در قرآن 8 بار از قبر صحبت شده. چون آيه 17 تا 22 عبس سوره 70 ميفرمايد: «انسان كشته باد. چقدر ناسپاس است! خدا او را از چه چيزي آفريده؟ او را از نطفه‌اي آفريده و آن را اندازه‌گيري كرده. بعد راه را براي او آسان كرده. بعد جانش را گرفته و او را به قبر (به گور: بخاك) كرده. بعد هر وقت بخواهد او را زنده ميكند.» آيه 19 تا 24 فاطر سوره 35 ميفرمايد: «كور با بينا، تاريكي‌ها با نور. سايه با آفتاب گرم، و زنده‌ها با مرده‌ها مساوي نيستند. خدا هركس را كه بخواهد شنوا ميكند. تو نميتواني كه به كساني كه در قبر هستند حرف بشنواني تو فقط هشدار دهنده هستي (مردم را از خطر آگاه ميكني) ما تو را بشارت دهنده (درباره كارهاي درست) و برحذر دارنده (هشدار دهنده از كارهاي نادرست) فرسناديم.» آيه 13 ممتحنه سوره 60 ميفرمايد: «اي افراد با ايمان (اي كساني كه به رسالت پيغمبر ص ايمان آورده‌ايد) عده‌اي را كه مورد خشم خدا قرار گرفته‌اند دوستدار و پشتيبان خود نگيريد. آنها از آخرت مأيوس شده‌اند همانطور كه كافران از اصحاب قبور (مردگاني كه در قبرها دفن شده‌اند) مأيوس شده‌اند.» آيه 6 و 7 حج سوره 22 ميفرمايد: «اين بدليل اين است كه خدا حق است و مرده‌ها را زنده ميكند. او قادر به هر كاري است. قيامت آمدني است (خواهد آمد) هيچ شك و ترديدي در آن نيست و خدا مردگان را (كساني كه در قبر هستند) زنده ميكند.» تا به حساب اعمال آنها رسيدگي كند. آيه 6 تا 11 عاديات سوره 100 ميفرمايد: «انسان نسبت به خداوندش ناسپاس است و او شاهد بر اين ناسپاسي است. او خير را خيلي دوست دارد. آيا نميداند كه آنچه در قبرها است زنده ميشوند و آنچه در سينه‌ها (در دل‌ها) است آشكار ميشود و خدا در آن روز از حال آنها آگاه است؟» آيه 1 تا 82:4 سوره انفطار ميفرمايد: «وقتي آسمان شكافته شود و ستارگان پراكنده شوند و درياها روان گردند و قبرها برانگيخته شوند، هركس ميداند قبلاً چه فرستاده و بعداً چه فرستاده.» آيه 84 توبه سوره 9 درباره منافقان كافر ميفرمايد: «هرگز بر كسي از آنها كه مُرد نماز نخوان و سر قبرش نايست. آنها منكر خدا و رسولش شدند و در حالي كه فاسق بودند (از دستور خدا اطاعت نميكردند) مُردند.» آيه 1 و 2 تكاثر سوره 102 ميفرمايد: «افزون طلبي (زياده‌طلبي) نسبت به هم آنقدر شما را سرگرم كرد كه مرديد و به قبر (گور) رسيديد.» يا سراغ قبر مردگان رفتيد و آنها را وسيله افتخار خود قرار داديد. مي‌بينيم كه در هيچكدام آنها صحبتي از رفتن به زيارت قبرها نيست فقط يكي از كارهاي افزون طلبان در راه چشم همچشمي رفتن سراغ قبرها بوده است و افتخار به آنها كه امروزه هم كم و بيش آن را مي‌بينيم که در جهان وجود دارد. علي عليه‌السلام در حديث 7 صفحه 562 جلد سوم وسائل الشيعه 18 جلدي ميفرمايد: «پيغمبر مرا به مأموريت خراب كردن قبرها و شكستن مجسمه‌ها فرستاد.» امام صادق (ع) در حديث 9 صفحه 562 آن نقل ميكند كه «روي قبرها ساختماني (چيزي) نسازيد و سقف خانه‌ها را تصوير نكشيد.» امام صادق ع درصفحه 864 جلد 2 وسائل‌الشيعه ميفرمايد: «قبر رسول خدا رويش سنگ ريزه‌هاي سرخ ريخته شده بود.» و در صفحه 502 و 503 وسائل‌الشيعه جلد 3 نقل شده كه «قبر پيغمبر ص چهار انگشت برجستگي داشت و صاف بود و منحني نبود.» صفحه 869 جلد 2 و صفحه 562 جلد 3 وسائل الشيعه ميگويد: «اميرالمؤمنين ع به ابي الهياج فرمود: «تو را به مأموريتي ميفرستم كه پيغمبر مرا به آن فرستاد: هيچ قبر برجسته‌اي باقي نگذار مگر اينكه آنرا با خاك اطرافش مساوي كني (يعني قبور مسلمانان را) و هيچ مجسمه‌اي در خانه‌اي باقي نگذار مگر اينكه آن را نابود كني.» در جلد 2 وسائل الشيعه صفحه 846 از قول علي ع نقل شده كه «پيغمبر خدا ص از اينكه روي قبر خاكي غير از آنچه از قبر خارج شده ريخته و اضافه شود نهي كرده» در صفحه 856 جلد 2 وسائل‌الشيعه نقل شده كه رسول خدا ص به علي ع فرمود: «قبر مرا چهار انگشت بالا ببر و آب روي آن بپاش» در جلد 2 وسائل‌الشيعه صفحه 857 آمده است كه «قبر پيغمبر يك وجب از زمين بالاتر بود. و پيغمبر فرمود آب روي قبرها بپاشند.» در كتاب تاج خط 5 صفحه 373 نقل شده كه «جابر گفت: «پيغمبر از اينكه قبر گچكاري (گچكاري) شود يا روي آن چيزي نوشته شود يا ساختماني روي آن ساخته شود يا لگدمال شود نهي كرده.» در صفحه 373 خط 4 نقل شده كه «جابر گفت: پيغمبر از اينكه قبر گچ كاري يا روي آن بنشينند يا ساختماني روي آن ساخته شود نهي كرده.» در حديث 576 صفحه 189 جلد اول مَنْ لا يَحْضُرُهُ الفَقيهُ شيخ صدوق از امام صادق ع نقل شده: «هرگاه روي قبر غير از خاك قبر قرار داده شده باشد بر مرده سنگين است.» از امام جعفر صادق ع در سطر 4 صفحه 4 جلد 4 من لايحضره الفقيه نقل شده كه پيغمبر ص «از اينكه قبرها گچ كاري شود و در آن نماز خوانده شود نهي كرده.» و در سطر اول صفحه 5 آن آمده: «پيغمبر از ضجه زدن هنگام مصيبت و نوحه‌گري و گوش كردن به آن در مصيبت و دنبال جنازه رفتن زنان نهي كرده است.»
اين آيات قرآن كريم و احاديث شيعه و سني از روي كتاب‌هاي خودشان است. حالا نگاه كنيد افراد بنام اسلام و شيعه و سني چه ميكنند.
آيه 30 فرقان سوره 25 ميفرمايد: «پيغمبر گفت: خداوندا قوم من اين قرآن را مهجور ساخته‌اند.» مهجور يعني دور شده، هجران يعني دوري. آيا چنين افرادي مسلمان هستند؟!!!
مسلمان واقعي با شادي و خوشي زندگي ميكند و در راه ساختن يك دنياي پاك با مال و جان خود كوشش ميكند. چون از اينكه خدا راه زندگي صحيح را به او ياد داده خوشحال است چون آيه 57 و 10:58 سوره يونس ميفرمايد: «اي مردم موعظه‌اي و داروي دردي كه در سينه داريد و راهنمائي و رحمت براي افراد با ايمان از جانب خدا براي شما آمده است. بگو به فضل و رحمت خدا بايد افراد با ايمان شاد باشند. اينكار بهتر از تمام چيزهائي است كه جمع ميكنند.» مي‌بينيم كه قرآن راهنما يعني نشان دهنده راه صحيح است و مسلمانان بايد از اين لطف و رحمت خدا شاد باشند و با مال و جان خود در راه اجراي اين هدف كوشش كنند. چون آيه 49:15 سوره حجرات ميفرمايد: «افراد با ايمان فقط كساني هستند كه به خدا و رسولش ايمان آوردند و شكي در آن نكردند (اگر كوچك‌ترين ترديدي هم داشتند روابط رياضي قرآن آن را برطرف كرده) و با مال و جان خود در راه خدا (ساختن يك دنياي پاك) كوشش كردند. چنين افرادي در ادعاي ايمان داشتن و مسلماني خود صادق هستند.» راست ميگويند و واقعاً ايمان دارند. البته تعداد آنها خيلي كم است. مسلمان شاد است و در مقابل مصيبت‌ها خم به ابرو نمي‌آورد و آن را نتيجه طبيعي عوامل طبيعي و اعمال افراد تربيت نشده و نامسلمان ميداند. چون خداوند در آيه 154 تا 2:157 سوره بقره ميفرمايد: «به كساني كه در راه خدا كشته ميشوند نگوئيد مرده، بلكه آنها زندهاند و شما توجه نداريد. شما را بوسيله‌اي از قبيل ترس (ناامني) و گرسنگي و كم كردن از مال و جان (عزيزان شما) و محصول كارتان امتحان ميكنيم. بنابراين به افراد صبور مژده بده. افراد صبوري كه وقتي مصيبتي به آنها وارد شد ميگويند ما مال خدائيم و (براي رسيدكي به حسابمان) بسوي او برميگرديم. آنها كساني هستند كه درود و رحمت خداوندشان بر آنها است و راه صحيح را شناخته‌اند.» آيه 169 تا 3:171 سوره آل‌عمران ميفرمايد: «كساني را كه در راه خدا (در راه ساختن يك دنياي پاك) كشته شده‌اند مرده نپنداريد. بلكه آنها زندهاند و پيش خداوندشان روزي ميخورند. به آنچه خدا از فضل خودش به آنها داده خوشحال هستند و به كساني كه هنور (در راه ساختن يك دنياي پاك کشته نشده و) به آنها نپيوسته‌اند مژده ميدهند كه ترسی بر آنها نيست و غصه نمي‌خورند. بخاطر نعمت و فضل خدا خوشحال هستند و خدا پاداش افراد با ايمان (كه در راه ساختن يك دنياي پاك، در راه خدا كشته ميشوند) را ضايع نميكند.» آيا قرآن را قبول داريد؟