⁷³

^برادری

مسلمانان برادر هم هستند. برادر نمیتواند ناراحتی برادر را ببیند و به او کمک نکند. آیه 10 حجرات سوره 49 میفرماید: «مسلمانان برادر هم هستند. بین برادرانتان را اصلاح کنید. از نافرمانی و عذاب خدا بترسید تا مورد رحمت قرار گیرید.» اگر کسانی که دم از مسلمانی میزنند این آیه را در نظر بگیرند و اجرا کنند به عظمت و رفاه میرسند و هیچ قدرت خارجی نمیتواند بر آنها تسلط یابد و آنها را دستاویز و زیر دست قدرت خود سازد. با اختلافی که بین مسلمانان یعنی مدعیان مسلمانی وجود دارد آیا میتوان آنها را مسلمان دانست یا نه؟ آیا کسانی که بجای اصلاح بین مسلمانان به آتش اختلاف دامن میزنند مسلمان هستند یا نه؟ آیا کسانی که تفرقه دارند و دین را فرقه فرقه کرده‌اند مسلمان یعنی تسلیم حکم خدا هستند یا نه؟ در صورتیکه آیه 105: 3 سوره آل‌عمران میفرماید: «شما مثل کسانیکه پس از اینکه دلیل‌های روشن برای آنها آمد (و نتیجه تفرقه و اختلاف را دیدند) و باز تفرقه و اختلاف داشتند نباشید. آنها عذاب بزرگی دارند.» چه عذابی بالاتر از گرفتار شدن در دست فریبکاران و دیکتاتوران و بجان هم افتادن و آلت دست دشمنان شدن ؟!! تفرقه و اختلاف در اسلام شرک و خلاف توحید است. آیه 31 و 32 روم سوره 30 میفرماید: «در حالی که بسوی خدا (اطاعت از دستورهای خدا) بر میگردید از نافرمانی و عذاب او بترسید و نماز را بپا دارید (تا بگوئید فقط بنده و مطیع فرمان خدا هستیم - ایاک نعبد - و مطیع هیچ فریبکار و دیکتاتوری که بر خلاف فرمان خدا فرمان بدهد نیستیم.) و از مشرکین (کسانی که افراد دیگر را ارباب و فرمانفرمای خود میگیرند). نباشید مشرکینی که (با پیروی از این و آن) دینشان را فرقه فرقه کردند و بصورت گروه‌هائی درآمدند (و هر دسته آنان پیرو یکنفر شدند) و هر دسته به اعتقادات خود دلخوش هستند.» چون از فرمان خدای خود اطلاع ندارند. آیا این افراد مطابق آنچه خدا میفرماید مشرک هستند یا موحد؟ امروزه آنطور که میگویند پنجاه و هفت (57) کشور مسلمان وجود دارد و افراد هر کشوری دچار فرقه بازی‌ها و اختلاف هستند. در صورتیکه قرآن در آیه 10 حشر سوره 59 در باره دعای مسلمانان (یعنی کسانی که تسلیم حکم و نظر خدا هستند) میفرماید: «کسانی که بعد از آنان (یعنی بعد از مهاجر و انصار) آمدند میگویند خداوندا ما و برادرانمان را که قبل از ما ایمان آوردند بیامروز و در دل ما کینه‌ای نسبت به هیچ مسلمانی قرار مده. خدایا تو رئوف و مهربانی.» آیا این نامسلمانان که قلبشان پر از کینه و نفرت از هم است و مسلمانان قبل از خود را لعنت میکنند مسلمان و تسلیم حکم و نظر خدا هستند؟ وای از اینهمه نادانی و بی اطلاعی از قرآن. اینها ننگ اسلام هستند. چگونه کسانی که این آیات روشن قرآن را میدانند دچار این تفرقه و اختلاف و نفرت از هم هستند؟ این تفرقه و اختلاف را کسانی که روحانی نامیده میشوند و دین را دکان کسب معاش و تأمین مخارج زندگی کردند ایجاد کردند و مسلمانان را فرقه فرقه کردند و بجان هم انداختند و از بی اطلاعی آنان سوء استفاده کردند و میکنند. آیه 103: 3 سوره آل عمران به مسلمانان دستور میدهد: «همگی به رشته الهی (یعنی به قرآن) بچسبید و تفرقه نداشته باشید و نعمت خدا را بر خودتان بیاد آورید که دشمن هم بودید خدا بین دل‌های شما محبت ایجاد کرد (دل‌هایتان را به هم نزدیک کرد) و به نعمت آن برادر شدید...» و شما نامسلمانان این برادری رابه دشمنی تبدیل کردید و باز دم از مسلمانی میزنید و خود را مسلمان میدانید و مسلمان می‌نامید. در صورتیکه ننگ اسلام هستید و اسلام را در نظر جهانیان خوار کرده‌اید. کسانی که قرآن را کافی میدانند احتیاج به هیچ حدیثی ندارند. چون این آیات روشن و واضح است. بخصوص که آیه 3: 7 سوره اعراف به روشنی میفرماید: «از آنچه از خداوندتان به شما نازل شده (یعنی از قرآن) پیروی کنید و از اولیائی غیر از آن (هر که میخواهد باشد) پیروی نکنید...» لذا مسلمانان واقعی احتیاج به هیچ حدیثی ندارند. بخصوص که میدانند تعالیم قرآن از سرشان هم زیاد است. چون آیه 31 نساء سوره 4 میفرماید: «اگر شما (آنقدر مسلمان باشید) که از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید اجتناب (یعنی دوری) کنید گناهان دیگر شما را می‌بخشیم و شما را وارد جای پر ارزشی (یعنی وارد بهشت) می‌کنیم.» اما لااقل اهل حدیث باید احادیث خودشان را قبول داشته باشند. چون از قول امیرالمومنین (ع) در باب نسبته الاسلام حدیث اول صفحه 76 اصول کافی جلد سوم کتاب ایمان و کفر نقل شده که فرمود: «مؤمن دینش را مطابق عقیده و نظر خود نمی‌گیرد. ولی دین او از جانب خداوند آمده و مؤمن آن را دین خود می‌گیرد.» آنچه از جانب خدا برای مسلمان آمده قرآن است و بس. در باب برادری افراد با ایمان از قول امام صادق(ع) آمده: «افراد با ایمان با هم برادرند. فرزند یک پدر و یک مادر (فرزند آدم و حوا هستند) وقتی رگ مردی از آنها زده شود دیگران شب برای او نمی‌خوابند.»

حدیث 4 صفحه 242 آن از قول امام صادق (ع) نقل میکند که: «مؤمن برادر مؤمن است. مثل یک بدن هستند. وقتی جزئی از بدن ناراحت شد، درد آن را بقیه بدن حس میکند.» در می‌یابد. آیا اینها که برادرشان مورد حمله قرار میگیرد و از ترس خانه و زندگی خود را میگذارد و فرار میکند خم به ابرو نمی‌آورند برادرند ؟ باید از این دروغی که میگویند غرق خجالت شوند. بقول معروف «از شرم آب شوند» در حدیث اول باب اول اهتمام به امور مسلمانان از قول رسول خدا ص نقل شده است: «کسی که شبی را صبح کند و در فکر کار مسلمانان نباشد مسلمان نیست.» آیا باز اینها خود را مسلمان میدانند؟ زهی بی‌شرمی و آفرین به اینهمه وقاحت . حدیث اول حق مؤمن در صفحه 245 از قول امام باقر ع میگوید: «بعضی از حقوق مؤمن بر برادر مؤمنش این است که وقتی گرسنه بود او را اسیر کند و عورتش را بپوشاند و غم و غصه او را برطرف کند و قرض او را بپردازد...» باید گفت آیا این مدعیان مسلمانی باز هم مؤمن هستند و ایمان دارند و مسلمان هستند؟ اینها از کتاب کافی یکی از 4 کتاب معتبر شیعه است که دفتر نشر فرهنگ اهل بیت ع آن را چاپ و پخش کرده است. اما کتاب صحیح بخاری که یکی از کتابهای شش‌گانه معتبر اهل سنت است در حدیث 10 باب 3 کتاب ایمان ترجمه دکتر محمدحسن خان به زبان انگلیسی مختصر صحیح بخاری صفحه 60 میگوید: از پیغمبر ص نقل شده است که: «مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبانش آسوده باشند...» اینها که همدیگر را لعنت میکنند مسلمانان از دست و زبانشان آسوده هستند؟ فراموش نکنید که مسلمان هر کسی است که تسلیم حکم خدا باشد، هر دین و مذهبی که داشته باشد. ولی امروز کسی است که پیغمبر ص را رسول خدا و قرآن را وحی خدا بداند که پیغمبر ص وظیفه داشته به مردم برساند. چه سنّی باشد چه شیعه. حدیث 13 از باب 6 صفحه 61 آن از قول پیغمبر ص میگوید: «هیچکدام از شما ایمان نمی‌آورد مگر اینکه آنچه برای خود دوست دارد برای برادر مسلمانش دوست بدارد.»

در صورتیکه علی ع امام اول شیعیان و خلیفه چهارم مسلمانان و صحابی پیغمبر که در خانه پیغمبر ص بزرگ شده بود در شماره 175 یا 176 نهج‌البلاغه که با اِنتَفِعُوا شروع میشود می‌فرماید: «بدانید که هیچکس بعد از قرآن در دین کمبودی ندارد و هیچکس قبل از قرآن در دین بی نیاز نیست... پس از کسانی باشید که بذر قرآن می‌پاشند و از قرآن پیروی می‌کنند...» و عمر داماد علی ع در حدیث 94 ص 100 مختصر صحیح بخاری ترجمه انگلیسی دکتر محمدحسن خان میگوید: «... کتاب خدا پیش ما است. برای ما کافی است ...» و در صفحه 374 جلد نهم صحیح بخاری کتاب اعتصام به کتاب و سنت میگوید: «خدا برای پیغمبرش ص همان چیزی را انتخاب کرد که پیش شما است. این کتابی است که خدا رسولش را با آن هدایت کرد. آن را بگیرید تا هدایت شوید (راه صحیح را بشناسید) خدا پیغمبرش را فقط با آن هدایت کرد.»

مسلمانان با هم برادرند چه شیعه چه سنّی و تسلیم حکم و نظر خدا که در قرآن است میباشند. اگر دست از تفرقه و اختلاف بردارند و فرقه بازی را کنار بگذارند از ذلّت و خواری نجات می‌یابند و با آنچه دارند نیاز به هیچ کس و هیچ دولت دیگری نخواهند داشت و هر چه بخواهند خودشان میتوانند تهیه کنند چه از لحاظ صنایع چه از لحاظ کشاورزی و غذا و هیچ کشوری جرأت تجاوز به آنها را پیدا نمیکند. چون کشوری خواهد بود از جزائر میدانائو شرقی‌ترین نقطه آسیا تا مراکش غربی ترین نقطه آفریقا.

مسلمانان امروز فقط یک وظیفه اصلی و اساسی دارند. آشتی دادن مسلمانان با قرآن که کلام الله مجید است. در اثر آشنائی با آن متحد خواهند شد و به عظمت و سربلندی میرسند و دنیا را از شرّ فریبکاران سیاسی و دینی و دیکتاتوران و هوی پرستان راحت میکنند. این شما و این راه شما.