لطفاً از علمای اعلام جواب این چند سؤال را بپرسید.
من چند سؤال فقهي دارم. آيه 9 سوره اسراء سوره 17 ميفرمايد: «بدون هيچ ترديدي اين قرآن مردم را به بهترين راه هدايت ميكند و به افراد با ايماني كه كار درست ميكنند مژده ميدهد كه پاداش بزرگي دارند.»
1- آيا مردم بايد اين بهترين راه بشناسند يا نه؟
2- آيا با خواندن قرآن به زبان عربي براي افرادي كه عربي نميدانند امكان شناختن اين راه وجود دارد؟
3- آيا هدايت را طوري ميكنند كه طرفي كه ميخواهد راه را بشناسند نفهمد چه راهي به او نشان داده شده؟
4- آيا مژده را طوري ميدهند كه انسان متوجه آن نشود؟
5- آيا خواندن ترجمه قرآن به زباني كه انسان مي‌فهمد گناه است؟
6- آيا ترجمه قرآن به زبان فارسي روان براي كساني كه عربي نميدانند جرم ادبي است؟
7- آيا قرآن وقتي صحبت از فرعون و موسي و عيسي و نوح و ابراهيم ميكند آنچه آنان به زبان خود گفته‌اند تكرار ميكند و بعد حرف آنها را ترجمه ميكند يا براي مردم عرب گفته آنان را به زبان عربي ميگويد؟
آيه 3 مؤمنون سوره 23 ميفرمايد: «افراد با ايمان افرادي هستند كه از كار لغو رو گردان هستند.»
8- آيا خواندن قرآن بزبان عربي حتي با تلفظ صحيح عربي كه به آن تجويد ميگويند براي آدمي كه عربي نميداند و نمي‌فهمد خدا چه دستوري به او ميدهد كار لغو بيهوده نيست؟ خواندن دعا به زبان عربي هم همينطور؟
9- آيا وظيفه كساني كه عربي ميدانند ترجمه قرآن به زبان افرادي كه عربي نميدانند اين نيست كه قرآن را به زبان قابل فهم مردم ترجمه كنند؟ تا مردم بفهمند خدا چه راهي به مردم براي ساختن يك دنياي پاك نشان داده؟
10- آيا علماي اعلامي كه ترجمه قرآن را جرم ميشناسند دليلي براي ترجمه نكردن قرآن به زبان قابل فهم مردم دارند؟
11- آيا اين علماي اعلام وقتي قرآن يا حديث را براي مردم ترجمه ميكنند كارشان گناه و جرم ادبي است؟
12- آيا غوث زلمي كه قرآن را بفارسي ترجمه كرده مرتكب جرم شده و مجازات آن زندان یا اعدام است؟
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.