تا وقتي صحبت از كشورها و وطن و ميهن و ملت در ميان است، حقوق بشر لفظ زيباي فريبنده‌اي است كه فقط روي زبان‌ها وجود دارد. تا صحبت از ملت و منافع ملي و امنيت ملي است حقوق بشر جائي در اجتماعات بشري ندارد. چون هر ملتي بفكر منافع ملّي خود ميباشد و بس و حكومت‌ها فقط بفكر تأمين منافع و امنيت ملي خود هستند. چون ملت‌ها از دولت‌هاي خود منافع و امنيت خود را ميخواهند و كساني را دوست دارند كه منافع و امنيت آنها را حفظ كنند. امروزه در كشورها حكومت واقعي در دست كساني است كه روزنامه‌ها و راديوها و تلويزيون‌ها و اينترنت‌ها را در دست دارند. چون فكر مردم را اينها ميسازند. چون مردم نميتوانند همه جاي دنيا باشند و اخبار صحيح را بدست آورند و به دروغ روزنامه‌ها و راديوها و تلويزيون‌ها و اينترنت‌ها كه در دست سايت‌ها و روم‌ها است پي ببرند. انسان‌ها تحت تأثير آنچه ميشنوند و ميخوانند و مي‌بينند قرار دارند. طبيعت انسان‌ها اين است كه تحت تأثير آنچه مي‌بينند و ميشوند و ميخوانند هستند و درباره آنها فكر ميكنند. ميدانيم كه هركس و هر دسته‌اي بفكر منافع خود است و در بين اخباري كه در جهان وجود دارد و بيشتر از تعداد افراد انسان‌ها است اخباري را انتخاب ميكنند و نشر ميدهند كه مطابق منافع خودشان و افكار خودشان است. چون ميدانيم هر فردي از افراد بشر هر روزه كارهائي ميكند و حرف‌هائي ميزند كه وسائل ارتباط جمعي از بين آنها آنچه را بخواهند انتخاب ميكنند و مردم هم وسيله رسيدگي درست و غلط بودن آن را ندارند. انسان‌ها تحت تأثير افكار و عقايد خود هستند و تحت تأثير محبت‌ها و نفرت‌هاي خود ميباشند. قرآن در آيه 25 حديد ميفرمايد: «همه پيغمبرانمان را ... براي اين فرستاديم كه مردم عدالت را در جهان برقرار كنند...» چون مردم، تمام افرادي هستند كه در سراسر دنيا زندگي ميكنند و آيه 135 نساء سوره 4 و آيه 8 مائده سوره 5 ميفرمايد: حق و عدالت بالاتر از تمام علاقه‌ها و محبت‌ها و دوستي‌ها و بالاتر از تمام نفرت‌ها و بد آمدن‌ها و دشمني‌ها است. تا مردم به اين مرحله از ايمان و تربيت نرسند حقوق بشر سخني دهان پركن و فريبنده است. حقوق بشر بدون رعايت عدالت حرف پوچ و توخالي است.
اعلاميه جهاني حقوق بشر ميگويد افراد بشر در بيان و عقيده آزادند. (بند 2 ديباچه) و ماده 1 آن ميگويد: «افراد از لحاظ كرامت و حيثيت با هم برابرند و بايد با هم برادرانه رفتار كنند». آيا اسرائيلي‌ها و اعراب با هم برادرانه رفتار ميكنند يا اسرائيلي‌ها ماه‌ها است که غزه را محاصره كرده‌اند و بيشتر كشورهاي عرب و اسلامي آرزو دارند كه حكومت يهود در اسرائيل از بين برود؟ ماده 3 ميگويد: «هر فردي حق زندگي، آزادي و امنيت شخصي دارد». آيا مردم غزه اين حقوق را دارند؟ من سياسي نيستم ولي گفتن حقيقت و متوجه ساختن افرادي كه متوجه حقيقت نيستند را وظيفه هر انسان و هر دينداري ميدانم. مي‌بينيم كه اوباما كه با شعار تغيير رئيس‌جمهور امريكا شد دقيقاً همان راهي را ميرود كه بوش ميرفت و صريحاً ميگويد اسرائيلي‌ها از خود دفاع ميكنند. در صورتيكه كارتر رئيس‌جمهور پيشين امريكا گفت در تمام موشك اندازي‌هاي غزه فقط 7 اسرائيلي در مرزهاي اسرائيل كشته شدند. در صورتيكه در حمله اسرائيل به غزه مطابق گزارشي كه گلادستون به سازمان ملل داد 14000 نفر كشته شدند و ميلياردها دلار خسارت وارد شد. ولي چون آقاي اوباما به يهوديان امريكا و اسرائيلي‌ها قول داده بود از آنها حمايت كند محاصره غزه و حمله به آن و كشتن 14000 انسان از افراد بشر و وارد آوردن ميلياردها خسارت بمردم ساكن غزه را دفاع از خود مينامد. اين نمونه‌اي كه بيان ميكنيم چيزي است كه همه از آن اطلاع دارند، تا متوجه شوند كه حقوق بشر سخني تو خالي است كه براي فريب ديگران بكار ميرود و خود كساني كه آن را براي اولين بار تصويب كردند برخلاف آن رفتار ميكنند. حقوق بشر از نظر آنها شركت جاهلانه افراد در انتخابات 4 ساله است كه بدون اينكه افراد را دقيقاً بشناسند و از راستگوئي آنها در وعده‌هائي كه ميدهند اطلاع داشته باشند به اين و آن كه با تبليغات پرهياهوي احزاب و راديوها و تلويزيون‌ها و روزنامه‌ها به مردم معرفي ميشوند رأي بدهند. آنطور كه ميگويند خرج تبليغات آقاي اوباما و آقاي مك كين در حدود يك ميليارد دلار بود.
ماده 6 ميگويد: «حق هركسي است كه شخصيت حقوقي‌اش در همه جا به رسميت شناخته شود». آيا شخصيت حقوقي مسلمان‌ها در امريكا برسميت شناخته ميشود يا در اثر تبليغات كر كننده تمام مسلمان‌ها تروريست ناميده ميشوند؟ ترور يعني ايجاد وحشت. آيا كارهاي اسرائيلي‌ها و تهديدهاي صريح و آشكار آنها ترور نيست؟ آيا كار امريكا در عراق و افغانستان و پاكستان ترور نيست؟ آيا امريكا كوبا و كره شمالي و سودان و ايران را محاصره اقتصادي نكرده و اروپائيان هم در اين راه با او همكاري نميكنند؟ ماده 7 اعلامیه جهانی حقوق بشر ميگويد: «افراد حق دارند بي‌هيچ تبعيض از حمايت يكسان قانون برخوردار باشند». آيا در كشورهاي مدعي حقوق بشر اينكار عملي است يا كساني كه پول دارند توسط وكلاي حقوقدان خود حقوق افراد ضعيف و فقير و بي‌پولي را كه توانائي گرفتن وكيل ندارند پايمال ميكنند؟ بند يك ماده 13 اعلاميه جهاني حقوق بشر ميگويد «هر شخصي حق دارد در داخل هر كشور (نه داخل كشور خود) آزادانه رفت و آمد كند و اقامتگاه خود را برگزيند» آيا انسان‌ها بدون كارت سبز ميتوانند آزادانه در امريكا رفت و آمد كنند يا سفر به آن احتياج به ويزا و رواديد دارد؟ بند 2 ماده 17 ميگويد: «هيچكس را نبايد خودسرانه از حق مالكيت محروم كرد». آيا امريكا از حق مالكيت محروم نميكند؟ امريكا را براي آن نمونه ميگيريم و نشان ميدهيم كه در آن زندگي ميكنيم و از آنچه در آن ميگذرد خبر داريم، وگرنه در همه جاي دنيا چنين است. عزيزان من اعلاميه حقوق بشر در همه جاي جهان فقط جملات زيبائي است كه روي كاغذ آمده. تا عدالت نباشد حقوق بشر سخني توخالي و پوچ است. ديندار واقعي باشيد و حقوق انسان‌ها را مراعات كنيد.