سوره منافقون (۶۳)
مدنى شامل يازده آيه
به نام خداوند بخشنده مهربان
وقتى افراد منافق پيش تو میآيند میگويند شهادت میدهيم كه تو رسول خدا هستى. در صورتى كه خدا میداند كه تو رسولش هستى، و شهادت میدهد كه منافقين به دروغ چنين حرفى میزنند (۱)
قسم هايشان را سپرى ساخته اند تا از پذيرفتن راه خدا خوددارى كنند. آنها كار بدى میكنند.(۲)
اين كار به اين علت است كه آنها ايمان آوردند و بعد كافر شدند. لذا بر دلشان مهر زده شده و درك نمیكنند.(۳)
وقتى آنها را میبينى بدنهايشان تو را متعجب میكند و اگر حرف بزنند به حرفهايشان گوش میدهى. مثل اينكه چوبهايى هستند كه به ديوار تكيه داده شده باشند. هر صداى بلندى رابر ضد خود حساب میكنند. آنها دشمن هستند، از آنها حذر كن. خدا آنها را نابود كند كه اينچنين از حق روگردان هستند.(۴)
وقتى به آنها گفته شود بياييد تا رسول خدا براى شما طلب آمرزش كند سرشان را برمیگردانند. آنها را میبينى كه با تكبر از اينكار خوددارى میكنند.(۵)
براى آنها فرقى نمیكند، چه براى آنها از خدا طلب آمرزش بكنى چه نكنى، خدا هرگز آنها را نمی بخشد. چون خدا افرادى را كه از دستورهايش اطاعت نمیكنند هدايت نمیكند.(۶)
آنها اشخاصى هستند كه میگويند به كسانیكه پيش رسول خدا هستند پولى ندهيد تا از اطراف او پراكنده شوند. در صورتى كه خزائن آسمانها و زمين مال خدا است، ولى افراد منافق اين را درك نمیكنند.(۷)
میگويند اگر به مدينه برگرديم قدرتمندان ما افراد ذليل را از آن بيرون میكنند. در صورتى كه عزت مال خدا و پيغمبرش و افراد باايمان است. ولى افراد منافق اين را نمیدانند.(۸)
اى افراد باايمان، مال و فرزندتان شما را از یاد خدا غافل نكند. كسانیكه اين كار را بكنند زيانكارند.(۹)
از آنچه روزى شما كرده ايم قبل از اينكه مرگ سراغ شما بيايد انفاق كنيد. قبل از اينكه شخص بگويد: خداوندا، چرا مرگ مرا مدت كمى به عقب نينداختى تا انفاق كنم و از افراد صالح باشم.(۱۰)
وقتى مرگ كسى فرارسيد خدا هرگز آن را به عقب نمیاندازد. خدا از كارهايى كه میكنيد خبر دارد.(۱۱)