سوره ق (۵۰)

مكى و شامل چهل و پنج آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

ق. قسم به قرآن پرشكوه.(۱)

آن‏ها از اين‏كه هشداردهنده‏اى از خودشان برايشان آمده تعجب مى‏كنند و كافران گفتند: اين چيز عجيبى است.(۲)

آيا وقتى ما بميريم و خاك شويم، دوباره زنده مى‏شويم؟ اين بازگشتى غيرممكن است.(۳)

ما آنچه را كه زمين از آن‏ها كم مى‏كند (مى‏ميرند) مى‏دانيم و كتابى داريم كه همه چيز را حفظ مى‏كند.(۴)

آن‏ها وقتى حق برايشان آمد منكر آن شدند. آن‏ها در كارشان حيرانند.(۵)

آيا به آسمانى كه بالاى سرشان است نگاه نكردند كه ما چگونه آن را ساخته‏ايم و زينت داده‏ايم و شكافى ندارد؟(۶)

و زمين را گسترديم و در آن كوه‏ها را قرار داديم و هر نوع گياه خوش‏منظره‏اى در آن رويانديم.(۷)

براى اين‏كه براى هر بنده‏اى كه به اطاعت خدا رو مى‏آورد وسيله بينش و تذكر باشد.(۸)

و از آسمان آب پربركتى نازل كرديم و به‏وسيله آن باغ‏ها و دانه‏هايى كه درو مى‏شود و درخت خرماى بلند كه خوشه‏هاى آن روى هم قرار گرفته رويانديم.(۹ و ۱۰)

تا خوراك بندگان باشد و به‏وسيله باران زمين مرده را زنده كرديم. زنده و خارج‏شدن شما هم از قبر همين‏طور است.(۱۱)

قبل از آن‏ها قوم نوح و اصحاب رس و ثمود و عاد و فرعون و برادران لوط و اصحاب ايكه و قوم تبع (يمنى‏ها) نيز پيغمبران را تكذيب كردند. پس سزاوار عذاب شدند.(۱۲ تا ۱۴)

آيا اولين بار كه آن‏ها را آفريديم براى ما زحمتى داشت كه آن‏ها درباره خلقت دوباره خودشان ترديد دارند؟(۱۵)

ما انسان را آفريديم و مى‏دانيم وجودش او را به چه كارهايى وسوسه مى‏كند. ما از رگ گردن به او نزديك‏تريم.(۱۶)

چون دو فرشتۀ ثبت كارش در طرف راست و چپش نشسته‏اند.(۱۷)

هيچ‏كس حرفى نمى‏زند مگر اين‏كه مراقبى در كنارش حاضر است.(۱۸)

وحشت زمان مرگ به حق فرارسيده. اين همان چيزى است كه از آن مى‏گريختى.(۱۹)

در صور دميده شد. اين روز موعود است.(۲۰)

و با هر كس كه وارد شود سوق‏دهنده و شاهدى است.(۲۱)

قبل از اين غافل بودى. پرده از چشمت برداشتيم و چشم تو امروز تيزبين شده.(۲۲)

(فرشتۀ) همراهش به او گويد كارهايى كه مى‏كردى پيش من آماده است.(۲۳)

هر كافر لجبازى را به جهنم بياندازيد.(۲۴)

كافرى كه مانع كار خير مى‏شد و متجاوز و دچار ترديد بود.(۲۵)

كافرى كه با خدا معبود ديگرى مى‏گرفت، پس او را در عذاب شديد بياندازيد.(۲۶)

(شیطان) همراهش گويد خداوندا، من او را به سركشى وادار نكردم ولى خودش در گمراهى زيادى بود.(۲۷)

خدا گويد پيش من بگومگو نكنيد. من قبلاً عذاب را به شما وعده داده بودم.(۲۸)

وعده‏اى كه داده بودم تغيير نمى‏كند و به بندگانم ظلم نمى‏كنم.(۲۹)

روزى كه به جهنم گوييم آيا پر شدى؟ جهنم گويد آيا باز هم هست؟(۳۰)

بهشت براى پرهیزکاران نزديك شده و دور نيست.(۳۱)

اين وعده‏اى است كه به هر توبه‏كننده پرهیزکارى داده شده.(۳۲)

به كسى‏كه صميمانه از خداوند رحمان مى‏ترسيد و با قلب توبه‏كننده‏اى آمد.(۳۳)

گفتيم به سلامت وارد بهشت شويد، اين روز هميشگى است.(۳۴)

هر چه بخواهند در آن هست و بيشتر از آن پيش ما مى‏باشد.(۳۵)

اقوام بسيارى را قبل از اين‏ها هلاك كرديم كه قدرتشان از اين‏ها بيشتر بود. در شهرها دنبال راهى براى فرار مى‏گشتند. آيا راه فرارى هست؟(۳۶)

اين براى كسى‏كه قلبى دارد يا با حضور قلب گوش مى‏دهد تذكرى است.(۳۷)

ما آسمان‏ها و زمين و آنچه ميان آن‏ها است رادر شش مرحله آفريديم و رنجى به ما نرسيد.(۳۸)

نسبت به حرف‏هايى كه مى‏زنند صبور باش و قبل از طلوع خورشيد و قبل از غروب با ستايش خداوندت را تسبيح بگو.(۳۹)

وقسمتى از شب و بعد از سجده‏ها نيز تسبيح او را بگو.(۴۰)

و روزى كه صدازننده‏اى از جاى نزديكى صدا مى‏زند گوش كن.(۴۱)

روزى كه فرياد رعدآسا را به حق مى‏شنوند. آن روز، روز خارج‏شدن از گور است.(۴۲)

ما زنده مى‏كنيم و مى‏ميرانيم و بازگشت آن‏ها پيش ما خواهد بود.(۴۳)

روزى كه زمين شكافته مى‏شود و به سرعت خارج مى‏شوند. اين روز حشر (جمع‏كردن مردم) است كه براى ما كار آسانى است.(۴۴)

ما حرف‏هايى را كه مى‏زنند مى‏دانيم و تو مجبوركننده آن‏ها نيستى. پس به كسى‏كه از وعده خدا مى‏ترسد به‏وسيله قرآن تذكر بده.(۴۵)