌های جاویدی است که در آن نهرها روان است وارد آن میشوند و هر چه بخواهند برای آنها در آن وجود دارد. اَلله به افراد متّقی (افراد با تقوی) اینطوری پاداش میدهد * افراد با تقوای پاکی که وقتی فرشتگان جان آنها را میگیرند به آنها میگویند: سلام بر شما. بخاطر کارهائی که میکردید وارد بهشت شوید.» بهشت بخاطر کار درست و تقوی به انسان‌ها داده میشود و مُفت و مجّانی نیست.
آیه 35 رعد (سوره 13) میفرماید: مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ أُكُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ عُقْبَى الْكافِرِينَ النَّارُ. «بهشتی که به افراد متقی وعده داده شده بهشتی است که نهرها در آن روان است و میوه و سایه آن دائمی است. این عاقبت کار افراد با تقوی است در صورتی که عاقبت افراد بی ایمان آتش جهنم است.» آیه 133 و 134 آل‌عمران (سوره 3) میفرماید: سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ. «به سوی آمرزش صاحب اختیارتان و بهشتی که عرض آن به پهنای آسمان‌ها و زمین است و برای افراد با تقوی آماده شده بشتابید * افراد با تقوائی که در توانگری و فقر انفاق میکنند و جلوی خشم و عصبانیّت خود را میگیرند و از خطای مردم در میگذرند. اَلله نیکوکاران را دوست دارد.» در مورد عمل صالح (درستکاری و کار درست) آیه 124 نساء (سوره 4) میفرماید: مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقِيراً. «هر مرد و زنی که مؤمن باشد و کار درست (عمل صالح) بکند وارد بهشت میشود و ذره‌ای به آنها ظلم نمیشود.» آیه قبل از آن یعنی آیه 123 نساء میفرماید: لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ. مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ وَ لا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً . «نه مطابق دلخواه و تصور شما است. نه مطابق دلخواه و تصور اهل کتاب، هر کس کار بدی بکند جزای آن را خواهد دید، و برای خودش یار و یاوری غیر از اَلله پیدا نمی‌کند.» آیه 7 و 8 سوره مؤمن یا غافر (سوره 40) میفرماید: فرشتگان میگویند: رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ * رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ. «صاحب اختیارا علم و رحمت تو شامل هر چیزی میباشد. خداوندا افرادی را که توبه کردند و از راه تو پیروی کردند بیامرز و آنها را از عذاب جهنم حفظ فرما * صاحب اختیارا آنها و پدران و همسران و فرزندان درستکار آنها را هم وارد بهشت نما. خداوندا تو توانا و حکیم هستی.» آیه 17 فتح (سوره 48) میفرماید: مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذاباً أَلِيماً. «هر کس از اَلله و پیغمبرش اطاعت کند، خدا او را وارد بهشت‌هائی میکند که نهرها در آن روان است. و هر کس از اینکار روگردان شود خدا او را با عذابی پر درد عذاب میکند.» توجه داشتید که کسانی که توبه کنند و از راه خداوند پیروی کنند خداوند گناه آنها را می‌بخشد. پس اگر تا بحال اشتباه میکردیم از حالا توبه کنیم و از خداوند بخواهیم که گناهان گذشته ما را ببخشد و از این به بعد از کتاب خدا (قرآن) پیروی کنیم و متقی و درستکار باشیم.