1
تا متوجه این مطالب نشوید قرآن را درست نمی‌فهمید
دین میخواهد دنیائی بسازد که در آن از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسان‌ها اثری نباشد. البته با شنیدن حرف‌هائی که بنام اسلام شنیده‌اید و کارهائی که از مدعیان مسلمانی دیده‌اید، این حرف برای شما عجیب و باور نکردنی می‌آید اما به این آیات توجه کنید:
در بارۀ اینکه دین میخواهد دنیائی بسازد که در آن ظلم نباشد و عدالت در آن برقرار باشد آیه 25 حدید سوره 57 میفرماید: «بدون کوچکترین شکّ و تردید (تمام) پیغمبرانمان را برای این فرستادیم که مردم (سراسر دنیا) عدالت را (در جهان) برقرار کنند و آنها را با دلیل‌های روشن فرستادیم و کتاب و وسیله سنجش (کارهای درست و نادرست را برای ساختن چنین دنیائی) با آنها فرستادیم ...»
در باره اینکه دین میخواهد دنیائی بسازد که در آن فساد نباشد و مردم درستکار (صالح) باشند در قرآن 160 بار از درستکاری (عمل صالح) و اصلاح صحبت شده از جمله آیه 88 هود، سوره 11 که از قول شعیب پیغمبر خدا میفرماید: «در آنچه شما را از آن نهی میکنم نمیخواهم با شما مخالفت کنم. من جز اصلاح تا آنجا که از دستم بر آید چیزی نمیخواهم». در باره نابودی فقر خدا مطابق آیه 24 و 25 معارج سوره 70 میفرماید: «در اموال نمازگزاران حق معلومی برای سائل و محروم وجود دارد» با توجه به اینکه مسلمانان موظفند درستکار باشند و کار درست انجام دهند در نتیجه درآمدشان خیلی بیشتر از مخارج طبیعی آنان است و نباید اسراف و ریخت و پاش کنند (آیه 32 اعراف سوره 7 وآیه 26 اِسراء سوره 17) و نباید فخرفروشی و افزون طلبی و چشم و همچشمی کنند (آیه 20 حدید) میتوانند با سرمایه گذاری مداوم خود بسرعت فقر را در جهان نابود کنند. چون بیکاران و فقرا هم با پیدا کردن کار و درآمد میتوانند به سرمایه گذاران هر ماهه اضافه شوند. در مورد نابودی جهل آیه 36 اِسراء سوره 17 میفرماید: «ندانسته از چیزی پیروی نکن. چون گوش و چشم و دل همگی مسئول آن میباشند» و در مورد نابودی خرد شدن شخصیت انسان‌ها در قرآن 285 بار از عبادت صحبت شده از جمله آیه 5 سوره فاتحه که مسلمانان هر روزه در نماز خود 10 بار میگویند: «خداوندا فقط بندگی بدون چون و چرای تو را میکنیم». بدون اینکه معنی آن را بفهمند چون یعنی نه من بنده کسی هستم و نه کسی بنده من است. عبد یعنی بنده. و بنده کسی است که از دستور ارباب و فرمانفرمای خود باید بدون چون و چرا اطاعت کند و عبادت یعنی بندگی و اطاعت بدون چون و چرا کردن از دستورکسی که در اسلام فقط خدا است. اِله یعنی معبود یعنی وجودی که قابل و سزاوار آن باشد که انسان بنده و مطیع محض او باشد و از تمام دستورهایش بدون چون و چرا اطاعت کند. این معبود در اسلام فقط خدا است که خالق 400 میلیارد کهکشان است و احتیاج به بنده ندارد. چون احتیاجی ندارد که بخواهد بندگانش آن را انجام دهند. اگر دستوری میدهد فقط برای سعادت واقعی و رفاه بندگانش میباشد.
اگر کمی در آنچه خواندید دقت کنید، یعنی فقط کمی دقت کنید متوجه میشوید که دین میخواهد دنیائی بسازد که در آن اثری از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسان‌ها نباشد و متوجه میشوید مردم را با مطالب بیهوده‌ای که ربطی به ساختن چنین دنیائی ندارد سرگرم کرده‌اند.