⁵⁸

^{سه آیه قرآن}

آیه 3 اعراف سوره 7 میفرماید: «از آنچه از خداوندتان به شما نازل شده (یعنی از قرآن) پیروی کنید و از اولیائی غیر از ان پیروی نکنید...» آیا صدی نود و نه مدعیان مسلمانی از این دو حکم خدا پیروی میکنند؟ مسلمان کسی است که تسلیم حکم خدا است. اینها که قرآن را برای فهم دستورهای خدا نخوانده‌اند چگونه میتوانند از حکم خدا که میفرماید: «از قرآن پیروی کنید» اطاعت کنند؟ خداوند میفرماید: «از اولیائی غیر از قرآن پیروی نکنید.» آیا این مدعیان مسلمانی از قرآن پیروی میکنند یا از اولیائی غیر از قرآن حتی از روضه خوان محله؟ وای از این نا مسلمانی. آیه 3 مائده سوره 5 میفرماید: «امروز دین شما را کامل کردم ...» ولی این نا مسلمانانی که ادعای مسلمانی میکنند به بهانه‌های مختلف این سخن خدا را میخواهند رد کنند. بعضی‌ها هم خیال میکنند باید همه چیز در قرآن باشد تا قرآن کامل باشد حتی تعداد انواع گیاهان که میگویند یک میلیون و نهصد هزار نوع گیاه در جهان وجود دارد. چون نمیدانند دین برای درست کردن روابط انسان‌ها و برای اجرای عدالت آمده است نه توضیح المسائل.

آیه 101 مائده سوره 5 میفرماید: «در باره چیزهائی سوال نکنید که اگر برای شما روشن شود (وظیفه شما را سخت و سنگین و) شما را ناراحت میکند. اگر موقع نزول قرآن در باره آن سوال کنید برای شما روشن میشود. خدا از آنها گذشت کرده. خدا آمرزنده و شکیبا (بردبار و پر حوصله) است». چون فریبکاران مردم را با مطالبی «پوچ و واهی و بی اثر» که ربطی به عدالت ندارد سرگرم کرده‌اند. چون در آیه 25 حدید سوره 57 میفرماید: «بدون کوچکترین تردیدی پیغمبرانمان را (همه آنها را) با دلیل‌های روشن فرستادیم و با آنها کتاب و وسیله سنجش (راه درست و غلط را برای ساختن دنیائی که در آن عدالت برقرار باشد) نازل کردیم تا مردم عدالت را (در جهان) برقرار کنند....» کلمه مردم شامل کلیه انسان‌ها در سراسر کره زمین میشود و این مردم هستند که باید چنین جهانی بسازند نه اینکه «دستی از غیب برون آید و کاری بکند.» از نظر قرآن جزئیات (یعنی فروعی که مردم به آن چسبیده‌اند) هیچ اهمیتی ندارد، چون خداوند در آیه 31 نساء میفرماید: «اگر شما از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید خودداری کنید گناهان دیگر شما را (چه کوچک چه متوسط) ندیده می‌گیریم (یعنی می‌بخشیم) و شما را با احترام وارد جای پر ارزشی (یعنی وارد بهشت) می‌کنیم.» می‌‌دانیم که خدا دروغ نمی‌گوید و وعده دروغ نمیدهد. آیه 62 بقره سوره 2 و آیه 69 مائده سوره 5 با اندکی تفاوت در بیان میفرماید: «افرادی که (به پیغمبری محمد ص و وحی و الهی بودن قرآن) ایمان آورده‌اند و یهودیان و مسیحیان و صابئین (یعنی پیروان یحیی ع) بطور کلی کسانی که به خدا و آخرت ایمان آورده‌اند و کار درست میکنند (درستکار) هستند پاداش آنها پیش خداوندشان محفوظ است نه ترسی دارند نه غصه میخورند.» می‌دانیم که جزئیات کار آنها با هم مساوی نیست همانطور که آیه 48 مائده سوره 5 میفرماید: «... برای هر یک از شما (یهودیان و مسیحیان و مسلمانان که به آنچه به محمد ص وحی شده ایمان دارند) راه و رسمی (آداب و تشریفاتی) قرار دادیم. اگر خدا میخواست شما را امت واحدی میکرد ولی میخواهد شما را در آنچه به شما داده (یهودیان را با تورات مسیحیان را با انجیل و مسلمانان را با قرآن) امتحان کند. (ببیند آیا مطابق آنها عمل میکنید یا نه؟) بنابراین در کارهای خیر با هم مسابقه بدهید ...» عدالت یعنی رعایت کلیه حقوق تمام انسانها در جهان همان چیزی که امروزه بنام حقوق بشر وسیله فریبکاری و تسلط دولتهای قوی بر ضعیف شده و خودشان آن را رعایت نمیکنند و حقوق مردم کشورهای دیگر را با بمب و موشک و کشتار و خراب کردن خانه‌های مردم بر سر آنها از بین می‌برند. می‌دانیم که جزئیات یعنی فروع دین در دین‌های مختلف با هم فرق دارد. مسیحیان و یهودیان و صابئین در ماه رمضان روزه نمی‌گیرند و رو به قبله مسلمانان نماز نمیخوانند و به حج کعبه در مکه نمی‌روند، ولی خداوند میفرماید پاداش درستکاری آنها محفوظ است. درستکاری از نظر خدا رعایت حقوق کلیه افراد بشر است. ولی فریبکاران خیانتکار دروغگو به قول علامه طباطبایی مفسر المیزان که از تعالیم قرآن اطلاع داشته مردم را «با یکدسته افکار سست و واهی و بی اثر سرگرم کرده‌اند.» و «اگر احیاناً کسی (یا کسانی) نامی از حقایق قرآن به زبان می‌آورد پاسخش به دم شمشیر و چوبه دار و شکنجه‌هائی که در کنج زندان‌های تاریک در انتظارش بسر میبرد موکول میشد.» دین برای عدالت آمده نه جزئیاتی که از نظر قرآن اهمیتی ندارد چه رسد به توضیح المسائل آقایان آیت الله‌ها و ملاها و شیخ‌ها. «گر مسلمانی از این است که اینها دارند وای اگر از پس امروز بود فردائی» آیه 31 توبه سوره 9 میفرماید: «دانشمندان دینی و زاهدان گوشه نشین و پیغمبرشان مسیح ابن مریم را ارباب (فرمانده و فرمانفرمای) خود گرفتند (که به آنها میگفتند چه کاری بکنید و چه کاری نکنید) در صورتیکه به آنها دستور داده شده بود که فقط بندگی (اطاعت بی چون و چرای) خدا را بکنند. معبودی (وجودی که مطیع بی چون و چرای او باشید) غیر از خدا وجود ندارد. خدا خیلی بالاتر از این چیزهائی است که شریک او میسازند.» علی ع امام اول شیعیان در خطبه 175 نهج‌البلاغه میفرماید: «هیچکس بعد از قرآن (در دین) کمبودی ندارد و هیچکس قبل از قرآن (در دین) بی نیاز نیست» و عمر خلیفه دوم اهل سنّت (سنّی‌ها) میگوید: «قرآن پیش ما است. قرآن برای ما کافی است» شیعیان حرف امام اول خود را قبول ندارند و سنّی‌ها حرف خلیفه دوم و چهارم خود را قبول ندارند.