158 اسلام مهجور !

اسلام در طول تاریخ مهجور بوده است. همانطور که آیه‌ی 30: 25 سوره فرقان می‌فرماید: «پیغمبر گفت : خدایا قوم من این قرآن را مهجور ساخته‌اند.» چون در طول تاریخ بوقهای تبلیغاتی در دست مخالفین قرآن بوده است. امروز هم کلیه‌ی وسایل ارتباط جمعی از قبیل کتاب، روزنامه، مجله، رادیو، تلویزیون، فیلم، تئاتر، شعر و موسیقی در اختیار مخالفین دین و دیندارنماها می‌باشد که پیرو حدیث و فقه می‌باشند. چون حدیث تا زمان عمر ابن عبدالعزیز نوشته نمی‌شد. قدیمی‌ترین کتاب حدیث اهل سنت صحیح بخاری است که لااقل حدود 230 سال بعد از ظهور پیغمبر نوشته شده است. چون نویسنده‌ی آن در سال 256 هجری قمری از دنیا رفته است؛ و قدیمی‌ترین حدیث شیعه اصول کافی است که لااقل در حدود 300 سال بعد از پیغمبر نوشته شده و چون نویسنده در سال 328 هجری از دنیا رفته است. در صورتیکه حدیث 1861 مختصر صحیح مسلم در صفحه 1016 میگوید: «رسول خدا گفت از من چیزی ننویسید؛ هر کس چیزی غیر از قرآن از من نوشته باید از بین ببرد ...» و عمر در صفحه 374 صحیح بخاری میگوید: «خدا برای پیغمبرش چیزیر ا که پیش او بود انتخاب کرد که پیش شما است، و این کتابی است که خدا به وسیله‌ی آن پیغمبر شما را هدایت کرد. بنابراین آن را بگیرید تا هدایت شوید و خدا پیغمبرش را فقط با آن هدایت کرد.» و در صفحه 346 آن میگوید: عمر گفت: «قرآن پیش شما است. کتاب خدا برای ما کافی است.»

آیت الله طباطبائی در سطر 5 صفحه 437 جلد پنج المیزان می‌نویسد: «در زمان عمر ابن عبدالعزیز دستور داده شد که احادیث را بنویسند. اهل حدیث تاآن وقت احادیث را نمی‌‌نوشتند و تنها با حافظه‌ی خودکار میکردند.» علی ع، امام اول شیعان و خلیفه چهارم اهل سنت و صحابی بزرگ پیغمبر که در خانه او بزرگ شده بود، در خطبه‌ی 175 نهج البلاغه که با اِنتَفِعوُا به بیان الله شروع میشود، می‌گوید: «کسی بعد از قران کمبود ندارد و کسی قبل از قرآن بی نیاز نیست...» در خطبه 18 نهج‌‌البلاغه در باره مذمّت اختلاف علما و در باره فتوی میگوید قرآن کامل است، چون میگوید: «خدای آنها یکی و پیغمبرشان یکی و کتابشان یکی است. آیا خدا به آنها دستور اختلاف داده و آنها از دستور خدا پیروی کرده‌اند؟! یا آنها را (مطابق آیه‌های 105 و 103 سوره آل‌عمران) از اختلاف نهی کرده و آنها از دستور خدا سرپیچی کرده‌‌اند؟ یا خدا دین ناقص فرستاده و از آنها برای کامل کردن آن کمک خواسته است؟ یا آنها شریک خدا هستند و حق دارند بگویند و خدا وظیفه دارد هر چه گفتند بپسندد؟! یا خداوند سبحان دین کامل فرستاده ولی پیغمبر در تبلیغ و رساندن آن کوتاهی کرده است؟!» و در سخن کوتاه 102 نهج‌‌البلاغه میگوید: «خدا واجباتی را بر شما واجب کرده آنها را ضایع نکنید؛ و برای شما حدودی تعیین کرده از آن تجاوز نکنید؛ و شما را از چیزهایی نهی کرده آن کارها را نکنید (حرمتش را در هم نشکنید) و در باره‌ی چیزهایی بدون اینکه فراموش کرده باشد ساکت مانده (حرفی نزده) خودتان را در باره‌ی آنها به زحمت نیندازید.»

حالا فقهای شیعه چه میگویند و چه حقی به خود میدهند که از احادیث بی پایه در باره ی امور فتوی بدهند؟ این برای کسانی که اهل حدیث هستند، از کتابهای خودشان سخن کوتاه آخری از شماره 105 یا 102 سخنان کوتاه نهج‌‌البلاغه است.

اما قرآن، میدانیم یا لااقل اعتقاد داریم و یا لااقل شنیده‌ایم که وحی الهی است و محمد ص، پیغمبر خدا مطابق اعتقاد مسلمانان وظیفه داشته این پیام را بدون کم و زیاد به مردم برساند. این قران در آیه 3: 7 سوره اعراف میفرماید: «از آنچه از خداوندتان به شما نازل شده پیروی کنید و از اولیائی غیر از آن پیروی نکنید...» آنچه به مسلمانان از طرف خدا نازل شده قرآن است. مسلمان نماها در مقابل این آیه چه میگویند؟ آیا باید از قرآن پیروی کنند یا از اولیائی غیر از آن؟ آیا از قرآن پیروی میکنند یا حدیث و فقهی که بر پایه‌ی آن نباشد؟ آیه 3: 5 سوره مائده می‌فرماید: «... امروز دین شما را کامل کردم ...» آیا وقتی دین کامل است احتیاجی دارد که دیگران آن را کامل کنند؟؟!! آیه 101 : 5 سوره مائده میفرماید: «ای افراد با ایمان، از چیزهایی سوال نکنید که اگر برای شما روشن شود شما را ناراحت میکند. اگر در موقع نزول قرآن در باره‌ی آن سوال کنید برای شما روشن میشود (و شما را ناراحت میکند). خدا از آنها گذشته و (نخواسته بار شما را سنگین و شما را ناراحت کند) خدا آمرزنده و بردبار است.» آیه 31: 4 سوره نساء می‌فرماید: «اگر شما از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید خودداری (کناره جویی) کنید، گناهان دیگر شما را می‌بخشیم و شما را وارد جای ارزشمندی (یعنی وارد بهشت) میکنیم.» این مسلمان نماهایی که ادعای مسلمانی میکنند و خود را تسلیم خدا میداننند در مقابل این آیه چه میگویند؟ آیا این آیه را در قرآن ندیده‌اند و به آنها گفته نشده است؟ اگر نمیدانسته‌اند از گناه خود توبه کنند و قرآن را باز کنند و این آیه را ببیننند و ترجمه‌ی آن را در هر قرآنی که به زبان آنها ترجمه شده است ببینند؛ و چه بهتر که در تمام ترجمه‌هایی که وجود دارد ببینند؛ تا کوچکترین شکی برای آنها باقی نماند که باید قرآن را بخوانند و بفهمند و مطابق آن عمل کنند و نه فقه فقهای بی اطلاع از قرآن و یا دکاندارانی که دین را وسیله‌ی کسب معاش و مخارج زندگی خود کرده‌اند.

میدانیم که این حرف خیلی سنگین است و مردم متعصب بی اطلاع نمی‌توانند فکر کنند که این حرفها در کتاب دینی آنها وجود دارد یا نه. ولی در آینده که شاید تا یک قرن طول نکشد، مردم به خود می‌آیند و به سوی قرآن بر میگردند و فکر و عقل خود را به کار خواهند انداخت. بخصوص متوجه میشوند که قرآن در آیه‌های 44 و 45 و 47 سوره مائده میفرماید: «... کسانی که مطابق آنچه خدا نازل کرده حکم نکنند، کافر هستند... ظالم هستند ... نافرمان (فاسق) هستند» و در آیه 49: 5 سوره مائده میفرماید: «بین آنها مطابق آنچه خدا نازل کرده حکم کن و از دلخواه آنان (دلخواه مردم) پیروی نکن و مواظب باش تو را از آنچه خدا به تو نازل کرده منحرف نکنند. اگر قبول نکردند (روی برگرداندند) بدان که خدا می‌خواهد آنها را به خاطر بعضی گناهانشان دچار مصیبت کند و بدان که بیشتر مردم نافرمان هستند.» از فرمان خدا پیروی نمیکنند و از فریبکاران دینی و قدرتمندان و دلخواه خود پیروی میکنند. همانطور ه آیه 217: 2 سوره بقره میفرماید: «... دائما با شما می‌جنگند که اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند ...» این جنگ و مبارزه را در تمام جهان می‌بینیم.

دین چه می‌خواهد که این مبارزه‌ی همیشگی با آن وجود دارد؟ دین می‌خواهد دنیایی بسازد که ظلم، فساد، فقر، جهل و خرد شدن شخصیت انسان‌ها در آن نباشد.

چون آیه 25: 75 سوره حدید می‌فرماید: «پیغمبرانمان را با دلیلهای روشن و کتاب و وسیله‌ی سنجش (حق و باطل) فرستادیم برای اینکه مردم عدالت را بر پا دارند ...» حکومتها و اطرافیان آنها که آنها را به قدرت رسانده‌اند، می‌خواهند هر کاری که خواستند بکنند و هر دستوری که دادند بدون چون و چرا اجرا شود. اگرچه بمباران شهرها و کشته شدن میلیونها انسان و قتل عام‌ها و از کله منار ساختنها و از حدقه درآوردن چشمها باشد، همانطور که در طول تاریخ دیده‌ایم و می‌بینیم.

قرآن در حدود 32 بار از عمل صالح (کار درست) صحبت میکند. در آیۀ 51: 23 سورۀ مؤمنون میفرماید: «ای پیغمبران از خوردنیهای پاک بخورید (زهد فروشی نکنید) و کار درست (عمل صالح) بکنید. من از کارهائی که میکنید خبر دارم.» در صورتیکه قدرتمندان و جیره خواران آنها میخواهند از موقعیتی که دارند سوء استفاده کنند و هر کاری که خواستند بکنند و دیگران از ترس کوچکترین اعتراضی نکنند.

خداوند در آیه 62: 2 و با کمی تفاوت در آیه 69: 5 سوره مائده میفرماید: «مسلمانان، مسیحیان، یهودیان، پیروان یحیی و به طور کلی هر کس که به خداوند و آخرت ایمان دارد و کار درست میکند، پاداشش پیش خدا محفوظ است، نه ترسی دارد و نه غصه‌ای.»

می‌بینیم که کار هیچکدام آنها با دیگری مساوی نیست. نه نماز، نه روزه، نه حج و نه دعاهای آنها با هم یکسان نیست؛ آنچه در بین آنها یکسان است عمل صالح (کار درست و درستکاری) است. آنچه مورد نظر خدا است درستکاری یا عمل صالح است. اگر کمی فکر کنید و عقل خود را به کار اندازید متوجه وسعت نظر اسلام می‌شوید. آن وقت به کوتاه فکری مسلمان‌های فریب خورده می‌خندید و یا گریه میکنید.

کلمه‌ی لا اله الا الله را زیاد شنیده‌اید. این کلمه یعنی «معبودی (کسی که قابل آن باشد که انسان در مقابل او کرنش و تعظیم کند و از فرمانش بدون چون و چرا اطاعت کند) غیر از خدا (که خالق 50 میلیارد کهکشان است) وجود ندارد.» کدام قدرتمندی می‌خواهد مردم، دیندار واقعی و صاحب چنین روحیه‌ای باشند؟ قدرتمندان میخواهند مردم بدون چون و چرا از فرمان آنها پیروی کنند؛ اگرچه فرمان آنها قتل عام مردم باشد. کاری که بسیاری از دیندار نمایان کرده‌اند. خداوند در آیه 17 و 18 سوره زُمر میفرماید: «به آن دسته از بندگان من که به سخنان گوش میدهند و از بهترین سخن پیروی میکنند مژده بده» مسلمان باشید و اگر این آیات درست است از آن پیروی کنید.