⁸

^{قرآن روشن و روشن کننده است}

مُبین یعنی روشن و روشنگر از باب افعال و اسم فاعل است و ثلاثی مجرد آن بیان است. خداوند در آیه 2 و 3 زخرف سوره 43 میفرماید: «قسم به کتاب روشن و روشنگر (یعنی به شهادت کتاب روشنگر و روشن قرآن) ما این کتاب را قرآنی عربی قرار دادیم تا در آیات آن تعقّل یعنی اندیشه کنید.» خداوند در آیه اول یوسف سوره 12 و آیه اول حجر سوره 15 و اول نمل سوره 27 و آیه دوم شعراء سوره 26 و دوم قصص سوره 28 میفرماید: «این آیات کتاب روشن و روشن کننده است.» باز عالم نماهای فریبکار میگویند قرآن را نمیتوان فهمید. در صورتیکه آقای علامه طباطبائی در تفسیر المیزان در تفسیر آیه 82 سوره نساء مینویسد: «قرآن کتابی است که فهم‌های عادی به درک آن دسترسی دارد.» آیه 103 نحل سوره 16 میفرماید: «ما میدانیم که می‌گویند انسانی این حرف‌ها را به محمد (ص) یاد داده. زبان کسی که به او اشاره می‌کنند انسانی است که عرب نیست. در صورتی‌ که این قرآن به زبان عربی روشن است.» هر کسی عربی بداند آن را می‌فهمد. ولی باز این فریبکاران دکاندار که دین را وسیله کسب معاش خود کرده‌اند میگویند شما آن را نمی‌فهمید. آیه 192 تا 195 شعراء سوره 26 میفرماید: «قرآن از طرف خداوند و فرمان فرمای مردم جهان نازل شده. روح الامین (جبرئیل) آن را بر قلب تو نازل کرده تا به مردم از عاقبت کارهایشان هشدار دهی (آنها را از عاقبت کارهایشان بر حذر داری) به زبان عربی روشن است».

وقتی قرآن به زبان عربی روشن و فصیح است قابل ترجمه به تمام زبان‌های دنیا میباشد همانطور که امروزه به تمام زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده. باز فریبکاران دکاندار میگویند قرآن را نمیشود فهمید. در صورتیکه علی (ع) امام اول شیعیان و خلیفه چهارم اهل سنت در خطبه 175 میفرماید: «هیچکس (هر قدر هم کودن باشد) با این قرآن همنشین نشد مگر اینکه بر هدایت او اضافه شد و از کوری و جهالت او کم شد و بدانید که هیچکس بعد از قرآن در دین کمبودی ندارد و هیچکس قبل از قرآن در دین بی‌نیاز نیست.» باز این نامسلمانان شیعه و سنی میگویند قرآن قابل فهم و کامل نیست. در صورتیکه آیه 3 مائده سوره 5 میفرماید: «... امروز افراد بی ایمان از دین شما مأیوس شده‌اند. از آنها نترسید بلکه از (نافرمانی و عذاب) من بترسید. امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خودم را (با کامل کردن قرآن) بر شما تمام کردم و اسلام را برای شما دین پسندیدم ...» باز این نامسلمانان دکاندار و فریب خوردگان آنها میگویند دین کامل نیست. دین کامل است یعنی کمبودی ندارد که دیگران کمبود آن را برطرف کنند. ولی فریبکاران قرن‌ها است که مردم را فریب داده‌اند. چون دین برای این آمده است که مردم عادل باشند و حقوق هم را رعایت کنند. چون آیه 25 حدید سوره 57 میفرماید: «بدون هیچگونه شکّ و تردیدی همه پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن فرستادیم و با آنها کتاب و وسیله سنجش (کارهائی که برای ساختن یک دنیای پاک باید کرد و نباید کرد) نازل کردیم تا مردم عدالت را (در دنیا) برقرار کنند وآهن را که در آن سختی بسیار و منافعی برای مردم وجود دارد نازل کردیم تا خدا کسانی که او و پیغمبرانش را در (ساختن یک دنیای پاک که در آن عدالت برقرار باشد) از صمیم قلب یاری می‌کنند بشناسد ...».

قرآن برای ایجاد رابطه درست بین انسان‌ها آمده نه گفتن تاریخ و ستاره شناسی و جانورشناسی و ... اگر صحبت از پیغمبران گذشته میکند میخواهد طبیعت انسان‌ها را نشان دهد که وقتی با روشی و عقایدی خو گرفتند و عادت کردند بسادگی از آن دست بر نمیدارند. سوره هود و شعراء را برای توجه به این مطلب بخوانید وگرنه در آیه 134 و 141 پس از اینکه در باره ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و فرزندانش صحبت مینماید میفرماید: «آنها افرادی بودند که از دنیا رفتند، هر کاری کردند مال خودشان است و کارهائی که شما میکنید مال شما است.» در باره کارهائی که ربطی به ساختن یک دنیای پاک که در آن عدالت برقرار باشد ندارد خداوند در آیه 31 نساء میفرماید: «اگر شما در باره کارهائی که از آن نهی شده‌اید، از بزرگ‌هایش خودداری کنید گناهان دیگر شما را (چه متوسط چه کوچک) ندیده می‌گیریم (می‌بخشیم) و شما را وارد بهشت که جای پر ارزشی است میکنیم.» در صورتیکه فریبکارانی که دین را وسیله کسب معاش خود کرده‌اند مردم را غرق در جزئیاتی که ربطی به ساختن یک دنیای پاک ندارد و غرق در تاریخ گذشته کرده‌اند در صورتیکه تاریخ گذشتگان فقط درس عبرتی است برای افراد خردمند، همانطور که آیه 111 یوسف (آیه آخر آن) میفرماید: «در داستان زندگی آنان عبرتی برای افراد خردمند وجود دارد ...» آیه 34 و 46 نور سوره 24 میفرماید: «بسوی شما آیاتی روشن و نمونه‌ای از کارهای گذشتگان و پندی برای افراد با تقوا نازل کردیم ... بدون تردید آیاتی روشن نازل کردیم. خدا بوسیله آن هر کس را که بخواهد (شایسته اینکار ببیند و او خود کوشش لازم را بکند) به راه راست هدایت میکند.» همانطور که در آیه آخر عنکبوت سوره 29 میفرماید: «به کسانی که در راه ما کوشش کنند راه‌های خودمان را نشان میدهیم. چون خدا با نیکوکاران است.» در قرآن در حدود 310 بار در باره هدایت یعنی راه نمائی و نشان دادن راه صحبت شده که 70 بار آن در باره هدایت غیر خدا است و بقیه آن در باره هدایت و راهنمائی خدا صحبت میکند. آیا کسی که بخواهد راهی را به کسی نشان بدهد معما و لُغَز و چیستان بکار میبرد و با رمز و راز با او سخن میگوید یا با ساده‌ترین جملات راه را به او نشان میدهد؟ ولی فریبکاران به مردم گفته‌اند قرآن رمز و راز دارد و شما قرآن را نمی‌فهمید باید بیائید دست ما را ببوسید و جلوی ما مؤدبانه بنشینید و پول بما بدهید تا ما به شما رمز و راز آن را بگوئیم. به حرفهائی که شیعیان و سنی‌ها و عرفا و متصوفه و اسماعیلی‌ها و بابی‌ها و بهائی‌ها میزنند نگاه کنید تا این فریبکاری‌ها را ببینید. در صورتیکه همانطور که دیدیم قرآن و آیات آن ساده و روان و روشن است و قابل فهم همه.