سوره نازعات (۷۹)

مكى و شامل چهل و شش آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به جداكنندگانى كه كار خود را كامل انجام مى‏دهند.(۱)

قسم به آن‏ها كه با شادى كار مى‏كنند.(۲)

قسم به شناوران.(۳)

و قسم به آن‏ها كه بر هم سبقت مى‏گيرند.(۴)

قسم به آن‏ها كه تدبير امور مى‏كنند (طرح كارها را مى‏ريزند).(۵)

روزى كه زلزله واقع شود.(۶)

و زلزله ديگرى دنبال آن بيايد.(۷)

در آن روز دل‏هايى دچار ترس است.(۸)

چشم‏هايشان به زير است.(۹)

گويند آيا ما وقتى استخوان‏هاى پوسيده‏اى باشيم دوباره به‏زندگى باز مى‏گرديم؟(۱۰ و ۱۱)

گويند اين بازگشت زيان‏بارى است.(۱۲)

آن فقط يك صداى وحشتناك است.(۱۳)

آنوقت همه در روی زمين خواهند بود.(۱۴)

آيا داستان موسى براى تو آمده؟(۱۵)

وقتى در سرزمين مقدس «طوى» خداوندش او را صدا زد.(۱۶)

پيش فرعون برو كه طغيان كرده.(۱۷)

و به او بگو: آيا مى‏خواهى پاك شوى؟(۱۸)

و تو را به طرف خداوندت هدايت كنم كه بترسى؟(۱۹)

پس معجزه بزرگى به او نشان داد.(۲۰)

ولى فرعون منكر آن شد و سركشى كرد.(۲۱)

بعد پشت كرد و كوشش كرد.(۲۲)

و مردم را جمع كرد و فرياد زد.(۲۳)

و گفت من صاحب‏اختيار والامقام شما هستم.(۲۴)

خدا او را دچار عذاب دنيا و آخرت كرد.(۲۵)

در سرگذشت او عبرتى است براى آن‏كه از خدا مى‏ترسد.(۲۶)

آيا آفرينش شما سخت‏تر است يا آسمانى كه آن‏را بنا كرده؟(۲۷)

سقف آن را بالا برد و منظم ساخت.(۲۸)

و شبش را تاريك كرد و صبح را بوجود آورد.(۲۹)

و زمين را بعد از آن بگسترد.(۳۰)

آب آن و چراگاه‏ها را درآورد.(۳۱)

و كوه‏ها را پابرجا ساخت.(۳۲)

وسيله بهره‏مندى شما و چارپايانتان.(۳۳)

وقتى قيامت بزرگ پيش آيد.(۳۴)

روزى كه انسان كارهايى را كه كرده به‏خاطر آورد.(۳۵)

و جهنم براى كسى‏كه مى‏بيند ظاهر شود.(۳۶)

اما كسى‏كه طغيان كرد و زندگى دنيا را ترجيح داد، جايش جهنم است.(۳۷ تا ۳۹)

اما كسى‏كه از مقام خداوندش ترسيد و خود را از هوى‏پرستى بازداشت، بهشت جاى اوست.(۴۰ و ۴۱)

درباره قيامت از تو مى‏پرسند كه چه موقع برپا مى‏شود.(۴۲)

تو با ذكر آن چه كار دارى؟(۴۳)

پايان آن با خداوند توست.(۴۴)

تو فقط كسى را كه از آن مى‏ترسد بر حذر مى‏دارى.(۴۵)

وقتى كه آن را مى‏بينند مثل اين است كه فقط شبى يا صبحى مانده‏اند.(۴۶)