سوره معارج (۷۰)

مكى و شامل چهل و چهار آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

كسى درباه عذابى كه واقع خواهد شد سؤال كرد.(۱)

هيچ‏كس نمى‏تواند آن را از افراد بى‏ايمان دور كند.(۲)

از طرف خداست كه مالك آسمان‏هاست.(۳)

فرشتگان و روح در روزى كه مقدار آن پنجاه هزار سال است به طرف خدا بالا مى‏روند.(۴)

پس تو صبر نيكويى داشته باش.(۵)

آن‏ها آن را دور مى‏بينند و ما آن را نزديك مى‏بينيم.(۶ و ۷)

روزى كه آسمان مثل مس گداخته و كوه‏ها مثل پشم زده شده خواهد بود.(۸ و ۹) روزى كه دوست درباره وضع دوستش سؤالى نمى‏كند.(۱۰)

دوستانشان را به آن‏ها نشان مى‏دهند. گناه‏كار دوست دارد كه فرزند و همسر و برادر و خويشاوندانى كه از او حمايت مى‏كردند و تمام كسانى را كه در زمين هستند تاوان بدهد تا از عذاب آنروز نجات پيدا كند.(۱۱ تا ۱۴)

هرگز اينكار نخواهد شد. جهنم شعله‏ور است. جهنمى كه پوست را مى‏كند.(۱۵ و ۱۶)

هركس را كه روگردانده و پشت كرده و مال‏اندوزى كرده صدا مى‏زند.(۱۷ و ۱۸)

چون انسان حريص و بى‏تاب آفريده شده.(۱۹)

وقتى ناراحتى به او برسد بيتابى مى‏كند.(۲۰)

و وقتى خيرى به او برسد از رساندن آن به ديگران خوددارى مى‏كند.(۲۱)

غير از نمازگزارانى كه پيوسته نمازشان را بجا مى‏آورند.(۲۲ و ۲۳)

و در مالشان حق معلومى براى سائل و محروم وجوددارد.(۲۴ و ۲۵)

كسانى‏كه روز جزا را تصديق مى‏كنند.(۲۶)

كسانى‏كه از عذاب خداوندشان مى‏ترسند.(۲۷)

چون از عذاب خداوندشان در امان نيستند.(۲۸)

كسانى‏كه شرمگاه خود را حفظ مى‏كنند.(۲۹)

به‏جز در مورد همسرانشان يا كنيزانشان. چون چنين افرادى سزاوار سرزنش نيستند.(۳۰)

كسانى‏كه دنبال غير آن بروند متجاوز هستند.(۳۱)

كسانى‏كه رعايت امانت و عهدشان را مى‏كنند.(۳۲)

كسانى‏كه به‏شهادت دادن اقدام مى‏كنند.(۳۳)

كسانى‏كه مواظب نمازشان هستند.(۳۴)

چنين افرادى در بهشت مورد احترام هستند.(۳۵)

براى كافران چه پيشامدى كرده كه از راست و چپ دسته‏دسته به طرف تو مى‏دوند.(۳۶ و ۳۷)

آيا هر كدام آن‏ها اميدوارند كه وارد بهشت پرنعمت شوند؟(۳۸)

اين‏طور كه فكر مى‏كنند نيست، ما آن‏ها را از چيزى كه مى‏دانند خلق كرديم.(۳۹)

به خداوند مشرق‏ها و مغرب‏ها قسم كه ما قادريم بجاى آن‏ها افراد بهترى را به وجود آوريم و ناتوان نيستيم.(۴۰ و ۴۱)

آن‏ها را به حال خود بگذار تا در افكار باطل خود فرو روند و سرگرم بازى شوند تا بروزى كه به آن‏ها وعده داده شده برسند.(۴۲)

روزى كه باسرعت از قبرها خارج مى‏شوند مثل اين‏كه به‏سوى بت‏هايشان مى‏دوند.(۴۳)

نگاهشان به پايين است و ذلت آن‏ها را فراگرفته. اين همان روزى است كه به آن‏ها وعده داده مى‏شد.(۴۴)