⁵⁵

^{عدالت 2}

^{عدالت هدف اصلی دین}

هدف اصلی و اساسی دین عدالت است. تمام دین‌ها برای این آمده‌اند که مردم عادل باشند و عدالت در جهان برقرار شود و حق هیچ انسانی پایمال نشود. نه اینکه میلیونها انسان بجان هم بیفتند و مثل گرگان گرسنه به فرمان کاخ نشینان سینه‌های هم را با گلوله سوراخ کنند و با بمب و موشک خانه‌های هم را بر سر هم خراب کنند و در قرن بیستم میلیون‌ها انسان را از خانه و سرزمین خود آواره کنند و دم از انسانیت و حقوق بشر بزنند و دیگران را وحشی بخوانند. اگر عدالت بود، بودجه عظیم نظامی صرف بهبود وضع مردم فقیر جامعه بشری میشد. بودجه نظامی امریکا به تنهائی چهارصد میلیارد دلار بود و مطابق نظر «برنامه سازان ملل جهت توسعه» PNUD «در مقیاس جهانی مبلغ 80 میلیارد دلار در سال جهت پاسخ به نیازهای اولیه انسانی لازم است» منظور دسترسی به آب آشامیدنی، برخورداری از سقف (خانه)، غذای مناسب، آموزش ابتدائی و خدمات اساسی بهداشتی است (لوموند دیپلماتیک، به نقل از صفحه 16 گاهنامه موسسه آموزشی و فرهنگی ابن سینا.) حالا حساب کنید بودجه نظامی جهان چقدر است. در حالی که بودجه نظامی آمریکا 5 برابر بودجه لازم برای رفع احتیاجات ضروری فقراء سراسر جهان است. تمام دین‌ها برای بسط عدالت آمده‌اند. آیه 25: 57 سوره حدید می‌فرماید: «تمام پیغمبران را برای این فرستادیم که مردم عدالت را برقرار کنند...» و با آنها دلیل‌های روشن و کتاب و وسیله سنجش حق و باطل را دادیم. می‌بینیم که خدائی که پیغمبران را فرستاده در این آیه صریحاً و بدون هیچ ابهامی هدف خود را از فرستادن پیغمبران بیان میکند و میفرماید: « پیغمبرانمان را برای اجرای عدالت توسط خود انسان‌ها فرستاده‌ایم.» در حالی که هر ساله میلیون‌ها نفر در اثر گرسنگی به بدترین وضعی در جهان میمیرند دیگران در کاخ گرم خود می‌نشینند و دم از حقوق بشر و دهکده جهانی میزنند و مردم زود باور ساده دل با حسن ظن ادعای آنها را می‌پذیرند. بقول معروف «قسم شما را باور کنیم یا دم خروس را» خداوند در آیه 135: 4 سوره نساء میفرماید: «ای افراد با ایمان (ای کسانی که به رسالت محمد ص و الهی بودن قرآن ایمان آورده‌اید) مراقب اجرای عدالت باشید و برای خدا شهادت بدهید، اگرچه بر ضرر خودتان یا پدر و مادر و نزدیکانتان باشد ... خدا از کارهایی که می کنید اطلاع دارد.» و در آیه 8: 5 سوره مائده می‌فرماید: «ای افراد با ایمان مراقب اجرای احکام خدا باشید و به عدالت شهادت دهید. دشمنی و نفرت از دسته‌ای شما را به بی عدالتی وادار نکند... خدا از کارهائی که میکنید آگاه است.»

تا انسانها به این درجه از عدالت خواهی نرسند عدالت فقط کلمه زیبائی است که به درد ویترین‌ها و قاب عکس‌های زیبا میخورد. پیروان نادان ادیان را می بینیم که بجای همکاری برای ریشه کن کردن ظلم و برقراری عدالت به جان هم افتاده‌اند و به هم دهن کجی میکنند که مال من (دین من) از دین تو بهتر است. یا دین من درست و دین تو غلط است و سر تا پا غلط است. و اشتباهات افراد را بپای دین‌ها میگذارند. همانطور که آیه 111 تا 113: 2 سوره بقره میفرماید: «یهودی‌ها گفتند هیچکس غیر از یهودی‌ها (فرزندان یهودا پسر چهارم یعقوب) وارد بهشت نمی‌شود، و مسیحی‌ها گفتند هیچکس جز مسیحی‌ها (کسانی که به مسیح ایمان آورده باشند) وارد بهشت نمی‌شود، این تصور و آرزوی آنها است. بگو اگر راست میگوئید دلیل خود را بیاورید. (نشان دهید که کجای تورات یا انجیل چنین حرفی میزند). آری هر کس تسلیم خدا باشد (بقول مسیح در شماره 21: 7 متی هر که اراده پدر مرا که در آسمان است بجا آورد داخل ملکوت آسمان میشود) و نیکوکار باشد پاداشش پیش خداوندش محفوظ است نه ترسی دارد نه غصه‌ای. یهودی‌ها گفتند مسیحی ها دین ندارند (چون از اولاد یهودا نیستند) و مسیحی‌ها گفتند یهودی‌ها دین ندارند (چون به مسیح ایمان نیاورده‌اند) در صورتی که کتاب دینی خود را می‌خوانند (و می‌بینند که چنین حرفی در کتابشان نیست) تمام افراد بی اطلاع از دین هم مثل ایشان همین حرف را میزنند....» مسلمانان بی اطلاع از قرآن هم همین حرف را میزنند. در صورتیکه آیه 62: 2 سوره بقره و آیه 69: 5 سوره مائده میفرماید: « مسلمانان، یهودیان، مسیحیان، پیروان یحیی (صابئین)، بطور کلی هر کس که به خدا و روز آخرت ایمان داشته باشد (در مقابل خدا احساس مسئولیت کند) و کار درست و صحیح بکند پاداشش پیش خداوندش محفوظ است، نه ترسی دارد نه غصه‌ای.» می‌بینیم که اسلام تعصب اسمی نسبت به مذهب و دین ندارد. آنچه از نظر اسلام مهم است درستکاری و عمل صالح (کار درست و صحیح) است نه اسم‌ها چون هیچکدام از نماز و روزه و دعاها و آداب و تشریفات و مراسم دینی اینها با هم مساوی نیست. آنچه بین آنها مشترک است درستکاری و کار درست است. خداوند در آیه 13: 49 سوره حجرات میفرماید: «ای مردم ما شما را از مرد و زنی آفریدیم (همه از یک خانواده‌اید) ما شما را بصورت ملت‌ها و قبیله‌ها در آوردیم تا یکدیگر را بشناسید. (فقط برای شناسایی است نه فخرفروشی جاهلانه) گرامی‌ترین شما پیش خدا پرهیزکارترین شما است....» می‌بینیم که افتخار را به رنگ و نژاد و قبیله و ملت نمی‌دهد بلکه افتخار به تقوای انسان‌ها یعنی تسلط بر نفس بودن آنها و بنده دل و دلخواه نبودن و بنده حق وراستی و درستی بودن است. چون متّقی کسی است که کارهای بد که به ضرر خود شخص و اجتماع است نکند اگر چه با تمام وجودش خواستار آن باشد، و کارهای درست و صحیح را بکند اگرچه هیچ میل و علاقه و کششی نسبت به آن نداشته باشد. به روشنفکرنماهائی که بدون اینکه از قرآن اطلاع داشته باشند، بعلت بی اطلاعی و فریب خوردگی، مسلمان نماها را که ادعای مسلمانی میکنند و ننگ اسلام هستند، آنها را مسلمان میدانند و کارهای آنها را اسلامی میدانند باید گفت عزیزان من اول قرآن را مطالعه کنید و ببینید این مدعیان مسلمانی مسلمان یعنی تسلیم دستورها و نظرهای خدا که در قرآن است هستند یا نه؟ عزیز من دیپلم و لیسانس و دکترای شما ربطی به شناخت دین ندارد. لیسانس و دکترای شما یک رشته کوچک از علوم انسانی است که میتوانید با آن مخارج زندگی را تأمین کنید و موقع انتخاب آن دنبال پول سازترین آنها می‌گشتید. علم پزشکی یا مهندسی ربطی به روابط انسان‌ها ندارد. قرآن فریبکاران دکاندار دین فروش راکه دین را دکان کسب درآمد و تأمین معاش خود نموده‌اند معرفی میکند. آیه 75 و 78 و 79 و 159: 2 سوره بقره و آیه 78: 3 سوره آل‌عمران را بخوانید تا دین فریبکاران و راه فریب آنها را بشناسید. و آیه 166 و 167 و 170: 2 و 116: 3 و 66 تا 68: 33 سوره احزاب را بخوانید تا بفهمید پیروی از رهبران اجتماع و پدر و مادر و اکثریت افراد اجتماع بشری و آقایان و بزرگان دلیل درستی راه نیست و باعث نجات انسان‌ها نمی‌شود. دین میخواهد آدم کشی، زنا، دزدی، شهادت دروغ، و بیعدالتی و شایعه پراکنی در جامعه نباشد تا انسانها با آسودگی خیال در جامعه زندگی کنند. مراسمی را که فریبکاران دینی بنام دین ساخته‌اند تا جیب خود را پر کنند پای دین نگذارید. آیه 31: 4 سوره نساء میفرماید: «اگر شما از بین آنچه از آن منع شده‌اید بزرگ‌هایش را انجام ندهید گناهان دیگر شما را می‌بخشیم و شما را وارد جای پر ارزشی (یعنی وارد بهشت) میکنیم.» به همین سادگی به نظر من بزرگترین گناه نخواندن کتابهای دینی، تفرقه داشتن و تفرقه و نفرت و دشمنی ایجاد کردن، و کوشش نکردن در راه آگاه ساختن دیگران است؛ بعد از آن آدم کشی و انحراف جنسی و دزدی است. چون تا از کتابهای الهی اطلاع نداشته باشیم فریب دکانداران دین فروش را میخوریم و آلت دست سیاست بافان فریبکار میشویم و از دین چیزی جز حرف باقی نمی‌ماند. همانطور که در سراسر دنیا می‌بینیم. در مورد نهی از آدم کشی آیه 151: 6 سوره انعام و آیه 33: 17 سوره اسراء و در مورد نهی از زنا آیه 151: 6 سوره انعام و 32: 17 سوره اسراء و در مورد دزدی آیه 12: 60 سوره ممتحنه و 38: 5 سوره مائده و در مورد شایعه آیه 15 و 12: 24 سوره نور و آیه 6: 49 سوره حجرات را بخوانید. این دکانداران دین فروش هستند که برای گرمی بازار خود و چربی غذای خود به تفرقه‌ها و دشمنی‌ها و نفرت‌ها دامن میزنند همانطور که فریبکاران سیاسی بنام ملت‌ها ایجاد اختلاف میکنند و دنیا را بخاک و خون میکشند. عیسی مسیح در شماره 13: 9 انجیل متی میفرماید: «... این را دریافت کنید که رحمت میخواهم نه قربانی (به شماره‌های 6: 6 هوشع و 11: 1 کتاب اشعیاء تورات نیز نگاه کنید) زیرا نیامده‌ام تا عادلان را بلکه گناهکاران را به توبه دعوت نمایم.» و شماره 21: 7 متی میگوید: «نه هر که مرا خداوند خداوند گوید داخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آنکه اراده پدر مرا که در آسمان است به جا آورد.» عمل نه ایمان.