¹²

^{دروغ و فريب 4}

^{چه کسانی به مردم دروغ گفته و میگویند ؟}

شماره 29: 1 انجیل یوحنا میگوید: «در فردای آن روز یحیی عیسی را دید که بجانب او می‌آید. پس گفت اینک بره خدا که گناه جهان را بر میدارد.» شماره 16: 3 انجیل یوحنا می‌گوید: «خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» شماره 12 و شماره 18 و 19: 5 رساله پولس رسول به رومیان میگوید: «... به وساطت یک آدم گناه داخل جهان گردید و با گناه موت.» مرگ داخل جهان گشت. و «همچنانکه به یک خطا حکم شد بر جمیع مردمان برای قصاص، همچنان بیک عمل صالح بخشش شد بر جمیع مردمان برای عدالت حیات. زیرا به همین قسمی که از نافرمانی یک شخص بسیاری گناهکار شدند همچنین نیز با اطاعت یک شخص بسیاری عادل خواهند گردید.» در سه انجیل دیگر اثری از این حرفها وجود ندارد و مسیح چنین حرفی نزده. در انجیل یوحنا بیشتر از هفتاد مطلب وجود دارد که در سه انجیل دیگر کوچکترین اشاره‌اي به آن نشده. در صورتیکه مسیحیان بیشتر به انجیل یوحنا و نامه‌های پولس استناد میکنند. در صورتیکه پطرس در رساله دوم خود در شماره 15 و 16: 3 مینویسد: «تحمل خداوندِ ما را نجات بدانید. چنانکه برادر حبیب، پولس نیز بر حسب حکمتی که بوی داده شد به شما نوشت. همچنین در سایر رساله‌های خود این چیزها را بیان مینماید که در آنها بعضی چیزها است که فهمیدن آنها مشکل است و مردمان بی علم و ناپایدار آنها را مثل سایر کتب تحریف میکنند تا به هلاکت خود برسند.» عیسی مسیح در باره پطرس در شماره 18: 16 انجیل متی میگوید: «من نیز ترا میگویم که توئی پطرس (یعنی صخره ولی اسم او شمعون بود) و بر این صخره کلیسای خود را بنا میکنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهد یافت.»

همین پولس در شماره 6: 2 رساله خود به رومیان مینویسد: خدا «به هر کس بر حسب اعمالش جزا خواهد داد.» به حرفهای او در شماره 21 تا 24: 2 و شماره 25 تا 32: 1 رساله پولس رسول به رومیان نگاه کنید. شماره 27 و 28: 26 انجیل متی میگوید: عیسی «پیاله را گرفته شکر نمود و به ایشان (به حواریون) داده گفت همه شما از این بنوشید. زیرا این است خون من در عهد جدید که در راه بسیاری بجهت آمرزش گناهان ریخته میشود.» شماره 23 و 24: 14 مرقس میگوید: عیسی :«پیاله‌اي گرفته شکر نمود و به ایشان داد و همه از آن آشامیدند و به ایشان گفت این است خون من از عهد جدید که در راه بسیاری ریخته میشود.» شماره 20: 22 لوقا میگوید: عیسی «بعد از شام پیاله را گرفت و گفت این پیاله عهد جدید است در خون من که برای شما ریخته میشود.» این ریخته شدن خون عیسی مسیح برای حواریون یا بسیاری از مردم چه بود؟ این ریخته شدن خون عیسی مسیح در راه مبارزه با افکار غلطی بود که در اثر فریبکاری مشایخ (روحانیون) یهود در جامعه وجود داشت. چون عیسی مسیح از زبان اشعیاء (یکی از پیغمبران یهود) در شماره 9: 15 متی میگوید: «عبادت مرا عبث میکنند زیرا احکام مردم (مشایخ یهود) را به منزله فرایض (احکام تورات) تعلیم میدهند.» مثل تمام مسیحیان و مسلمانان امروزی. در صورتیکه عیسی مسیح در شماره 13: 15 انجیل متی میگوید: «هر نهالی که پدر آسمانی من نکاشته باشد کنده شود.» یعنی هر دستور و حکم و نظری که در کتاب الهی نیست باید دور انداخته شود. چون عیسی مسیح در باره اینکار آنان در شماره 4: 23 انجیل متی میگوید: «بارهای گران و دشوار را می‌بندند و بر دوش مردم می‌نهند و خود نمیخواهند آنها را با یک انگشت حرکت دهند.» و در باره کار آنان در شماره 13 تا 15 و شماره 23 تا 28: 23 انجیل متی میگوید: «وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که درِ ملکوت آسمان را به روی مردم می‌بندید زیرا خود داخل نمی‌شوید و داخل شوندگان را از دخول مانع میشوید. وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار زیرا خانه های بیوه زنان را می‌بلعید و از روی ریا نماز را طویل مي‌کنيد از آنرو عذاب شدیدتر خواهید یافت. وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار زیرا برّ و بحر را میگردید تا مریدی پیدا کنید و چون پیدا شد او را دو مرتبه پست‌تر از خود پسر جهنم میسازید.» «وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که نعناو ثبت و زیره را عشر (زکات: ده یک) میدهید و اعظم احکام شریعت یعنی عدالت و رحمت و ایمان را ترک کرده‌اید. میبایست آنها را بجا آورده اینها را نیز ترک نکرده باشید. ای رهنمایان کور که پشت را صافی میکنید و شتر را فرو میبرید. وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار از آنرو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک مینمائید و درون آنها مملو از جبر و ظلم است. این فریسی کور اول درون پیاله و بشقاب را ظاهر ساز تا بیرونش نیز ظاهر شود. وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که چون قبور سفید شده میباشید که از بیرون نیکو مینماید لیکن درون آن‌ها از استخوان‌های مردگان و سایر نجاسات پر است. همچنین شما نیز به مردم ظاهراً عادل مینمائید لیکن باطناً از ریاکاری و شرارت مملو هستید.» عیسی مسیح میدانست که این مبارزه با کاهنان و کاتبان و فریسیان به قیمت جانش تمام میشود لذا می‌گفت: «این خون من در عهد جدید است که در راه بسیاری بجهت آمرزش گناهان ریخته میشود.» (28: 26 متي). این آمرزش گناهان به چه صورت است؟ و «به همین قسمی که از نافرمانی یک شخص بسیاری گناهکار شدند همچنین با اطاعت یک شخص بسیاری عادل خواهند گردید.» (19: 5 رساله پولس رسول به روميان). به چه صورت است؟ آیا دیگر در جهان گناهی صورت نخواهد گرفت؟ فکر نمیکنم هیچ شخص عاقل مسیحی چنین فکری کند. آیا با دادن پسر یگانه خود، خدا از کلیه گناهانی که افراد مرتکب میشوند خواهد گذشت؟ فکر نمی‌کنم که هیچ مسیحی عاقلی چنین حرفی بزند. پس معني قرباني شدن مسيح، اين بره خدا كه گناه جهان را بر ميدارد چيست؟ چگونه گناه جهان برداشته ميشود؟

بنظر من اين برداشتن گناه جهان مطابق آنچه انجيل مي گويد توبه كردن افراد گناهكار نه آنچه به مردم گفته‌اند. چون عيسي مسيح در شماره 12 و 13: 9 متي ميگويد: «... نه تندرستان بلكه مريضان احتياج به طبيب دارند. لكن رفتن اين را دريافت كنيد كه رحمت ميخواهم نه قرباني (6: 6 هوشع) زيرا نيامده‌ام تا عادلان را بلكه گناهكاران را به توبه دعوت نمايم.» آمده‌ام تا گناهكاران دست از گناه بردارند و عادل شوند. عيسي مسيح در شماره 36: 12 انجيل متي ميگويد: «هر سخن باطل كه مردم گويند حساب آن را در روز داوري خواهند داد.» واي بر كشيشاني كه با سخنان باطل خود مردم را گمراه كرده و ميكنند شماره 27: 16 انجيل متي ميگويد: «... پسر انسان خواهد آمد ... در آنوقت هر كسي را موافق اعمالش جزا خواهد داد.» و در شماره 16 تا 19: 19 انجيل متي آمده كه «ناگاه شخصي آمده وي را (به عيسي) گفت اي استاد نيكو چه عمل نيكو كنم تا حيات جاوداني يابم؟ وي را گفت از چه سبب مرا نيكو گفتي؟ و حال آنكه كسي نيكو نيست جز خدا فقط. ليكن اگر بخواهي داخل حيات شوي احكام را نگهدار. بدو گفت كدام احكام؟ عيسي گفت قتل مكن. زنا مكن. دزدي مكن. شهادت دروغ مده. پدر و مادر خود را حرمت بدار (5 فرمان از ده فرمان باب 20 خروج و باب 5 تثنيه) و همسايه خود را مثل نفس خود دوست دار.» (شماره 18: 19 لاويان) 17 تا 19: 10 انجيل مرقس و 18 تا 20: 18 لوقا را هم ببينيد. عيسي مسيح در شماره 21 تا 23: 7 انجيل متي ميگويد: «نه هر كه مرا خداوند خداوند گويد داخل ملكوت آسمان گردد بلكه آنكه اراده پدر مرا كه در آسمان است بجا آورد. بسا در آن روز (روز حساب) مرا خواهند گفت خداوندا خداوندا آيا بنام تو نبوت ننموديم؟ و به اسم تو ديوها را اخراج نكرديم؟ (مريض‌ها را شفا نداديم؟) و بنام تو معجزات بسيار ظاهر نساختيم؟ آنگاه به ايشان صريحاً‌خواهم گفت كه هرگز شما را نشناختم. اي بدكاران از من دور شويد.» شماره 27: 13 لوقا را هم ببينيد. مي‌بينيم كه كساني كه بنام مسيح نبوت ميكنند، مريضان را شفا ميدهند، معجزات بسيار ظاهر ميسازند در صورتيكه بدكار باشند عيسي مسيح ايشان را قبول ندارد و آنها را از خود ميراند. پولس كه در شماره 25 تا 32: 1 و 21 تا 2:24 رساله به روميان چنان حرفي ميزند. در شماره 6 و 13: 2 روميان مينويسد: خدا «به هر كس بر حسب اعمالش جزا خواهد داد.» و «شنوندگان شريعت در حضور خدا عادل نيستند بلكه كنندگان شريعت عادل شمرده خواهند شد.» باب 1 و 2 رساله پولس به روميان را بخوانيد.