سوره فتح (۴۸)

مدنى و شامل بيست و نه آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

(اى پيغمبر) ما براى تو پيروزى آشكارى بوجود آورديم.(۱)

تا خدا گناهان قبلى و بعدى تو را بيامرزد و نعمتش را بر تو تمام كند و تو را به راه راست هدايت كند.(۲)

و تو را يارى كند، يارى پيروزمندانه ای.(۳)

اوست كه آرامش را بر قلب افراد باايمان نازل كرد تا ايمانشان را اضافه كند. لشكرهاى آسمان‏ها و زمين مال خداست و خدا دانا و حكيم است.(۴)

تا مردان و زنان باايمان را وارد بهشت‏هايى كند كه در آن نهرها روان است و هميشه در آن خواهند بود و خطاهاى آن‏ها را ببخشد. اين‏كار پيش خداوند موفقيت بزرگى است.(۵)

و مردان و زنان منافق و مشرك را كه به خدا گمان بد دارند عذاب كند. بدا به حال آن‏ها، خدا بر آن‏ها غضب كرده و آن‏ها را از رحمت خود دور ساخته و جهنم را براى آن‏ها آماده كرده. جهنم جاى بدى است.(۶)

لشكرهاى آسمان و زمين مال خدا و در اختيار خداست و خدا توانا و حكيم است.(۷)

ما تو را براى شاهدبودن و مژده‏دادن و برحذر داشتن فرستاديم.(۸)

تا به خدا و رسول او ايمان بياوريد و به او كمك كنيد و خدا را بزرگ شماريد و صبح و شب او را به پاكى ياد كنيد.(۹)

كسانى‏كه با تو بيعت مى‏كنند در واقع با خدا بيعت مى‏كنند چون دست خدا روى دست آن‏ها است. كسى‏كه پيمان را بشكند بر ضرر خودش شكسته است و كسى‏كه به پيمانى كه با خدا بسته است وفا كند، خدا به او پاداش بزرگى خواهد داد.(۱۰)

افرادى از صحرانشينان كه از رفتن به جنگ خوددارى كردند مى‏گويند اموال و زن و بچه‏هايمان ما را مشغول كرد. براى ما از خدا طلب آمرزش كن. زبانى چيزى را مى‏گويند كه قلباً به آن اعتقاد ندارند. بگو: اگر خدا اراده ضرر يا نفعى براى شما بكند، چه كسى مى‏تواند به اندازه ذره‏اى جلو آن را بگيرد. آرى خدا تمام كارهايى را كه مى‏كنيد مى‏داند.(۱۱)

شما خيال مى‏كرديد كه پيغمبر و افراد باايمان هيچوقت پيش زن و فرزند خود برنمى‏گردند و اين تصور در دل شما زينت داده شده بود و گمان بدى مى‏كرديد و سزاوار مرگ بوديد.(۱۲)

كسانى‏كه به خدا و رسولش ايمان نياورده‏اند كافرند و ما براى افراد كافر جهنم را آماده كرده‏ايم.(۱۳)

فرمانروايى آسمان‏ها و زمين مال خداست. هر كس را كه بخواهد مى‏بخشد و هر كس را كه بخواهد عذاب مى‏كند. خدا آمرزنده و مهربان است.(۱۴)

وقتى براى گرفتن غنايم حركت مى‏كنيد، كسانى‏كه به جنگ نرفتند مى‏گويند بگذاريد ما هم با شما بياييم. مى‏خواهند سخن خدا را عوض كنند. بگو: هرگز دنبال ما نخواهيد آمد، خدا قبلاً اين را گفته است. آن‏ها خواهند گفت: شما به ما حسادت مى‏كنيد. آن‏ها فقط كمى مى‏فهمند.(۱۵)

به صحرانشينانى كه به جنگ نرفتند بگو: شما براى جنگ با افرادى بسيار قدرتمند دعوت مى‏شويد، با آن‏ها مى‏جنگيد يا تسليم مى‏شوند. اگر از اين دعوت اطاعت كرديد خدا به شما پاداش خوبى خواهد داد و اگر همان‏طور كه قبلاً قبول نكرديد باز هم قبول نكنيد، خدا شما را عذاب پردردى خواهد كرد.(۱۶)

اشكالى براى شركت‏نكردن در جنگ براى افراد كور و لنگ و مريض وجود ندارد. كسى‏كه از خدا و رسولش اطاعت كند خدا او را وارد بهشت‏هايى مى‏كند كه در آن نهرها روان است و كسى‏كه قبول نكند خدا او را عذابى دردناك مى‏كند.(۱۷)

خدا از افراد باايمانى كه زير درخت با تو بيعت كردند راضى شد. خدا فكرى راكه در دلشان بود مى‏دانست و آرامشى بر آن‏ها نازل كرد و فتحى كه به زودى صورت گرفت نصيب آن‏ها نمود.(۱۸)

و غنيمت‏هاى زيادى كه به دست مى‏آورند، نصيب آن‏ها كرد. خدا قدرتمند و حكيم است.(۱۹)

خدا غنيمت‏هاى زيادى به شما وعده داده كه به دست مى‏آوريد ولى اين يكى را تعجيل كرد و جلوى مردم را از تجاوز به شما گرفت تا براى افراد باايمان نشانه‏اى باشد و شما را به راه راست هدايت مى‏كند.(۲۰)

و غنيمت‏هاى ديگرى كه شما قدرت (به‏دست‏آوردن) آن‏ها را نداريد ولى خدا به آن احاطه دارد. خدا قادر به هر كارى است.(۲۱)

اگر افراد بى‏ايمان با شما بجنگند، فرار مى‏كنند و بعد هم يار و ياورى براى خود پيدا نمى‏كنند.(۲۲)

اين سنت (روش و طرز كار) خداست كه قبلاً اجرا شده و تغييرى در روش خدا پيدا نمى‏كنى.(۲۳)

او خدايى است كه در مكه بعد از اين‏كه شما را بر مكيان پيروز كرد، دست آن‏ها را از شما و دست شما را از آن‏ها كوتاه كرد. خدا تمام كارهايى را كه مى‏كنيد مى‏بيند.(۲۴)

آن‏ها افرادى هستند كه رسالت پيغمبر را انكار كردند و از رفتن شما به مسجدالحرام و رسيدن قربانى به محل قربانى‏كردن جلوگيرى كردند. اگر مردان و زنان باايمانى كه شما آن‏ها را نمى‏شناختيد، نبودند كه حمله شما به مكه باعث مى‏شد آن‏ها را پايمال كنيد و ندانسته خون آن‏ها به گردن شما بيافتد، به مكه حمله مى‏كرديد تا خدا هر كس را كه بخواهد مورد رحمت خودش درآورد. اگر افراد باايمان از افراد بى‏ايمان جدا بودند، افراد بى‏ايمان را به شدت با عذابى پردرد عذاب مى‏كرديم.(۲۵)

وقتى افراد بى‏ايمان در دل خود تعصب جاهلانه‏اى قرار دادند، خدا آرامشى به پيغمبرش و افراد مؤمن نازل كرد و آن‏ها را مكلف به تسلط بر خواسته‏هاى خود نمود. آن‏ها سزاوار تقوى و اهل آن بودند. خدا هر چيزى را مى‏داند.(۲۶)

خدا رويايى را كه به حق به پيغمبرش نشان داد، ثابت كرد كه اگر خدا بخواهد حتماً با خاطرى جمع وارد مسجدالحرام مى‏شويد در حالى‏كه موى سر خود را تراشيده يا كوتاه كرده‏ايد و ترسى نداريد. خدا چيزى را مى‏دانست كه شما نمى‏دانستيد. غير از آن فتحى سريع براى شما مقرر كرد.(۲۷)

اوست كه پيغمبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا او را بر تمام دين آگاه سازد. خدا براى شاهدبودن كافى است.(۲۸)

محمد فرستاده خداست و كسانى‏كه با او هستند در برابر افراد بى‏ايمان سختگير و بين خودشان افرادى مهربان هستند. مى‏بينى كه ركوع و سجده مى‏كنند و دنبال لطف و رضايت خدا مى‏گردند. نشانه آن‏ها علامتى است كه در اثر سجده در صورتشان وجود دارد. اين وصف آن‏ها در تورات و وصف آن‏ها در انجيل، آن‏ها مثل زراعتى هستند كه جوانه آن‏ها از خاك درآيد و قوى و كلفت گردد و بر پاى خود قرار گيرد تا كسانى كه آن را كاشته‏اند دچار تعجب و افراد بى‏ايمان را عصبانى نمايد. خدا به افرادى كه ايمان آوردند و كار درست كردند وعده آمرزش و پاداشى بزرگ داده است.(۲۹)