25 درستکاری

و خداوند در آیه 32 نور (سوره 24) میفرماید: وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ. «به افراد مجرد (بدون همسر) خود و نوکر و کلفت‌ها (غلامان و کنیزانی که آنوقتها وجود داشتند) همسر بدهید. اگر فقیر هستند. اَلله با فضل خودش آنها را بی نیاز خواهد کرد.» چون وقتی مسئولیت تأمین مخارج زندگی را پیدا کردند راه پیدا کردن و تأمین آن را نیز پیدا میکنند و با قبول کاری درآمد لازم را بدست می‌آورند. خداوند از خوردن مال حرام (سُحت) و زنا منع کرده نه خوردن و لذت بردن از غذاهای پاک و لذیذ و ازدواج. مسلمان در دعای خود مطابق آیه 201 بقره (سوره 2) میگوید: رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ. «صاحب اختیارا در دنیا وضع خوبی بما بده و در آخرت وضع خوبی بما بده و ما را از عذاب آتش جهنم حفظ نما.» مسلمان از خدا زندگی خوب دنیائی را میخواهد بدون اینکه نعمت ابدی بهشت را از دست بدهد. و میداند اینکار را با عمل صحیح و درست میتواند بکند. چون میداند اگر انسان در یک رشته از کارهائی که مورد نیاز اجتماع است اطلاعات لازم و کافی داشته باشد و در آن راه فعالیت کند میتواند خیلی بیشتر از آنچه احتیاج طبیعی او است بدست آورد و با مازاد آن در راه خدا و ساختن یک دنیای پاک جهاد مالی کند. مسلمان واقعی میداند به بهشت با دو بال میتوان رسید یکی ایمان و یکی عمل صالح (یعنی کار درست و صحیح و بجا و شایسته و سزاوار) همانطور که خداوند در آیه 82 بقره (سوره 2) میفرماید: الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ. «افرادی که ایمان داشته باشند و کار درست (عمل صالح) کرده باشند، اهل بهشت هستند و همیشه در آن خواهند بود.» مسلمان واقعی که به خدا و روز آخرت و بهشت و جهنم ایمان دارد سعی میکنند تمام کارهای صحیح را بشناسد و انجام دهد و کارهای زشت و ناروا را بشناسد و از آنها اجتناب کند تا به نعمت بی پایان بهشت ابدی برسد و از عذاب ابدی جهنم در امان باشد. مسلمان واقعی میداند که بهشت به ایمان تنها و خشک و خالی و ادعای دینداری به کسی داده نمیشود بلکه عمل صالح یعنی کار صحیح و درست لازم است تا انسان به بهشت برسد. چون مسلمان واقعی به آنچه در قرآن است ایمان دارد و در این آیه و امثال آن می‌بیند که برای رسیدن به بهشت ایمان تنها فایده ندارد بلکه کار درست و صحیح هم لازم است مسلمان مثل هر فرد عاقلی خواستار جلب منفعت و لذت واقعی و دفع ضرر و عذاب و رنج است چون خداوند به پیغمبر (ص) در آیه 188 اعراف (سوره 7) میفرماید: قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً وَ لا ضَرًّا إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ وَ لَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَ ما مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذِيرٌ وَ بَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ. «بگو من مالک نفع ضرری برای خودم نیستم – مگر تا آنجا که اَلله بخواهد – اگر غیب میدانستم حتماً خیر بیشتری را جلب میکردم و لطمه و آسیبی بمن نمیرسید. من فقط هشدار دهنده و بشارت دهنده‌ای برای افراد با ایمان هستم.» مسلمان هم مثل پیغمبر ص که انسانی مثل انسان‌های دیگر بود و فقط وظیفه سنگین پیغمبری بر عهده او گذاشته شده بود طالب جلب منفعت و رفع ضرر است. حرفهای عوامفریبانه را بدور اندازید. آدم عاقل چه نعمت و لذتی را بالاتر از نعمت‌های بهشتی و چه عذاب و رنجی را سخت‌تر از عذاب جهنم پر درد ابدی میداند؟ مسلمان میداند که به بهشت با ایمان و عمل صالح (کار درست) میرسد و در آن روز هیچکس برای دیگری نمیتواند کاری بکند. چون خداوند در آیه 33 سوره لقمان (سوره 31) میفرماید: يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَ اخْشَوْا يَوْماً لا يَجْزِي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَيْئاً إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ. «ای مردم از نافرمانی صاحب اختیارتان بر حذر باشید و از روزی بترسید که پدری جزای فرزندش را نمیدهد و فرزندی هم ذره‌ای جزای پدرش را نمیدهد (نمره کارنامه هر کسی مال خودش است). این وعده خدا حقیقت دارد. روابط زندگی دنیائی شما را گول نزند و شیطان فریبکار شما را فریب ندهد.» و در آیه 164 انعام (سوره 6) میفرماید: لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى. «هر کسی هر کاری که میکند فقط بر عهده خود او است. و هیچکس بار سنگین گناه دیگری را بر نمیدارد.» و در آیه 24 و 25 آل‌عمران (سوره 3) میفرماید: ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ وَ غَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ * فَكَيْفَ إِذا جَمَعْناهُمْ لِيَوْمٍ لا رَيْبَ فِيهِ وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ. «این (زیر بار نظر کتاب الهی نرفتن آنها) بعلت این است که میگویند آتش جهنم جز چند روز محدودی بما نمیرسد. و در دینشان مطالبی که بهم بافته و سر هم کرده بودند آنها را فریب داده * بنابراین وقتی آنها را برای روزی که شکی در آن نیست جمع میکنیم چگونه خواهد بود؟ روزی که پاداش هر کسی دقیقاً و بطور کامل مطابق کارهائی که کرده‌اند به آنها داده خواهد شد، و ظلمی به آنها نخواهد شد.»

و آیه 54 یس (سوره 36) میفرماید: فَالْيَوْمَ لا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ لا تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ. «بنابراین امروز به کسی ذره‌ای ظلم نمیشود، و به شما فقط به اندازه کارهائی که می‌کردید جزا داده میشود.» و آیه 49 کهف (سوره 18) میفرماید: وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً. « پرونده اعمال افراد در میان گذاشته میشود و گناهکاران را می‌بینی که از آنچه در آن است هراسان هستند. و میگویند: وای بر ما، این چه جور پرونده‌ای است؟! هیچ عمل کوچک یا بزرگی نیست مگر اینکه بحساب آمده. و هر کاری که کرده‌اندحاضر می‌یابند. و صاحب اختیار تو به کسی ظلم نمیکند.» و در آیه 254 بقره (سوره 2) خداوند میفرماید: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فِيهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْكافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ. «ای افراد با ایمان قبل از اینکه روزی بیاید که در آن خرید و فروش و رفاقت و شفاعتی وجود ندارد انفاق کنید. کسانی که این حقیقت را انکار کنند ظالمند.»

مسلمان واقعی این آیات را قبول دارد و تصمیم گرفته برای رسیدن به بهشت کار خلافی نکند و کارهای درست را انجام دهد.