⁴

^قرآن

آیه 20 مزّمّل سوره 73 میفرماید: «... تا آنجا که میتوانید قرآن بخوانید. خدا میدانست که بعضی از شما مریض خواهند شد و افراد دیگری برای تجارت و کسب فضل خدا در زمین سفر میکنند و افراد دیگری در راه خدا میجنگند ولی باز تا آنجا که میتوانید قرآن بخوانید ...» آیا کسانی که در عمر خود قرآن نخوانده و نفهمیده‌اند خداوند به آنها چه دستوری میدهد باز مسلمان و تسلیم حکم و نظر خدا هستند؟ یا نفهمیده ادعای مسلمانی میکنند؟ آیه 82 نساء سوره 4 میفرماید: «آیا در آیات قرآن نمی‌اندیشند؟ (که نتایج احکام آن چه دنیائی میسازد؟» اگر قرآن از جانب غیر خدا بود در آن اختلافات زیادی پیدا میکردند.» چون انسا‌ن‌ها در زمان‌های مختلف حالات مختلفی دارند و متناسب با حالتی که دارند اظهار نظر میکنند. آیا این مدعیان مسلمانی قرآن را برای فهم دستورها و نظرهای خدا برای ساختن یک دنیای پاک میخوانند؟ یا آن را به زبان عربی که نمی‌فهمند میخوانند؟ آیا وقتی معنی آن را نمی‌فهمند و متوجه نمیشوند که قرآن به آنها چه میگوید میتوانند در باره نتایج آن فکر و اندیشه کنند؟!! آیه 24 محمد ص سوره 47 میفرماید: «آیا در باره نتایج آیات قرآن فکر نمی‌کنند یا دل‌هایشان قفل شده است»؟ آیا بنظر شما قفل نشده است؟ زیرا که با خواندن عربی که نمی‌فهمند نمیتوانند در باره احکام حیات بخش قرآن چیزی درک کنند و ارزش واقعی آن را بفهمند. آیه 17 و 22 و 32 و 40 قمر سوره 54 میفرماید: «قرآن را برای اینکه مردم بفهمند آسان ساخته‌ایم ... » قرآن همانطور که خداوند میفرماید آسان است یا آنطور که دانشمند نماهای دکاندار گفته‌اند سخت است و قابل فهم نیست و احتیاج به تفسیر دارد؟ آیا اعراب بیسواد 14 قرن پیش عربستان آن را می فهمیدند یا نه؟ و آن انقلاب بزرگ را در جهان ایجاد کردند یا نه؟ آیه 101 مائده سوره 5 میفرماید: «ای افرادی که (به پیغمبری محمد ص و الهی و وحی بودن قرآن) ایمان آورده‌اید در باره چیزهائی که اگر برای شما آشکار شود شما را ناراحت میکند سوال نکنید (چون وظایف شما را سنگین‌تر میکند) اگر موقع نزول قرآن در باره آنها سوال کنید برای شما آشکار میشود (و باعث ناراحتی شما میشود) خدا از آنها گذشت کرده ...» از آنها گذشت کرده چون برای ساختن یک دنیای پاک لازم نبوده یا فراموش کرده که بگوید؟ آدم‌های فضل فروش که میخواهند بگویند ما آدم‌های محققی هستیم باز مسئله تراشی میکنند و توضیح المسائل مینویسند. منظور خدا از فرستادن پیغمبران مطابق آیه 25 حدید ساختن دنیائی است که در آن عدالت برقرار باشد نه مسائل بی اثری که تأثیری در ساختن چنین دنیائی ندارد. آیه 185 بقره سوره 2 میفرماید: «روزه به اندازه روزهای ماه رمضان است که قرآن که راهنمای مردم (برای ساختن یک دنیای پاک) و جدا کنندۀ (کارهای درست و غلط برای ساختن چنین دنیائی است) در آن نازل شده ...». اگر بعثت پیغمبر ص با نزول قرآن شروع شده باشد بعثت در ماه رمضان بوده نه در ماه دیگری. آیه 15 یونس سوره 10 میفرماید: «وقتی آیات روشن ما را بر کسانی که امید دیدار ما را (برای پس دادن به حساب خودشان) ندارند می‌خوانند میگویند قرآنی غیر از این بیاور یا آنها را عوض کن. بگو حق من نیست که آن را از طرف خودم عوض کنم (چون من فقط پیغام خدا را به مردم میرسانم) من فقط از آنچه به من وحی میشود پیروی میکنم. من از عذاب روز بزرگ میترسم که نافرمانی خداوندم را بکنم.» آیا آیات قرآن روشن و واضح است یا آنطور که فریبکاران دکاندار مردم فریب شیعه و سنی و عارف و صوفی و بابی و بهائی میگویند با راز و رمز و معمّا و پیچیده است؟ آیا پیغمبر از قرآنی که به او وحی شده بود پیروی میکرد و یا بر خلاف آن حرف میزد یا عمل میکرد؟ آیا سنّت یعنی روش پیغمبر غیر از اجرای وحی الهی یعنی قرآن بود؟ آیه 19 انعام سوره 6 میفرماید: «بگو شهادت چه چیزی بالاتر از همه است؟ بگو خدا بین من و شما شاهد است. این قرآن بمن وحی شده تا بوسیله آن شما و همه کسانی را که این قرآن به آنها رسیده از عاقبت کارهای غلط خودشان بر حذر دارم (تا مواظب کارهای غلط خود باشند) بگو آیا شما شهادت میدهید که با خدا معبودهای دیگری (که از آنها بدون چون و چرا اطاعت شود) وجود دارند؟ بگو من چنین شهادتی نمیدهم. بگو خدا فقط معبود یگانه است و من از آنچه شریک او میسازید بَری و بر کنارم.» آیا این مدعیان مسلمانی شهادت خدا را که در قرآن بصورت روشن بیان شده درست میدانند یا گفتار دکانداران مردم فریب را؟ آیا پیغمبر مردم را بوسیله قرآن از عاقبت کارهای غلطشان بر حذر میداشت تا مواظب کارهای خود باشند یا بوسیله چیز دیگری؟ آیا پیغمبر شهادت میداد که معبودهائی غیر از خدا وجود دارند یا خدا را معبود یگانه میدانست؟ معبود یعنی عبادت شده یعنی قابل عبادت. عبادت یعنی بندگی کردن یعنی اطاعت بدون چون و چرا از ارباب خود کردن. عبد یعنی کسی که وظیفه دارد از ارباب خود بدون چون و چرا اطاعت کند و خدا معبود یگانه است یعنی هیچکس و هیچ سازمان و هیچ مقامی غیر از او وجود ندارد که قابل آن باشد که از تمام دستورهایش اطاعت بدون چون و چرا شود یعنی آزادی واقعی از قید دیکتاتوران سیاسی و دینی چون رساله نویسان در توضیح المسائل خود در ابتدای کار مینویسند: «مقلد باید از مجتهد خود بدون چون و چرا اطاعت کند» در صورتیکه اینکار مطابق آیه 31 توبه شرک کامل و خلاف توحید و یکتایی خدا است. آیه 9 اسراء سوره 17 میفرماید: «بدون کوچکترین شکّی این قرآن مردم را به بهترین راه (برای ساختن یک دنیای پاک که در آن عدالت برقرار باشد) هدایت میکند. و به افراد با ایمانی که کار درست میکنند بشارت و مژده می‌دهد که پاداش بزرگی دارند.» وقتی قرآن به بهترین راه هدایت میکند مردم دنبال چه راه بهتری برای ساختن یک دنیای پاک میگردند؟ آیه 45 و 46 اسراء میفرماید: «وقتی قرآن را بخوانی بین تو و کسانی که به آخرت ایمان ندارند پرده‌ای نادیدنی قرار میدهیم. (شاید این پرده تعصبات آباء و اجدادی آنان باشد) و بر دل‌های آنان پوششی قرار داده‌ایم که آنها را از فهمیدن قرآن باز میدارد و گوشهایشان را سنگین میکنیم (که تعصباتشان به آنها اجازه شنیدن نمیدهد) وقتی فقط از خدا در قرآن صحبت کنی با نفرت از تو رو بر میگردانند.»

آیه 88 اِسراء میفرماید: «بگو اگر جنّ و انس متحد شوند که مثل این قرآن را بیاورند نمیتوانند اینکار را بکنند. اگرچه بعضی از آنها به دیگران کمک کنند.» با توجه به روابط ریاضی قرآن اینکار محال است. آیه 30 فرقان سوره 25 میفرماید: «پیغمبر گفت خداوندا قوم من این قرآن را مهجور ساخته‌اند.»