51
مؤمن حقیقی
فرد مؤمن میداند که باید دنیایی بسازد که در آن اثری از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن انسان‌ها نباشد. ایمان یعنی اعتقاد و باوری که به انسان آرامش و آسودگی خیال و خاطر بدهد و انسان را خاطر جمع کند و شکی برای او باقی نگذارد. مؤمن کسی است که به چیزی ایمان دارد و هیچگونه شکی در آن ندارد. در دین مؤمن کسی است که مطابق آیه 177 بقره سوره 2 «به خدا و روز آخرت (مسئولیت انسان در مقابل خدا و دیدن پاداش و مجازات کارهای خوب و بد و به بهشت و جهنم رفتن) و فرشتگان و کتاب الهی و پیغمبران ایمان دارد...» بنابراین مؤمن به خدا و پیغمبر و رسالت او و پیام الهی بودن کتاب الهی ایمان دارد و میداند کوچکترین عملش در روز حساب به حساب می‌آید. چون میداند که خداوند در باره قیامت به او میگوید: «کتاب (پرونده اعمال) گذاشته میشود و گناهکاران را می‌بینی که از آنچه در آن است هراسان می باشند و میگویند وای بر ما این چه جور کتاب (پرونده‌ای) است که در آن هیچ چیز کوچک و بزرگ فروگذار نشده و به حساب آمده است و آنچه کرده حاضر می یابد و فرمانفرما (ارباب) توبه کسی ظلم نمیکند» (سوره کهف، آیه 49) و در دعای خود مطابق آیه 194 آل‌عمران سوره 3 میگوید: «خداوندا ... ما را روز قیامت خوار نساز.» مؤمن میداند برای آنکه در آن روز خوار نشود باید از دستورها و نظرهای خداوند که راه را به او نشان داده پیروی کند تا در روز قیامت خوار نشود. چون آیه 82 بقره به او میگوید: «کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح (کار درست) کردند اهل بهشت هستند و همیشه در آن میمانند.»
میدانیم که کار درست بدون علم و آگاهی امکان ندارد. خیاطی و رانندگی و هر کار دیگری ممکن نیست بدون علم و آگاهی از طرز کار آن بطور درست انجام گیرد. روی این اصل مؤمن میداند که باید از دستورها و نظرهای خداوندش که به وسیله پیغمبر به مردم ابلاغ شده اطلاع کامل داشته باشد تا بتواند آنها را درست انجام دهد. بنابراین قرآن را با دقت کامل بارها وبارها میخواند تا ببیند خداوند چه دستورها و نظرهائی به او داده و راه سعادتی که به او نشان داده چیست. تا دستورهای خدا را بشناسد نه آنچه دیگران به نام دین میگویند. خداوند در آیه 25 حدید سوره 57 میفرماید: « پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن فرستادیم و با ایشان کتاب و میزان نازل کردیم برای اینکه مردم عدالت را برقرار کنند. و آهن را که در آن سختی بسیار و منافعی برای مردم دارد نازل کردیم تا خدا افرادی را که از صمیم قلب او و پیغمبرش را (در راه ساختن دنیائی پاک و برقراری عدالت) یاری میکنند بشناسد...» بنابراین مسلمان میداند که وظیفه دارد چنین دنیایی بسازد. دنیائی که در آن عدالت برقرار باشد و هیچ حقی از هیچ کس پایمال نشود. فرد مؤمن حقیقی میداند ساختن چنین دنیائی از دست یک نفر و صد نفر و صد هزار نفر بر نمی آید وباید در این راه تمام دینداران و اصلاح طلبان واقعی را متحد کند. چون میداند همانطور که آیه 25 حدید میگوید همه پیغمبران برای برقراری عدالت توسط مردم فرستاده شده‌اند و بس. لذا باید تمام دینداران را متوجه این وظیفه بزرگ بکند و آنها را برای ساختن این دنیای پاک متحد بکند. برای اینکار میداند که خداوند در آیه 105 آل‌عمران سوره 3 میفرماید: «شما مثل کسانی که بعد از اینکه دلیل های روشن برای آنها آمد دچار تفرقه و اختلاف شدند نباشید. آنها عذاب بزرگی دارند.» همانطور که آیه 65 انعام سوره 6 میفرماید: «خدا قادر است که عذابی از بالای سرتان یا زیر پایتان برانگیزد یا شما را گروه گروه (متفرق و فرقه فرقه) سازد و عذاب بعضی را به بعضی بچشاند ....» نتیجه تفرقه و اختلاف همین گروه گروه و فرقه فرقه شدن و بجان هم افتادن است که در سراسر جهان می‌بینیم . می‌بینیم که انسان‌ها با چه وحشی‌گری بجان هم می‌افتند و انسان‌هائی را که اصلاً نمی‌شناسند با بی رحمی کامل میکشند و خانه‌های یکدیگر را بر سر هم خراب میکنند و باز دم از انسانیت و حقوق بشر میزنند. مؤمن واقعی میداند همۀ پیغمبران برای برقراری عدالت فرستاده شدند و پیام اصلی خداوند برقراری عدالت است که باید توسط مردم برقرار شود. خداوند در آیه 13 سوره شوری سوره 42 میفرماید: «خدا برای شما همان چیزی را قانونگذاری کرد که نوح را به آن سفارش کرد و همان چیزی است که به تو وحی کردیم و همان چیزی است که ابراهیم و موسی و عیسی را به آن سفارش کردیم که دین را بر پا دارید و در دین دچار تفرقه نشوید. البته قبول آنچه مشرکان را به آن دعوت میکنی برای آنها سخت است. ولی خدا هر کس را که بخواهد برای اینکار انتخاب میکند و هر کس را که به سوی او برگردد هدایت میکند.» مؤمن واقعی میداند که جویندگان حقیقت کم نیستند اگر چه مشرکین بخاطر دلبستگی به بت‌هائی که برای آنها ساخته‌اند نمیتوانند به این سادگی از آنها دست بردارند و با هم متحد شوند. ولی اگر حقیقت جویان پس از شناختن حقیقت دین با هم متحد شوند قدرت آن را پیدا خواهند کرد که دیگران را با حقیقت آشنا کنند و جمعیت لازم را برای اصلاح جهان پیدا کنند. و آیه 14 شوری میفرماید: «اختلاف و تفرقه در دین پس از این بود که حقیقت را دانستند ولی فقط بخاطر حسادت وتجاوز بهم صورت گرفت...» تا موقعی که دین بازیچه دکانداران دینی است که دین را وسیله کسب معاش و تأمین مخارج زندگی خود کرده‌اند این اختلاف و تفرقه وجود خواهد داشت. ولی امروزه مردم سواد خواندن کتاب دینی خود و دیگران را پیدا کرده‌اند و کتابهای دینی به بیشتر زبانهای زنده دنیا ترجمه شده و خواهد شد و دکان دکانداران دینی و ایجاد تفرقه بین دینداران جهان بسته خواهد شد. خداوند در آیه 48 مائده سوره 5 میفرماید: «... اگر خدا میخواست همه شما را امتی واحد – یک امت – قرار میدهد. ولی میخواهد شما را در آنچه به شما داده – یهودیان را با تورات و مسیحیان را با انجیل و مسلمانان را با قرآن – امتحان کند. بنابراین در کارهای خیر با هم مسابقه بدهید...» چون هر کس مطابق معلومات ذهنی خود فکر میکند و چون معلومات ذهنی هیچ دو نفری با هم مساوی نیست طرز فکر آنها با هم مختلف است و این اختلاف طبیعی است. چون معلومات ذهنی هر کس عبارت است از آنچه دیده و آنچه شنیده و چشیده و بوئیده و حس و لمس کرده و در باره آن فکر تصور کرده و امکان ندارد که دو نفر در این چیزها با هم مساوی باشند لذا همه باید در راه ساختن عدالت با هم متحد شوند و چنین دنیایی بسازند. در جزئیاتی که ربطی به ساختن چنین دنیائی ندارد هر یک مطابق اعتقادات خود عمل کنند. آیه 55 نور سوره 24 میفرماید: «خدا به کسانی از شما که ایمان داشتند و کار صحیح کردند وعده داده است که آنها را در زمین جانشین دیگران سازد همانطور که قبلی‌ها را جانشین کرده و دینی را که برای آنها پسندیده بقدرت رساند. (و حاکم بر اجتماع کند) و ترسشان را به امنیت خاطر تبدیل کند بطوری که فقط از من اطاعت کنند و در اینکار هیچکس (و هیچ مقامی) را شریک من نکنند ...» خدا وعده و قول دروغ نمیدهد همانطور که دنیا شاهد اجرای این وعده بوده و هست. در باره عمل صالح و افراد صالح در حدود 160 بار در قرآن صحبت شده است. قرآن در باره صحبت و بحث با اهل کتاب در آیه 46 عنکبوت سوره 29 میفرماید: «با اهل کتاب فقط با بهترین طرز گفتگو کنید به استثنای ستمکاران آنها و بگویید ما به آنچه بما و آنچه به شما نازل شده ایمان داریم. خدای ما (معبود ما. کسی که باید او را عبادت و اطاعت کنیم) و خدای شما یکی است و ما تسلیم او هستیم.» و با نشان دادن آیات کتاب خودشان به آنها نشان دهیم که کتابشان برای برقراری عدالت آمده و این برقراری جز با اتحاد تمام دینداران حقیقی که از کتاب دینی خودشان پیروی میکنند – نه از دکان داران دینی – و تمام اصلاح طلبان واقعی عملی نخواهد شد. مؤمن واقعی باشید و دیگران را با دین حقیقی آشنا کنید.