سوره تكوير (۸۱)

مكى و شامل بيست و نه آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان


وقتى خورشيد در هم پيچيد شود.(۱)

وقتى ستارگان تيره شوند.(۲)

وقتى كوه‏ها روان شوند.(۳)

وقتى شترهاى ده‏ماه آبستن به حال خود گذاشته شوند.(۴)

وقتى حيوانات وحشى گرد هم آيند.(۵)

وقتى درياها شعله‏ور شوند.(۶)

وقتى افراد جفت شوند.(۷)

وقتى از دختران زنده به‏گور پرسيده شود كه به چه گناهى كشته شديد؟(۸ و ۹)

وقتى نامه اعمال باز شود.(۱۰)

و وقتى آسمان از جا كنده شود(۱۱)

وقتى جهنم شعله‏ور شود.(۱۲)

و وقتى بهشت نزديك شود.(۱۳)

هر كسى مى‏داند چه كارهايى كرده.(۱۴)

قسم به ستارگانى كه برمى‏گردند و پنهانى حركت مى‏كنند.(۱۵ و ۱۶)

و قسم به شب وقتى تاريك شود و قسم به روز وقتى روشن شود.(۱۷ و ۱۸)

كه قرآن سخن فرستاده بزرگوارى است كه صاحب قدرت است و در پيش خداوند عرش مقام بلندى دارد.(۱۹ و ۲۰)

در آنجا فرمانده و در رساندن وحى امين است.(۲۱)

دوست شما ديوانه نيست.(۲۲)

و فرشته وحى را در افق روشن ديده است.(۲۳)

و در رساندن وحى به مردم بخيل نيست.(۲۴)

و قرآن سخن شيطان رانده شده نيست.(۲۵)

پس كجا مى‏رويد؟(۲۶)

قرآن فقط تذكرى براى تمام انسان‏ها است.(۲۷)

براى كسى از شما كه بخواهد راه راست را بشناسد.(۲۸)

و فقط چيزى مى‏خواهيد كه خدا، صاحب‏اختيار جهانيان آن را بخواهد.(۲۹)