¹⁸

^{مسیحیت «ایمان خالی به مسیح نیست، بلکه مسیحیت عمل به احکام و نظرهایی است که مسیح میگوید.»}

یعقوب در رساله خود می‌نویسد، «ایمان بدون اعمال باطل است.» 20: 2 رساله یعقوب. «همچنین ایمان نیز اگر اعمال ندارد در خود مرده است.» 17: 2 یعقوب. «اگر کسی گوید ایمان دارم وقتی که عمل ندارد آیا ایمان میتواند او را نجات بخشد؟!» 2:14 یعقوب. «آیا پدر ما ابراهیم به اعمال عادل شمرده نشد؟ وقتی که پسر خود اسحاق را به قربانگاه بگذرانید؟ می‌بینی که ایمان با اعمال او عمل کرد و ایمان از اعمال کامل گردید. و آن نوشته تمام گشت که می‌گوید ابراهیم بخدا ایمان آورد و برای او به عدالت محسوب گردید و دوست خدا نامیده شد. پس می‌بینید که انسان از اعمال عادل شمرده میشود نه از ایمان تنها.» 21 تا 24: 2 یعقوب. شما از این سخنان چه می‌فهمید؟ آیا ایمان بدون عمل نجات بخش است؟ اما پل در شماره 28: 3 رومیان مینویسد: «زیرا یقین میدانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.» اگر اینطور است پس اینهمه حرفی که در رساله به رومیان می‌نویسد چیست؟ پطرس کسی است که عیسی مسیح در باره او و به او می‌گوید: «من نیز تو را میگویم که توئی پطرس (يعني صخره) و بر این صخره کلیسای خود را بنا می‌کنم.» 18: 16 متی. و «هنگامی که تو بازگشت کنی برادران خود را استوار نما.» 32: 22 لوقا. و «عیسی به شمعون پطرس (صخره) گفت ای شمعون پسر یونا آیا مرا بیشتر از اینها محبت می‌نمائی؟ (شمعون) بدو گفت بلی خداوندا تو میدانی که تو را دوست میدارم. (عیسی) بدو گفت بره‌های مرا خوراک بده. باز در ثانی به او گفت ای شمعون پسر یونا آیا مرا محبت می‌نمائی؟ (شمعون) باو گفت بلی خداوندا تو می‌دانی که تو را دوست می‌دارم. (عیسی) بدو گفت گوسفندان مرا شبانی کن. (عیسی) مرتبه سیم بدو گفت ای شمعون پسر یونا مرا دوست میداری؟ پطرس محزون گشت زیرا مرتبه سیم بدو گفت مرا دوست میداری. پس به او گفت خداوندا تو بر همه چیز واقف هستی. تو می‌دانی که تو را دوست می‌دارم. عیسی به او گفت گوسفندان مرا خوراک ده.»
15 تا 17: 21 یوحنا. می‌بینیم که عیسی پطرس را جانشین خود معرفی میکند و میگوید: «کلیسای خود را بر این صخره (یعنی بر پطرس) بنا میکنم.»

این پطرس در باره پل در رساله دوم خود مینویسد: «برادر حبیب ما پولس نیز بر حسب حکمتی که بوی داده شد بشما نوشت. همچنین در سایر رساله‌های خود این چیزها را بیان مینماید که در آنها بعضی چیزها است که فهمیدن آنها مشکل است و مردمان بی علم و ناپايدار آنها را مثل سایر کتب تحریف میکنند تا به هلاکت خود برسند.» 15 و 16: 3 دوّم پطرس.

عیسی مسیح میگوید: «نه هر که مرا خداوند خداوند گوید داخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آنکه اراده پدر مرا که در آسمان است بجا آورد و بسا در آن روز مرا خواهند گفت خداوندا خداوندا آیا به نام تو نبوت ننمودیم؟ و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم؟ (مریض‌ها را شفا ندادیم؟) و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟ آنگاه به ایشان صریحاً خواهم گفت که هرگز شما را نشناختم. ای بدکاران از من دور شوید. پس هر که این سخنان مرا بشنود و آنها را بجا آورد او را به مردی دانا تشبیه میکنم که خانه خود را بر سنگ بنا کرد و باران باریده سیلاب‌ها روان گردید و بادها وزیده بدانخانه زورآور شد و خراب نگردید، زیرا که بر سنگ بنا شده بود. و هر که این سخنان مرا شنیده به آنها عمل نکرد به مردی نادان ماند که خانه خود را بر ریگ بنا نهاد و باران باریده سیلاب‌ها جاری شد و بادها وزیده بدانخانه زورآورد و خراب گردید و خرابی آن عظیم بود.» 21 تا 27: 7 متی. می‌بینیم که عیسی مسیح کسی را كه به او خداوند خداوند گوید مسیحی و رستگار نمی‌شناسد. بلکه کسی را مسیحی واقعی میداند که اراده پدر او را که در آسمان است به جا آورد. عیسی مسیح میگوید: «کلامی که میشنوید از من نیست بلکه از پدری است که مرا فرستاد.» 24: 14 يوحنا. پس آنچه عیسی مسیح میگوید سخن خداوند است نه سخنان او و کسی که سخنان مسیح را که خداوند به او گفته اجرا کند مسیحی است. می‌بینیم که نبوت کردن، شفا دادن (دیوها را اخراج کردن)، معجزات بسیار ظاهر ساختن دلیل و نشانه مسیحی بودن نیست بلکه درستكار بودن و اراده خدا را بجا آوردن نشانه مسیحی بودن است. چون عیسی مسیح افرادی را که اینکارها را به نام مسیح میکنند مسیحی نمیشناسد و صریحاً به آنها میگوید: «هرگز شما را نشناختم. ای بدکاران از من دور شوید.» 23: 7 متي. مسیحیت ایمان به مسیح نیست بلکه عمل به کلام و دستورها و نظرهای عیسی مسیح است. عیسی مسیح میگوید: «چون است که مرا خداوندا خداوندا میگوئید و آنچه میگویم بعمل نمی‌آورید؟!! هر كه نزد من آید و سخنان مرا بشنود و آنها را بجا آورد شما را نشان میدهم که به چه کسی مشابهت دارد. مثل شخصی است که خانه‌ای می‌ساخت و زمین را کنده گود نمود و بنیادش را بر سنگ نهاد پس چون سیلاب آمده سیل بر آن خانه زور آورد نتوانست آن را جنبش دهد زیرا که بر سنگ بنا شده بود. لیکن هر کس که شنید و عمل نیاورد مانند شخصی است که خانه بر روی زمین بی بنیاد بنا کرد که چون سیل بر آن صدمه زد فوراً افتاد و خرابی آن خانه عظیم بود.» 42 تا 49: 6 لوقا. شما چه فکر میکنید؟ آیا مطابق آنچه عیسی مسیح در این سخنان میگوید «ایمان تنها» و «بدون عمل» باعث رستگاری است یا عمل به آنچه مسیح میگوید لازم است؟ مسیحی واقعی کسی است که به آنچه خداوند توسط مسیح به او میگوید عمل کند.

^{انجيل متّي}

به سخنان مسیح در انجیل متی نگاه کنیم.

عیسی مسیح در شماره 10: 4 متی به شیطان گفت: «دور شو ای شیطان زیرا مکتوب است که خداوند خدای خود را سجده کن و فقط او را عبادت نما.» آیا باید غیر خدا را عبادت کرد؟ و در شماره 3 تا 5: 5 متی به گروهی که بر فراز کوه گرد آمده بودند گفت: «خوشا بحال مسکینان در روح زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است * خوشا بحال ماتمیان زیرا ایشان تسلی خواهند یافت * خوشا بحال حلیمان زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.» کسانی که اینطور نباشند چطور؟ و در شماره 6: 5 متی گفت: «خوشا بحال گرسنگان و تشنگان عدالت زیرا ایشان سیر خواهند شد.» کسانی که اینطور نباشند چطور؟ و در شماره 7 و 8: 5 متی به ایشان گفت: «خوشا بحال رحم کنندگان زیرا بر ایشان رحم خواهد شد * خوشا بحال پاک دلان زیرا ایشان خدا را خواهند دید.» کسانی که اینطور نباشند چطور؟ و در شماره 9 و 10: 5 متی به ایشان گفت: «خوشا بحال صلح کنندگان زیرا ایشان پسران خدا خوانده خواهند شد * خوشا بحال زحمت کشان برای عدالت زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.» کسانی که اینطور نباشنند چطور؟ و در شماره 17: 5 متی به ایشان گفت: «گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صحف انبیاء (کتاب‌های پیغمبران) را باطل سازم. نیامده‌ام تا باطل نمایم بلکه تا تمام کنم.» کسانی که چنین گمانی کنند آیا اشتباه نمیکنند؟ در شماره 18 و 19: 5 متی به ایشان گفت: «زیرا هر آینه به شما میگویم تا آسمان و زمین زایل نشود همزه‌ای یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود * پس هر که یکی از این احکام کوچکترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود، اما هر که بعمل آورد و تعلیم نماید او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.» چه کسی در ملکوت آسمان کوچک یا بزرگ خواهد بود؟ آیا عمل لازم است یا ایمان تنها کافی است؟ آیا کسانی که خلاف آن فکر کنند فریب نخورده‌اند؟ در شماره 20: 5 متی به ایشان گفت: «بشما میگویم تا عدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان افزوده نشود به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد.» آیا عمل لازم دارد یا ایمان تنها کافی است؟ شما چه فکر میکنید؟ آیا کسانی که غیر از این فکر میکنند فریب نخورده‌اند؟ بعد احکام تورات را سخت‌تر مینماید. زیرا در شماره 21 تا 24: 5 متی به آنان گفت: «شنیده‌اید که به اولین (یعنی تورات) گفته شده است قتل مکن و هر که قتل کند سزاوار حکم شود* لیکن من به شما میگویم هر که به برادر خود بی سبب خشم گیرد مستوجب حکم باشد و هر که برادر خود را راقا گوید مستوجب قصاص باشد و هر که احمق گوید: مستوجب آتش جهنم بود * پس هرگاه هدیه خود را به قربانگاه ببری و آنجا بخاطرت آید که برادرت بر تو حقی دارد * هدیه خود را پیش قربانگاه واگذار و رفته اول با برادر خویش صلح نما و بعد آمده هدیه خود را بگذران.» آیا ایمان کافی است یا عمل لازم دارد؟ شما چه فکر میکنید؟ در شماره 25 و 26 آن میگوید: «با مدعی خود مادامی که با وی در راه هستی صلح کن مبادا مدعی ترا به قاضی سپارد و قاضی ترا به داروغه تسلیم کند و در زندان افکنده شوی. * هر آینه به تو میگویم که تا فلس آخر را ادا نکنی هرگز از آنجا بیرون نخواهی آمد.» آیا این سفارش‌ها برای عمل کردن است یا خواندن؟

عيسي مسيح در شماره 28 تا 30: 5 متي آن میگوید: «شنیده‌اید که به اولین گفته شده است زنا مکن * لیکن من به شما میگویم هر کس به زنی نظر شهوت اندازد هماندم در دل خود با او زنا کرده است * پس اگر چشم راستت ترا بلغزاند قلعش کن و از خود دور انداز زیرا ترا بهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد از آنکه تمام بدنت در جهنم افکنده شود * و اگر دست راستت ترا بلغزاند قطعش کن و از خود دور انداز زیرا ترا مفیدتر آن است که عضوی از اعضای تو نابود شود از آنکه کل جسدت در دوزخ افکنده شود.» این اظهار نظرها و این دستورها برای خواندن است یا عمل کردن؟ در شماره 31 و 32 آن میگوید: «گفته شده است هر که از زن خود مفارقت جوید طلاق نامه ای بدو بدهد * لیکن من بشما میگویم هر کس بغیر علت زنا زن خود را از خود جدا کند باعث زنا کردن او میباشد و هر که زن مطلقه را نکاح کند زنا کرده باشد.» آیا ایمان به اين دستورها یا به مسیح کافی است یا عمل لازم دارد؟ در شماره 33 تا 37 آن میگوید: «باز شنیده‌اید که به اولین گفته شده است که قسم دروغ مخور بلکه قسم‌های خود را به خداوند وفا کن * لیکن من به شما میگویم هرگز قسم مخورید نه به آسمان زیرا که عرش خدا است * و نه به زمین زیرا که پای انداز او است، نه به اورشلیم زیرا که شهر پادشاه عظیم است * و نه بسر خود خود قسم یاد کن، زیرا که موئی را سفید یا سیاه نمیتوانی کرد * بلکه سخن شما بلی بلی و نی نی باشد زیرا که زیاده بر این از شریر است.» آیا باید به این دستورها عمل کرد یا فقط به مسیح ایمان داشت؟ در شماره 38 تا 41 آن میگوید: «شنیده‌اید که گفته شده است چشمی به چشمی و دندانی به دندانی* لیکن من به شما میگویم با شریر مقاوت مکنید بلکه هر که به رخساره راست تو طپانچه زند دیگری را نیز به سوی او برگردان * و اگر کسی خواهد با تو دعوی کند و قبای تو را بگیرد عبای خود را نیز بدو واگذار * هر گاه کسی تو را برای یک میل مجبور سازد دو میل همراه او برو» آیا این دستورها برای عمل کردن است یا عمل نکردن به آن‌ها؟ در شماره 42: 5 آن میگوید: «هر کس از تو سؤال کند بدو ببخش و از کسی که قرض از تو خواهد روی خود را مگردان» آیا این دستور برای عمل کردن به آن است یا نه؟

و مسيح در شماره 43 تا آخر باب 5 متي مي‌گويد: «شنیده‌اید که گفته شده است: همسایه خود را محبت نما و با دشمن خود عداوت کن * اما من به شما میگویم که دشمنان خود را محبت نمائید و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند احسان کنید و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند دعای خیر کنید * تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید زیرا آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع میسازد و باران بر عادلان و ظالمان میباراند * زیرا هرگاه آنانی را محبت نمائید که شما را محبت مینمایند چه اجر دارید؟ آیا باج گیران چنین نمی‌کنند؟ * پس شما کامل باشید چنانکه پدر شما که در آسمان است کامل است.» آیا این دستورها برای عمل کردن است یا برای شعار دادن؟ پسر خدا چه کسی است؟ آیا کسی است که به این دستورها عمل کند یا عمل نکند؟ هر که به دستورهای خداوند عمل کند پسر خدا است چه عیسی مسيح بگوید، چه نگوید.

چون عیسی مسیح در شماره 28 تا 31: 21 متی میگوید: «چه گمان دارید؟ شخصی را دو پسر بود نزد نخستین آمده گفت ای فرزند امروز به تاکستان من رفته بکار مشغول شو * در جواب گفت نخواهم رفت. اما بعد پشیمان گشته برفت * و به دومین نیز همچنین گفت. او در جواب گفت: ای آقا من میروم ولی نرفت * کدامیک از این دو خواهش پدر را بجا آورد؟ گفتند اولی.» و در شماره 1 باب 6 میفرماید: «زنهار عدالت خود را پیش مرد م بجا مياورید (نياوريد) تا شما را ببنند و الا نزد پدر خود که در آسمان است اجری ندارید.» آیا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 2 تا 4: 6 آن میفرماید: «پس چون صدقه دهی پیش خود کرنا منواز چنانکه ریاکاران در کنایس و بازارها میکنند تا نزد مردم اکرام یا بند هر آینه بشما میگویم اجر خود را یافته‌اند * بلکه تو چون صدقه دهی دست چپ تو از آنچه دست راستت میکند مطلع نشود * تا صدقه تو در نهان باشد و پدر نهان بین تو ترا آشکارا اجر دهد.» آیا ایمان به آن کافی است یا عمل لازم دارد؟ و در شماره 5 تا 8: 6 آن میفرماید: «چون عبادت کنی مانند ریاکاران مباش زیرا خوش دارند که در کنایس و گوشه‌های کوچه‌ها ایستاده نماز بگذارند تا مردم ایشان را ببینند. هر آینه بشما میگویم اجر خود را تحصیل نموده‌اند * لیکن تو چون عبادت کنی به حجره خود داخل شو و در را بسته پدر خود را که در نهان است عبادت نما و پدر نهان بین تو ترا آشکارا جزا خواهد داد * و چون عبادت کنید مانند امت‌ها تکرار باطل نکنید زیرا ایشان گمان میکنند که به سبب زیاد گفتن مستجاب میشوند * پس مثل ایشان مباشید زیرا که پدر شما حاجات شما را میداند پیش از اینکه از او سوال کنید.» آیا ایمان به آن کافی است یا عمل لازم دارد؟ و در شماره 9 تا 15: 6 آن میفرماید: «شما اینطور ... اگر تقصيرهاي مردم را نيامرزيد پدر شما هم تقصيرهاي شما را نخواهد آمرزید.» آیا ایمان تنها کافی است یا عمل لازم دارد؟ و در شماره 16 تا 18: 6 آن میفرماید: «چون روزه دارید ... آشکارا جزا خواهد داد.» آیا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 19 تا 21: 6 آن میفرماید: «گنج‌ها ... خواهد بود.» آيا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 22 و 23: 6 آن میفرماید: «چراغ بدن ... عظیمی است.» آیا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 24 تا 34: 6 آن میفرماید: «هیچکس ... کافی است.» آیا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 1 و 2: 7 متی میفرماید: «حکم ... پیمود.» آیا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 3 تا 5: 7 متی میفرماید: «چون است که ... بیرون کنی.» آيا عمل لازم دارد یا نه؟ و در شماره 6: 7 متی میفرماید: «آنچه مقدس ... بدرند.» آیا عمل لازم ندارد؟ و در شماره 7: 7 متی میفرماید: «سوال کنید ... خواهد شد.» این دستور چطور؟ و در شماره 12: 7 متی میفرماید: «لهذا آنچه خواهید که مردم به شما کنند شما نیز بدیشان همچنان کنید. زیرا این است تورات و صحف انبیاء.» این دستور چطور؟ و در شماره 13: 7 متی میفرماید: «از درِ ... بسیارند.» این یکی چطور؟ و در شماره 15: 7 متی میفرماید: «اما از انبیای .... میباشند.» این دستور چطور؟ و در شماره 21 تا 28: 7 متی میفرماید: «نه هر که ... عظیم بود.» آیا بجا آوردن اراده پدر لازم نیست؟ اراده پدر یعنی تمام احکام و نظرهاي عیسی مسیح چون در شماره 24: 14 یوحنا میفرماید: «کلامی که مي‌شنويد از من نيست بلكه از پدري است كه مرا فرستاد.» و در شماره 12 و 13: 9 متي میفرماید: «نه تندرستان ... به توبه دعوت نمایم.» آیا توبه لازم نیست؟ توبه یعنی از گناه دست کشیدن و به اطاعت و اجرای احکام و نظرهای خدا بازگشتن. و در شماره 5 تا 20: 10 متی به شاگردان خود میفرماید: «از راه امت‌ها ... چه باید گفت؟» آیا شاگردانش به این دستورها عمل نمی‌کردند؟ و در شماره 26 تا 10:31 متی به آنها میفرماید: «لهذا از ایشان ... افضل هستید.» آیا به این دستور عمل نکردند؟ و در شماره 37 تا 42: 10 متی میفرماید: «هر که پدر ... نخواهد ساخت.» آیا نباید به این نظرها عمل کرد؟ در شماره 21 تا 24: 11 آن صحبت از توبه و روز جزا و جهنم میکند. آیا توبه در باره کارهای خطا نیست و جهنم جای خطاکاران نیست؟ و آیا روز جزا برای پاداش و جزای اعمال نیست؟ و در شماره 34 تا 36: 12 متي در باره سخن نیکو سخن میگوید و در شماره 36: 12 آن میفرماید: «هر سخن باطل که مردم گویند حساب آن را در روز داوری خواهند داد.» آیا کسی که خود را مسیحی میداند نباید این سخن مسیح را قبول داشته باشد و بداند روز داوری و جزا در باره اعمال انسان و حتی سخنان شخص در پیش است؟ و در شماره 50: 12 آن میفرماید: «هر که اراده پدر مرا که در آسمان است بجا آورد همان برادر و خواهر و مادر من است.» آیا فرد مسیحی نباید اراده خدا را بجا آورد؟

عيسي مسيح در شماره 13: 13 متي میفرماید: «نگرانند و نمی‌بینند و شنوا هستند و نمی‌شنوند و نمی‌فهمند.» آیا مسیحی نباید حقیقت را ببیند و بشنود و بفهمد؟ آیا این‌هائی که مسیح میگوید حقیقت نیست؟ و آیا ایمان تنها به مسیح کافی است؟ آیا فرد مسیحی نباید ببیند و بشنود تا مطابق آیه 16: 13 متي خوش بحال او باشد؟ و آيا در شماره 39: 13 آن نمی‌فرماید: «موسم حصاد عاقبت این عالم» است؟ و آیا در شماره 41 و 42: 13 آن نمیفرماید: «همه لغزش دهندگان و بدکاران را جمع خواهند کرد و ايشان را به تنور آتش خواهند انداخت.»؟ آیا بدکاران جزای کارها و سخنان بد خود را نخواهند دید؟ آیا ایمان تنها به این حرفها کافی است؟ و در شماره 43: 13 متي میفرماید: «آنگاه عادلان در ملکوت پدر خود مثل آفتاب درخشان خواهند شد.» آیا این پاداش عدالت آنها نخواهد بود؟ و در شماره 49 و 50: 13 آن میفرماید: «بدینطور ... میباشد.» آیا مسیح دروغ میگوید و طالحین (بدكاران) به تنور آتش نخواهند افتاد؟ در شماره 23: 14 متي آمده است که مسیح «برای عبادت بر فراز کوه برآمد.» آیا فرد مسیحی نباید عبادت خدا را بکند؟ و در شماره 3 تا 6: 15 متي میفرماید: «شما نیز با تقلید خویش ... باطل نموده‌اید.» آیا شما با تقلید خویش از فریبکاران دینی که بر خلاف عیسی و انجیل صحبت میکنند حکم خدا را باطل نکرده‌اید؟ و در شماره 8 و 9: 15 متي از زبان اشعیاء میگوید: «این قوم ... تعلیم میدهند.» آیا شما اینکار را نمیکنید؟ و در شماره 13: 15 آن میفرماید: «هر نهالی كه پدر آسماني من نكاشته باشد کنده شود» آیا فرد مسیحی نباید حرفها و عقایدی را که در انجیل نیست بدور اندازد؟ و در شماره 15:19 آن میفرماید: «زیرا ... کفرها.» آیا فرد مسیحی نباید از این کارها خودداری کند یا فقط ایمان تنها باعث رستگاری است؟ در شماره 6 تا 12: 16 آن میفرماید: «از خمیرمایه فریسیان ... فرموده است.» آیا نباید به این دستور عمل کرد؟ شماره 18 و 19: 16 متي میفرماید: «من نیز ... گشاده شود.» آیا فرد مسیحی نباید به سخنان پطرس گوش دهد؟ و آیا پطرس د رشماره 26: 3 اعمال رسولان نمیگوید: «برای شما ... گناهانش.» آیا فرد مسیحی نباید از گناهان خود توبه کند و دیگر کار خلاف دستور خدا نکند؟ پطرس و یوحنا در شماره 19: 4 اعمال به حنّای رئیس کَهَنه و قیافا و ... گفتند: «اگر نزد ... حکم کنید.» و پطرس و رسولان در شماره 29 و 31: 5 اعمال در جواب رئیس کهنه گفتند: «خدا را میباید بیشتر از انسان اطاعت نمود ... توبه و آمرزش گناهان بدهد.» آیا پطرس دروغ میگوید؟ آیا ایمان تنها به این سخنان بدون عمل به آن میتواند باعث رستگاری شود؟ عیسی در شماره 27: 16 متی میفرماید: «زیرا ... هر كسي را موافق اعمالش جزا خواهد داد.» آیا مطابق اعمال جزا خواهد داد یا مطابق ادعای ایمان تنها به مسیح؟ شماره 5: 17 متی میگوید: «آوازی از ابر ... او را بشنوید.» آیا باید حرف عیسی را شنید و عمل کرد یا فقط ایمان تنها کفایت می‌کند؟ عیسی در شماره 4: 18 متی میفرماید: «هر که ... بزرگتر است.» باید مثل بچه فروتن بود یا ایمان بدون عمل باعث رستگاری است؟ و در شماره 7: 18 متی میفرماید: «وای بر کسی که سبب لغزش باشد.» آیا وای بر کسانی که سبب لغزش شده‌اند نیست؟ و در شماره 15 تا 18:17 متی میفرماید: «اگر برادرت بتو ... باشد.» آیا اینکار را باید کرد یا فقط ایمان به مسیح کافی است؟ و در شماره 21 و 22: 7 آن میفرماید: «آنگاه ... هفتاد و هفت مرتبه.» و در مورد بخشیدن گناه برادران در شماره 35: 18 متی میفرماید: «بهمین طور ... نبخشد.» آیا عمل لازم دارد یا ایمان به مسیح کافی است؟ و در مورد همسر در شماره 6: 19 متی میفرماید: «آنچه ... جدا نسازد.» آیا نباید به این حکم عمل کرد؟ و در شماره 9: 19 آن میفرماید: «هر که زن خود را به غیر علت زنا طلاق دهد و دیگری را نکاح کند زانی است و هر که زن مطلقه را نکاح کند زنا کرده.» آیا نباید مطابق این حکم عمل کرد یا باید با علت یا بدون علت زن و شوهر از هم جدا شوند و با دیگری ازدواج کنند؟ و شماره 16 تا 19: 19 متي میگوید: «ناگاه شخصی آمده ... دوست دار.» آیا باید به این دستورها عمل کرد یا فقط ایمان به مسیح کافی است؟ «ایمان بدون اعمال باطل است.» 20: 2 یعقوب (جیمز). عیسی در شماره 26: 20 متي میفرماید: «هر که ... باشد.» و در شماره 28 تا 21:31 آن میفرماید: «چه گمان دارید ... میگردند.» شماره 35 تا 40: 22 متي میگوید: «یکی از ... متعلق است.» و در شماره 1 تا 33: 23 آن در باره رفتار کاتبان و فریسیان صحبت میکند که چه کسانی دارای این صفات یا بعضی از آنها هستند؟ در شماره 8 تا 11: 23 متي میفرماید: «آقا خوانده مشوید ... جمیع شما برادرانید... هیچکس را بر زمین پدر خود مخوانید زیرا پدر شما یکی است که در آسمان است و پیشوا خوانده مشوید. ... هر که از شما بزرگتر باشد خادم شما بود.» آیا باید به این دستورها عمل کرد یا ایمان به مسیح کافی است؟ آیا به دستورهائی که در این فصل آمده نباید عمل کرد؟ آیا نباید از کارهائی که از آن مذمّت کرده خودداری کرد؟ و مسيح در شماره 4: 24 متي میفرماید: «زنهار کسی شما را گمراه نکند.» آیا نباید به این دستور عمل کرد؟ آیا نباید متوجه و مواظب بود که کسی انسان را گمراه نکند؟ آیا برای جلوگیری از این فریب خوردن نباید اناجیل را با دقت خواند و فهمید و به آن عمل کرد؟

میدانیم که مطابق شماره 15: 7 متی عیسی میفرماید: «از انبیای کَذَبه (دروغگو) احتراز کنید که به لباس میش‌ها نزد شما می‌آیند و در باطن گرگان درنده‌اند.» و پطرس در شماره اول باب دوم رساله دوم خود (رساله پطرس) مینویسد: «در میان قوم ... خواهند کشید.» و عیسی در شماره 11: 24 متی میفرماید: «بسا ... کنند.» و در شماره 24: 24 متی میفرماید: «زیرا که مسیحیان کاذب و انبیاء کذبه ظاهر شده علامات و معجزات عظیمه چنان خواهند نمود که اگر ممکن بودی برگزیدگان را نیز گمراه کردندی.» و در شماره 46: 25 آن گوید: «ایشان (اصحاب طرف چپ ملعون) در عذاب جاودانی خواهند رفت اما عادلان در حیات جاودانی.» آیا عادلان در حیات جاودانی میروند یا کسانی که ظالم هستند و حقوق دیگران را رعایت نمی‌کنند.؟

^{انجیل مرقس}

شماره 4: 1 مرقس میگوید: «یحیی ... مینمود.» و عیسی در شماره 15: 1 «میگفت ... توبه کنید... بیاورید.» و در شماره 17: 2 میفرماید: «تندرستان احتیاج به طبیب ندارند بلکه مریضان. و من نیامده‌ام تا عادلان را بلکه تا گناهکاران را به توبه دعوت کنم.» آیا نباید توبه کرد و از گناه دست کشید و عادل شد و حقوق دیگران را مراعات کرد؟ و در شماره 24: 3 میفرماید: «اگر مملکتی بر خلاف خود منقسم شود آن مملکت نتواند پایدار بماند.» آیا باید مسیحیان متحد باشند تا بتوانند تعلیمات مسیح را در جامعه اجرا کنند یا نه؟ و در شماره 35: 3 میفرماید: «هر که اراده خدا را بجا آرد همان برادر و خواهر من باشد.» عمل کند یا ایمان داشته باشد؟ در شماره 12: 4 میفرماید: «تا نگران ... شود.» آیا باید دید و شنید و فهمید و عمل کرد یا نه؟ و از قول اشعیاء در شماره 7 تا 13: 7 میفرماید: «پس مرا عبث ... بجا می‌آورید.» آیا باید حکم خدا را بجا آورد یا تقلید از انسان را؟ و در شماره 20 تا 23: 7 میفرماید: «آنچه ... میگرداند.» آیا برای پاک بودن نباید اینکارها را نکرد؟ و در شماره 15: 8 میفرماید: «از خمیرمایه ... کنید.» آیا نباید به این دستور عمل کرد؟ و در شماره 35: 9 میفرماید: «هر که میخواهد ... بُوَد.» آیا نباید مطابق این نظر عمل کرد؟ و در شماره 40: 9 میفرماید: «هر که ضد ما نیست با ما است.» آیا نباید این نظر را قبول داشت و به آن عمل کرد؟ و در شماره 50: 9 میفرماید: «با یکدیگر صلح نمائید.» آیا باید با هم صلح کرد و سعی کرد دستورهای مسیح اجرا شود یا باید هزاران فرقه شد و از انسان‌ها تقلید کرد؟ و در شماره 11 و 12: 10 میفرماید: «هر که ... شود.» آیا باید این نظر را قبول داشت و به آن عمل کرد یا نه؟ آيا باید مطابق آنچه رایج است از نظر انسان‌ها تقلید کرد و زن و شوهر از هم جدا شوند؟ و در شماره 19: 10 در باره وارث حیات جاودانی شدن میفرماید: «زنا مکن... حرمت دار.» آیا باید این دستورها را بکار بست یا نه؟ و در شماره 43 و 44: 10 میفرماید: «هر که ... همه باشد.» و در شماره 25: 11 میفرماید: «وقتی که ... معاف دارد.» آیا باید خطای آنها را بخشید یا نه؟ و در شماره 29 تا 31: 12 میفرماید: «خداوند ... حکمی نیست.» و در شماره 38 و 40: 12 میفرماید: «از کاتبان ... یافت.» آیا باید اینکارها را کرد یا نکرد؟ و در شماره 5 و 6: 13 میفرماید: «زنهار ... خواهند نمود.» آیا باید مواظب بود یا نه؟ شماره 22: 13 را هم ببینید. و در شماره 15: 16 میفرماید: «در تمام ... کنید.» آیا باید به انجیل موعظه کرد یا احکام و نظر انسان‌ها؟

^{انجیل لوقا}

یحیی مطابق شماره 3: 3 لوقا «به تمامی ... به تعمید توبه ... موعظه میکرد.» و در شماره 8: 3 میگوید: «ثمرات ... برانگیزاند.» عیسی در شماره 4: 4 میفرماید: «انسان ... به هر کلمه خدا.» و در شماره 8: 4 میفرماید: «مکتوب است خداوند خدای خود را پرستش کن و غیر او را عبادت منما.» آیا مسیحی واقعی باید فقط خدا را عبادت کند یا کس دیگری را هم عبادت کند؟و در شماره 32: 5 میفرماید: «نیامده‌ام ... بخوانم.» و در شماره 27 تا 31: 6 میفرماید: «شما را میگویم ... سلوک نمائید.» و در شماره 35: 6 میفرماید: «دشمنان خود را محبت نمائید... مهربان است.» و در شماره 36 تا 38: 6 میفرماید: «پس رحیم باشید ... خواهد شد.» آیا این دستورها باید عمل شود یا ایمان به آن‌ها کافی است؟ و در شماره 41 و 42: 6 می‌فرماید: «چرا ... برآوری.» آیا به این دستور باید عمل کرد یا نه؟ و در شماره 46 تا 49: 6 میفرماید: «چون است که ... عظیم بود.» آیا آنچه میگوید بعمل آورد یا نه؟ و در شماره 23: 7 میفرماید: «خوشا بحال کسی که در من لغزش نخورد.» آیا برای لغزش نخوردن باید انجیل را خواند و از دستورهای آن اطاعت کرد؟ یا باید از احکام و نظرهای دیگران اطاعت و پیروی کرد؟ و در شماره 21: 8 میفرماید: «مادر و برادران من اینانند که کلام خدا شنیده آن را بجا می‌آورند.» آیا باید شنید و بجا آورد یا ایمان تنها کافی است؟ و در شماره 50: 9 میفرماید: «هر که ضد شما نیست با شما نیست.» و در شماره 25 تا 28: 10 آمده است: «ناگاه یکی از فقها ... مثل نفس خود.» و در شماره 2 تا 4: 11 میفرماید: «هرگاه دعا ... میاور.» آیا اینها را باید گفت یا عمل هم باید کرد؟ و در شماره 9: 11 میفرماید: «سوال کنید ... خواهد شد.» و در شماره 17: 11 میفرماید: «هر مملکتی ... منهدم گردد.» آیا باید برای عملی ساختن دستورهای مسیح و ساختن یک دنیای پاک متحد بود یا تفرقه داشت و بر ضد هم منقسم شد؟ و در شماره 23: 11 میفرماید: «کسی که با من نیست بر خلاف من است.» آیا باید با مسیح و مسیحی واقعی و پیرو دستورهای مسیح بود یا نه؟

عيسي مسيح در شماره 28: 11 لوقا میفرماید: «خوشا به حال آناني كه كلام خدا را مي‌شنوند و آن را حفظ میکنند.» و در شماره 39 تا 44: 11 میفرماید: «همانا شما ... و نمیدانند» آیا باید تمام دستورهای خداوند را انجام داد یا نه؟ باید ریاکار بود یا نه؟ و در شماره 52: 11 میفرماید: «وای بر شما ... مانع میشوید.» و در شماره 1: 12 میفرماید: «از خمیرمایه فریسیان که ریاکاری است احتیاط کنيد.» و در شماره 4 و 5: 12 میفرماید: «از قاتلان جسم ... از او بترسید.» و در شماره 12:31 میفرماید: «ملکوت خدا ... افزوده خواهد شد.» بر خوراک و پوشاک شما. و در شماره 57: 12 میفرماید: «چرا ... حکم نمیکنید؟» و در شماره 3 و 5: 13 میفرماید: «اگر توبه نکنید ... خواهید شد.» و در شماره 27: 13 میفرماید: صاحب خانه خواهد گفت: «شما را نمیشناسم از کجا هستید. ای همه بدکاران از من دور شوید.» آیا بدکاری و نیکوکاری عمل است یا ایمان خشک و خالی؟ و در شماره 10: 14 میفرماید: «چون مهمان کسی باشی ... خواهد بود.» آیا باید به آن عمل کرد یا نه؟ و در شماره 13 و 14: 14 میفرماید: «چون ضیافت کنی ... خواهد شد.» آیا باید به این دستور عمل کرد یا نه؟ و در شماره 7: 15 میفرماید: «به شما میگویم ... ندارند.» و در شماره 10: 15 میفرماید: «همچنین ... توبه کند.» آیا توبه بازگشت و دست برداشتن از گناه نیست؟ آیا نباید از گناه دست برداشت؟ و در شماره 13: 16 میفرماید: هیچ خادم ... خدمت نماید.» این خادم پول بودن فرق دارد با اینکه انسان سعی کند پول هر چه بیشتری بدست آورد تا در راه بسط دین خدا و اجرای حکم و نظر خدا بیشتر خرج کند تا بتواند از فیلم و تئاتر و مطبوعات و رادیو و تلویزیون و آدیو و ویدئو و اینترنت در این راه استفاده کند و پیام مسیح را به همه برساند. همانطور که در 10: 13 مرقس میفرماید: «لازم است که انجیل اول بر تمامی امت‌ها موعظه شود.» مسيح در شماره 17 تا 18: 16 لوقا میفرماید: «آسان‌تر است ... زنا کرده باشد.» آیا این نظرها برای عمل کردن است یا خواندن؟ و در شماره 1: 17 به شاگردان میفرماید: «لابد است ... باعث آنها شود.» و در شماره 18 تا 20: 18 میفرماید: «یکی از رؤساء ... محترم دار.» آیا باید به این دستورها عمل کرد یا نه؟ و در شماره 10: 19 میفرماید: «پسر انسان آمده تا گمشده را بجوید و نجات بخشد.» و در شماره 46 و 47: 20 میفرماید: «بپرهيزيد ... یافت.» آیا باید از این افراد پرهیز کرد یا نه؟ آیا چنین افرادی را دیده‌اید یا نه؟ و در شماره 26: 22 میفرماید: «بزرگتر از ... خادم.» و در شماره 47: 24 میفرماید: سزاوار بود «از اورشلیم شروع کرده موعظه به توبه و آمرزش گناهان در همه امت‌ها بنام او کرده شود.»

^{انجیل یوحنّا}

عیسی در شماره 19 و 20: 3 یوحنا میفرماید: «مردم ظلمت را ... توبیخ شود.» آیا بدکاران دشمن روشنی نیستند؟ یحیی در شماره 34: 3 میفرماید: «آنکسی را که خدا فرستاد به کلام خدا تکلم مینماید.» یعنی تعلیمات عیسی از خودش نیست بلکه کلام خدا است. شماره 34: 4 را هم ببینید. در شماره 13: 5 به کسی که شفا داده بود فرمود: «دیگر خطا مکن.» باید از این دستور اطاعت کرد یا نه؟ و در شماره 28: 5 میفرماید: «هر که اعمال نیکو کرد برای قیامت حیات و هر که اعمال بد کرد به جهت قیامت داوری.» از قبور بیرون خواهند آمد. آیا مطابق اعمال خوب و بد جزا نخواهند دید؟ و در شماره7:7 می‌فرماید: «جهان ... اعمالش بد است.» آیا دشمن مسیح کسی نیست که اعمالش بد است. و در شماره 16: 7 میفرماید: «تعلیم من از من نیست بلکه از فرستنده من است.» پس هر کس تعلیمات مسیح را انجام دهد اراده پدر آسمانی او را که او را فرستاده انجام میدهد. و در شماره 19: 7 به يهوديان میفرماید: «کسی از شما نیست که به تورات عمل کند.» آیا عمل لازم است یا ایمان تنها؟ و در شماره 11: 8 به زن زناکار میفرماید: «برو دیگر گناه مکن.» آیا به این دستور باید عمل کرد یا نه؟ و در 26: 8 میفرماید: «آنکه مرا فرستاد حق است و من آنچه از او شنیده‌ام به جهان میگویم.» شماره 49: 12 را هم ببينيد. اراده پدری که در 21: 7 متی گفته همین تعلیماتی است که خداوند به مسیح گفته است. و در شماره 51: 8 میفرماید: «اگر کسی کلام مرا حفظ کند موت را تا به ابد نخواهد دید.» آیا باید مطابق دستورهای مسیح عمل کرد یا نه؟ و در شماره 27: 10 میفرماید: «گوسفندان من ... مرا متابعت میکنند.» آیا باید از تعالیم مسیح متابعت کرد یا نه؟

عيسي مسيح در شماره 34: 13 میفرماید: «به شما ... یکدیگر را محبت نمائید.» آیا باید بهم محبت کرد يا مثل قتل عام سن بار تلمی یکدیگر را کشت؟ و در شماره 35: 13 میفرماید: «شاگرد من هستید اگر محبت یکدیگر را داشته باشید.» و در شماره 10: 14 میفرماید: «سخن‌هائی که ... می‌کند.» و در شماره 15: 14 میفرماید: «اگر مرا دوست دارید احکام مرا نگاه دارید.» و در شماره 21: 14 میفرماید: «هر که احکام ... مرا محبت مینماید.» و در شماره 23: 14 میفرماید: «اگر کسی ... نگاه خواهد داشت.» و در 24: 14 میفرماید: «آنکه مرا محبت ننماید کلام مرا حفظ نمیکند و کلامی که میشنوید از من نیست بلکه از پدری است که مرا فرستاد.» آیا باید کلام خدا را حفظ و اجرا کرد یا نه؟ و در شماره 7: 15 میفرماید: «اگر در من بمانید و کلام من در شما بماند.» و در شماره 9 و 10: 15 میفرماید: «در محبت من بمانید. اگر احکام مرا نگاه دارید در محبت من خواهید ماند چنانکه من احکام پدر خود را نگاه داشته‌ام و در محبت او میمانم.» و در شماره 14: 15 میفرماید: «شما ... بجا آرید.» آیا حفظ کلام و حکم عیسی بجا آوردن و عمل کردن به آن نیست؟ و در شماره 15: 15 میفرماید: «هر چه از پدر شنیده‌ام به شما بیان کردم.» و در شماره 1: 16 میفرماید: «این را به شما گفتم تا لغزش نخورید.» و در شماره 3: 17 به خداوند میگوید: «حیات جاودانی این است که تو را خدای واحد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.» میدانید که انجیل یوحنا با سه انجیل دیگر فرق دارد و در آن سخنانی است که در سه انجیل دیگر وجود ندارد و تنها حکمی که در آن است این است که «یکدیگر را محبت نمائید.» 34: 13 يوحنا را ببينيد.

^{كتاب اعمال رسولان}

پطرس در شماره 36: 3 اعمال رسولان میگوید: «برای شما اولاً خدا بنده خود عیسی را برخیزانیده فرستاد تا شما را برکت دهد با برگرداندن هر یکی از شما از گناهانش.» آیا باید توبه کرد و از گناه دست برداشت تا برکت و نجات یافت یا نه؟ ودر شماره 31: 5 میگوید: «او را (مسیح را) خدا بر دست راست خود بالا برده سرور و نجات دهنده ساخت تا اسرائیل را توبه و آمرزش گناهان بدهد.» آیا با توبه و دست برداشتن از گناه است که نجات پیدا میکنیم یا نه؟

^رومیان

پولُس در شماره 18: 1 رومیان مینویسد: «غضب خدا ... باز میدارند.» آیا بی دینان و ناراستان مورد غضب خدا قرار نمی‌گیرند؟ و در شماره 24 تا 32: 1 مینویسد: «لهذا خدا ... خوش میدارند.» آیا باید از این کارها خودداری کرد یا نه؟ و در شماره 6 تا 9: 2 مینویسد: خدا «به هر کس بر حسب اعمالش جزا خواهد داد... یونانی.» و در شماره 11: 2 مینویسد: «نزد خدا طرفداری نیست.» و در شماره 13: 2 مینویسد: «از آن جهت که شنوندگان شریعت در حضور خدا عادل نیستند بلکه کنندگان شریعت عادل شمرده خواهند شد.» و در شماره 1 و 2: 6 مینویسد: «پس ... کنیم.» و در شماره 6: 6 مینویسد: «زیرا اين را میدانیم که انسانیّت کهنه ما با او مصلوب شد تا جسد گناه معدوم گشته دیگر گناه را بندگی نکنیم.» و در شماره 12 و 13: 6 مینویسد: «پس گناه در جسم فانی شما حکمرانی نکند تا هوس‌هاي آن را اطاعت نمائید. و اعضاي خود را ... باشند.» و در شماره 15 و 16: 6 مینویسد: «پس چه گوئیم آیا گناه بکنیم ... برای عدالت.» و در شماره 18: 6 مینویسد: «از گناه آزاد ... گشته‌اید» و در شماره 23: 6 مینویسد: «مزد گناه موت است.» آیا باید گناه کرد یا گناه نکرد؟ و در شماره 12: 7 مینویسد: «خلاصه شریعت مقدس است و حکم مقدس و عادل و نیکو.» و در شماره 14 و 15: 7 مینویسد: «میدانیم ... بجا می‌آورم.» و در شماره 25: 7 مینویسد: «خلاصه اینکه من به ذهن خود شریعت خدا را بندگی میکنم و اما به جسم خود شریعت گناه را.» و در شماره 9 و 10: 8 مینویسد: «لکن شما ... عدالت حیات است.» و در شماره 14: 8 مینویسد: «زیرا همة ... پسران خدایند.» و در شماره 9: 12 مینویسد: «از بدی نفرت کنید و به نیکوئی به پیوندید.» آیا باید این نظرها را قبول داشت و به این دستور عمل کرد یا نه؟ و در شماره 21 : 12 مینویسد: «مغلوب بدي مشو بلكه بدي را به نيكويي مغلوب ساز.» باید این دستور را عمل کرد یا نه؟ و در شماره 8 تا 10: 13 مینویسد: «مدیون ... است.» و در ماره 13: 13 مینویسد: «با شایستگی ... و حسد.» آیا باید به این دستورها عمل کرد یا نه؟ و در شماره 12: 14 مینویسد: «هر یکی از ما حساب خود را به خدا خواهد داد.» آیا منظور حساب کارها و سخنان هر یک از افراد نیست؟

^{قرنتیان اوّل}

پولس در شماره 16 و 17: 3 قرنتیان اوّل مینویسد: «آیا نمیدانید ... هستید.» و در شماره 1 و 2: 5 مینویسد: «فی الحقیقه ... بیرون شود» آیا این دستور تورات نیست که باید اجرا شود؟ شماره 8: 18 و 11: 20 لاویان، كتاب سوم عهد عتيق (تورات)، را ببینید. و در شماره 9 تا 11: 5 قرنتیان اوّل مینویسد: «در آن رساله ... غذا هم مخورید.» و در شماره 7 تا 10: 6 مینویسد: «بلکه الان شما را ... نخواهند شد.» آیا نباید از اینکارها خودداری کرد؟ و در شماره 10 تا 14: 7 مینویسد: «منکوحان را ... مقدسند.» آیا این دستورها نباید اجرا شود؟ و در شماره 5 و 6: 11 مینویسد: «هر زنی که ... باید بپوشد.» آیا نباید این دستور عمل شود؟ و در شماره 1 تا 8: 13 مینویسد: «اگر به زبانهاي ... خواهد گردید.» آیا نباید به این نظر اعتقاد داشت و عمل کرد؟ و در شماره 34 و 35: 14 مینویسد: «زنان شما ... قبیح است.» و در شماره 33 و 34: 15 مینویسد: «فریفته مشوید ... بيدار شده گناه مکنید.» آیا باید گناه کرد یا باید از گناه دوری کرد؟ آیا باید با بدان معاشرت داشت یا نه؟

^{قرنتیان دوّم}

پولس در شماره 10: 5 قرنتیان دوّم مینویسد: «زیرا لازم است ... چه نیک چه بد.» و در شماره 14 تا 18: 6 مینویسد: «زیر یوغ ... خداوند قادر مطلق میگوید.» و در شماره 9 و 10: 7 مینویسد: «غم شما به توبه انجامید.» و «غمی که برای خدا است منشاء توبه میباشد بجهت نجات.» آیا باید توبه کرد و از گناه دست کشید تا نجات یافت یا نه؟ و در شماره 15: 11 مینویسد: «عاقبت ایشان بر حسب اعمالشان خواهد بود.» آیا عاقبت افراد مطابق اعمال آنها نیست؟ و در شماره 20 و 21: 12 مینویسد: «زیرا میترسم ... توبه ننمودند.» آیا باید به خاطر اين كارها توبه کرد یا نه؟ و آیا باید از اینکارها خودداری کرد یا نه؟

^{غلاطیان}

پولس در شماره 19 تا 21: 5 غلاطیان مینویسد: «اعمال جسم ... وارث ملکوت خدا نمیشوند.» آیا باید از اینکارها خودداری کرد یا فقط ایمان تنها کافی است؟ و در شماره 22 تا 26: 5 مینویسد: «لیکن ثمره ... حسد ببریم.» آیا اجرای این نظرها لازم است یا نه؟ و در شماره 5 تا 11: 6 مینویسد: «هر کس حامل ... بشما نوشتم.» آیا این نظرها نشان دهنده احتیاج به عمل نیست؟

^{افسیسان}

پولس در شماره 2: 4 افسیسان مینویسد: «با کمال فروتنی و تواضع و حلم و متحمل یکدیگر در محبت باشید.» آیا احتیاج به عمل ندارد؟ و در شماره 25 تا 32: 4 مینویسد: «لهذا دروغ ... آمرزیده است.» آیا این دستورها احتیاج به عمل ندارد؟ و در شماره 3 تا 12: 5 مینویسد: «اما زنا ... قبیح است.» آیا نباید از ناپاکی‌ها خودداری کرد؟ و در شماره 18: 5 مینویسد: «مست شراب نشوید.» و در شماره 22 تا 25 مینویسد: «ای زنان ... برای آن داد.» آیا نباید به اینها عمل شود؟ و در شماره 1 تا 18: 6 مینویسد: «ای فرزندان ... بیدار باشید.» آیا احتیاج به عمل ندارد؟

^{فيلپّيان}

پولس در شماره 8 و 9: 4 فیلپيان مینویسد: «خلاصه ... خواهد بود.» آیا نباید به اینها عمل کرد؟

^{کولسّیان}

پولس در شماره 5 تا 9: 3 کولسیان مینویسد: «پس اعضای خود را ... بیرون کرده‌اید.» آیا نباید از اینکارها خودداری کرد؟ و در شماره 18 تا 25: 3 مینویسد: «ای زنان ... ظاهربینی نیست.» آیا این دستورها برای عمل است یا نه؟ و در شماره 1 و 2: 4 مینویسد: «ای آقایان ... بیدار باشید.»

^{تسالونیکیان اوّل}

پولس در شماره 3 تا 12: 4 تسالونیکیان مینویسد: «زیرا ... محتاج نباشید.» آیا عمل لازم ندارد؟ و در شماره 14 تا 22: 5 مینویسد: «از شما استدعا ... احتراز نمائید.» آیا احتیاج به عمل ندارد؟

^{تیمو تاؤس اوّل و دوّم}

پولس در شماره 9 و 10: 1 رسالة اول خود به تیموتاؤس مینویسد: «این بداند که ... باشد.» و در شماره 9 تا 12: 2 مینویسد: «زنان ... در سکوت بماند.» و در شماره 2 تا 12: 3 مینویسد: «اُسقُف باید ... تدبیر نمایند.» و در شماره 1 تا 3: 4 مینویسد: «لیکن روح ... بخورند.» و در شماره 7: 4 مینویسد: «از افسانه‌های حرام عجوزها احتراز نما.» و در شماره 6: 5 مینویسد: «زن عیاش در حال حیات مرده است.» و در شماره 14: 5 مینویسد: «رأی من ... ندهند.» و در شماره 21: 5 مینویسد: «هیچ کاری از روی طرفداری مکن.» و در شماره 1 تا2: 6 مینویسد: «آنانی که ... نصیحت فرما.» و در شماره 22 تا 26: 2 رساله دوم خود به تیموتاؤس مینویسد: «از شهوات جوانی ... صید او شده‌اند.» آیا به این دستورها نباید عمل شود؟ و در شماره 1 تا 6: 3 مینویسد: «اما این را ... ربوده میشوند.» و در شماره 16: 3 مینویسد: «تمامی کتب ... مفید است.» آیا این دستورها و راهنمائی‌ها برای اجرا نیست؟

^تیطس

پولس در شماره 7 تا 11: 1 به تیطس مینویسد: «اسقف میباید ... تعالیم ناشایسته میدهند.» و در شماره 1 تا 12: 2 مینویسد: «اما تو ... زیست کنیم.»

^{عبرانيان}

پولس در شماره 4: 13 عبرانیان مینویسد: «نکاح ... فرمود.» آیا به این دستورها نباید عمل کرد؟

^{رساله یعقوب}

یعقوب در شماره 22 تا27: 1 رساله خود مینویسد: «کنندگان کلام باشید ... نگاه دارند.» و در شماره 10 تا 24: 2 مینویسد: «زیرا هر که ... نه از ایمان تنها.» و در شماره 14 تا 18: 3 مینویسد: «لکن اگر ... بعمل می‌آورند.» و در شماره 19 و 20: 5 مینویسد: «ای برادران من ... پوشانیده است.» آیا عمل لازم نیست؟

^{رساله اوّل و دوّم پطرس}

پطرس در شماره 14 تا 17: 1 رسالة اوّل خود مینویسد: «چون ابنای ... صرف نمائید.» و در شماره 1 و 2: 2 مینویسد: «لهذا ... نموکنید.» و در شماره 11 و 12: 2 مینویسد: «ای محبوبان ... تمجید نمایند.» و در شماره 17: 2 مینویسد: «همه مردمان را احترام نمائید.» و در شماره 1 تا 7: 3 مینویسد: «ای زنان ... بازداشته نشود.» و در شماره 3: 4 مینویسد: «زیرا عمر گذشته ... رفتار نمودن.» و در شماره 11: 4 مینویسد: «اگر کسی ... آمین.» و در شماره 5: 5 مینویسد: «ای جوانان مطیع پیران باشید.» آیا نباید به این دستورها عمل کرد؟ و در شماره 16: 1 رساله دوم خود مینویسد: «در پی افسانه‌های جعلی نرفتیم.» آیا نباید دنبال افسانه‌های جعلی نرفت؟ و در شماره 1 تا 3: 2 مینویسد: «لیکن در میان ... خوابیده نیست.» و در شماره 12 تا 14: 2 مینویسد: «لکن اینها ... ریاضت داده‌اند.» و در شماره 18 تا 22: 2 مینویسد: «سخنان تكبّرآميز و باطل مي‌گويند ... و خنزيرِ شسته شده به غلطيدن در گل.» آیا نباید متوجه معلمان دروغگو بود و فریب آنها را نخورد؟ ودر شماره 9: 3 مینویسد: خدا «نمیخواهد که کسی هلاک گردد بلکه همه به توبه گرایند.» آیا نباید توبه کرد و از گناه دست برداشت؟ و در باره پولس در شماره 15 و 16: 3 مینویسد: «تحمل خداوند ما را ... برسند.» آیا نباید از تحریف این مردمان بی علم بر حذر بود؟

^{رساله اوّل و دوّم و سوّم یوحنا}

یوحنا در شماره 1 تا 6: 2 نامه اول خود مینویسد: «ای فرزندان ... باید سلوک کند.» و در شماره 29: 2 مینویسد: «اگر فهمیده‌اید که او عادل است پس میدانید که هر که عدالت را بجا آورد از وی تولد یافته است.» و در شماره 4 تا 10: 3 مینویسد: «هر که گناه را ... محبت نمی‌نماید.» و در شماره 17 و 18: 3 مینویسد: «کسی که ... و راستی.» و در شماره 22: 3 مینویسد: «هر چه سوال کنیم ... امر فرمود.» و در شماره 20: 4 مینویسد: «اگر کسی ... محبت نماید؟» و در شماره 2: 5 مینویسد: «از این میدانیم ... احکام او را به جا می‌آوریم.» و در شماره 18: 5 مینویسد: «میدانیم ... نمیکند.» و در شماره 6 تا 8: 1 نامه دوم خود مینویسد: «این است ... کامل بیابيد.» و در شماره 10 نامه سوم خود مینویسد: «ببدی اقتداء منما بلكه به نيكويي زيرا نيكو كردار از خدا است.»