⁴⁰

^{اسلام و ادیان 2}

کتاب دینی مسلمانان قرآن است و خداوند در آیه 3 اعراف (سوره 3) قرآن میفرماید: «از آنچه از صاحب اختیارتان بشما نازل شده (یعنی از قرآن) پیروی کنید و از اولیائی غیر از آن پیروی نکنید.» و در آیه 44 و 45 و 47 مائده (سوره 5) میفرماید: «کسانی که مطابق آنچه الله نازل کرده حکم نکنند کافرند ... ظالمند ... فاسقند.» فاسق کسی است که از اطاعت دستور و نظر خداوند خارج شده و از آن پیروی نمیکند.

معنی اسلام: اسلام یعنی تسلیم خدا بودن و خود را تسلیم خدا کردن و تسلیم خدا شدن. قرآن در آیه 112 بقره (سوره 2) میفرماید: «مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ... «هر کس خود را تسلیم حکم خدا کرد و نیکوکار بود پاداشش پیش صاحب اختیارش محفوظ است. نه ترسی دارد نه غصّه‌ای.» این معنی بصورت إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ «کسانی که ایمان آوردند و عمل درست و صحیح کردند.» 52 بار و 21 بار دیگر همین ترکیب با بیان دیگری در قرآن آمده است، که به جای الَّذِينَ آمَنُوا کلمه أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ در آیه 112 بقره آمد و به جای عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کلمه مُحسنٌ آمده است. آیه 62 بقره (سوره 2) و 69 مائده (سوره 5) با اندکی تفاوت میفرماید: «افراد با ایمان (مسلمانان به اصطلاح امروزی) و یهودیان و مسیحیان و صائبیان (که در مورد اینکه چه کسانی هستند اختلاف نظر وجود دارد.) بطور کلی هر کس به الله و روز آخرت ایمان داشته باشد و کار درست و صحیح بکند پاداشش پیش صاحب اختیارش محفوظ است نه ترسی دارد نه غصه‌ای.»

دین واقعی: دین واقعی تسلیم حکم و نظر خدا بودن است. همانطور که قرآن در آیه 19 آل‌عمران (سوره 3) میفرماید: «دین پیش الله اسلام است. اهل کتاب فقط بعد ازاینکه علم برایشان حاصل شد (حقیقت را دانستند) بخاطر حسد و تجاوز نسبت بهم دچار اختلاف نظر شدند. کسی که منکر آیاتِ الله (خدا) شود (بداند) که حسابرسی الله خیلی سریع صورت میگیرد.» و آیه 85 آل‌عمران میفرماید: «هر کس غیر از اسلام (تسلیم حکم و نظر خدا بودن) دنبال دین دیگری بگردد از او قبول نمیشود و در آخرت از کسانی است که ضرر کرده‌اند.» لازمه تسلیم حکم و نظر خدا بودن آگاهی از حکم و نظر خدا داشتن است و مسلمان واقعی برای این آگاهی قرآن را میخواند و می‌فهمد و نظرهای آن را می‌پذیرد و از دستورهای آن پیروی میکند و مطابق آن حکم و اظهار نظر میکند. چون خداوند در آیه آخر سوره مزّمل (سوره 73) میفرماید: «تا آنجا که میتوانید قرآن بخوانید. خداوند میداند که عده‌ای از شما مریض خواهند بود و عده‌ای برای کسب معاش سفر خواهند کرد و عده‌ای در راه الله در جبهه‌های جنگ میجنگند ولی باز هم تا آنجا که میتوانید قرآن بخوانید.» قرآن خواندن برای فهمیدن دستورهای خداوند و اجرای آن میباشد نه برای کسب ثواب. چون ثواب خواندن قران در فهمیدن و عمل کردن به دستورهای آن است چون علی علیه‌السلام امام اول شیعیان و خلیفه چهارم اهل سنّت و صحابی بزرگ پیغمبر که در خانه پیغمبر بزرگ شده در باب «صفت دانشمندان» در جلد اول اصول کافی در کتاب «فضل علم» میفرماید: «بدانید که خیری در قرآن خواندنی که بدون فهم و اندیشه باشد وجود ندارد.» چون خداوند در آیه 82 نساء (سوره 4) و آیه 24 محمّد (سوره 47) میفرماید: «آیا در آیات قرآن تدبّر (اندیشه و فکر) نمی‌کنند؟» علّامه طباطبائی در بیان این آیه در تفسیر المیزان می‌نویسد: «از این آیه چند مطلب واضح شد: 1- فهم‌های عادی قرآن را می‌فهمند و به مطالب آن پی می‌برند.» و شیخ طوسی و شیخ طبرسی و ابوالفتوح رازی و تفسیر گازر در تفسیر این آیه مینویسند: «این آیه دلالت میکند بر غلط بودن فکر کسانی که میگویند معنی قرآن را جز با تفسیر پیغمبر نمیتوان فهمید (از قبیل حشویه) چون این آیه مردم را به تدبّر در قرآن تشویق میکند و تدبر (اندیشه و فکر کردن) در باره آیات قرآن موقعی ممکن است که انسان معنی آن را بفهمد.» خداوند در قرآن به مردم، به اهل کتاب، به افراد مسلمان، به کافرین خطاب میکند و با آنها سخن میگوید... آیا خنده دار نیست که به افراد کافر و اهل کتاب و مردم حرفی برای هدایت آنها بزند و بگوید شما معنی آن را نمی‌فهمید. صبرکنید تا پیغمبر آن را برای شما تفسیر کند؟! مسلمان واقعی میداند فریبکاران در لباس‌های مختلف و بیان‌های مختلف به فریب مردم می‌پردازند و با اسم‌ها و ایسم‌ها مردم را فریب میدهند و بنام اسم‌ها و ایسم‌ها دکان باز میکنند و برای خود کسب وجهه و مقام و ثروت میکنند. مسلمان واقعی تسلیم حکم و نظر خدا است نه هر حرفی که بنام دین به او زدند. چون خداوند هشدار میدهد که نویسندگان و گویندگان (سخنرانان) فریبکار در هر جامعه‌ای وجود داشته و دارند و بنام دین و خدا مینویسند و سخنرانی میکنند که شما خیال کنید از خدا و کتاب الهی سخن میگویند در صورتیکه سخنانشان از خدا و کتاب الهی نیست و بنام تفسیر کتاب الهی و کلام خدا معنی کلام خداوند را تغییر میدهند (تحریف میکنند) و با غلوّ (مبالغه‌ها و گزافه‌گویی‌های دلنشین عوام) مردم را فریب میدهند. به آیه 75 و 79 بقره (سوره 2) و آیه 78 آل‌عمران (سوره 3) و آیه 77 مائده (سوره 5) مراجعه کنید تا این هشدارها را ببینید.

اسلام دین همه پیغمبران: خداوند دین همه پیغمبران را اسلام و آنها و پیروان آنها را مسلمان معرفی میکند. همانطور که در آیه 72 یونس (سوره 10) میفرماید: نوح گفت: «پاداش من فقط بر عهده خدا (الله) است و به من دستور داده شده که مسلمان باشم.» مسلمان یعنی کسی که تسلیم حکم و نظر خداوند است نه پیرو محمد ص و قرآن. اگر کسانی که خود را مسلمان مینامند از احکام و نظرهای خداوند پیروی کنند مسلمان هستند و اگر پیروی نکنند مسلمان نیستند و ادعای دروغی میکنند. ابراهیم و یعقوب و فرزندانشان مسلمان بودند. همانطور که قرآن در آیه 132 و 133 بقره (سوره 2) میفرماید: «ابراهیم و یعقوب به فرزندانشان سفارش کردند و گفتند: فرزندان عزیز من، الله برای شما دین را برگزیده بنابراین فقط در حالی که تسلیم حکم و نظر خدا (یعنی مسلمان) هستید از دنیا بروید * یا شما موقعی که مرگ یعقوب فرا رسید حاضر و ناظر بودید که یعقوب به فرزندانش گفت بعد از من چه چیزی را عبادت (بندگی و اطاعت بی چون و چرا) میکنید؟ آنها گفتند معبود تو و معبود پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را بندگی میکنیم، خدای واحد را، و ما مسلمان (تسلیم حکم و نظر او) هستیم.» و در آیه 101 یوسف (سوره 12) میفرماید: یوسف در دعای خود به خداوند گفت: «تو ولیّ (پشتیبان و سرپرست) من در دنیا و آخرت هستی. مرا مسلمان از دنیا ببر و به افراد درستکار ملحق ساز.» و در آیه 84 یونس (سوره 10) میفرماید: موسی ع به قومش گفت: «اگر به الله ایمان دارید و مسلمان (تسلیم حکم و نظر خدا) هستید بر او (بر خدا) توکل کنید.» و در آیه 52 آل‌عمران (سوره 3) و آیه 111 مائده (سوره 5) حواریون میگویند: «ما به الله و پیغمبرش (مسیح ابن مریم) ایمان آوردیم. شاهد باش که ما مسلمان (تسلیم حکم و نظر خداوند) هستیم.»

هدف ادیان: خداوند در آیه 25 حدید (سوره 57) میفرماید: « پیغمبرانمان را با دلیل‌های روشن و کتاب و میزان فرستادیم برای اینکه مردم عادل باشند.» و در آیه 51 مومنون (سوره 23) میفرماید: «ای پیغمبران از خوردنی‌های پاک بخورید. ولی کار درست و صحیح بکنید. من از کارهائی که میکنید آگاهم.» و در آیه 64 آل‌عمران (سوره 3) میفرماید: «بگو: ای اهل کتاب بیائید روی کلمه‌ای که بین ما و شما مساوی است همکاری کنیم، که بنده هیچکس و هیچ چیز غیر از الله نباشیم. و در بندگی خدا چیزی را شریک او نسازیم و بعضی از ما بعضی را غیر از الله ارباب (صاحب اختیار خود) نگیرند.» بنابراین اگر پیروان ادیان دین خود را بخوبی بشناسند باید روی این سه چیز که هدف دین است با هم متحد شوند و همکاری کنند تا دنیائی بسازند که در آن عدالت و صلاح و یکتاپرستی حکومت کند و از ظلم و فساد و فردپرستی اثری نباشد. چون همه پیغمبران مطابق آیه 2 هود (سوره 11) و آیه 59 و 65 و 73 و 85 اعراف (سوره 7) میگفتند: «الله را عبادت (بندگی و اطاعت محض) کنید.» چون در شماره اول باب چهارم تا 14 سفر خروج و باب اول تا آخر سفر لاویان کتاب عهد عتیق (موسوم به تورات) آمده است که «خداوند موسی را ... خطاب کرده گفت: ...» و عیسی ع در شماره 49 باب 12 و 24 باب 14 انجیل یوحنا میفرماید: «از آنرو که من از خود نگفتم لکن پدری که مرا فرستاد بمن فرمان داد که چه بگویم و به چه چیز تکلم کنم.» و «کلامی که میشنوید از من نیست بلکه از پدری است که مرا فرستاد.» قرآن در آیه 13 شوری (سوره 42) میفرماید: «خداوند برای شما از دین همان چیزی را تشریع (قانون گذاری) کرد که نوح را به آن سفارش کرده بود و همان چیزی است که بتو وحی کردیم و همان چیزی است که ابراهیم و موسی و عیسی را به آن سفارش کردیم که دین را اجرا کنید و در دین دچار تفرقه نشوید. این چیزی که مردم را به آن دعوت میکنی بر مشرکین سخت و سنگین می‌آید ولی الله هر کس را که بخواهد برای اینکار بر می‌گزیند و هر کس به سوی اطاعت از خدا برگردد خدا او را هدایت میکند.» و در آیه 44 و 46 و 48 مائده میفرماید: «تورات را ما نازل کردیم در آن هدایت و نور است.» «به عیسی ابن مریم انجیل را دادیم که در آن هدایت و نور است.» «بتو کتاب (قرآن) را بحق نازل کردیم که مصدق کتابهای قبلی و نگهبان آنها است. بنابراین مطابق آنچه الله نازل کرده حکم کن و در مورد حقّی که برای تو آمده از دلخواه آنان پیروی نکن. برای هر یک از شما راه و رسمی (آداب و تشریفاتی) قرار دادیم. اگر الله میخواست شما را امت واحدی میساخت ولی میخواهد شما را در آنچه به شما داده امتحان کند. بنابراین در کارهای خیر با هم مسابقه دهید. (از هم جلو بزنید) بازگشت همه شما پیش الله است و خداوند شما را در باره چیزهایی که اختلاف نظر داشتید آگاه میکنید.» خداوند در آیه 46 عنکبوت (سوره 29) میفرماید: «با اهل کتاب با بهترین روش بحث و گفتگو کنید – به استثناء ستمکاران آنها – و بگوئید ما به آنچه به ما نازل شد (یعنی به قرآن) و آنچه به شما نازل شده (یعنی به تورات و انجیل و کتابهای پیغمبران دیگر) ایمان داریم. معبود ما و شما یکی است و ما مسلمان (تسلیم حکم و نظر خداوند) هستیم.» وقتی معبود ما و شما یکی است باید ببینیم او چه میگوید. لذا باید به کتابهای اصلی دین خود مراجعه کنیم نه به سخنان و کتابهائی که این و آن در باره دین گفته یا نوشته‌اند. چون انسان‌ها اولاً غرض‌ها و حب و بغض‌هائی دارند. ثانیاً معلوماتشان ناقص است ثالثاً حافظه انسان خطاکار است و خیلی از چیزهائی را که میداند به مرور زمان فراموش میکند. مسلمان واقعی تسلیم حکم و نظر خداوند است نه نظر دیگران همانطور که خداوند در آیه 3 اعراف (سوره 7)به مسلمانان میفرماید: «از آنچه از صاحب اختیارتان بشما نازل شده (یعنی از قرآن) پیروی کنید و از اولیائی غیر از قرآن پیروی نکنید.» به آیاتی که گفته شد در قرآن مراجعه کنید تا ببینید این سخنان در کتاب اصلی مسلمانان وجود دارد یا نه؟