134


طغیان

طغیان یعنی سرکشی. خداوند در آیه 6 و 7 عَلَق میفرماید: إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى. «انسان وقتی خود را بی نیاز ببیند حتماً طغیان (سرکشی) میکند.» خداوند استثنائی هم قائل نمی‌شود. فقط بعضی‌ها بقول معروف «با یک کشمش گرمیشان میکند» یعنی خیلی‌ها تا کوچکترین قدرتی پیدا کنند طغیان میکنند، چون خود را بی نیاز می‌بینند. مسلمان واقعی هیچگاه احساس بی نیازی نمیکند، چون خود را همیشه نیازمند به خداوند و مسئول در برابر او میداند. اما مسلمان واقعی کم است. چون بسیاری از مردم «شناگر خوبی هستند فقط آب پیدا نمیکنندانسان طبیعتاً طغیانگر یعنی طاغوت (کسی که طغیان میکند) است. انسان مثل هر موجود زنده‌ای می‌خواهد هر کاری دلش خواست بکند و هر دستوری که داد مطابق میلش عملی شود و در مقابل هیچکس و هیچ چیز مسئول نباشد و همه در مقابل او مسئول باشند. چون این «خلیفه خدا» میخواهد خدا باشد. و يَفْعَلُ ما يَشاءُ وَ يَحْكُمُ ما يُرِيدُ. «هر کاری که بخواهد بکند و هر دستوری که میخواهد بدهدآیه 40 آل عمران و آیه اول مائده.

خداوند در آیه 17 تا 19 نازعات سوره 79 به موسی میفرماید: اذْهَبْ إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى، فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلى أَنْ تَزَكَّى، وَ أَهْدِيَكَ إِلى رَبِّكَ فَتَخْشى. «پیش فرعون برو چون طغیان کرده، و به او بگو آیا میخواهی پاک شوی؟ و تو را به راه صاحب اختیارت (خداوند) هدایت کنم تا از او (بخاطر کارهای ناشایست خود) بترسی؟». چون مطابق آیه 23 و 24 نازعات: فَحَشَرَ فَنادى، فَقالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى. «مردم را جمع کرد و با فریاد گفت من بالاترین صاحب اختیار شماهستماین آیه نشان میدهد که رَبّ معنی پروردگار یا آفریننده جهان نمیدهد، چون مسلماً فرعون نمیگفت که من پروردگار یا خالق شما هستم، بلکه میگفت أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى «من صاحب اختیار (ارباب) والا مقام شما هستمیعنی دستور، دستور من است، هر چه من گفتم باید بدون چون و چرا پیروی کنید. بنظر می‌رسد این داستان متعلق به قرنها پیش است ولی اگر خوب توجه کنید فرعون‌هائی را در همین زمان خواهید دید که به مردم میگویند «از هر چه ما میگوئیم باید بدون چون و چرا اطاعت کنید، وگرنه زندانهای تاریک و شکنجه و اعدام در انتظارتان خواهد بودالبته این بدین دلیل است که مسلمانان از ما أَنْزَلَ اللَّهُ «آنچه خدا نازل کردهغافلند یعنی میگویند ما به قرآن ایمان داریم ولی اطلاعی از آنچه در آن وجود دارد ندارند، و دیکتاتورها هم همین را میخواهند، چون اگر مسلمانها بدانند که خداوند در قرآن چه دستورهائی به آنها داده است دیگر زیر بار ظلم و بی عدالتی حاکمان و دیکتاتوران طغیانگر نمیروند. لذا مسلمانان واقعی در این زمان باید هر چه بیشتر خود و دیگران را متوجه دستورهای خداوند که فقط در قرآن است بکنند چون آیه 3 اعراف میفرماید: اتَّبِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ. «فقط از قرآن پیروی کنید و از اولیائی غیر از آن پیروی نکنید

آیه 6 تا 14 فجر میفرماید: أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ، إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ، الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ، وَ ثَمُودَ الَّذِينَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ، وَ فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ، الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ، فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسادَ، فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ، إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ. «آیا ندیدی خداوند و ارباب تو به قوم عاد به شهر ارم ستون دار که مثل آن در شهرها ساخته نشده بود و به قوم ثمود که در دره صخره‌ها را میکندند و میتراشیدند و به فرعون صاحب اهرام و سراپرده چه کرد؟ آنها کسانی بودند که در شهرها طغیان (سرکشی) کردند و به فساد دامن زدند و فساد را زیاد کردند در نتیجه تازیانه عذاب صاحب اختیارت (خداوند) بر آنها فرود آمد. صاحب اختیار تو مراقب کار انسانها استهمیشه قدرت، فساد را بدنبال داشته و نتیجۀ فساد، سقوط و تباهی بوده است. عظمت‌ها و امپراتوری‌های بزرگ جهانی در اوج قدرت خود رو به سقوط آوردند و از بین رفتند. چون «انسانها وقتی خود را بی نیاز ببینند حتماً طغیان میکنندو قانون را زیر پا میگذارند (چه قانون خدا و چه قانونی را که خود وضع کرده باشند) و فوق قانون میشوند و قانون میل و دلخواه آنها میشود و بجان هم می‌افتند و از اوج قدرت سقوط میکنند. خداوند در آیه 68 مائده به پیغمبر ص و امروزه به هر مسلمانی میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَيْ‏ءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً. «بگو ای اهل کتاب شما تا مطابق تورات و انجیل و هر کتابی که به شما نازل شده عمل نکنید دین ندارید (بر راه صحیحی نیستید) این حرفی که از صاحب اختیارت بتو نازل شده بر طغیان و کفر عده زیادی از آنها اضافه میکندچون طبیعت انسان این است که می‌‌خواهد هر کار که دلش خواست بکند و اگر او را راهنمایی کنی بیشتر لج میکند. آیه 36 نَحل میفرماید: لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ. «در بین هر دسته‌ای پیغمبری از خودشان برانگیختیم که به آنها بگویند: بندگی اَلله را بکنید و از بندگی طاغوت (طغیانگران، قدرتمندانی که بر خلاف نظر و دستورهای خداوند حکم میکنند) خودداری کنید. اَلله عده‌ای از آنها را هدایت کرد، و عده‌ای دیگر سزاوار گمراهی شدندچون خود را بالاتر از این می‌دانستند که از راهنمائی‌های پیغمبران پیروی کنند. خداوند در آیه 17 زُمر میفرماید: الَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى. «کسانی که از بندگی طاغوت (دیکتاتوران و قدرتمندان فوق قانون) خودداری کردند و بسوی خدا برگشتند، (حاضر به اطاعت از فرمان و نظر خدا شدند) مژده دارندآیه 256 بقره میفرماید: لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ. «در دین اکراه (اجبار) وجود ندارد (چون دین یک مسئله اعتقادی است و تا شخص اعتقاد و ایمان نداشته باشد دستورهای دین را اجرا نمیکند) راه صحیح از راه غلط روشن شده، بنابراین کسی که طاغوت را قبول نداشته و به اَلله ایمان بیاورد به دستاویز محکمی چسبیده که پاره شدنی نیست. و خداوند سمیع و علیم است. (حرفهای شما را میشنود و از کارهای شما اطلاع کامل دارد).»

و در آیه 257 بقره میفرماید: اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ. «اَلله پشتیبان افراد با ایمان است.آنها را از تاریکی‌ها خارج میکند و بسوی روشنائی میبرد. ولی کسانی که کافر شدند، (حقیقت را قبول نکردند) طغیانگران رهبر آنها هستند و آنها را از نور و روشنائی خارج میکنند و بطرف تاریکی‌ها میبرند. چنین افرادی اهل آتش جهنم هستند، و همیشه در آن خواهند بودهمانطور که در سراسر جهان می‌بینیم که فریبکاران دینی و سیاسی مردم را از دین واقعی و راهنمائی‌ها و احکام و نظرهای خداوند که ساده و شفابخش است و باعث اتحاد دینداران میشود خارج میکنند و بطرف فلسفه‌ها که نظر افراد مختلف است میکشانند. و انسانها نظرهایشان و در نتیجه فلسفه‌ها و افکارشان با هم فرق دارد. دین فلسفه بافی‌ها و اظهارنظر افراد نیست بلکه وحی الهی و راهنمائی‌های خداوندی است که جهان را خلق کرده و از قواعد و قوانینی که خودش در طبیعت نهاده اطلاع کامل دارد و در راهنمائی‌های خود اشتباه نمیکند. و همانطور که در آیه 25 حدید فرموده: «تمام پیامبران را برای اینکه مردم عادل باشند» فرستاده است.

آیه 76 نساء میفرماید: الَّذِينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطانِ كانَ ضَعِيفاً. «افراد با ایمان در راه اَلله می‌جنگند. و افراد بی ایمان در راه طغیانگران (دیکتاتوران و قدرتمندانی که از خدا، ترسی ندارند و بر خلاف دستورهای او حکم میدهند)، بنابراین با مددکاران شیطان بجنگید. چون نقشه‌های شیطان ضغیف و سست استآیه 60 نساء در باره دینداران خیالی که اسیر نظرهای این و آن هستند میفرماید: أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِيداً. «آیا کسانی را ندیدی که خیال میکنند به قرآنی که به تو نازل شده و کتابهائی که قبل از تو نازل شده (مثل تورات و انجیل و کتابهای دیگر) ایمان آورده‌اند؟ در صورتی که میخواهند طاغوت (طغیانگران) را حَکَم و داور قرار دهند، در صورتی که به آنها دستور داده شده که طغیانگران را قبول نداشته باشند. ولی شیطان میخواهد هر چه بیشتر آنها را گمراه کنداگر اندکی دقت کنید می‌بینید بیشتر کسانی که ادعای دینداری میکنند از این دسته هستند و بجای استناد به کتاب دینی خود به گفته دیگران استناد میکنند و گفته شاعران و فیلسوفان و نویسندگان گذشته و حال را سند و دلیل سخنان خود قرار میدهند.

آیه 51 نساء میفرماید: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً. آیا کسانی را ندیدی که بهره‌ای از کتاب به آنها داده شده ولی به جِبت و طاغوت (طغیانگران) ایمان می‌آورند و به افرادی که منکر حقیقت هستند میگویند راه این طغیانگران هدایتش بیشتر از راه افراد با ایمان استآیه 23 آل‌عمران میفرماید: ألَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُدْعَوْنَ إِلى كِتابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ. «آیا کسانی را که اطلاعاتی از کتاب الهی داشتند ندیدی که از آنها دعوت میشود که کتاب الهی بین آنها حکم کند، ولی عده‌ای از آنها زیر بار اینکار نمی‌روند و از این کار رو گردان هستندخداوند راست گفته و این افراد را به مقدار زیاد در اجتماعات بشری می‌بینیم.