20

اهل کتاب

دیدیم که هدف و مقصود خداوند از فرستادن تمام پیغمبران این است که مردم عادل باشند همانطور که در آیه 25: 57 سوره حدید میفرماید: لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ. «پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن فرستادیم و با ایشان کتاب و میزان نازل کردیم برای اینکه مردم عادل باشنداگر دینداران جهان متوجه این حقیقت باشند باید همگی در ساختن دنیایی که در آن اثری از ظلم و اجحاف و تبعیض بیجا نباشد با هم همکاری کنند. نه اینکه در مقابل هم صف بندی کنند و نیروئی که باید صرف ساختن یک دنیای پاک شود در اثر بی اطلاعی از هدف اصلی و اساسی دین که خداوند بیان میکند صرف مبارزه با هم شود. می‌بینیم که عیسی مسیح ع در شماره 13: 9 انجیل متی میفرماید: «نیامده ام تا عادلان را بلکه گناهکاران را به توبه دعوت نمایمو در شماره 18: 19 انجیل متی میفرماید: اگر بخواهی داخل حیات شوی «قتل مکن، زنا مکن، دزدی مکن، شهادت دروغ مده * و پدر و مادر خود را حرمت دار و همسایه خود را مثل نفس خود دوست دارکه پنج حکم اول آن جزو ده فرمان تورات در باب 20 خروج و 5 تثنیه میباشد. و عدالت تجاوز نکردن به جان و مال و ناموس و آرامش خیال دیگران است.

مسلمان واقعی که به کلام خدا و سخن خدا یعنی قرآن ایمان دارد و میداند که خداوند اشتباه نمیکند و دروغ نمیگوید و وقتی میفرماید منظور من از فرستادن پیغمبران این است که «مردم عادل باشندراست میگوید لذا میداند وظیفه دارد چنین دنیائی بسازد و در این راه کوچکترین همکاری صادقانه را بپذیرد چه رسد به اینکه بداند هدف تمام پیغمبران الهی برقراری عدالت در تمام جوامع بشری است و هدف پیروان واقعی کلیه ادیان و اصلاح طلبان واقعی یکی است و باید آنها را با این حقیقت آشنا کند و آنها را در این راه متحد کند و در جزئیات هر کدام مطابق اعتقادات دینی و آداب و رسوم خود عمل کنند. چون مسلمان واقعی که وظیفه دارد قرآن را بخواند و در باره مطالب آن تدبّر کند و از آن پیروی کند و مطابق آن اظهار نظر و حکم کند میداند که خداوند این وظیفه را به او خاطرنشان میکند. چون در آیه 13 و 15: 42 سوره شوی میفرماید: شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى وَ عِيسى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ... فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ «خداوند برای شما همان چیزی را قانونگذاری کرده که نوح را به آن سفارش کرده و همان چیزی است که بتو وحی کردیم و همان چیزی است که ابراهیم و موسی و عیسی را به آن سفارش کردیم که دین را اجرا کنید و در دین دچار تفرقه نشوید. قبول این چیزی که مردم را به آن دعوت میکنی بر مشرکین سخت است. ولی اَلله هر کس را بخواهد انتخاب میکند و هر کس را که بسوی او برگردد هدایت میکند ... تو مردم را به اجرای دین و تفرقه نداشتن در آن دعوت کن و همانطور که بتو دستور داده شده در اینکار استقامت داشته باش و از دلخواه مشرکین پیروی مکن. و بگو من بهر کتابی که اَلله نازل کرده ایمان دارم و بمن دستور داده شده که بین شما بعدالت رفتار کنم. اَلله صاحب اختیار ما و صاحب اختیار شما است. ما مسئول کارهای خودمان هستیم وشما مسئول اعمال خودتان هستید. بحثی بین ما باقی نماندهوقتی اَلله صاحب اختیار ما و شما است باید ببینیم او چه دستور و چه نظری میدهد. لذا مسلمان واقعی مردم را به اجرای دین و تفرقه نداشتن در آن دعوت میکند و از دلخواه مشرکین که کسی یا چیزی را کنار خدا قرار دادند و از فردی و گروهی پیروی کردند، پیروی نمیکند چون خداوند در آیه 31 و 32: 30 سوره روم میفرماید: لا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ * مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ. «از مشرکینی که دینشان را فرقه فرقه ساختند و بصورت گروه‌هائی در آمدند نباشید. هر دسته از آنها به اعتقادات خود شادند

خداوند در آیه 44 و 46 و 48: 5 سوره مائده میفرماید: إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِيها هُدىً و نوُرٌ ... وَ قَفَّيْنا عَلى آثارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ... وَ آتَيْناهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدىً وَ نُورٌ ... وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ. «ما تورات را نازل کردیم در تورات هدایت و نور است پیغمبرانی که تسلیم حکم و نظر خدا بودند و ربّانی‌ها و دانشمندان یهود مطابق آن برای یهودی‌ها حکم میکنند... دنبال آنها عیسی ابن مریم را فرستادیم که مصدّق تورات بود و به او انجیل را دادیم که در آن هدایت و نور است ... باید عیسویان مطابق آنچه در انجیل است حکم کنند. کسانی که مطابق آنچه اَلله نازل کرده حکم نکنند فاسقند و قرآن را که مصدق کتابهای قبلی و نگهبان آنها است به تو نازل کردیم. بنابراین مطابق آنچه اَلله نازل کرده بین آنها حکم کن و در باره حقی که برای تو آمد از دلخواه آنان پیروی نکن. برای هر یک از شما (یهودیان و مسیحیان و مسلمانان) راه ورسمی (آداب و رسومی) قرار دادیم. اگر اَلله میخواست شما را یک امت میکرد ولی میخواهد شما را در آنچه بشما داده (یهودیان را با تورات مسیحیان را با انجیل و مسلمانان را با قرآن) امتحان کند. بنابراین در کارهای خیر با هم مسابقه بدهید و از هم جلو بزنیدو در آیه 136: 2 سوره بقره و با اندکی تفاوت در آیه 84: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلى إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى وَ عِيسى وَ ما أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ. «بگویید: ما به اَلله و آنچه بما نازل شده (یعنی به قرآن) و آنچه به ابراهیم و اسمعیل و اسحق و یعقوب و نوادگان او نازل شده و آنچه به موسی و عیسی داده شده (یعنی به تورات و انجیل) و آنچه به پیغمبران از جانب صاحب اختیارشان داده شده ایمان داریم فرقی بین هیچکدام از پیغمبران نمیگذاریم (همه را پیغمبر اَلله میدانیم) و ما تسلیم حکم و نظر خدا هستیمو در آیه 47: 29 سوره عنکبوت میفرماید: لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلاَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُكُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ. «با اهل کتاب فقط با بهترین صورت صحبت کنید باستثناء ستمکاران آنها و بگوئید ما به آنچه بما نازل شده (یعنی به قرآن) و آنچه بشما نازل شده ایمان داریم معبود ما و معبود شما یکی است و ما تسلیم حکم و نظر او هستیمو در آیه 62: 2 سوره بقره و با کمی تفاوت در آیه 69: 5 سوره مائده میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصارى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ. «افراد با ایمان (مسلمانان) و یهودیان و عیسویان و صابئین و بطور کلی کسانی که به اَلله و روز آخرت ایمان داشته باشند و عمل صالح (کار درست و صحیح) بکنند پاداششان پیش صاحب اختیارشان محفوظ است نه ترسی دارند نه غصّه‌ایولی متأسفانه تعصبات جاهلانه و تعلیمات غلط فریبکاران انسان‌ها را از این حقیقت دور کرده. همانطور که قرآن در آیه 111 تا 113: 2 سوره بقره میفرماید: قالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَنْ كانَ هُوداً أَوْ نَصارى تِلْكَ أَمانِيُّهُمْ قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ * بَلى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ * وَ قالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصارى عَلى شَيْ‏ءٍ وَ قالَتِ النَّصارى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلى شَيْ‏ءٍ وَ هُمْ يَتْلُونَ الْكِتابَ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ. «یهودیان گفتند فقط یهودیان وارد بهشت میشوند و عیسویان گفتند فقط عیسویان وارد بهشت میشوند. این آرزو و تصوّر آنها است. بگو اگر راست میگوئید دلیلتان را بیاورید * آری کسانی که خود را تسلیم اَلله کنند و نیکوکار باشند پاداششان پیش صاحب اختیارشان محفوظ است و نه ترسی دارند نه غصه‌ای * یهودیان گفتند عیسویان دین ندارند و عیسویان گفتند یهودیان دین ندارند، در صورتیکه کتاب دینی خود را میخوانند (و می‌بینند چنین حرفی در آنها نیست) تمام افراد نادان نیز عین حرف آنها را میزنندوای از جهل و بی ایمانی افراد. آیه 64: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ. «بگو ای اهل کتاب بسوی کلمه‌ای بیائید که بین ما و شما مساوی است که فقط بندگی (اطاعت محض) خدا را بکنیم و چیزی را شریک او نسازیم و بعضی از ما بعضی را غیر از اَلله ارباب خود نگیرندولی متأسفانه هر دسته‌ای کنار خدا افراد دیگری را قرار دادند و بجای پیروی از کتاب الهی از این افراد پیروی کردند و دچار تفرقه شدند و بجای همکاری بجان هم افتادند.