آيه 102 و 103 آلعمران سوره 3 ميفرمايد: «اي كساني كه (به پيغمبري محمد ص و الهي بودن قرآن) ايمان آوردهايد، آنطور كه سزاوار ترس از نافرماني خدا است از نافرماني او بترسيد و فقط در حالي كه تسليم فرمانها و نظرهاي او هستيد از دنيا برويد و همگي به رشته الهي (يعني قرآن) بچسبيد و تفرقه نداشته باشيد...» و آيه 105 آن ميفرمايد: «مثل كساني كه پس از آمدن دليلهاي روشن (درباره نتيحه تفرقه) باز دچار تفرقه و اختلاف شدند نباشيد. آنها عذاب بزرگي دارند». اين عذاب همانطور كه در دنيا ميبينيم ضعف و ذلت و خواري است و در آخرت عذاب ابدي جهنم است. چون با اينكارِ خود از ساختن يك دنياي پاك خالي از ظلم كه در آيه 25 حديد سوره 57 هدف خدا از فرستادن همه پيغمبران است جلوگيري كردهاند. آيه 46 انفال سوره 8 ميفرمايد: «از خدا و پيغمبرش اطاعت كنيد و با هم نزاع و كشمكش نكنيد. چون سست ميشويد و بادتان در ميرود (نيرو و عظمت خود را از دست ميدهيد) صبر و حوصله داشته باشيد، چون خدا با افرادي است كه حوصله دارند». آيه 159 انعام سوره 6 ميفرمايد: «كساني كه دينشان را فرقه فرقه كردند و بصورت گروههائي (جدا از هم) درآمدند تو هيچ رابطهاي با آنها نداري...» آيه 31 و 32 روم سوره 30 ميفرمايد: «از مشركيني كه دينشان را فرقهفرقه كردند و بصورت گروههائي درآمدند نباشيد كه هر دسته به اعتقادات خود دل خوشاند.» اين آيات روشن قرآن است. اگر سابقاً در اثر بيسوادي و بياطلاعي مردم از قرآن برخلاف دستور روشن خدا دچار تفرقه شدند امروزه كه افراد باسواد هستند و ميتوانند قرآن را بخوانند و قرآن به تمام زبانهاي زنده دنيا ترجمه شده تفرقه مسلمانها ننگ بزرگي براي آنان است. اصل يازدهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ميگويد: «به حكم آيه كريمه «اِنَّ هذِه امّتُكُمْ أمةً واحِدَةً وَ اَنا رَبّكُمُ فَاعْبُدُونِ» «اين امّت شما است امتي واحد و من ارباب و فرمانفرماي شما هستم. بنابراين بندگي و اطاعت بيچون و چراي مرا بكنيد». (آيه 92 انبياء سوره 21 كه خطاب به همه پيغمبران است) همه مسلمانان (و در اصل همه افراد بشر) يك امّتاند و دولت جمهوري اسلامي ايران موظف است سياست كلي خود را بر پايه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامي (و در اصل اتحاد همه ملل جهان) قرار دهد و كوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان اسلام را تحقق بخشد». در اصل اتحاد تمام ملل جهان را فراهم كند. اگر دولت اسلامي ايران بعلت گرفتاريهائي كه دشمنان دانا يا دوستان نادان براي آنها فراهم كردهاند يا مسلمانان در اثر بياطلاعي از احكام روشن قرآن و فريبكاري فريبكاران براي آنها فراهم كردهاند غافل ماندهاند بايد بعد از اين در راه اين اتحاد كه بنفع تمام افراد بشر است كوشش كنند. اگر نكنند علناً كافر و منكر دستور و فرمان خدا شدهاند. براي اين اتحاد بايد اين آيات روشن و واضح خدا را به تمام مسلمانان و مردم جهان برسانند. براي اينكار بايد به مساجد و انجمنها و هيئتهاي اسلامي و ديني بروند و اين آيات را از امامهاي مساجد و سخنرانان و روساي هيئتها و انجمنها بپرسند تا ديگران متوجه وظيفه اصلي و اساسي دين خود بشوند و از عذاب دنيوي خدا كه تفرقه و ضعف و ذلت و خواري است نجات يابند و اسير وسوسههاي دشمنان دانا و دوستان نادان نشوند. چون آنها دانسته و ندانسته در صدد تفرقه انداختن بين مسلمانان و دينداران و اصلاحطلبان واقعي جهان هستند. چون شعار ايشان در تمام طول تاريخ «تفرقه بينداز و حكومت كن» بوده و هست. مسلمانان بايد از حيله دشمنان دانا و ناداني دوستان نادان كه با كار خود باعث تفرقه بين مسلمانان و دينداران و اصلاحطلبان واقعي است غافل نمانند. چون آنها بدست خود يا عوامل خود كه در همه جهان دارند با نوشتههاي خود و حرفهاي خود افرادي بياطلاع را تحريك ميكنند كه در صدد جواب برآيند و آتش اختلاف را تيزتر كنند. بايد جواب شيطنت آنان را با بيتوجهي به نوشتهها و گفتههاي آنها داد. دولتهاي اسلامي واقعي كه متوجه اين مطلب شدهاند بايد به روزنامهها و سخنرانان خود اجازه اينكار را ندهند و آنان را از آن منع كنند. چون دشمنان افراد زيادي را دارند تا بوسيله آنها در تمام كشورها با اينكار خود ايجاد تفرقه و اختلاف كنند. دولتهاي اسلامي واقعي بايد به تمام سفراي خود در كشورها بياموزند كه با كارمندان خود به مساجد و انجمنها و هيئتهاي ديني بروند و اين آيات را در آن جا طرح كنند تا مردم از آن مطلع شوند و بايد در عرض يك ماه 30 آيه اساسي كه به اين مطلب بستگي دارد به افراد بياموزند تا در اعزام بخارجِ دانشجويان و بازرگانان و مسافران، آنها بتوانند اين آيات را بگوش مردم برسانند و زمينه اتحاد را در جهان بوجود آورند. چون آيه 25 حديد سوره57 ميفرمايد: «بدون كوچكترين شك و ترديد تمام پيغمبرانمان را با دليلهاي روشن و واضح فرستاديم و با ايشان كتاب و ميزان نازل كرديم تا مردم عدالت را در جهان برقرار كنند...» در صورتيكه ميبينيم در سراسر جهان قدرتمندان به حقوق افراد ضعيف تجاوز ميكنند و كشورهاي قوي بجاي شكرانه نعمت و قدرتي كه دارند به ملل ضعيف كمك كنند، به آنها زور ميگويند و آنها را مطيع و دست نشانده خود ميكنند و اموال آنها را غارت مينمايند. آيه 51 مؤمنون سوره 23 ميفرمايد: «اي پيغمبران از خوردنيهاي پاك بخوريد (درويشبازي و زهد فروشي نكنيد) و كار درست و صحيح (عمل صالح) بكنيد...» در صورتيكه در جهان ميبينيم كه مدعيان دينداري و انسانيت و طرفداري از حقوق بشر در حال فريب ديگران و كلاهبرداري و تجاوز به حقوق افراد ميباشند. آيه 24 و 25 معارج سوره 70 ميفرمايد: «در اموال نمازگزاران حق معلومي براي سائل و محروم وجود دارد» كه بايد بفكر محرومين اجتماع باشند. در صورتيكه ميبينيم قدرتمندان جهاني سعي ميكنند لقمه ناني كه نصيب محرومين شده از دهان آنها بيرون بكشند و خودشان بخورند. آيه 5 فاتحه سوره اول قرآن كه مسلمانان بدون آنكه معني آن را بدانند هر روزه بارها در نماز خود ميگويند ميفرمايد: «خدايا فقط از تو اطاعت بدون چون و چرا ميكنيم». يعني از هيچكس غير از تو اطاعت بيچون و چرا نميكنيم. در صورتيكه در سراسر جهان از افراد قدرتمند فريبكار زمان خود اطاعت بدون چون و چرا ميكنند.