|
143
میثاق |
آیه 12 و 13 مائده میفرماید: لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيباً وَ قالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِيلِ. «وقتی از بنی‌اسرائیل قول (پیمان، تعهد، میثاق) گرفتیم و دوازده سرکرده برای آنها تعیین کردیم، خداوند به آنها گفت: اگر نماز را بپا دارید و زکات بدهید و به پیغمبران من ایمان بیاورید و آنها را کمک کنید و به خدا قرض نیکو بدهید (کارهای درست بکنید) حتماً اشتباهات شما را میپوشانم (نادیده میگیرم) و شما را وارد بهشت‌هائی که در آن نهرها جاری است میکنم. بنابراین کسی که بعد از آن از میان شما کافر شود راه راست را گم کرده.» فَبِما نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ. «بخاطر اینکه پیمانشان را شکستند (به تعهد خود عمل نکردند) آنها را لعنت (از رحمت خود دور) کردیم و قلبشان را سخت کردیم (سنگدل شدند). معنی کلام خدا را عوض میکنند و بهره بردن از چیزهائی که به آنها تذکر داده شده بود را فراموش کردند، و دائماً به خیانتی از آنها پی میبری، به استثناء عده کمی از آنها. آنها را ببخش و از آنها درگذر، چون خداوند نیکوکاران را دوست دارد.»
آیه 63 و 93 بقره میفرماید: إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ. «وقتی که از شما تعهد گرفتیم و کوه را بالای سر شما قرار دادیم و گفتیم توراتی را که بشما دادیم با تمام قدرت بگیرید و دستورهائی که در آن است را ذکر کنید (فراموش نکنید) تا متّقی شوید.» إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُوا قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَيْنا وَ أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَما يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ. «وقتی از شما پیمان گرفتیم و کوه را بالای سر شما قرار دادیم و گفتیم توراتی را که به شما دادیم، با نیروی تمام بگیرید (حفظ کنید) و دستورهای آنرا بشنوید و از آن اطاعت کنید، گفتند شنیدیم و نافرمانی کردیم، و بعلت کفرشان علاقه به گوساله در دلشان جا گرفت. بگو اگر ایمان دارید، ایمانتان شما را به بد چیزی امر میکند.» این میثاق و عهد و پیمان مطابق شماره 3 و 7 باب خروج در تورات از بنی‌اسرائیل گرفته شد که میگوید: «تمامی قوم به یک زبان در جواب (موسی ع) گفتند همه سخنانی که خداوند گفته است را بجا خواهیم آورد.» موسی ع «کتاب عهد را گرفته به سمع قوم خواند. پس گفتند هر آنچه خداوند گفته است خواهیم کرد و گوش خواهیم گرفت.» اما در باره مسلمانان و پیمان آنها آیه 8 حدید میفرماید: ما لَكُمْ لا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَ قَدْ أَخَذَ مِيثاقَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ. ««چرا به خداوند ایمان نمی‌آورید؟ در صورتی که پیغمبر شما را دعوت میکند که به صاحب اختیارتان ایمان بیاورید. و اگر ایمان دارید از شما تعهد گرفته است.» این تعهد در وقتی است که شخص میگوید ایمان دارم. یعنی وقتی میگوید به خدا و پیغمبر ایمان دارم، و تسلیم حکم و نظر خداوند (یعنی مسلمان) هستم، این تعهد را میکند که تسلیم حکم و نظر خداوند باشد و بس. آیا مسلمانان که قرآن را نخوانده و از دستورهائی که خداوند در قرآن نازل کرده اطلاعی ندارند واقعاً تسلیم حکم و نظر خداوند هستند؟ چطور کسی میتواند تسلیم حکم و نظرهائی باشد که آنها را نمیداند؟ اولین قدم در راه اجرای دستورهای خداوند مطالعه قرآن و آگاه شدن از دستورها و نظرهائی است که او برای هدایت بشر (برای ساختن یک دنیای پاک) نازل کرده است.
آیه 7 مائده میفرماید: وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ مِيثاقَهُ الَّذِي واثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ. «نعمت خداوند را بر خودتان و پیمان محکمی که با شما بسته است را بیاد آورید، وقتی که گفتید شنیدیم و اطاعت کردیم. و از نافرمانی خداوند بر حذر باشید، چون خداوند آنچه را در سینه‌ها است میداند.» مسلمان وقتی در نماز خود میگوید: إِيَّاكَ نَعْبُدُ. «خداوندا فقط بندگی تو را میکنیم.» میگوید: «فقط در مقابل تو احساس و ابراز کوچکی میکنیم و فقط از دستور و نظر تو که صاحب اختیار مائی اطاعت میکنیم و از دستور و نظر هیچکس و هیچ مقامی در صورتیکه بر خلاف دستور و نظر تو باشد اطاعت نمیکنیم.» چون بنده در مقابل ارباب (ربّ) خود اختیاری ندارد و خود را کوچک میبیند و از دستورهای او بدون چون و چرا اطاعت میکند.
آیه 25 رعد میفرماید: الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ «افرادی که عهدی را که با خدا بسته‌‌اند بعد از بستن آن میشکنند و آنچه را خداوند دستور به وصل آن داده پاره میکنند و در زمین فساد میکنند، ملعونند (از رحمت خداوند دور هستند) و منزلگاه بدی دارند.» آیه 14 مائده در باره پیمان عیسویان میفرماید: مِنَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى أَخَذْنا مِيثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ. «از کسانی که گفتند ما عیسوی هستیم پیمان گرفتیم. ولی آنها بهره‌وری از تذکری که به آنها داده شده بود را فراموش کردند، در نتیجه ما دشمنی و کینه و نفرت را تا روز قیامت بین آنها برانگیختیم.» چون بجای پیروی از تعالیم مسیح هر دسته‌ای از نظرهای یک نفر پیروی کردند و دچار تفرقه و اختلاف شدند و در نتیجه دشمنی و کینه بین آنها پیدا شد. همانطور که مسلمانها نیز همین کار را کردند و بجای پیروی از قرآن، هر دسته پیرو نظر یکنفر شدند و در نتیجه دچار تفرقه و اختلاف شدند. در صورتیکه خداوند در آیه 103 آل‌عمران میفرماید: وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا. «همگی به رشته الهی (یعنی به قرآن) بچسبید و دچار تفرقه نشوید.» و در آیه 105 آل‌عمران میفرماید: لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا. «شما مثل کسانی که دچار تفرقه و اختلاف شدند نباشید.» ولی فریبکاران از افراد بت ساختند تا خودشان متولی بتخانه شوند و بر و بیا و احترامی داشته باشند. چاره این درد (این همه تفرقه و اختلاف) فقط یک چیز است و آن بازگشت به قرآن است و بس. همانطور که پیغمبر ص در حدیث 2 کتاب فضل علم کافی میفرماید: وقتی فتنه‌ها (انحراف‌ها) امر را مثل پاره‌های شب تاریک بر شما مشتبه کرد، وظیفه شما است که به قرآن برگردید.»
باید به قرآن و پیروی از راهنمائی‌هائی که خداوند برای سعادت بشر نازل کرده برگردیم تا از این وضع نجات یابیم.