سوره واقعه (۵۶)
مكى و شامل نود و شش آيه
بهنام خداوند بخشنده مهربان
وقتى قيامت واقع شود.(۱)
و واقعشدن آن دروغ نيست.(۲)
خواركننده و رفعتدهنده است.(۳)
وقتى زمين بلرزد.(۴)
و كوهها متلاشى و غبارى پراكنده شوند.(۵ و ۶)
و شما سه گروه شويد.(۷)
كه عبارتند از ياران خوشبخت، اينها كيستند؟ (۸)
و گروه بدبخت، اينها چهكسانى هستند؟(۹)
و پيشگامان پيشقدم كه مقرب هستند.(۱۰ و ۱۱)
در بهشتهاى پرنعمت هستند.(۱۲)
عدهاى از قبلىها و كمى از بعدىها.(۱۳ و ۱۴)
روى تختهاى جواهرنشان روبهروى هم تكيه زدهاند.(۱۵ و ۱۶)
نوجوانان جاودانى با قدحها و پارچها و كاسههايى از آب گوارا دور آنها مىگردند.(۱۷ و ۱۸)
كه از خوردن آن سردردى نمىگيرند و بىخود (مست) هم نمىشوند.(۱۹)
و ميوههايى كه خودشان انتخاب مىكنند.(۲۰)
و گوشت پرندهاى كه ميل دارند.(۲۱)
و حوران سياهچشم كه مثل مرواريد در صدف هستند.(۲۲ و ۲۳)
پاداشى است براى كارهايى كه مىكردند.(۲۴)
در آن سخن بيهوده و گناهآلود نمىشنوند.(۲۵)
مگر شنيدن سلام، سلام.(۲۶)
وضع سعادتمندان چگونه است؟ (۲۷)
در سايه درخت سدر بدون خار و موز پربار و سايه ممتد و آب روان و ميوههاى زياد كه تمام نمىشود و ممانعتى در كار نيست و همسران (یا خدمتکاران) بلندمرتبه كه ما آنها را بوجود آوردهايم و آنها را دوشيزه ساختهايم، همسر دوستان همسال براى افراد خوشبخت.(۲۸ تا ۳۸)
عدهاى از اوّلىها و عدهاى از آخرىها.(۳۹ و ۴۰)
و اصحاب شِمال (افراد بدبخت)، وضع اصحاب شِمال چگونه است؟(۴۱)
آنها در باد داغ و آب جوشان و سايهاى از دود زياد هستند كه خنك و خوشايند نيست.(۴۲ تا ۴۴)
آنها قبلا (در دنيا) غرق نعمت و لذت بودند.(۴۵)
و بر گناه بزرگ اصرار مىورزيدند.(۴۶)
و مىگفتند:آيا وقتى ما بميريم و خاك و استخوان شويم دوباره (براى پسدادن حساب) زنده مىشويم؟(۴۷)
آيا پدران اوليه ما هم زنده مىشوند؟(۴۸)
بگو: اوّلىها و آخرىها، همگى براى قرار روز معلوم جمعآورى مىشوند.(۴۹ و ۵۰)
بعد شما اى افراد گمراه كه انكار مىكنيد، از درخت تلخ زقوم مىخوريد.(۵۱ و ۵۲)
و شكمها را از آن پر مىكنيد.(۵۳)
روى آن آب جوش مىخوريد.(۵۴)
و آن را مثل شتر تشنهاى كه آب مىخورد مىخوريد.(۵۵)
در روز قيامت پذيرايى از آنها به اين شكل است.(۵۶)
ما شما را خلق كرديم، چرا تصديق نمىكنيد؟(۵۷)
درباره منى كه مىريزيد چه نظرى داريد؟(۵۸)
آيا شما آن را آفريدهايد يا ما خالق آن هستيم؟(۵۹)
ما مرگ را ميان شما مقدر كرديم و كسى نمىتواند جلوى كار ما را بگيرد، (۶۰)
از اينكه افرادى مثل شما را به جايتان قرار دهيم و شما را در وضعى كه نمىدانيد بوجود آوريم.(۶۱)
شما مرحله اول را مىدانيد چرا متوجه نمىشويد؟(۶۲)
درباره چيزى كه مىكاريد چهنظرى داريد؟(۶۳)
آيا شما آن را مىرويانيد يا ما؟(۶۴)
اگر بخواهيم آن را خشك مىكنيم و شما تعجب مىكنيد.(۶۵)
و مىگوييد ما ضرر كرديم بلكه محروم شدهايم.(۶۶ و ۶۷)
درباره آبى كه مىنوشيد چه نظرى داريد؟ آيا شما آن را از ابر نازل كردهايد يا ما نازل كردهايم؟(۶۸ و ۶۹)
اگر بخواهيم آن را تلخ مىكنيم، پس چرا شكرگزارى نمىكنيد؟(۷۰)
درباره آتشى كه روشن مىكنيد، چه نظرى داريد؟ آيا درخت آن را شما بوجود آوردهايد يا ما بوجود آورهايم؟(۷۱ و ۷۲)
ما آن را وسيله توجه پيداكردن و استفاده ثروتمند و فقير ساختيم.(۷۳)
پس بهنام خداوند بزرگت تسبيح بگو.(۷۴)
پس به جايگاه ستارهها قسم مىخورم.(۷۵)
اگر بدانيد آن قسم بزرگى است.(۷۶)
كه اين قرآن ارجمند و در كتابى محفوظ است كه فقط پاكان (فرشتگان) به آن دسترسى دارند.(۷۷ تا ۷۹)
نزول آن از طرف (خداوند) صاحباختيار همه مردم جهان است.(۸۰)
آيا در مورد اين سخن سهلانگارى مىكنيد؟(۸۱)
و آن را مورد تكذيب قرار مىدهيد؟(۸۲)
آنوقتى كه جان به گلو برسد و شما مشغول نگاهكردن باشيد، چهخواهيد كرد؟(۸۳ و ۸۴)
ما از شما به او نزديكتر هستيم ولى شما نمىبينيد.(۸۵)
اگر راست مىگوييد و جزاى كارتان به شما داده نمىشود، چرا جان را دوباره برنمىگردانيد؟(۸۶ و ۸۷)
اما اگر شخص از افراد مقرب باشد، خوشى و آسايش و بهشت پرنعمت مال او است.(۸۸ و ۸۹)
اما اگر از اصحاب يمين (گروه خوشبخت) باشى، سلام خوشبختان بر تو است.(۹۰ و ۹۱)
اما اگر شخص از منكران گمراه باشد.(۹۲)
نصيب او آب جوش و رفتن به جهنم است.(۹۳ و ۹۴)
اين يقيناً حقيقت است.(۹۵)
پس بهنام خداوند بزرگت تسبيح بگو.(۹۶)