26
گمشدۀ انسانها
چهار کلمه لا اله الا الله در فریب و دکانداری فریبکاران دینی گمشده است و معنی واقعی آن هیچگاه به مردم گفته نشده. این چهار کلمه اعلام آزادی واقعی از قید فریب دکانداران دین فروش و دیکتاتوران حاکم بر جان ومال و ناموس مردم میباشد. چون اله یعنی معبود یعنی شخص یا چیز یا مقام یا سازمانی که انسان در مقابل آن احساس و ابراز کوچکی و حقارت کند و در مقابلش سر تعظیم خم کند و از فرمان و نظرش بدون چون و چرا اطاعت کند. لا اله الاّ الله یعنی: «هیچ معبودی نیست جز خدا» یعنی در مقابل هیچ چیز و هیچکس جز خدا نباید بنده و مطیع محض و بی چون و چرا بود. یعنی نباید بنده و مطیع بی چون و چرای شاه و رئیس جمهور و ثقه الاسلام و حجه الاسلام و آیت الله و آیت الله العظمی و کشیش و پاپ و اسقف و ربای و خاخام و نایب الامام و پیغمبر و ثروت و شهرت و شهوت بود. نه فرعون، نه اَحبار، نه رُهبان، نه مَلَأ. نه پاپ و نه سزار. اما فرعونهای هر زمانی میخواستند دیگران بنده گوش بفرمان آنها باشند. هنوز هم همینطور است. اگر دستور قتل عام فرد یا دسته یا ملتی را دادند دستورشان بدون چون و چرا اجرا شود. همانطور که فرعون میگفت «من ارباب (فرمانفرما و فرمانده و صاحب اختیار شما هستم.» و به موسیها بگویند: «اگر معبودی (کسی که مطیع بدون چون و چرا و بنده گوش به فرمان او باشی) به غیر از من بگیری تو را زندانی میکنم.» و «آیا قبل از اینکه به شما اجازه بدهم به خدای موسی و هارون ایمان آوردید؟ دست و پای شما را بر خلاف هم میبرم و همۀ شما را بدار میزنم.» به ملت و به فرد و به دستهای که استخدام کرده بود گفت و میگویند. البته اگر قدرت آن را داشته باشند. آیه 24: 79 سوره نازعات و آیه 29: 26 سوره شعراء و 124: 7 سوره اعراف را نگاه کنید. در قرن 20 و 21 دستورهای حمله به کشورها را دیدهایم و میبینیم. دستور بمبارانها را دیدهایم و میبینیم. در طول تاریخ چنگیزها، تیمورها، نادرها، استالینها، هیتلرها را داشتهایم و داریم. البته به نامهای دیگر. تمام پیغمبران اولین دستوری که میدادند یا انتظاری که از مردم داشتند این بود که بخاطر کار خطائی که میکردید و خود را در مقابل این و آن کوچک میکردید از خدا طلب آمرزش کنید و بسوی خدا برگردید. (توبه کنید) و میگفتند فقط خدا را بندگی (اطاعت بی چون و چرا) کنید. معبودی (کسی که در مقابلش احساس و ابراز کوچکی کنید.) غیر از خدا برای شما وجود ندارد. آیه 3 و 52 و 90: 11 سوره هود و آیه 59 و 65 و 73 و 85: 7 سوره اعراف را ببینید. همه پیغمبران میگفتند ما پیام خدا را به شما میرسانیم و بنده خدائیم و پیامبری امین هستیم؛ چیزی از پیام کم نمیکنیم و به آن اضافه نمیکنیم. آیه 107 و 125 و 143 و 162 و 178: 26 سوره شعراء را ببینید. خداوند در آیه 64: 3 سوره آلعمران میفرماید: «بگو ای اهل کتاب بیائید روی کلمهای که بین ما و شما مساوی است همکاری کنیم که بنده و مطیع هیچکس و هیچ چیز غیر از خدا نباشیم و در اینکار چیزی را شریک خدا نسازیم و بعضی از ما بعضی را ارباب (آقای و فرمانروای) خود نگیرند.» ولی مردم در اثر بی اطلاعی و فریبکاری دکانداران روحانی نما «دانشمندان دینی و زاهدان دیرنشین خود و مسیح ابن مریم پیغمبرشان را ارباب خود گرفتند. در صورتیکه به آنها دستور داده شده بود که فقط خدا را عبادت (بندگی و اطاعت محض) کنند. معبودی (کسی که از تمام دستورهایش بدون چون و چرا اطاعت کنند) غیر از خدا وجود ندارد. خدا خیلی بالاتر از چیزهائی است که شریک او میسازند.» آیه 31: 9 سوره توبه. چه بسیار از دکترها و مهندسها و لیسانسیهها و دیپلمهها که انسانها را به پایه خدائی و نیمه خدائی و رساندهاند و بدون چون و چرا از دستورها و نظرهای آنها اطاعت میکنند و نام روشنفکر بخود میگذارند. بدون اینکه توجه داشته باشند درسی که خواندهاند مربوط به شغل و حرفهای است که میخواهند در آینده مخارج زندگی خود را از آن تأمین کنند. یک علم جزئی از بین تمام علوم است و از طبیعت انسانها و روابط انسانها در رشته اختصاصی آنها صحبتی نیست. و خیلی ساده فریب فریبکاران سیاسی و دینی و تجاری را میخورند، همانطور که خوردهاند. دین میخواهد مردم را از چنگال فریبکاران سیاسی و دینی نجات دهد و دنیایی بسازد که در آن از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسانها اثری نباشد و مردم عادل و درستکار و نیکوکار و محقق و با شخصیتی متعادل باشند که نه بنده کسی باشند و نه بخواهند کسی بنده آنان باشد. اما در اثر فریبکاری فریبکاران دینی بنا به میل قدرتمندان حاکم بر اجتماع یا از ترس آنان مردم را از واقعیت دین جدا کردهاند و آنها را سرگرم آداب و تشریفاتی کردهاند که در پیام خدا و کتابهای اصلی دین اثری از آنها نیست. ده فرمان تورات مشهور است که سه تای اول مربوط به توحید و عبادت خدا و بت نتراشیدن و سجده نکردن در مقابل آنها است. غیر از بیان سَبت (شنبه) و احترام پدر و مادر پنج فرمان دیگر آن عبارت است از قتل نکن، زنا نکن، دزدی نکن، شهادت دروغ نده و به هیچ چیزی که متعلق به همسایه تو است طمع مورز. باب 20 خروج و باب 5 تثنیه تورات. و عیسی مسیح میگوید «گمان مبرید که من آمدهام تا تورات یا صحف انبیاء (کتاب پیامبران بنی اسرائیل که ضمیمه تورات است) را باطل سازم، نیامدهام تا باطل نمایم بلکه تا تمام کنم.» 17: 5 انجیل متی. و در جواب کسی که از او میپرسد «ای استاد نیکو چه عمل نیکو کنم تا حیات جاودانی یابم؟ میگوید از چه سبب مرا نیکو گفتی و حال آنکه کسی نیکو نیست جز خدا فقط لیکن اگر بخواهی داخل حیات شوی ... قتل نکن، زنا نکن، دزدی نکن، شهادت دروغ نده و پدر و مادر خود را حرمت دار و همسایه خود را مثل نفس خود (مثل خودت) دوست بدار.» حکم آخری شماره 18: 19 سفر لاویان تورات است. شماره 17 تا 19: 10 انجیل مرقس و شماره 18 تا 20: 18 انجیل لوقا را هم ببینید. متن از 16 تا 19: 19 انجیل متی است. آیه 25: 57 سوره حدید میفرماید خداوند فرمود: «ما پیغمبرانمان (همه آنها را) با دلیلهای روشن و کتاب و وسیله سنجش (حق و باطل) فرستادیم برای اینکه مردم عدالت را برقرار کنند...» اگر عدالت باشد دیگر هیچ گونه دلهره و اضطراب و افسردگی خاطر و ترس و دروغ و فریب و دزدی و حمله کشورها به هم وجود نخواهد داشت و بودجه سنگین نظامی برای کشتن انسانها و تخریب خانهها بوسیله بمب و موشک صرف نخواهد شد و انسانهای گرگ صفت به جان هم نخواهند افتاد و اگر نیمی از این بودجه جهانی صرف بهبود حال نیازمندان شود تمام نیازهای آنها برآورده خواهد شد. چون بودجه نظامی آمریکا به تنهائی 400 میلیارد است. همانطور که آقای ایناسیورامنه در لوموند دیپلوماتیک مینویسد: «... بودجه نظامی آمریکا 400 میلیارد دلار است ... مطابق نظر «برنامه سازان ملل جهت توسعه» PNUD [در مقیاس جهانی مبلغ 80 میلیارد دلار در سال جهت پاسخ به نیازهای اولیه انسانی لازم است.] منظور دسترسی به آب آشامیدنی، برخورداری از سقف (خانه)، غذای مناسب، آموزش ابتدائی، و خدمات اساسی بهداشتی است.» این روشنفکرنماها کجا هستند و در چه عالمی سیر میکنند؟ آیا در اثر بی اطلاعی اسیر افکار و مبارزات بچگانه نیستند؟ اگر عدالت باشد دزدی و گرانفروشی و کلاه برداری و دعوا و کتک کاری و فحاشی و دروغگویی و نفرتها و افسردگی خاطر و ناله و فریاد از دست یکدیگر وجود نخواهد داشت و صلح و برادری و انسان دوستی و همکاری در سراسر جهان به وجود خواهد آمد. اما فریبکاران دینی بجای اتحاد پیروان ادیان و درستکاران اصلاح طلب برای گرمی دکان خود سعی میکنند هر چه بیشتر تخم نفاق و دشمنی و کینه و نفرت در جوامع بشری بپاشند و آتش اختلاف را تیزتر کنند. قرآن در آیه 13: 42 سوره شوری میفرماید: «خدا برای شما مسلمانان همان چیزی را قانونگذاری کرده که نوح را به آن سفارش کرد و همان چیزی است که ای پیغمبر بتو وحی کردیم و همان چیزی است که ابراهیم و موسی و عیسی را به آن سفارش کردیم که دین (عدالت و پاکی و حفظ شخصیت انسانی) را بپا دارید (اجرا کنید) و دچار تفرقه نشوید. قبول اینکاری که مشرکین را به آن دعوت میکنی برای آنها بسیار سخت است. خدا هر کس را که بخواهد (جویای حقیقت باشد) انتخاب میکند.» کمی بخود آئید.