66
علم : نابودی جهل
یکی از هدفهای دین نابودی جهل است. چون تا وقتی جهل یعنی نادانی وجود دارد فریبکاران و دیکتاتوران بر گرده مردم سوارند. منظور از علم، فیزیک و شیمی و جانورشناسی و ستاره شناسی نیست، بلکه شناخت انسان و غرائز انسانی است که باعث سواری فریبکاران دینی و سیاسی بر پشت مردم است. میدانم این حرفها برای مردم سنگین است. چون مردم دین را نماز خواندن (بدون اینکه علت وجوب آن و معنی حرفهائی را که در نماز میگویند بدانند) و روزه گرفتن و زیارت رفتن و درود و ذکر گرفتن و تسبیح به دست گرفتن و عزاداری و امثال آن میدانند نه کوشش برای ساختن یک دنیای پاک که اگر میدانستند باید قرنها پیش دنیائی داشتیم که از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن و تحقیر انسانها در آن اثری نبود. چون دیکتاتوران زمان اجازه نمیدادند کسی سخنی از حقایق دین به زبان آرد و پایههای حکومت و فرمانروائی آنان را سست کند، همانطور که امروزه اجازه نمیدهند. ولی همانطور که امروزه در جهان میبینیم حس حقیقت جوئی در انسانها روز به روز زیادتر میشود و در آینده گوشها برای شنیدن حقیقت باز و بازتر میشود و با چشم باز متوجه انواع فریبکاری فریبکاران میشوند. باید توجه داشت که یکی از فریبکاریها کلمه علم است. چون افراد نادان خیال میکنند علم یعنی هر کدام از رشتههای علوم طبیعی، در صورتیکه علم پی بردن به حقیقت هر چیزی است. یکی از این چیزها که شناختن آن علم است دین میباشد. چون دین آمده است که سعادت مردم را تأمین کند و مردم را از شرّ فریبکاران و دیکتاتوران نجات دهد و دنیائی بسازد که در آن از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسانها اثری نباشد. تا وقتی که این حقیقت شناخته نشود و مردم دنبال آن نروند انسان روی آرامش و آسایش و رهائی از دغدغهها و اضطرابها را نخواهد دید. چون از شرّ همنوعان خود در امان نخواهد بود.
هر مسلمان و نامسلمانی میداند که کتاب اصلی دین اسلام که به پیغمبر وحی شده و پیغمبر موظف بوده این وحی و پیام را به مردم برساند قرآن است. لذا دیندار واقعی مسلمان دین را از روی قرآن میشناسد نه از سخنانی که فریبکاران به نام دین زدهاند.
آیه 36 اسراء سوره 17 میفرماید: «ندانسته از چیزی پیروی نکن. چون گوش و چشم و دل از این پیروی جاهلانه مورد بازخواست قرار میگیرند.» لذا مسلمان واقعی اهل مطالعه و تحقیق است وندانسته از چیزی به نام دین پیروی نمیکند. بر خلاف آنچه امروزه میبینیم. نتیجه آن را هم که سرگرم شدن مردم با «یک دسته افکار سست و واهی و بی اثر» است میبینیم که در چه جزئیاتی آنها را غرق کردهاند.
آیه 18 زُمر سوره 39 میفرماید: «به آن دسته از بندگان من که به حرفها گوش میدهند و از بهترین سخن پیروی میکنند مژده بده. چنین افرادی را خداوند هدایت کرده (راه صحیح را شناختهاند) و چنین افرادی عاقل واقعی هستند.» مطابق این آیه مسلمانان عاقل واقعی هستند و به سخنان گوش میدهند و بهترین آن را انتخاب میکنند ولی در آینده هر سخن بهتری شنیدند میپذیرند و از آن پیروی میکنند.
آیه 33 اعراف میفرماید: «بگو خداوند (ارباب و کارفرمای) من کارهای زشت چه آشکار باشد چه پنهان و گناه و تجاوز بناحق و شرک به خدا را که دلیلی برای آن نازل نکرده و ندانسته از قول خدا سخن گفتن را حرام کرده.» میبینیم یکی از چیزهائی که خدا حرام کرده «ندانسته از قول خدا سخن گفتن است.» سخن خدا و پیام او برای مسلمانان در قرآن است و بس. کسانی که سخن خدا را قبول ندارند حدیث میخواهند.
حدیث 1 و 5 باب آخر کتاب فضل علم اصول کافی از امام صادق (ع) نقل میکند که: «پیغمبر فرمود .... هر سخنی که در روایت از قول من به شما رسید که موافق قرآن بود بگیرید و اگر مخالف آن بود آن را ترک کنید.» و «هر سخنی که از قول من به شما گفتند اگر موافق قرآن بود من گفتهام و اگر مخالف قرآن بود من نگفتهام.» پس مسلمان واقعی باید قرآن را بداند تا بتواند این دستور پیغمبر ص را انجام دهد و آن حدیث را با قرآن مقایسه کند تا ببیند با آن موافقت دارد یا مخالفت که آن را قبول یا رد کند. مسلمان نمائی که قرآن نداند بیهوده ادعای مسلمانی میکند.
آیه 36 یونس سوره 10 میفرماید: «بیشتر مردم از گمان (خیال) پیروی میکنند در صورتیکه گمان انسان را به اندازه ذرهای از حقیقت بی نیاز نمیکند. خدا کارهائی را که میکنند میداند.» میداند که بیشتر مردم از گمان پیروی میکنند. اگر با قرآن آشتی کنیم و آن را به زبانی که میفهمیم بخوانیم متوجه این حقیقت میشویم که بیشتر کسانی که بنام علمای دین صحبت میکنند از گمان خود یا دیگران که به آنها تعلیم داده شده پیروی میکنند. چون کسانی که از «دَم شمشیر و چوبه دار و شکنجههائی که در کنج زندانهای تاریک بود» میترسیدند، «به ندای وجدان» خود هم «نامی از حقایق قرآن به زبان» نمیآوردند. و «همین اندازه» میتوانستد «مواد مقدسات مذهبی خود را دست نخورده نگه داشته و بایگانی کنند.» یعنی حرفی در باره آن به کسی نزنند. اگر آن روز فقط از حکومتها میترسیدند امروزه هم از حکومتها میترسند هم از افراد متعصب نادان که در کلیه جوامع بشری وجود دارند. آیه 116 انعام سوره 6 میفرماید: «اگر از بیشتر کسانی که در زمین هستند اطاعت کنی تو را از راه خدا منحرف میکنند. آنها فقط از گمان پیروی میکنند (گمان میکنند فلان مطلب در قرآن یا کتاب دینی آنها وجود دارد و فلان مطلب در کتاب دینی آنها نیست) آنها فقط حدس میزنند و دروغ میگویند.» این افراد بیشتر مدعیان دینداری هستند ولی در حقیقت مخالفین دین را تشکیل میدهند.