123


قل 3

کلمه قُلْ : «بگو» 332 بار در قرآن آمده است. در این بحث باز هم در باره آن بررسی میکنیم. خداوند در آیه 64 آل‌عمران سوره 3 میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ. «بگو ای اهل کتاب بسوی کلمه ای بیائید که بین ما و شما مساوی است. که بنده (مطیع بدون چون و چرا) کسی غیر از الله نباشیم، و چیزی را شریک او نسازیم، و بعضی از ما بعضی را غیر از الله صاحب اختیار (ارباب و فرمانده) خود نگیرندولی آیه 31 توبه میفرماید: اِتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ. «دانشمندان دینی و زاهدان تارک دنیا و دیرنشین خود و مسیح ابن مریم را ارباب و صاحب اختیار خود گرفتند (تسلیم محض آنها شدند) در صورتیکه به آنها دستور داده شده بود که فقط بندگی (اطاعت محض و بی چون و چرای) معبود یگانه (یعنی بندگی اَلله) را بکنند. معبودی (وجودی که انسان در مقابلش احساس و ابراز کوچکی کند و مطیع محض او باشد) غیر از او (اَلله) وجود ندارد. خدا خیلی بالاتر از این چیزهائی است که شریک او میسازند

خداوند در آیه 77 مائده سوره 5 میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ. «بگو ای اهل کتاب بناحق در دینتان غلوّ (مبالغه، گزافه گوئی) نکنید، و از دلخواه عده‌ای که قبلاً گمراه شدند و عده زیادی را هم گمراه کردند واز راه راست منحرف شدند پیروی نکنیدمتأسفانه همان کاری که خداوند در این آیه صریحاً اهل کتاب را از آن نهی میکند ما هم کرده و میکنیم بدون اینکه توجهی به این مطلب داشته باشیم. (غلو کردن، داستان تراشی و بالا بردن مقام انسانها تا خدائی و نیمه خدائی و از آنها آدم‌هائی فوق بشر ساختن است.)

در آیه 98 آل‌عمران میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ؟ «بگو ای اهل کتاب (ای کسانی که کتاب دینی دارید) چرا منکر آیات اَلله میشوید؟» چرا دستورهای خداوند را نادیده میگیرید و دستورهائی مخالف آن میدهید؟ چرا با آیات خداوند بازی میکنید و آنها را مطابق میل خود و مریدان ترجمه و تفسیر میکنید؟ آیا از خدا و روز آخرت نمیترسید؟ و در آیه 99 آل‌عمران میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً؟ «ای اهل کتاب چرا مردم را از راه اَلله (ساختن یک دنیای پاک که در آن ظلمی وجود نداشته باشد) باز میدارید؟ هر کس ایمان بیاورد، شما در صدد انحراف او بر می‌آئید؟» هر کس بخواهد مردم را با کلام خداوند آشنا کند به او انواع تهمت‌ها را میزنید، و سعی در پراکنده کردن اطرافیان او میکنید. چطور خود را دیندار میدانید و این چنین عمل میکنید؟

و در آیه 76 مائده میفرماید: قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً؟ «بگو: آیا غیر از اَلله بنده چیزی میشوید که نه برای شما ضرری دارد و نه نفعی؟» و در آیه 59 مائده میفرماید: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ؟ «بگو: ای اهل کتاب، چرا بخاطر اینکه ما به اَلله و قرآنی که به ما نازل شده و کتابهائی که قبلاً نازل شده ایمان داریم، از ما انتقام میگیرید (باعث اذیت و آزار ما میشوید)، در صورتیکه بیشتر شما فاسق هستید (از حکم خدا اطاعت نمیکنید)؟» متأسفانه امروزه بیشتر کسانی که نام مسلمان دارند از اسلام دور هستند و از احکام و نظر خداوند اطاعت نمیکنند. حقایق دین را که خداوند در قرآن نازل فرموده بدعت (نوآوری در دین) میدانند و عقاید خرافی که بر خلاف قرآن است را دین میدانند و همین که کسی از حقایق قرآن که با عقاید آباء و اجدادی‌شان مخالف است صحبت کند، بشدّت او را میکوبند و به او تهمت‌های ناروا میزنند، درست مثل کسانیکه خداوند در آیه 160 بقره در مورد آنها میگوید: إِذا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَيْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْقِلُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ. «وقتی به آنها گفته میشود که از آنچه اَلله نازل کرده پیروی کنید، میگویند: ما از آنچه آباء و اجدادمان را بر آن یافتیم پیروی میکنیم، اگرچه آباء و اجداد آنها ذرّه‌ای عقلشان را بکار نمیبردند و هدایت نشده بودند (راه راست را نشناخته بودند).»

خداوند در آیه 161 تا 164 انعام میفرماید: قُلْ إِنَّنِي هَدانِي رَبِّي إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ. «بگو: صاحب اختیارم مرا به راه راست هدایت کرده. به دینی پر ارزش و پایدار، آئین ابراهیم حق پرست، ابراهیم از مشرکین نبودقُلْ إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ. «بگو: نماز من، عبادت من، زندگی من، و مرگ من برای اَلله که صاحب اختیار انسانها است میباشدلا شَرِيكَ لَهُ وَ بِذلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ. «شریکی ندارد، و من مأمور این کار شده‌ام (رساندن پیام توحید)، و من بیشتر از همه تسلیم حکم و فرمان او هستمقُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى. «بگو: آیا اربابی (صاحب اختیاری) غیر از اَلله بجویم؟ در صورتیکه او صاحب اختیار هر چیز است. هر کسی هر کاری میکند بر عهده خودش میباشد، و هیچکس بار گناه دیگری را بر نمیدارد

و در آیه 203 اعراف میفرماید: قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ. «بگو: من فقط از آنچه اربابم (صاحب اختیارم، خداوند) به من وحی میکند پیروی میکنم. (کاری بر خلاف آن نمی‌کنم و حرفی بر خلاف آن نمی‌زنم)، این (قرآن) بینش‌هائی از ارباب (صاحب اختیار) شما است و برای افراد با ایمان هدایت و رحمت استآیه 53 اسراء میفرماید: قُلْ لِعِبادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ. «به بندگان من بگو به بهترین صورت صحبت کنند

در آیه 108 انبیاء میفرماید: قُلْ إِنَّما يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ؟ «بگو: به من وحی میشود که معبود شما (کسی که لیاقت آن را دارد که شما بنده و مطیع محض و بی چون و چرای فرمانش باشید) معبود واحدی است. آیا تسلیم او هستید؟» و در آیه 14 انعام میفرماید: قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ. «بگو آیا سرپرست و پشتیبانی غیر از اَلله که آفریننده آسمانها و زمین است بگیرم؟ در صورتیکه اوست که به همه غذا میدهد، و کسی به او غذا نمیدهد (از غذا بی نیاز است).» و در آیه 28 و 29 اعراف میفرماید: إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللَّهُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللَّهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ؟ «وقتی کار زشتی میکنند، میگویند: پدرانمان را بر آن یافتیم (پدرانمان هم همین کار را میکردند) و اَلله ما را به انجام آن امر کرده. بگو: اَلله هیچ وقت به کارهای زشت و زننده امر نمیکند. آیا ندانسته از قول اَلله سخن میگوئید؟» قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ. «بگو: ارباب (صاحب اختیار) من به عدالت امر کردهدستور اجرای عدالت را داده نه کارهای زننده را.

آیه 187 اعراف میفرماید: يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبِّي لا يُجَلِّيها لِوَقْتِها إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْئَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللَّهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ. «در باره زمان وقوع قیامت از تو سوال میکنند، بگو علم آن فقط در اختیار ارباب من است. کسی وقت آن را غیر از خدا نمیداند. علم آن در آسمانها و زمین سنگین است. ناگهانی سراغ شما می‌آید. از تو در باره آن سوال میکنند، مثل اینکه تو از آن خبر داری، بگو: علم آن فقط در اختیار اَلله است. ولی بیشتر مردم این را نمیدانند

آیه 158 اعراف میفرماید: قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً. «بگو ای مردم من رسول اَلله برای همه شما هستمآیه 194 و 195 اعراف میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ. «کسانی که غیر از اَلله میخوانید و از آنها کمک میخواهید بندگانی مثل شما هستند. اگر راست میگوئید آنها را بخوانید تا دعای شما را اجابت کنند. أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ. آیا پائی دارند که با آن راه بروند؟ آیا دستی دارند که با آن کاری بکنند؟ یا چشمی دارند که با آن ببینند؟ یا گوشی دارند که با آن بشنوند؟ بگو آنها را که شریک خدا ساخته‌اید بخوانید و هر نقشه‌ای که بنظرتان میرسد برای من بکشید و به من مهلتی ندهید

آیه 71 انعام میفرماید: قُلْ أَ نَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَنْفَعُنا وَ لا يَضُرُّنا وَ نُرَدُّ عَلى أَعْقابِنا بَعْدَ إِذْ هَدانَا اللَّهُ . «بگو آیا غیر از اَلله چیزهائی را به کمک بخوانیم که نفع و ضرری برای ما ندارد؟ و بعد از اینکه اَلله ما را هدایت کرد به عقب برگردیم؟» باز دست به دامن بت‌ها بزنیم و به آنها متوسل شویم؟ در صورتیکه خدا همه جا هست و از رگ گردن به انسان نزدیکتر است. (16: 50)