|
11 مخالفت‌ها |
آیه 64: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ. «بعضی از ما بعضی را – غیر از خدا – ارباب خود نگیرند.» ولی همانطور که آیه 31: 9 سوره توبه میفرماید: اِتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ. «اَحبار و رُهبان خود و مسیح ابن مریم (پیغمبرشان) را غیر از الله ارباب خود گرفتند. در صورتیکه به آنها امر شده بود که فقط اِله (معبود) واحد (یعنی خدا) را بندگی کنند. معبودی (وجودی که انسان بنده و مطیع محض او باشد و در مقابلش احساس و ابراز کوچکی کند) غیر از خدا وجود ندارد. خدا خیلی بالاتر از چیزهائی است که شریک او میسازند.» ولی انسان‌ها روی غریزه حیوانی خود میخواهند دیگران بنده و مطیع محض آنها باشند و دستورهای آنها را بدون چون و چرا اجرا کنند. جنگ بین کشورها و احزاب و داخل حزب‌ها و خانواده‌ها روی همین اصل است و از طرف دیگر در مقابل قدرت‌های قوی‌تر از خود مطابق غریزه حیوانی دُم تکان می‌دهند و سر تعظیم خم میکنند. خداوند در آیه 6 و 7: 96 سوره عَلَق میفرماید: إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى. «انسان وقتی خود را بی نیاز ببیند حتماً طغیان میکند.» می‌بینیم که از یک طرف فرعون‌ها مطابق آیه 24: 79 سوره نازعات فریاد میزنند أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى. «من ارباب و صاحب اختیار برتر و والا مقام، شما هستم.» و از طرف دیگر مردم مطابق 31: 9 سوره توبه که گفته شد اَحبار یعنی دانشمندان دینی و رُهبان یعنی زاهدان تارک دنیا و بقول ما درویش‌ها را ارباب خود گرفتند. می‌بینیم که حتی پیغمبر خدا و مسیح ابن مریم، را نباید ارباب خود گرفت و اینکار خلاف توحید (بندگی خدا) و شرک کامل است. لذا افراد با نفوذ اجتماع عملاً با توحید واقعی مخالفند و میخواهند دیگران بنده مطیع آنان باشند و در مقابلشان کرنش و تعظیم و ابراز کوچکی و حقارت کنند. لذا جنگی دائمی بین این دسته‌ها و دینداران واقعی وجود دارد و دینداران واقعی باید متحداً با مال و جان خود در راه توحید واقعی جهاد کنند و دنیا را از یکّه تازی هوی پرستان و قدرت طلبان نجات دهند و دنیائی پاک بسازند. این مخالفت و جنگ با دین واقعی و توحید واقعی بصورت‌های مختلف وجود دارد. تحقیر، تشکیک (ایجاد شک و تردید کردن) تهدید، تهمت، آزار، قتل، جنگ گرم، و در صورت شکست تحریف دین راه‌هائی است که در پیش گرفته‌اند و میگیرند.
در بارۀ تحقیر آیه 41 و 42: 25 سوره فرقان میفرماید: إِذا رَأَوْكَ إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلاَّ هُزُواً أَ هذَا الَّذِي بَعَثَ اللَّهُ رَسُولاً * إِنْ كادَ لَيُضِلُّنا عَنْ آلِهَتِنا لَوْ لا أَنْ صَبَرْنا عَلَيْها. «هر وقت تو را ببینند تو را به باد تمسخر میگیرند و میگویند: آیا این است که الله برای رسالت فرستاده؟! اگر ما بر پرستش معبودها (بت‌های) خودمان پافشاری و استقامت نمی‌ورزیدیم نزدیک بود ما را از پرستش (بندگی) آنها منحرف کند.» و در آیه 7 و 8: 25 سوره فرقان میفرماید: قالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيراً * أَوْ يُلْقى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَ قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ رَجُلاً مَسْحُوراً. «گفتند این چه جور پیغمبری است. غذا میخورد و در کوچه و بازار راه میرود! چرا فرشته‌ای با او نازل نشده که با هم مردم را از عواقب کارهای بد بر حذر دارند؟ یا چرا گنجی به او داده نشده؟ یا چرا باغی ندارد که از میوه و محصول آن بخورد؟ افراد ستمکار گفتند: شما فقط از مردی که سِحر شده پیروی میکنید.» آیه 10: 6 سوره انعام و آیه 32: 13 سورۀ رعد و آیه 41: 21 سورۀ انبیاء میفرماید: لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ... «تمام پیغمبران قبل از تو را مسخره کردند.» در مورد تشکیک خداوند در آیه 31 و 32: 43 سوره زخرف میفرماید: قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ * أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ «گفتند : چرا این قرآن به مردی بزرگ از این دو شهر نازل نشده؟! آیا آنها رحمت صاحب اختیار تو را تقسیم میکنند؟» و آیه 78 و 79 : 36 سوره یس میفرماید: ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ * قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ... «برای ما مثلی زد و خلقت خودش را فراموش کرد. گفت چه کسی استخوانها را در حالی که پوسیده زنده میکند؟ بگو آن را همان وجودی که اولین بار آن را درست کرده زنده میکند ...» آیه 25: 6 سوره انعام میفرماید: ... يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ. «افراد بی ایمان میگویند. این قرآن فقط داستانهای افسانه‌ای گذشتگان است.» در مورد تهمت آیه 24: 23 سوره مؤمنون میفرماید: قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ... «بزرگان بی ایمان قومش (قوم نوح) گفتند: این نوح انسانی مثل شما است میخواهد بر شما برتری و ریاست پیدا کند...» و آیه 78: 10 سوره یونس میفرماید: قالُوا أَ جِئْتَنا لِتَلْفِتَنا عَمَّا وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا وَ تَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِياءُ فِي الْأَرْضِ... «گفتند آیا آمده‌ای که ما را از روشی که پدرانمان را بر آن یافتیم منحرف کنی و خودتان در زمین قدرت و عظمت پیدا کنید؟» و آیه 63: 20 سوره طه میفرماید: قالُوا إِنْ هذانِ لَساحِرانِ يُرِيدانِ أَنْ يُخْرِجاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِما وَ يَذْهَبا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلى. «گفتند: موسی و هارون دو تا ساحر هستند میخواهند با جادوی خودشان شما را از سرزمین خودتان بیرون کنند و دین عالی شما را از بین ببرند.» و آیه 52: 51 سوره ذاریات میفرماید: ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ. «هر پیغمبری که برای امت‌های قبل از آنها آمد گفتند: او جادوگر یا دیوانه است.» در مورد تهدید آیه 167: 26 سوره شعراء میفرماید: قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ. «گفتند: ای لوط اگر از این حرفها دست برنداری اخراج خواهی شد.» از شهر بیرونت میکنیم. و آیه 116 : 26 سوره شعراء میفرماید: قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ. «گفتند: ای نوح اگر از این حرفها دست برنداری سنگسار و کشته خواهی شد.» و آیه 29: 26 سوره شعراء میفرماید: قالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلهَاً غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ. فرعون به موسی «گفت: اگر معبودی غیر از من بگیری (از حرف من اطاعت نکنی) تو را زندانی میکنم.» و در آیه 49 شعراء فرعون به ساحرانی که ایمان آوردند: قالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ. «گفت: آیا قبل از اینکه بشما اجازه دهم به حرفهای موسی ایمان آوردید؟! موسی استاد شما است که بشما جادو یاد داده. نتیجه اینکارتان را خواهید دانست. دست و پای شما را بر خلاف هم میبرم و همه شما را به دار میزنم.» در موردآزار آیه 186: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذىً كَثِيراً. «از اهل کتاب قبل از خودتان و از مشرکین اذیّت زیادی خواهید شنید.» در مورد قتل آیه 21: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ يَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ. «به افرادی که منکر آیات الله میشوند و پیغمبران را بناحق میکشند و هر کس از مردم را هم که بعدالت امر کنند میکشند مژده عذاب پر دردی را بده.» در مورد جنگ و تحریف به آیه 217: 2 بقره و آیه 75 بقره مراجعه کنید.