29
رسول
هر مسلمانی هر روزه 5 بار در نماز میگوید «شهادت میدهم که محمد بنده و رسول خدا است...» چون آیه 29 فتح سوره 48 میفرماید: «محمد رسول خدا است و کسانی که با او هستند نسبت به کافران سخت دل (سخت گیر) هستند و بین خودشان دل رحم (دلرحم) هستند...» و آیه 56 احزاب سوره 33 میفرماید: «خدا و فرشتگانش به پیغمبر درود میفرستند. ای افراد با ایمان بر او درود بفرستید و تسلیم او باشید.» آیه 144 آل‌عمران سوره 3 میفرماید: «محمد فقط پیغمبری بود که قبل از او پیغمبران از دنیا رفتند. اگر بمیرد یا کشته شود بعقب بر میگردید؟ (مشرک میشوید؟) هم کسی که مشرک شود ذره‌ای به خدا ضرر نمیزند. ولی خدا به قدر دان‌ها پاداش میدهد.» چون آیه 7 زُمر سوره 39 میفرماید: «اگر کافر شوید، خدا از شما بی نیاز است. (احتیاجی به شما ندارد) ولی خدا کفر (بی ایمانی و انکار حقیقت) را برای بندگانش نمی‌پسندد و اگر سپاسگزاری (قدردانی) کنید آن را برای شما می‌پسندد. هیچ کس بار گناه دیگری را بر نمی‌دارد (چون هر کس مسئول کارهای خودش است. آیه 38 مدثر سوره 74) بازگشت شما پیش خدا است و خدا شما را از کارهائی که میکردید خبردار میکند. چون او از آنچه در سینه‌ها (در افکار مردم) است آگاه است.» محمد ص پیامبر خدا است و فقط وظیفه دارد پیام خدا را به مردم برساند و خودش موظف است تسلیم حکم و نظر خدا باشد. (مثل هر انسانی). آیه 18 عنکبوت سوره 29 میفرماید: «اگر تو را تکذیب کنند، (آگر تو را به دروغگویی متهم کنند چیزی نیست) امت‌های قبل از تو هم همینکار را میکردند. وظیفه پیغمبر فقط ابلاغ آشکار پیام الهی است.» آیه 67 و 68 مائده سوره 5 میفرماید: «ای پیغمبر آنچه از صاحب اختیارت (ارباب و فرمانفرمایت) بتو نازل شده ابلاغ کن (به مردم بگو) اگر ابلاغ نکنی رسالت او را انجام نداده‌ای. خدا تو را از شر مردم حفظ میکند. خدا کافران را (کسانی که حقیقت را قبول نمیکنند) هدایت نمیکند. بگو ای اهل کتاب (ای دینداران جهان) شما دین ندارید مگر اینکه تورات و انجیل و هر کتابی که از صاحب اختیارتان بشما نازل شده بر پا دارید (و مطابق آن عمل کنید) البته این چیزی که از خداوندت به تو نازل شده بر طغیان و کفر عده زیادی از آنها اضافه میکند. (چون عادت کردهاند که از نظر علماء و فقهای خود پیروی کنند) تو بحال کافران تأسف نخور.» آیه بعد آن میفرماید: «مسلمانان و یهودیان و پیروان یحیی و مسیحیان، بطور کلی کسانی که به خدا و روز آخرت ایمان داشته باشند و کار درست بکنند نه ترسی دارند نه غصه‌ای.» آیه 41 مائده میفرماید: «ای پیغمبر کسانی که در راه کفر می‌شتابند، از قبیل کسانی که زبانی میگویند ایمان آورده‌ایم و قلباً ایمان نیاورده‌اند و یهودیان تو را اندوهگین نکنند...» چون بیشتر مردم میخواهند هر کاری دلشان خواست بکنند و فکر نمیکنند که اگر دیگران هر چه دلشان خواست با ایشان بکنند چه بلائی به سرشان می‌آید. چون آیه 87 بقره سوره 2 میفرماید: «... هر وقت پیغمبری احکامی آورد که دلخواه شما نیست تکبّر ورزیدید و حرف او را تکذیب کردید (گفتید دروغ است) و عده‌ای از آنها را کشتید.» تنها پیغمبران را نمی‌کشند بلکه هر کس را که صحبت از عدالت کند و بی عدالتی کارهای شما را بگوید میکشید، آیه 21 آل‌عمران در باره این افراد میفرماید: «کسانی را که منکر آیات ما میشوند و پیغمبران را بناحق میکشند و کسانی را هم که بعدالت امر میکنند میکشند به عذابی دردناک مژده بده.» آنها را میکشند که مانع بیعدالتی آنها نشوند. آیه 81 آل‌عمران سوره 3 میفرماید: «وقتی خدا از پیغمبران پیمان گرفت که وقتی به شما کتاب و حکمت دادم بعد پیغمبری آمد که کتابی را که با شما است تصدیق میکرد به او ایمان بیاورید و او را کمک کنید. گفت آیا اقرار کردید و پیمان را بعهده گرفتید؟ گفتند اقرار کردیم (که چنین پیمانی بسته‌ایم.) خدا گفت پس شاهد باشید، من هم با شما شاهد خواهم بود.» ولی آیه 101 بقره میفرماید: «چون پیغمبری از طرف خدا برای آنها آمد که آنچه با آنها بود تصدیق میکرد کسانی که به آنها کتاب داده شده بود کتاب خدا را پشت سرشان انداختند (توجهی به آن نکردند) مثل اینکه از آن اطلاعی ندارند.» آیه 69 نساء سوره 4 میفرماید: «کسانی که از خدا و رسول اطاعت کردند با کسانی هستند که خدا به آنها نعمت داده از قبیل پیغمبران و راستگویان و شاهدان و درستکاران. آنها رفقای خوبی هستند.» ولی مردم معمولاً به آنچه که با آن بزرگ شده‌اند عادت کردهاند و ترک عادت سخت است. قرآن در این باره در آیه 104 مائده سوره 5 میفرماید: «وقتی به آنها گفته شود بسوی آنچه خدا نازل کرده و به سوی پیغمبر بیائید میگویند برای ما آنچه پدرانمان را بر آن یافتیم کافی است. اگرچه پدرانشان چیزی نمیدانستند و راه صحیح را نشناخته باشند.» مسلمانان حقیقی میدانند این تغییر عادت سخت است و زمان لازم دارد که شاید چند نسل لازم دارد تا بکلی از بین برود لذا با مال و جانشان در این راه مبارزه میکنند. خداوند در آیه 88 و 89 توبه میفرماید: « پیغمبر و مسلمانانی که با او ایمان آورده بودند و با مال و جانشان مبارزه کردند کسانی هستند که همه خیرات مال آنها است و موفق و رستگار هستند. خدا برای آنها بهشت‌هائی آماده کرده که در آن نهرها جاری است و همیشه در آن خواهند بود. این موفقیت بزرگی است.» پیغمبران معمولاً پیامبر قوم خود بودند و مطابق آیه 59 اعراف سوره 7 میگفتند: «ای قوم من خدا را عبادت (اطاعت و بندگی بدون چون و چرا) کنید. معبودی (کسی که بنده او شوید و از دستورهایش بدون چون و چرا اطاعت کنید) غیر از او برای شما وجود ندارد.» مثل موسی که برای قوم بنی‌اسرائیل (اولاد یعقوب) فرستاده شد همانطور که آیه 2 اسراء سوره 17 میفرماید: «به موسی تورات را دادیم که راهنمای بنی‌اسرائیل بود...» و آیه 49 آل‌عمران در باره عیسی میفرماید: «رسولی برای بنی‌اسرائیل بود...» همانطور که عیسی مسیح در شماره 24: 15 انجیل متی میفرماید: «... فرستاده نشده‌ام مگر برای گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» اسرائیل لقب یعقوب بود. اما پیغمبر اسلام رسولی برای همه مردم جهان بود. همانطور که آیه 158 اعراف سوره 7 میفرماید: «بگو ای مردم من برای شما رسول خدائی هستم که فرمانفرمائی آسمان‌ها و زمین مال او است. معبودی غیر از او وجود ندارد، زنده میکند و میمیراند...» آیه 46 انفال سوره 8 میفرماید: «از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با هم دعوا و کمکش نکنید، چون سست میشوید و عظمت خود را از دست میدهید (همانطور که در اثر اختلاف و نزاع از دست دادند) صبر و استقامت داشته باشید، چون خدا با افراد با استقامت است.» آیه 107 انبیاء سوره 21 به پیغمبر میفرماید: «تو را فقط رحمتی برای تمام مردم جهان (جهانیان) فرستادیم.» آیه 159 آل‌عمران میفرماید: «بخاطر لطف خدا با آنها ملایم بودی. اگر خشن و بیرحم (سنگدل) بودی از اطراف تو پراکنده میشدند. بنابراین از گناه آنان بگذر و از خدا برای آنها طلب آمرزش کن و با آنها مشورت کن و وقتی تصمیمی گرفتی به خدا توکل کن. چون خدا توکل کنندگان را دوست دارد.» مسلمانان واقعی نیز سنگدل (سنگ دل) و بیرحم نیستند، چون باید دنیای پاکی بسازند و اگر سنگدل باشند باعث پراکندگی افراد میشوند و از اتحادی که برای این مبارزه لازم است محروم میشوند. آیه 128 توبه سوره 9 میفرماید: «برای شما رسولی از خودتان آمد که آنچه باعث زحمت شما میشود برای او سخت است، علاقه‌مند به راحتی شما است و نسبت به افراد با ایمان رئوف و دلرحم (دل رحم) است.» آیه 4 قلم سوره 68 به پیغمبر میفرماید: «تو اخلاق بزرگی داری.» مسلمان نیز باید سعی کند مثل پیغمبر خوش اخلاق باشد. اگر مسلمانان واقعاً مسلمان یعنی تسلیم خدا و خوش اخلاق باشند و مطابق آیه 34 فصّلت سوره 41 بدی را با طرز خوب جواب بدهند و دیگران را با حکمت و اندرز نیکو مطابق آیه 125 نحل سوره 16 به راه خدا یعنی ساختن یک دنیای پاک دعوت کنند بطور حتم در ساختن یک دنیای پاک که در آن از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسان‌ها اثری نباشد موفق میشوند. به شرط آنکه متحداً و با هم مبارزه کنند.