|
106 روح |
معقتدند آیه 4 سوره قدر هم که از روح صحبت میکند منظورش جبرئیل (روح الامین: روح القدس) میباشد آیه 4 قدر سوره 97 میفرماید: تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ. «در شب قدر فرشتگان و روح (روح الامین: جبرئیل) به فرمان خداوندشان از هر امری نازل میشوند.» و میگویند منظور از روح در آیه 4 معارج سوره 70 نیز جبرئیل است که خداوند میفرماید: تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ. «فرشتگان و روح (جبرئیل: روح الامین) در روزی که مقدار آن 50 هزار سال است به سوی خداوند بالا میروند.» می‌بینیم روز بمعنی پنجاه هزار سال هم در قرآن داریم. آیه 17 مریم در باره مریم عَذرا میفرماید: فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا. «مریم فاصله‌ای (مانعی یا پرده‌ای) از اهل خانواده خود گرفت. ما روحمان را بسوی او فرستادیم و او بصورت انسان کاملی ظاهر شد.» میگویند این روح همان جبرئیل است همانطور که شماره 26 و 27 باب اول انجیل لوقا میفرماید: «در ماه ششم جبرائیل فرشته از جانب خدا به بلدی از جلیل که ناصره نام داشت فرستاده شد * نزد باکرۀ نامزد مردی مسمی به یوسف از خاندان داود، و نام آن باکره مریم بود.» آیه 91 انبیاء سوره 21 و آیه 12 تحریم سوره 66 را هم ببینید. آیه 51 و 52 شوری سوره 42 میفرماید: ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلاَّ وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ ما يَشاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ. «هیچ بشری نبوده که خدا با او صحبت کند مگر بصورت وحی یا از پشت مانعی یا رسولی (فرشته‌ای) برای او بفرستد و فرشته به اذن (اجازه) خدا هر چه را خدا میخواهد به او وحی کند. چون خدا بالاتر (از تصور) و حکیم است». وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لاَ الْإِيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا. «به این ترتیب پیش تو هم از امر خودمان روحی (جبرئیل: روح الامین) را فرستادیم. تو نمیدانستی کتاب و ایمان چیست. ولی ما قرآن را نوری ساختیم که بوسیله آن هر کس از بندگانمان را که بخواهیم هدایت میکنیم.» آیه 18 نَبَاء سوره 78 میفرماید: يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَواباً. «روزی که روح (جبرئیل) و فرشتگان به صف می‌ایستند. و فقط کسی از آنها که خداوند رحمان به او اجازه بدهد حرف میزند. و حرف درست (حقیقت) را میگوید.» آیه 171 نساء سوره 4 میفرماید: يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكِيلاً. «ای اهل کتاب در دینتان غلوّ (مبالغه‌گوئی. گزافه‌گوئی. اِغراق گوئی) نکنید. (متأسفانه در تمام ادیان اغراقگوئی و غلوّ وجود دارد.) و از قول خدا جز حق (حقیقت) نگوئید. (بافته‌های دیگران را پای دین نگذارید) مسیح – عیسی ابن مریم- فقط رسول اَلله (پیغمبر خدا) و کلام (سخن) او بود که به مریم القاء کرد و روحی از جانب او بود. بنابراین به اَلله و پیغمبرانش ایمان بیاورید؛ و نگوئید که خدا سه تا است. از اینکار و این طرز فکر دست بردارید. چون به نفع شما است. اَلله فقط معبود یگانه است. او بالاتر از این است که فرزندی داشته باشد (فرزندی بگیرد) آنچه در آسمان‌ها و زمین است مال خدا است (احتیاجی به فرزند ندارد.) و اَلله برای وکالت کافی است.» احتیاجی به وکالت کس دیگری نیست. و آیه پس از آن میفرماید: لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لاَ الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ. «مسیح و فرشتگان مقرّب از اینکه بنده خدا (اَلله) باشند اِبا (امتناعی) ندارند.» این کلمه‌ای که خداوند به مریم القاء کرد چه بود؟ آیه 47 آل‌عمران میفرماید: وقتی فرشته مژده مسیح را به مریم داد قالَتْ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قالَ كَذلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ ما يَشاءُ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ. «مریم گفت صاحب اختیارا (خداوندا) من چگونه بچه دار میشوم در صورتیکه انسانی با من آمیزش نکرده؟ گفت: اَلله اینطور هر چیز را که بخواهد خلق میکند. وقتی تصمیم بکاری گرفت فقط میگوید اینطور بشو. همانطور خواهد شد.» این کلمه، تصمیم خدا و کلمه کُن (باش) بود. آیه 35 مریم سوره 19 را هم ببینید. این روحی که به مریم القاء شد شاید همان جبرئیل باشد که بصورت انسان سالمی برای مریم ظاهر شد.
آیه 253 بقره سوره 2 میفرماید: آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ. «به عیسی ابن مریم دلائل روشن (معجزات) دادیم و او را بوسیله روح القدس (روح پاک) تأیید کردیم.» و آیه 110 مائده میفرماید: إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلى والِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ. «هنگامی که اَلله (خدا) گفت: ای عیسی ابن مریم نعمت مرا بر خودت و مادرت بیاد آور، وقتی که تو را با روح القدس (روح پاک) تأیید کردم.» آیه 22 مجادله سوره 58 میفرماید: لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ. «افرادی را که به خدا (اَلله) و روز آخرت ایمان دارند پیدا نمیکنی که باکسانی که با اَلله و رسولش دشمنی میکنند دوستی بکنند اگرچه پدرشان یا فرزندشان یا برادرشان یا خانواده‌شان باشند. چنین افرادی کسانی هستند که خداوند ایمان را در دلشان ثبت کرده و آنها را به روحی از خودش تأیید کرده و آنها را وارد بهشت‌هائی که نهرها در آن روان است میکند. همیشه در آن خواهند بود. اَلله از آنها راضی است و آنها هم از اَلله راضی هستند.» خداوند در آیه 29 حجر سوره 15 و آیه 72 ص سوره 38 به فرشتگان میفرماید من انسانی خلق میکنم. فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ. «بنابراین وقتی او را ساختم و از روح خودم در او دمیدم. به او سجده کنید.» و آیه 9 سجده سوره 32 میفرماید: ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ. «پس او را ساخت و از روح خود در او دمید.» بعضی میگویند این روح روح خدا است و بعضی میگویند این روح مال خدا است همانطور که همه چیز مال خداوند است.» لَهُ كُلِّ شَيْءٍ. آیه 91 نمل سوره 27. و میگویند خدا یکی است و قابل تجزیه نیست و میگویند ممکن است منظور از روح خدا همان علمی باشد که خداوند به آدم آموخته. چون پس از اینکه فرشتگان مطابق آیه 30 بقره به خداوند میگویند: «آیا کسی را در زمین خلق میکنی که فساد و خونریزی کند ... خداوند به آنها میگوید من چیزی میدانم که شما نمی‌دانید.» بعد به آدم اسم‌ها را یاد میدهد و به فرشتگان میگوید اسم آنها را بگوئید و نمیتوانند. بعد به آدم میگوید اسم آنها را بگو. و بعد از گفتن او است که به فرشتگان میگوید به آدم سجده کنید.