107
دروغ |
امام علی ع در سخن کوتاه 142 نهجالبلاغه میفرماید: لاَتَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ، ... يَقُولُ فِي الدُّنْيَا بِقَوْلِ الزَّاهِدِينَ، وَ يَعْمَلُ فِيهَا بِعَمَلِ الرَّاغِبِينَ. «از کسانی نباش که بدون عملی امید پاداش آخرت را دارند ... در باره دنیا مثل افراد بی علاقه بدنیا حرف میزنند، اما مثل علاقمندان بدنیا عمل میکنند.» اینها اکثریت افراد جامعه بشری را تشکیل میدهند. چون کسانی که طبیعت حیوانی خود را مهار کرده باشند کم هستند. البته بسیاری از افراد بعلت نداشتن امکانات به وضعی که دارندساختهاند و گرنه «شناگر ماهری هستند فقط آب نمیبینند.» شاعر با تجربهای که در مورد اینگونه افراد شعری دارد میگوید: «عنان مال خودت را بدست غیر مده که مال خود طلبیدن کم از گدائی نیست.» چون افراد در گرفتن پول و قرض و خرج کردن آن استادند ولی در پس دادن آن جان میکنند.
خداوند در آیه 78 آلعمران میفرماید: إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقاً يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتابِ وَ ما هُوَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ ما هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ. «عدهای از اهل کتاب طوری زبانشان را به کتاب الهی میپیچانند که شما خیال کنید از کتاب الهی سخن میگویند در صورتیکه از کتاب الهی نیست، و میگویند این حرفها از جانب خدا (و کتاب الهی) است در صورتیکه از جانب خدا نیست (ربطی به دین ندارد و از خودشان در آوردهاند.) از قول خدا دروغ میگویند و خودشان هم این را میدانند.» ولی کسانی که از کتاب الهی اطلاع ندارند خیال میکنند آنچه آنها میگویند از کتاب الهی است. این افراد فریبکار همیشه وجود داشته و خواهند داشت، بطوری که از دین واقعی اثری باقی نگذاشتهاند و بیشتر دکانداران دین فروش از این دسته هستند. و مردم روی اعتماد و حسن ظنّی که به آنها دارند حرفهایشان را بنام حقایق دینی میپذیرند و بازگو میکنند و وارد کتابها میکنند و پس از مدتی جزو حقایق مسلّم دینی شناخته میشود. و چنانچه افرادی که کتاب الهی را خواندهاند حقایق دین را برای مردم بگویند، دکانداران دین فروش آنها را منحرف از دین معرفی میکنند و تهمتهای گوناگون به آنها میزنند. چون میترسند که مردم از حقایق دین مطلع شوند و بقول معروف نان آنها آجر شود. بهر جهت افراد مؤمن نباید اجازه دهند که اینگونه تهمتها و ناسزاها آنها را دلسرد کند بلکه باید فقط با امید به خداوند با عظمت برای ساختن دنیائی پاک که در آن اثری از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسانها نباشد تلاش کنند.
آیه 94 آلعمران میفرماید: فَمَنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ. «کسانی که بعد از این بدروغ به اَلله افترا بزنند ستمکار هستند.» آیه 50 نساء میفرماید: انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ كَفى بِهِ إِثْماً مُبِيناً. «نگاه کن که چگونه به خدا افترا میزنند (حرفی را که خدا نزده از قول او میگویند) این برای انجام گناه واضح کافی است.» کسی که با کتاب الهی آشنا باشد متوجه میشود که بیشتر حرفهائی که بنام دین میزنند ربطی به دین و کتاب الهی ندارد، بلکه افتراء به خدا و دین است. آیه 69 یونس میفرماید: قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ. «بگو: کسانی که دروغی را از قول خدا میگویند و بخدا افترا میزنند رستگار نمیشوند.» جایشان جهنم است. آیه 105 نحل میفرماید: إِنَّما يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْكاذِبُونَ. «فقط کسانی که به آیات خدا ایمان ندارند از قول او دروغ میگویند (چیزی که خدا نگفته از قول خدا میگویند و به او افترا میزنند) آنها دروغگو هستند.» متأسفانه بسیاری از کسانی که بنام دین حرف میزنند بعلت بی اطلاعی از کتاب الهی از این دسته هستند. آیه 116 نحل میفرماید: لا تَقُولُوا لِما تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هذا حَلالٌ وَ هذا حَرامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ. «بدروغ هر چه بزبانتان آمد نگوئید این حلال و آن حرام است تا بدروغ به خدا افترا بزنید (حرفی که خدا نزده به او نسبت دهید) کسانی که دروغی را از قول خدا میگویند و بخدا افترا میزنند رستگار نمیشوند.» و جایشان جهنم است. آیه 32 تا 37 مؤمنون در باره پیغمبری که خدا فرستاده بود و حرفهائی که بزرگان کافر قومش در باره او میزدند سخن میگوید و در آیه 38 مؤمنون میفرماید: گفتند: إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُلٌ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً وَ ما نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ. «او مردی است که به خدا افترا میزند و از قول او دروغ میگوید، ما به حرف او ایمان نداریم.» افراد بی ایمان در باره پیغمبر ص در آیه 8 سبا میگفتند: أَفْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَمْ بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذابِ وَ الضَّلالِ الْبَعِيدِ. «به خدا افترا میزند و دروغ میگوید یا دیوانه است، اینطور نیست بلکه کسانی که به آخرت ایمان ندارند در عذاب و گمراهی زیادی هستند.»
آیه 21 انعام میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ. «چه کسی ظالمتر از کسی است که به خدا افترا بزند و حرفی که خدا نزده از قول او بگوید یا منکر آیات خداوند بشود. افراد ظالم رستگار نمیشوند.» آیه 93 انعام میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ. «چه کسی ظالمتر از کسی است که به خدا افترا بزند یا بگوید بمن وحی شده در صورتیکه چیزی به او وحی نشده، و کسی که بگوید من مثل آنچه خدا نازل کرده نازل میکنم.» آیه 60 زُمر میفرماید: يَوْمَ الْقِيامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْمُتَكَبِّرِينَ؟ «در روز قیامت صورت کسانی را که از قول خدا دروغ میگفتند سیاه میبینی، آیا در جهنّم جا برای افراد متکبر وجود ندارد؟»
آیه 18 و 19 هود میفرماید: مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ. «چه کسی ظالمتر از شخصی است که دروغی را بهم ببافد و از قول خدا بگوید، چنین افرادی به صاحب اختیارشان (خداوند) عرضه میشوند، و شاهدها میگویند: اینها افرادی هستند که از قول خدا دروغ گفتند، آگاه باشید که لعنت خدا بر افراد ظالم است.» الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ. «افراد ظالمی که مردم را از راه خدا باز میدارند، و میخواهند راه خدا را منحرف کنند، و منکر قیامت هستند.» آیه 32 زُمر میفرماید: فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْكافِرِينَ؟ «چه کسی ظالمتر از شخصی است که از قول خدا دروغ بگوید و منکر حرف راستی که به او گفته شده بشود؟ آیا در جهنم جا برای افراد کافر وجود ندارد؟»
آیه 15 یس میفرماید: به پیغمبرانی که پیش آنها رفتند، گفتند: ما أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ ما أَنْزَلَ الرَّحْمنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ. «شما آدمهائی مثل ما هستید، و خداوند رحمان چیزی نازل نکرده، و شما دروغ میگوئید.» آیه 22 تا 24 انعام میفرماید: يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ. «روزی که همه آنها را جمع میکنیم، بعد به افرادی که برای خدا شریک ساخته بودند میگوئیم: شریکهائی که برای خدا تصوّر میکردید کجا هستند؟» ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ. «آنوقت عذری پیدا نمیکنند جز اینکه بگویند: به خدا صاحب اختیارمان قسم که ما چیزی را شریک خدا نمیساختیم.» انْظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ. «نگاه کن چگونه بر ضرر خود دروغ گفتند و شریکهائی که برای خدا سر هم میکردند گم شدند.» آیه 90 توبه میفرماید: جاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ. «اعراب صحرانشین برای عذر آوردن پیش تو آمدند تا به آنها اجازه داده شود که در جنگ شرکت نکنند. و کسانی که به خدا و پیغمبرش دروغ گفتند، در جنگ شرکت نکردند. بزودی عذاب پر دردی به افراد بی ایمان آنها خواهد رسید.»