¹⁷

^{حیات جاودانی و نجات}

شماره 14 تا 17: 3 یوحنا میگوید: «همچنان که موسی مار را در بیابان بلند نمود همچنین پسر انسان نیز باید بلند کرده شود. تا هر که به او ایمان آرد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد. زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی یابد. زیرا خدا پسرخود را در جهان نفرستاد تا بر جهان داوری کند بلکه بوسیله او جهان نجات یابد.» آیا این حیات جاودانی و نجات یافتن فقط با ایمان به عیسی مسیح حاصل میشود یا احتیاج به عمل به احکام او دارد؟ یعقوب در شماره 14 تا 24: 2 رساله خود مینویسد: «ای برادران من چه سود دارد اگر کسی گوید ایمان دارم وقتی که عمل ندارد؟ آیا ایمان میتواند او را نجات بخشد؟ پس اگر برادری یا خواهری برهنه و محتاج خوراک روزینه باشد و کسی از شما بدیشان گوید بسلامتی بروید و گرم و سیر شوید لیکن مایحتاج بدن را بدیشان ندهد چه نفع دارد؟ همچنین ایمان نیز اگر اعمالی ندارد در خود مرده است. بلکه کسی خواهد گفت تو ایمان داری و من اعمال دارم. ایمان خود رابدون اعمال به من بنما و من ایمان خود را از اعمال خود بتو خواهم نمود. تو ایمان داری که خداوند واحد است، نیکو میکنی. شیاطین نیز ایمان دارند و میلرزند. ولیکن ای مرد باطل آیا میخواهی دانست که ایمان بدون اعمال باطل است. آیا پدر ما ابراهیم به اعمال عادل شمرده نشده؟ وقتی که پسر خود اسحاق را به قربانگاه بگذرانید. می‌بینی که ایمان با اعمال او عمل کرد و ایمان از اعمال کامل گردید. و آن نوشته تمام گشت که میگوید ابراهیم بخدا ایمان آورد و برای او به عدالت محسوب گردید و دوست خدا نامیده شد. پس می‌بینید که انسان از اعمال عادل شمرده میشود نه از ایمان تنها.»

عیسی مسیح در شماره 12 و 13: 9 متی میفرماید: «نه تندرستان بلکه مریضان احتیاج به طبیب دارند. لیکن رفته این را دریافت کنید که رحمت میخواهم نه قربانی (6: 6 هوشع) زیرا نیامده‌ام تا عادلان را بلکه گناهکاران را به توبه دعوت نمایم.» و در شماره 21 تا 23: 7 متی میفرماید: «نه هر که مرا خداوند خداوند گوید داخل ملکوت آسمان گردد بلکه آنکه ارائه پدر مرا که در آسمان است بجا آورد. بسا در آن روز مرا خواهند گفت خداوندا خداوندا آیا بنام تو نبوت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟ آنگاه به ایشان صریحاً خواهم گفت که هرگز شما را نشناختم. ای بدکاران از من دور شوید.» می‌بینیم اگر شخص نبوت کند یا شفا دهد یا معجزه نماید اگر بدکار باشد مسیحی نیست و ایمان تنها فایده‌ای ندارد و باطل است. مسیح آمده که گناهکاران دست از گناه بردارند تا نجات یابند. آمده تا مردم از دستورهای خدا اطاعت کنند تا نجات یابند. عادلان احتیاجی به عیسی مسیح نداشته‌اند. در شماره 17 تا 19: 19 متی آمده است که «ناگاه شخصی آمده وی را (عیسی مسیح را) گفت: ای استاد نیکو چه عمل نیکو كنم تا حیات جاودانی یابم. (عیسی) وی را گفت از چه سبب مرا نیکو گفتی و حال آنکه کسی نیکو نیست جز خدا فقط. لیکن اگر بخواهی داخل حیات شوی احکام را نگاه دار. بدو گفت کدام احکام؟ عیسی گفت قتل مکن. زنا مکن. دزدی مکن. شهادت دروغ مده، پدر و مادر خود را حرمت دار و همسایه خود را مثل نفس خود دوست دار.» اینها همان دستورهای ده فرمان موسی در شماره 12 تا 17: 20 خروج به اضافه 18: 19 لاویان است. شماره 20: 5 متی میگوید: «تا عدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان (دو فرقه از فرقه‌های یهودی) افزون نشود به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد.» و در شماره 28 تا 31: 21 متی میگوید: «شخصی را دو پسر بود نزد نخستین آمده گفت ای فرزند امروز به تاکستان من رفته بکار مشغول شو. در جواب گفت نخواهم رفت. اما بعد پشیمان گشته برفت. و به دومین نیز همچنین گفت. او در جواب گفت ای آقا من میروم ولی نرفت. کدامیک از این دو خواهش پدر را بجا آورد گفتند اولی.» یعنی کسی که بگوید من عیسی را قبول ندارم ولی دستور او را که «بجا آوردن اراده خدا» (21: 7 متي) است انجام دهد داخل ملکوت آسمان میشود، نه کسی که عیسی عیسی بگوید ولی دستورهای او را انجام ندهد. در صورتیکه مسلمانان واقعی عیسی مسیح را قبول دارند و او را پیغمبر خدا و یکی از پیغمبران برجسته خدا میدانند. ولی یهودیان او را قبول ندارند. عیسی مسیح در شماره 6:46 لوقا میگوید: «چون است که مرا خداوندا خداوندا میگوئید و آنچه میگویم بعمل نمی‌آورید؟»

^{یوغ خفیف}

عیسی مسیح در شماره 28 تا 30: 11 متی میگوید: «بیائید نزد من ای تمام زحمت کشان و گران باران و من شما را آرامی خواهم بخشید. یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا حلیم و افتاده دل میباشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت. زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.»

این بار سنگین که به دوش «زحمت کشان و گران باران» گذاشته شده باری است که مشایخ یهود و کاتبان و فریسیان به دوش مردم نهاده‌اند همانطور که عیسی مسیح در شماره 2 تا 7: 23 متی میگوید: کاتبان و فریسیان «بارهای گران و دشوار را می‌بندند و بر دوش مردم می‌نهند و خود نمیخواهند آنها را به یک انگشت حرکت دهند. همه کارهای خود را میکنند تا مردم ایشان را ببینند (به اینکار ریا میگویند) حمایل‌های خود را عریض و دامن‌های قبای خود را پهن میسازند. بالا نشستن در ضیافت‌ها و کرسی‌های صدر (صندلي‌های بالا) در کتایس (معبد یهودیان) را دوست می‌دارند و تعظیم در کوچه‌ها را و اینکه ایشان را آقا آقا بخوانند.» می‌بینیم این ریاکاران « بارهای گران و دشوار را می‌بندند و بر دوش مردم می‌نهند.» و بار مردم را سنگین میکنند. در تمام ادیان این سنگین کردن بار افراد بصورت مسئله تراشی وجود داشته و دارد. چون فراموش میکنند که دین برای ساختن یک دنیای پاک آمده است نه فرو رفتن در مسائل جزئی بی ارزش.

عیسی مسیح در شماره 7 تا 9: 15 متی میگوید: «... با تقلید خود حکم خدا را باطل نموده‌اید. ای ریاکاران اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: این قوم با زبان‌های خود بمن تقرب میجویند و با لبهای خویش مرا تمجید مینمایند لیکن دلشان از من دور است (13: 29 اشعیاء) پس عبادت مرا عبث (بیهوده) میکنند زیرا احکام مردم را بجای فرایض تعلیم میدهند.» عیسی مسیح با اینکارِ کاهنان و کاتبان و فریسیان مبارزه میکرد به همین خاطر مطابق هر چهار انجیل با توطئه و دروغ و تهمت او را به کشتن دادند. وگرنه عیسی مسیح احکام اصلی تورات را سخت‌تر کرد. همانطور که در شماره 21 تا آخر باب 5 متی میگوید: «شنیده‌اید که به اولین (در تورات) گفته شده است قتل مکن (20:14 خروج) و هر که قتل کند سزاوار حکم باشد. (مطابق 31: 35 اعداد کشته شود) لیکن من به شما میگویم هر که به برادر خود خشم گیرد مستوجب حکم باشد و هر که برادر خود را راقا گوید مستوجب قصاص باشد و هر که احمق گوید مستحق آتش جهنم بود ... شنیده‌اید که به اولین گفته شده زنا مکن (20:14 خروج) لیکن من به شمامیگویم هر کس به زنی نظر شهوت اندازد هماندم در دل خود با او زنا کرده است. پس اگر چشم راستت ترا بلغزاند قلعش کن (از کاسه چشم در آر) و از خود دور انداز زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد از آنکه کل جسدت در جهنم افکنده شود... گفته شده است هر که از زن خود مفارقت جوید طلاق نامه‌ای بدو بدهد (1: 24 تثنیه) لیکن من به شما میگویم هر کس به غیر علت زنا زن خود را از خود جدا کند باعث زنا کردن او میباشد. و هر که زن مطلقه (طلاق داده شده) را نکاح کند زنا کرده باشد ... شنیده‌اید که گفته شده چشمی به چشمی و دندانی به دندانی (21:24 خروج) لیکن من به شما میگویم با شریر مقاومت نکنید بلکه اگر به رخساره راست تو طپانچه (سیلی) زد دیگری را به سوی او بگردان. و اگر کسی خواهد با تو دعوی کند و قبای تو را بگیرد عبای خود را نیز بدو واگذار و هرگاه کسی تو را برای یک میل مجبور سازد دو میل همراه او برو ... شنیده‌اید که گفته شده همسایه خود را محبت نما و با دشمن خود عداوت کن. اما من به شما میگویم که دشمنان خود را محبت نمائید و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند احسان کنید و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند دعای خیر کنید تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید. زیرا آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع میسازد و باران بر عادلان و ظالمان میباراند... » می‌بینیم که دستورهای تورات را سخت‌تر کرده ولی باری را که کاهنان و کاتبان و فریسیان بر دوش مردم نهاده‌اند از دوش آنان برداشته.