|
133 عصیان |
معیار مسلمان واقعی در مورد احادیث، کتاب خدا یعنی قرآن است. هر حدیثی که مطابق کتاب خدا است می‌پذیرد و هر حدیثی را که بر خلاف قرآن است رد میکند و دور می‌‌اندازد، و هر حدیثی یا سخنی که نه موافق کتاب خدا و نه مخالف آن است، نظر فردی از افراد بشر میداند که مربوط به دین نیست، و ممکن است درست یا غلط باشد. و چون مسلمان واقعی تسلیم محض حکم و نظر خدا است، قرآن را خوانده و میتواند احکام و نظرهای خداوند را بشناسد و مطابق آن عمل کند. و اگر نخوانده باشد باید بداند که مسلمان اسمی بوده و باید شروع به خواندن قرآن بزبانی که میفهمد بکند تا از احکام و نظرهای خداوند که در قرآن است اطلاع کامل پیدا کند و مطابق آن عمل کند و اظهار عقیده نماید و باید بخاطر کوتاهی و اشتباهی خود از خداوند عذر خواهی و طلب آمرزش کند.
چون خداوند در آیه 44 مائده میفرماید: مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ. «کسانی که مطابق آنچه اَلله نازل کرده حکم نکنند کافر هستند.» و آیه 3 اَعراف میفرماید: اتَّبِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ. «از آنچه از صاحب اختیارتان (خداوند) به شما نازل شده پیروی کنید، و از اولیائی غیر از آن پیروی نکنید.» مسلمان واقعی برای اینکه از آنچه خداوند نازل کرده یعنی از وحی و کتاب الهی یعنی قرآن پیروی کند، قرآن را بزبانی که میفهمد میخواند تا بداند خداوند چه دستورهائی داده و چه نظری دارد. خداوند در آیه 49 مائِده میفرماید: وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ. «مطابق آنچه خدا نازل کرده میان آنها حکم کن، و از دلخواه آنان پیروی نکن. و مواظب باش که تو را از بعضی از چیزهائی که اَلله به تو نازل کرده منحرف نکنند.» مسلمان واقعی که تسلیم حکم و نظر خداوند است وقتی این آیات و این احکام و نظرها را در قرآن می‌بیند، از نظر این و آن که بر خلاف نص صریح قرآن باشد پیروی نمیکند. چون نمیخواهد از دلخواه مردم پیروی کند و از نظر خداوند «کافر» باشد. انسان طبیعتاً عِصیانگر (سرکش) است چون او هم موجود زنده‌ای است مثل بقیه موجودات زنده دیگری که خداوند آفریده. فقط با قدرت بیان و اسم گذاری که خداوند به او داده که بوسیله آن میتواند اطلاعات و تجربیات خود را برای دیگری شرح دهد و او هم آن را بفهمد. انسان بر طبق خوی حیوانی خود سرکش است و میخواهد هر کاری که دلش خواست بکند و هر دستوری که داد مطابق میلش عملی شود. آدم در بهشت اختیار کامل داشت و فقط از یک چیز نهی شده بود ولی نتوانست جلوی وسوسه شیطان و خواهش دلش بایستد همانطور که آیه 121 طه میفرماید: عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى. «آدم عِصیان کرده و فریب خورد.»
آیه 21 تا 24 نازِعات در باره فرعون میفرماید: فَكَذَّبَ وَ عَصى، ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعى، فَحَشَرَ فَنادى، فَقالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى. «فرعون ادعای موسی را تکذیب کرد و از او رو برگرداند و بکوشش پرداخت و مردم را جمع کرد و فریاد زد من صاحب اختیار والا مقام شما هستم.» آیه 59 هود میفرماید: تِلْكَ عادٌ جَحَدُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ عَصَوْا رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ. «این عاد قوم هود بود که منکر آیات صاحب اختیارشان شدند و در مقابل پیغمبران خداوند عصیان (سرکشی) کردند، و از فرمان هر دیکتاتور ستیزه جوئی پیروی کردند.» همیشه مردم از ترس جانشان از قدرتهای زمانشان پیروی میکردند و هیچوقت بفکر این نمی‌افتادند که باید متحد شوند و به تربیت افراد بپردازند تا بتوانند از شرّ دیکتاتوران و فریبکاران نجات یابند. آیه 36 اَحزاب میفرماید: مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبِيناً. «هرکس از فرمان اَلله و پیغمبرش اطاعت نکند (سرکشی کند) خیلی گمراه شده است.» البته فرمان رسول خدا در جهت اجرای دستورهای خداوند بود. (آیات قبل و بعد آیه را نگاه کنید). آیه 23 جن میفرماید: مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أَبَداً. «کسی که (سرکشی کند و) از فرمان اَلله و پیغمبرش اطاعت نکند جایش در جهنم است و همیشه در آن خواهد بود.»
آیه 6 تحریم میفرماید: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ. «ای افراد با ایمان خود و خانواده خودتان را از آتشی که سوخت آن مردم و سنگها هستند حفظ کنید. فرشتگانی خشن و سختگیر مأمور آن هستند، که از فرمان اَلله سرپیچی نمیکنند، و هر دستوری به آنها داده شود انجام میدهند.» آیه 7 حجُرات میفرماید: وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ. «ولی اَلله ایمان را محبوب شما ساخت و آنرا در نظرتان زیبا و خوشایند ساخت و کفر و فسق و عِصیان (سرکشی) را در نظر شما ناخوشایند ساخت.» خداوند در مورد یهودیانی که با فرستادن پیغمبران، آنها را بر مردم جهان برتری داد در آیه 112 آل‌عمران میفرماید: ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلاَّ بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ. «یهودیان هر جا که باشند دچار ذلّت و خواری هستند مگر اینکه به رشته الهی و مردم متوسل شوند (که شده‌‌‌اند) و دچار غضب و خشم خداوند شدند (مغضوب شدند) و دچار بیچارگی و فقر شدند. این وضع بخاطر این بود که منکر آیات خداوند شدند و پیغمبران را بناحق میکشتند. این کار آنها بعلت این بود که عصیان (سرکشی) کردند و متجاوز بودند.»
آیه 213 تا 216 شُعراء میفرماید: فَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ، وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ، وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ، فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ. «با اَلله معبود دیگری را مخوان (بکمک مخوان) چون عذاب خواهی شد، و به قوم و خویشان نزدیک خود هشدار بده، و در مقابل افراد با ایمانی که از تو پیروی میکنند متواضع باشد، و اگر از دستور تو اطاعت نکردند (سرکشی کردند) بگو من از کارهائی که میکنید بیزارم.» ابراهیم ع در آیه 36 ابراهیم در مورد بت‌ها به خداوند عرض میکند: رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيراً مِنَ النَّاسِ فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَ مَنْ عَصانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ. «صاحب اختیارا، این بت‌ها عده زیادی از مردم را گمراه کردند. بنابراین هر کس از من پیروی کرد از من است، و هر کس از من اطاعت نکرد (سرکشی کرد) تو آمرزنده و مهربانی» کارش با تو خواهد بود.