سوره قلم (۶۸)

مكى و شامل پنجاه‏ودو آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

ن. قسم به قلم و آنچه مى‏نويسند.(۱)

كه تو به لطف خداوندت ديوانه نيستى.(۲)

تو پاداشى بى‏پايان دارى.(۳)

و اخلاقى بزرگ دارى.(۴)

خواهى ديد و آن‏ها هم خواهند ديد، كه كداميك از شما ديوانه است.(۵ و ۶)

خداوندت كسى را كه از راه او منحرف شده و افرادى كه راه صحيح را شناخته‏اند بهتر از همه مى‏شناسد.(۷)

پس، از كسانى‏كه انكار مى‏كنند اطاعت نكن.(۸)

دوست دارند كه تو خوشامدگويى كنى و آن‏ها هم خوشامدگويى كنند.(۹)

تو از هر قسم‏خور پستى كه عيبجو و سخن‏چين و مانع كار خير و متجاوز و گناه‏كار و بداخلاق و پست‏فطرت است اطاعت نكن.(۱۰ تا ۱۳)

هرچند كه پولدار و دارى فرزند زياد باشد.(۱۴)

كه وقتى آيات ما بر او خوانده مى‏شود مى‏گويد اين افسانه گذشتگان است.(۱۵)

بر دماغش داغ خواهيم گذاشت.(۱۶)

ما امتحانشان مى‏كنيم همان‏طور كه صاحبان باغ را امتحان كرديم، وقتى قسم خوردند كه صبح ميوه‏هاى باغ را مى‏چينيم.(۱۷)

و استثنايى قائل نشدند.(۱۸)

وقتى خوابيدند از طرف خداوندت آفتى باغ را فراگرفت.(۱۹)

و باغ خشك و بدون ميوه شد.(۲۰)

صبح همديگر را صدا زدند.(۲۱)

كه اگر مى‏خواهيد ميوه بچينيد صبح زود به‏طرف باغ حركت كنيد.(۲۲)

پس راه افتادند و آهسته با هم صحبت مى‏كردند.(۲۳)

كه امروز نگذاريد هيچ آدم فقيرى وارد باغ شود.(۲۴)

صبح زود با قدرت براى اجراى تصميم خود راه افتادند.(۲۵)

وقتى باغ را ديدند، گفتند: ما راه را گم كرده‏ايم.(۲۶)

نه، گم نكرده‏ايم، بلكه محروم شده‏ايم.(۲۷)

عاقل‏ترين آن‏ها گفت: آيا بشما نگفتم چرا تسبيح خدا را نمى‏گوييد؟(۲۸)

گفتند:خداوند ما پاك است، ما ظالم بوديم.(۲۹)
بعضى از آن‏ها رو به بعضى كرده و به سرزنش هم پرداختند.(۳۰)

گفتند: واى بر ما كه طغيانگر بوديم(۳۱)

شايد خداوندمان باغى بهتر از آن بما بدهد. ما به خداوندمان علاقه داريم.(۳۲)

عذاب چنين است. اگر بدانند، مسلماً عذاب آخرت بزرگ‏تر است.(۳۳)

پرهیزکاران پيش خداوندشان بهشت‏هاى پرنعمتى دارند.(۳۴)

آيا ما كسانى را كه تسليم دستورهاى خدا هستند با گناه‏كاران مساوى مى‏سازيم؟(۳۵)

چطور چنين قضاوت مى‏كنيد؟(۳۶)

آيا كتابى داريدو در آن چنين مى‏خوانيد؟(۳۷)

و در آن هرچه دلخواه شماست وجود دارد؟(۳۸)

يا براى شما قسم خورده‏ايم كه حق داريد تا قيامت هر طور كه خواستيد قضاوت كنيد؟(۳۹)

از آن‏ها بپرس كه كداميك از شما ضمانت اين حرف را مى‏كند؟(۴۰)

يا آن‏ها شريكانى دارند؟ اگر راست مى‏گويند شريكانشان را بياورند.(۴۱)

روزى كه سخت و شديد است و آن‏ها به سجده خوانده شوند و نتوانند.(۴۲)

چشمشان بپايين دوخته شده و ذلت آن‏ها را فراگرفته و قبلاً وقتى سالم بودند و به سجده كردن دعوت مى‏شدند (سجده نمى‏كردند).(۴۳)

مرا با كسى‏كه منكر اين حرف است تنها بگذار. آن‏ها را از جايى كه نمى‏دانند آهسته آهسته مبتلا مى‏كنيم.(۴۴)

و به آن‏ها مهلت مى‏دهم. كار من دقيق و محكم است.(۴۵)

يا از آن‏ها مزدى مى‏خواهى كه برايشان گران است؟(۴۶)

آيا از غيب خبر دارند و آن را مى‏نويسند؟(۴۷)

منتظر حكم خدايت باش و مثل يونس نباش كه در حال غصه خدا را صدا زد.(۴۸)

اگر لطف خدايش شامل حالش نبود سرزنش شده در صحرا مى‏افتاد.(۴۹)

خدايش او را برگزيد و او را از صالحين ساخت.(۵۰)

نزديك است كه كافران وقتى قرآن را مى‏شنوند با چشم (نگاه) خود تو را دچار لغزش كنند و مى‏گويند او ديوانه است.(۵۱)

در حالى‏كه قرآن فقط تذكرى براى جهانيان است.(۵۲)