عالَم
یعنی جهان. جهان
با تمام کهکشان‌هایش یکی بیش نیست و
فقط یک جهان وجود دارد.
ولی
بیشتر افراد و مفسرین عالَمین را به معنای
جهان‌ها یا دنیاها معنی کرده‌اند و
گفته‌اند منظور جهان دنیا و جهان آخرت، یا جهان و
دنیای جوانی و دنیای پیری
است یا دنیای جمادات و دنیای حیوانات
و دنیای انسان‌ها است.
این
فقط در اثر بی توجهی به قرآن است.
چون
در قرآن عالمین یعنی انسان‌ها که بعضی آن
را به جهانیان ترجمه کرده‌اند یعنی مردم جهان.
خداوند
در آیه 47 و
122: 2 سوره
بقره به بنی‌اسرائیل میفرماید:
«ای
بنی‌اسرائیل(ای
نوادگان یعقوب) نعمتم
را که به شما دادم و شما را بر عالمین (مردم
جهان) برتری
دادم به یاد آورید.»
آیه
20: 5 سوره
مائده در باره این برتری دادن است که میفرماید:
«وقتی
را یادآوری کن که موسی به قومش گفت:
ای
قوم من نعمت خود را بر خودتان یادآوری کنید که در بین
شما پیغمبرانی بوجود آورد و شما را فرمانروا ساخت و به شما
چیزی داد که به کسی از مردم جهان (عالمین)
نداده
بود.» ولی
مطابق آیه 61: 2 سوره
بقره: «... ذلّت
(خواری)
و
فقر بر آنها زده شد و دچار غضب خدا شدند بعلت اینکه منکر آیات
خدا شدند و پیغمبران را بناحق میکشتند و سرکشی
میکردند و متجاوز بودند.»
آیه
33: 3 سوره
آل‌عمران میفرماید:
«خدا
آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر تمام مردم دنیا
(بر
عالَمین) برگزید.»
مسلماً
این برگزیدن نسبت به مردم دنیا است نه بر سنگ و چوب و
سوسک و شیر و فیل و نهنگ.
چون
کلیه انسان‌ها بر آنها برتری دارند.
آیه
96: 3 سوره
آل‌عمران میفرماید:
«اولین
خانه‌ای که برای مردم ساخته شد (نه
برای خود و خانه شخصی)
خانه‌ای
است که در مکه ساخته شد که مبارک و راهنمای مردم جهان است.»
نه
راهنمای دنیای پیری و جوانی و دنیا
و آخرت و دنیای جمادات و حیوان‌ها.
آیه
115: 5 میفرماید:
«خدا
به عیسی گفت من سفره غذا را بر شما نازل میکنم.
اگر
کسی از شما بعد از آن کافر شد او را عذابی میکنم که
کسی از مردم جهان (از
عالَمین) را
چنان عذابی نکرده باشم.»
خدا
که سنگ و چوب و حتی حیوانات را بخاطر کفرشان عذاب نمیکند.
آیه
90: 6 سوره
انعام میفرماید:
«آنها
(یعنی
پیغمبران بنی‌اسرائیل)
کسانی
هستند که خدا هدایتشان کرده بنابراین به هدایت آنها
اقتدا کن (پیروی
کن). بگو
از شما بخاطر رسالتم مزدی نمیخواهم.
قرآن
فقط تذکّری برای مردم جهان است.»
نه
برای جمادات و حیوانات.
آیه
80: 7 سوره
اعراف میفرماید:
«لوط
(را
یادآوری کن که)
به
قومش گفت آیا کار زشتی میکنید که کسی از
مردم جهان (از
عالَمین) قبل
از شما چنین کاری نکرده.»
آیه
70: 15 سوره
حجر میفرماید: به
لوط «گفتند
آیا ما تو را از پذیرائی مردم جهان (از
عالَمین) منع
نکرده بودیم؟»
آیه
104: 12 سوره
یوسف میفرماید:
خدا
به پیغمبر فرمود «تو
بخاطر رسالت و هدایت آنها از آنها مزدی نمی‌خواهی.
قرآن
فقط تذکری برای مردم جهان (برای
عالَمین) است.»
آیه
91: 21 سوره
انبیاء میفرماید:
«زنی
که عفت خود را حفظ کرد (یعنی
مریم) و
ما از روح خودمان در او دمیدیم و او و فرزندش را آیه‌ای
برای مردم جهان (برای
عالمین) قرار
دادیم.» آیه
اول فرقان سوره 25 میفرماید:
«خدائی
که قرآن را بر بنده‌اش نازل کرد که هشدار دهنده مردم جهان باشد
مبارک است.» هشدار
را به آدم میدهند نه به جمادات و عالم پیری و جوانی
و دنیا و آخرت. آیه
161 تا
167: 26 سوره
شعراء میفرماید:
«وقتی
را یادآوری کن که لوط برادر آنها گفت آیا از نافرمانی
خدا نمی‌ترسید؟ من برای شما رسول امینی
هستم. بنابراین
از نافرمانی خدا بترسید و از من اطاعت کنید.
(کار
زشت نکنید.) من
بخاطر راهنمایی شما مزدی نمیخواهم.
مزد
من با ارباب همه مردم جهان است.آیا
برای دفع شهوت در بین مردم جهان سراغ مردان و پسران میروید
و همسرانتان را که خداوندتان برای شما خلق کرده ترک میکنید؟
شما قوم متجاوزی هستید.
(لوط
امروزه کجا است تا کار بعضی از مردم قرن بیست و یکم
را ببیند.) گفتند
ای لوط اگر دست از این حرفها برنداری تو را از شهرمان
بیرون میکنیم.»
امروزه
هم از همین تهدیدها میکنند.
آیا
آنها برای دفع شهوت سراغ جمادات یا عالم پیری و
جوانی و دنیا و آخرت میرفتند؟ عقل هم چیز خوبی
است. اگر
کسانی که ادعای عقل میکنند آن را بکار اندازند.
آیه
6: 29 سوره
عنکبوت میفرماید:
«هر
کس کوشش کند فقط به نفع خودش کوشش میکند.
چون
خدا از تمام مردم جهان (از
عالَمین) بی
نیاز است.» چون
احتیاجی ندارد که برای رفع آن از دیگران کمک
بخواهد. اگر
دستوری میدهد از روی رحمت خودش میباشد تا مردم
راه صحیح را بشناسند و از اسارت و بردگی فریبکاران و
دیکتاتورانی که میخواهند مردم بنده گوش به فرمان آنان
باشند نجات یابند. آیه
10: 29 سوره
عنکبوت میفرماید:
«عده‌ای
از مردم میگویند به خدا ایمان آورده‌ایم.
ولی
وقتی در راه خدا مورد اذیت قرار گیرند عذاب و اذیت
مردم را مثل عذاب خدا می‌پندارند.
ولی
اگر یاری خدا شامل حال شما شد میگویند ما با
شما بودیم. آیا
خدا ازآنچه در سینه‌های مردم (در
فکر آنها است) بهتر
از همه اطلاع ندارد؟»
منظور
از سینه‌های عالمین سینه‌های
مردم است یا سینه جمادات و عالم پیری و جوانی
و دنیا و آخرت؟ آیه 15:
29 سوره
عنکبوت میفرماید:
«نوح
و یاران کشتی را (که
سوار کشتی بودند) نجات
دادیم و آن را آیتی (نشانه‌ای)
برای
مردم جهان (عالمین)
قرار
دادیم.» آیا
جمادات و حیوانات و عالم پیری و جوانی و دنیا
و آخرت از آن عبرت میگرند یا آدم‌ها؟ آیه 28
تا
29: 29 سوره
عنکبوت میفرماید:
«لوط
را یادآوری کن وقتی که به قومش گفت:
شما
کاری میکنید که هیچ یک از مردم جهان قبل
از شما چنین کاری نکرده بود.
آیا
برای دفع شهوت سراغ مردان و پسران میروید و راه را
قطع میکنید و در انجمن‌های خود کار ناروا
میکنید؟ جواب قومش فقط این بود که اگر راست میگوئی
عذاب خدا را برای ما بیاور.»
آیه
86 و
87: 38 سوره
ص میفرماید: «بگو
من از شما بخاطر هدایت شما مزدی نمیخواهم و من
دیگران را مجبور نمیکنم.
قرآن
فقط تذکری برای مردم جهان (عالمین)
است.»
آیه
30 تا
32: 44 سوره
دخان میفرماید:
«ما
بنی‌اسرائیل را از عذاب خوار کننده نجات دادیم.
از
عذاب فرعون چون او برتری طلب و اسرافکار (متجاوز)
بود.
ما
روی علم بنی‌اسرائیل را بر جهانیان
برگزیدیم.»
آیه
51 و
52: 68 سوره
قلم میفرماید:
«نزدیک
است افراد کافر با نگاه غضب آلودشان وقتی قرآن را شنیدند تو
را دچار لغزش کنند. (چون
به بت‌هایشان توهین میکنی.)
و
میگویند او دیوانه است (که
چنین حرف‌هائی میزند)
در
صورتیکه قرآن تذکری برای مردم جهان (عالمین)
است.»
آیه
22 تا
28: 81 سوره
تکویر میفرماید:
«دوست
شما (پیغمبر)
دیوانه
نیست. جبرئیل
را در افق روشن دیده. و
نسبت به غیب (آنچه
به او وحی میشود)
بخیل
نیست. (که
برای خودش نگه دارد.)
قرآن
سخن شیطان رانده شده خدا نیست.
پس
کجا میروید؟ قرآن برای کسی از شما که بخواهد
راه راست را بشناسد و برود فقط تذکری است برای مردم جهان.»
آیه
107 و
108: 21 سوره
انبیاء میفرماید:
«ای
پیغمبر ما تو را فقط برای رحمت به مردم جهان (عالمین)
فرستادیم.
بگو
فقط به من وحی میشود که معبود شما (کسی
که باید در مقابلش احساس و ابراز کوچکی کنید و از
دستورها و نظرهایش بدون چون و چرا پیروی کنید)
فقط
معبود واحد (یعنی
خدای آفریننده آسمان‌ها و زمین)
است.
آیا
شما تسلیم او (مسلمان)
میشوید؟»
پیغمبران
همه پیغمبر خدا بودند و پیام خدا را به مردم میرساندند
و به آنها میگفتند فقط بنده خدا باشید و بنده و مطیع
محض هیچکس و هیچ چیز و هیچ مقامی غیر
از خدا نباشید و مداح و ثناگوی هیچکس و هیچ
مقامی نباشید. لذ
مسلمانان هر روزه پنج وقت در نماز خود میگویند:
الْحَمْدُ
لِلَّهِ «ستایش
فقط اختصاص به خدا دارد.»
در
قرآن کلمه حمد فقط در مورد خدا بکار برده شده و در مورد هیچ
پیغمبری گفته نشده.
آن
هم خدائی که رَبُّ
الْعالَمِين یعنی
ارباب و فرمانفرمای کلیه مردم جهان است.
تا
با مداحی‌های خود افراد را به پایۀ خدائی
و نیمه خدائی نرسانند و دنیا را دچار خونریزی
دیکتاتورهای جهانی نکنند و تمام افراد بشر را بنده
خدا بدانند و تمام جهان را زمین خدا بدانند و با بُت سازی‌ها
و قدرت طلبی‌های خود مردم جهان را به جان هم نیندازند
و در نماز خود بگویند إِيَّاكَ
نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ.
«خدایا
فقط تو را می‌پرستیم (بندگی
و اطاعت محض و بدون چون و چرا میکنیم)
و
فقط از تو راهنمائی میخواهیم.»
چون
میدانیم تو که جهان را با تمام قوانین آن و انسان را
با تمام غرائز و احتیاجات او آفریدی راه صحیح
سعادت و آسایش بشر را میدانی.