⁸⁸

^تفرقه

مدعیان مسلمانی از نظر قرآن مشرک و منافق هستند. چون خداوند در آیه 31 تا 32: 30 سوره روم میفرماید: «از کسانی باشید که به اطاعت از دستورهای خدا بر میگردند و از نافرمانی او خود را حفظ کنید و نماز را بپا دارید و از مشرکینی که دین خود را فرقه فرقه کردند و دستجاتی شدند نباشید که هر گروهی به معتقدات خود شادند.» آیا مدعیان مسلمانی تسلیم حکم و فرمان خدا که در قرآن است میباشند و متحد هستند؟ یا صدها فرقه شده اند و هر دسته از نظر یکنفر یا یک عده پیروی میکنند؟ آیا آنها از نظر خداوند در این آیه مشرک هستند یا مسلمان هستند؟ آیا آنها پیرو قرآن که معتقدند و میگویند ایمان داریم که قرآن کلام خدا است که به پیغمبر اسلام وحی شده یا پیرو حدیث و فقه که بیان افراد و نظر افراد است میباشند؟ مسلمان کسی است که تسلیم فرمان و نظر خداوند جهان میباشد نه تسلیم نظر افراد. منافق کسی است که حرفی میزند که قلباً به آن اعتقاد ندارد. آیا کسی که میگوید قرآن کلام خدا و وحی الهی است که به پیغمبر ص وحی شده، قلباً به آن ایمان دارد و آن را مطالعه میکند تا ببیند دستورها و نظرهای خداوندش چیست تا تسلیم آن باشد و مطابق آن عمل کند؟ مسلمان تسلیم حکم و نظر خدا است. خداوند در آیه 105: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: «مثل کسانی که بعد از اینکه دلائل روشن برای آنها آمد (حقیقت را دانستند) دچار تفرقه و اختلاف شدند نباشید؟» این مدعیان مسلمانی (یعنی مدعی تسلیم خدا بودن) تسلیم این حکم و فرمان خدا هستند یا بقولی پنجاه و یک کشور اسلامی وجود دارد و در هر کشور فرقه‌های مختلف وجود دارد؟ «گر مسلمانی از این است که (اینان) دارند وای اگر از پس امروز بود فردائی» فردائی که خود اینها به آن ایمان دارند. در صورتی که به آن ایمان ندارند و فقط مدعی ایمان داشتن به آن هستند. چون اگر ایمان داشتند برای رسیدن به نعمت‌های ابدی و رهائی از عذاب ابدی که در آن وجود دارد قرآن را میخواندند و آن را بخوبی می‌فهمیدند و در باره نتایج احکام و نظرهای آن تدبّر (فکر و اندیشه) میکردند. چون خداوند در آیه 82: 4 سوره نساء و آیه 24: 47 سوره محمد ص میفرماید: «آیا در باره آیات قرآن تدبّر نمی‌کنند؟» آیه 29: 38 سوره ص میفرماید: «قرآن کتاب مبارکی است که ما آن را نازل کردیم تا در باره آیات (احکام و نظرهای آن) تدبّر (فکر و اندیشه) کنند و افراد عاقل و خردمند متوجه (راه سعادت خود و کلیه افراد بشر) بشوند.» چون قرآن برای راهنمایی و هدایت مردم آمده «هدیً للنّاسِ» است و بشر را راهنمائی میکند و راه سعادت واقعی انسانها را به آنها نشان می‌دهد، همانطور که خدا در آیه 25: 57 سوره حدید میفرماید: «تمام پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن و کتاب و میزان فرستادیم که مردم عدالت را برقرار کنند.» آیا این نامسلمانان مسلمان نمای مدعیان مسلمانی کوچکترین قدمی در این راه برداشته‌اند یا غرق در جزئیاتی هستند که کوچکترین ربطی به ساختن یک دنیای پاک ندارد؟ دنیای پاکی که در آن اثری از ظلم و اجحاف و تبعیض بی‌جا وجود نداشته باشد. آیا اینها بجای تفرقه نداشتن و بجای اتحاد هر کدامشان در یک دسته قرار نگرفته‌اند که مطابق نظر فردی یا افرادی ساخته شده و به دیگران بد نمیگویند؟ در صورتیکه بیشتر آنها تسلیم احکام صریح قرآن نیستند و بخون هم تشنه‌اند آیا این نامسلمانان مسلمان نام تسلیم حکم و نظر خدا هستند و برای ساختن یک دنیای پاک همفکر و متحد هستند؟

آیا این آیه 13: 42 سوره شوری نیست که میفرماید: «خدا برای شما از دین همان چیزی را قانونگذاری کرد که نوح و ابراهیم و موسی و عیسی را به آن سفارش کرده و همان چیزی است که به تو وحی کردیم که دین را اجرا و بر پا دارید و در دین دچار تفرقه نشوید ...» آیا پیروان دین‌های لااقل ابراهیمی تفرقه دارند یا نه؟ آنها برای ساختن یک دنیای پاک متحد میباشند یا دنبال این هستند که مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ درست است یا ملِكِ يَوْمِ الدِّينِ یا اینکه «ض» وَ لاَ الضَّالِّينَ را از کجا ادا کنند و مدّ آن را چقدر بکشند؟ راستی. از این همه حماقت و بی دینی و بی توجهی باید خجالت بکشند و بقول معروف از خجالت آب شوند. قرآن صریحاً در آیه 62: 2 سوره بقره و با کمی تفاوت در آیه 69: 5 سوره مائده میفرماید: « مسلمانان و یهودیان و مسیحیان و پیروان یحیی، بطور کلی کسانی که به خدا و آخرت ایمان داشته باشند و کار درست بکنند پاداش کارشان پیش خداوندشان محفوظ است. نه ترسی دارند نه غصه‌ای.» کدام یک از اعمال عبادی اینها با هم یکی است تا نامسلمانان مدعی مسلمانی سر مسائل جزئی همدیگر را تکفیر نکنند و به هم نپرند و همدیگر را نکشند؟ آخر عقل و شعور و فهم چیز خوبی است و قدرت دیدن و فکر کردن و شناختن حقیقت بیهوده به انسان داده نشده. این مدعیان فهم و شعور چطور مسائل به این سادگی را درک نمیکنند و در دام دکانداران دینی دین فروش که از راه دین ارتزاق میکنند اسیرند؟ آخر ساختن یک دنیای پاک که در آن اثری از ظلم و فساد و فقر و جهل و وحشیگری و خرد شدن شخصیت انسان‌ها نباشد چه ربطی به این جزئیات دارد. اختلاف سلیقه طبیعی انسان‌ها است ولی ساختن یک دنیای پاک یک امر کلی است و ربطی به اینکه وضو را چگونه بگیرید ندارد. خداوند در آیه 6: 5 سوره مائده در باره وضو میفرماید: «..... خدا نمیخواهد برای شما دردسر فراهم کند ولی میخواهد شما را پاک کند و نعمت خود را بر شما تمام کند تا سپاسگزار باشید.» این نامسلمانان مدعیان مسلمانی بجای اینکه بفکر پاکی و نظافت باشند دنبال این میگردند که آب را از بالا بریزند یا از پایین و از آرنج به سوی انگشتان دست بکشند یا بر عکس و آب را به برجستگی آرنج بریزند یا گودی آن. واقعاً خجالت آور است که این نامسلمانان چقدر از اسلام دور هستند و ننگ اسلام شده‌اند و اسلام را خفه کرده‌اند و بجای کوشش در راه ساختن یک دنیای پاک غرق این جزئیات هستند.

خداوند در آیه 31: 4 سوره نساء میفرماید: «اگر شما از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید اجتناب (خودداری و دوری) کنید گناهان دیگر شما را می‌بخشیم و شما را با احترام وارد جای پر ارزش (یعنی وارد بهشت) میکنیم.» آیا با وجود این آیه صریح و این قول روشن خدا کار این نامسلمانان خنده آور نیست؟ آیا نباید به این بی اطلاعی و بی ایمانی به قول صریح خدا خندید یا گریه کرد؟ بزرگترین گناه نخواندن قرآن و تفرقه و شرک است. چون خداوند در آیه 20: 73 سوره مزّمل میفرماید: «... تا آنجا که میتوانید قرآن بخوانید....» و در آیه 82: 4 سوره نساء و آیه 24: 47 سوره محمد میفرماید: «آیا در آیات قرآن تدبّر نمیکنند......؟» و در آیه 105: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: «مثل کسانی که بعد از اینکه دلیل‌های روشن برای آنها آمد دچار تفرقه شدند نباشید، آنها عذاب بزرگی دارند.» آیا این عذاب بزرگ را که نتیجه تفرقه دینداران جهان است نمی‌بینند؟ آیا نمی‌بینند که یک عده کوچک که یک میلیونیم جمعیت جهان هم نیستند با اتحاد نیم بند خود بر جهان حکومت میکنند و مردم جهان را بنده و برده و مطیع خود ساخته‌اند؟ در صورتیکه اختلاف بین خودشان هم زیاد است. همانطور که آیه 14: 59 سوره حشر میفرماید: «... اختلاف آنها بین خودشان زیاد است. آنها را متحد حساب میکنند در صورتیکه دلهایشان (افکارشان) پراکنده است. این بخاطر این است که آنها افرادی هستند که نمی‌فهمند.» دین‌داران امروزی عالم از آنها هم نفهم‌تر هستند و اتحاد نیم بند آنان را که در باره مسائل عقیدتی و حزبی و درون حزبی دارند ندارند. دینداران واقعی چه موقع بیدار میشوند و سر از خواب غفلت بر میدارند و متحد میشوند و دیگران را آگاه و بیدار میکنند و بساط فریبکاران را در هم میریزند و دنیای پاکی که دین میخواهد میسازند؟ آینده آن را نشان خواهد داد.