سوره صافات (۳۷)

مكى و شامل يكصد و هشتاد و دو آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به صف ‏بستگان، و بازدارندگان، و خوانندگان كتاب الهى، كه معبود شما فقط يكى است.(۱ تا ۴)

خداوند آسمان‏ها و زمين و آنچه بين آن‏ها و خداوند مشرق‏ها است.(۵)

ما آسمان دنيا را با ستارگان زينت داديم.(۶)

و از دسترس هر شيطان سركشى حفظ كرديم.(۷)

آن‏ها نمى‏توانند به ساكنان عالم بالا گوش بدهند، و از هر طرف رانده مى‏شوند.(۸)

به سختى رانده مى‏شوند و عذاب پايدارى دارند.(۹)

مگر كسى‏كه به سرعت (سخن را) بربايد، كه بلافاصله شهاب سوزانى او را تعقيب مى‏كند.(۱۰)

از آن‏ها بپرس كه به نظرشان خلقت آن‏ها سخت‏تر است يا كسانى‏كه ما خلق كرديم؟ ما آن‏ها را از گل چسبناك خلق كرديم.(۱۱)

شايد تعجب كردى و آن‏ها هم مسخره مى‏كنند.(۱۲)

چون به آن‏ها تذكر داده شود، نمى‏فهمند.(۱۳)

و وقتى آيه‏اى را ببينند، مسخره مى‏كنند.(۱۴)

و مى‏گويند: اين فقط سحر آشكارى است.(۱۵)

آيا وقتى ما مرديم و خاك و استخوان شديم، باز زنده مى‏شويم؟(۱۶)

آيا پدران گذشته ما هم زنده مى‏شوند؟(۱۷)

بگو: بلى، با خوارى زنده مى‏شويد.(۱۸)

و آن فقط با صدايى شديد خواهد بود و آن وقت زنده مى‏شوند و نگاه مى‏كنند.(۱۹)

و مى‏گويند: واى بر ما، اين روز جزاست.(۲۰)

اين همان روز حسابرسى است كه منكر آن بوديد.(۲۱)

مى‏گوييم: افراد ظالم و همفكرانشان و آنچه را غير از خدا عبادت مى‏كردند، جمع كنيد و راه جهنم را به آن‏ها نشان دهيد.(۲۲ و ۲۳)

آن‏ها را نگه داريد، از آن‏ها سؤال مى‏شود.(۲۴)

چرا به هم كمك نمى‏كنيد؟(۲۵)

آن‏ها امروز تسليم هستند.(۲۶)

و بعضى به بعضى رو مى‏كنند و از هم مى‏پرسند.(۲۷)

مى‏گويند: شما با قدرت سراغ ما مى‏آمديد.(۲۸)

آن‏ها در جواب مى‏گويند: اين‏طور نيست، شما خودتان ايمان نداشتيد.(۲۹)

ما تسلطى بر شما نداشتيم، شما خودتان سركش بوديد.(۳۰)

درنتيجه سخن خداوندمان درباره ما ثابت شد، ما عذاب را مى‏چشيم.(۳۱)

ما شما را گمراه كرديم، چون خودمان گمراه بوديم.(۳۲)

در آن روز آن‏ها در عذاب با هم شريك هستند.(۳۳)

مابا گناه‏كاران اين‏طور عمل مى‏كنيم.(۳۴)

آن‏ها كسانى بودند كه وقتى به آن‏ها گفته مى‏شدکه معبودى غير از خدا وجود ندارد، تكبر مى‏ورزيدند (قبول نمى‏كردند).(۳۵)

و مى‏گفتند: آيا به‏خاطر شاعر ديوانه‏اى معبودهاى خود را ترك كنيم؟(۳۶)

اين‏طور نيست، پيغمبر حقيقت را براى آن‏ها آورده، و پيغمبران گذشته را تصديق كرده است.(۳۷)

شما عذاب پردردى را خواهيد چشيد.(۳۸)

و مجازاتى غير از مجازات كارهايى كه مى‏كرديد، نخواهيد شد.(۳۹)

غير از بندگان پاك خدا كه روزى معينى دارند.(۴۰ و ۴۱)

انواع ميوه‏ها را دارند و آن‏ها در بهشت پرنعمت مورد احترام هستند. آن‏ها روى تخت‏ها مقابل هم قرار دارند.(۴۲ تا ۴۴)

كاسه‏اى از نوشيدنى سفيد پاك كه براى نوشندگان لذت‏بخش است، در اطراف آن‏ها مى‏گردانند. باعث سردرد نمى‏شود و مست هم نمى‏شوند.(۴۵ تا ۴۷)

زنانى باحيا و چشم‏درشت مثل تخم سفيد پوشيده هستند.(۴۸ و ۴۹)

بعضى از آن‏ها به بعضى رو كرده و سؤال مى‏كنند.(۵۰)

يكى از آن‏ها مى‏گويدکه گويا من در دنيا همنشينى داشتم،(۵۱)

كه به من مى‏گفت: آيا تو حرف پيغمبران را تصديق مى‏كنى؟(۵۲)

آيا وقتى ما مرديم و خاك و استخوان شديم، جزاى اعمالمان را مى‏بينيم؟(۵۳)

آيا شما اطلاع داريد كه او كجا است؟(۵۴)

پس نگاه مى‏كند و او را در وسط جهنم مى‏بيند.(۵۵)

و مى‏گويد: به خدا قسم نزديك بود مرا هلاك كنى،(۵۶)

اگر لطف خدا نبود من هم از كسانى بودم كه در جهنم حاضر شده‏اند.(۵۷)

آيا ما ديگر نمى‏ميريم؟(۵۸)

غير از همان مرگ اولمان و عذاب هم نمى‏شويم؟(۵۹)

واقعاً اين موفقيت بزرگى است.(۶۰)

عمل‏كنندگان بايد براى چنين موفقيتى عمل كنند.(۶۱)

آيا اين (موفقيت) بهتر است يا درخت زقوم؟(۶۲)

ما آن را وسيله رنج كسانى‏كه ظلم مى‏كنند (و انصاف و عدالت را زير پا مى‏گذارند) ساختيم.(۶۳)

زقوم درختى است كه از ته جهنم مى‏رويد.(۶۴)

ميوه‏اش شبيه سر شيطان‏ها است.(۶۵)

جهنمى‏ها از آن مى‏خورند و شكمشان را از آن پر مى‏كنند.(۶۶)

روى آن مخلوطى از آب جوش براى خوردن دارند.(۶۷)

آن‏ها به جهنم برمى‏گردند.(۶۸)

آن‏ها پدرانشان را گمراه يافتند.(۶۹)

ولى با شتاب دنبال راه و روش آن‏ها مى‏روند.(۷۰)

بيشتر گذشتگان قبل از آن‏ها گمراه بودند.(۷۱)

ما بين آن‏ها هشداردهندگانى فرستاديم.(۷۲)

نگاه‏كن عاقبت كسانى‏كه به آن‏ها هشدار داده شد چه بود.(۷۳)

به غير از بندگان خالص خدا (كسانى‏كه بنده و مطيع محض دستورهاى هيچ‏كس جز خدا نيستند و فقط خدا را بزرگ مى‏شمارند).(۷۴)

نوح ما را صدا زد و ما اجابت‏كننده خوبى بوديم.(۷۵)

او و خانواده‏اش را از غصه بزرگ نجات داديم.(۷۶)

و نسل او را باقى گذاشتيم.(۷۷)

در بين نسل‏هاى بعد نام او را باقى گذاشتيم.(۷۸)

در بين مردم جهان، سلام بر نوح.(۷۹)

ما به نيكوكاران اين‏طور پاداش مى‏دهيم.(۸۰)

او از بندگان مؤمن ما بود.(۸۱)

و ديگران را غرق كرديم.(۸۲)

يكى از پيروان او ابراهيم بود.(۸۳)

وقتى كه بادلى پاك رو به خدا آورد.(۸۴)

وقتى كه به پدر و قومش گفت: چه چيزى را بندگى مى‏كنيد؟(۸۵)

آيا غير از خدا خواستار معبودهايى دروغين هستيد؟(۸۶)

درباره صاحب‏اختيار مردم جهان چه فكر مى‏كنيد؟(۸۷)

بعد نگاهى به ستاره‏ها كرد.(۸۸)

و گفت: من مريض هستم.(۸۹)

آن‏ها او را به حال خود گذاشتند و رفتند.(۹۰)

ابراهيم مخفيانه و باسرعت پيش بت‏هاى آن‏ها رفت و به آن‏ها گفت: چرا چيزى نمى‏خوريد؟(۹۱)

چرا حرف نمى‏زنيد؟(۹۲)

بعد با دست راستش ضربتى به آن‏ها زد.(۹۳)

قومش شتابان پيش او آمدند.(۹۴)

ابراهيم گفت: آيا چيزى را كه خودتان مى‏سازيد، عبادت مى‏كنيد؟(۹۵)

خدا شما و بت‏هايى را كه مى‏سازيد آفريده. (امروز هم از افراد بت مى‏سازند)(۹۶)

گفتند: آتشگاهى برايش بسازيد و او را در آتش بياندازيد.(۹۷)

آن‏ها نقشه‏اى برايش داشتند، ولى ما آن‏ها را پست كرديم.(۹۸)

ابراهيم گفت: من به طرف خداوندم مى‏روم، او مرا هدايت خواهد كرد.(۹۹)

خداوندا، فرزند صالحى به من عطا كن.(۱۰۰)

به او مژده پسر بردبارى را داديم.(۱۰۱)

چون به سن كار و كوشش رسيد، ابراهيم به او گفت: پسرم، خواب ديدم كه سر تو را مى‏برم، نظرت چيست؟ گفت پدر آنچه امر شده‏اى را انجام بده. اگر خدا بخواهد مرا از افراد صبور خواهى يافت.(۱۰۲)

چون هر دو تسليم شدند و ابراهيم صورت پسرش را بر زمين نهاد،(۱۰۳)

صدا زديم كه اى ابراهيم، خواب خود را ثابت كردى، ما به افراد نيكوكار اين‏طور پاداش مى‏دهيم.(۱۰۴ و ۱۰۵)

اين امتحان بزرگى بود و ما قربانى بزرگى را خون‏بهاى او قرار داديم.(۱۰۶ و ۱۰۷)

و خاطره كار او را در بين نسل‏هاى بعد به جا گذاشتيم.(۱۰۸)

سلام بر ابراهيم، ما به افراد نيكوكار اين‏طور پاداش مى‏دهيم. او از بندگان باايمان ما بود.(۱۰۹ تا ۱۱۱)

به او مژده تولد اسحاق را، كه پيغمبر و از افراد درستكار بود، داديم.(۱۱۲)

و به او و اسحاق بركت داديم. عده‏اى از نسل آن‏ها نيكوكار بودند و عده‏اى به طور واضح به خودشان ظلم مى‏كردند.(۱۱۳)

به موسى و هارون هم نعمت داديم.(۱۱۴)

و آن‏ها و قومشان را از بلاى بزرگ نجات داديم.(۱۱۵)

آن‏ها را يارى كرديم، آن‏ها پيروز شدند.(۱۱۶)

و به آن‏ها كتاب روشن و روشن‏كننده (تورات) را داديم.(۱۱۷)

و آن‏ها را به راه راست هدايت كرديم.(۱۱۸)

و خاطره آن‏ها را در نسل‏هاى بعد باقى گذاشتيم.(۱۱۹)

سلام بر موسى و هارون، ما به نيكوكاران اين‏طور پاداش مى‏دهيم، آن‏ها از بندگان باايمان ما بودند.(۱۲۰ تا ۱۲۲)

الياس هم از پيغمبران بود.(۱۲۳)

وقتى به قومش گفت: آيا از عذاب خدا نمى‏ترسيد؟(۱۲۴)

آيا از بعل (نام يكى از بت‏ها) كمك مى‏خواهيد و بهترين آفريننده را ترك مى‏كنيد؟! (۱۲۵)

صاحب‏اختيار شما و صاحب‏اختيار نياكانتان فقط خداست (غير از خدا هيچ‏كس ارباب و صاحب‏اختيار شما نيست).(۱۲۶)

ولى او را به دروغگويى متهم كردند، آن‏ها حتماً در جهنم حاضر خواهند شد.(۱۲۷)

غير از بندگان خالص خدا (كه فقط بندگى خدا را مى‏كنند و فقط از دستورهاى او پيروى مى‏كنند).(۱۲۸)

در بين آيندگان اسم نيكى از او به جا گذاشتيم.(۱۲۹)

سلام بر اِل ياسين.(۱۳۰)

ما به نيكوكاران اين‏طور پاداش مى‏دهيم.(۱۳۱)

او از بندگان باايمان ما بود.(۱۳۲)

لوط هم از پيغمبران بود.(۱۳۳)

ما او و همه خانواده‏اش را نجات داديم.(۱۳۴)

غير از پيرزنى كه از باقيماندگان بود.(۱۳۵)

بعد ديگران را هلاك كرديم.(۱۳۶)

شما صبح و شب از كنار آن‏ها رد مى‏شويد، آيا متوجه نمى‏شويد؟(۱۳۷ و ۱۳۸)

يونس هم از پيغمبران بود.(۱۳۹)

هنگامى كه به سوى كشتى پر فرار كرد.(۱۴۰)

قرعه‏كشى كردند و قرعه به‏نام يونس افتاد.(۱۴۱)

(او را به دريا انداختند) و ماهى او را بلعيد، در حالى‏كه يونس خود را سرزنش مى‏كرد.(۱۴۲)

اگر او خدا را به نيكى ياد نمى‏كرد.(۱۴۳)

تا روز قيامت در شكم ماهى مى‏ماند.(۱۴۴)

او را در حالى‏كه بيمار بود به خشكى انداختيم.(۱۴۵)

و كنار او بوته كدويى رويانديم.(۱۴۶)

او را پيش صد هزار نفر يا بيشتر فرستاديم.(۱۴۷)

آن‏ها ايمان آوردند و تا مدتى آن‏ها را از زندگى برخوردار ساختيم.(۱۴۸)

از آن‏ها بپرس كه آيا خداوند تو دختر دارد و آن‏ها پسر دارند؟(۱۴۹)

آيا فرشتگان را زن آفريديم و آن‏ها هم شاهد بودند؟(۱۵۰)

بدان كه آن‏ها با دروغگويى خود مى‏گويند،(۱۵۱)

كه خدا بچه‏دار شده. آن‏ها دروغ مى‏گويند.(۱۵۲)

آيا خدا دختران را به پسران ترجيح داده؟(۱۵۳)

چه دليلى داريد؟ چگونه چنين نظرى مى‏دهيد؟(۱۵۴)

آيا متوجه نيستيد؟(۱۵۵)

آيا دليل روشنى داريد؟(۱۵۶)

اگر راست مى‏گوييد، سندتان را بياوريد.(۱۵۷)

بين خدا و جن‏ها خويشاوندى قرار دادند، در صورتى كه جن‏ها مى‏دانند كه براى حسابرسى احضار مى‏شوند.(۱۵۸)

خدا از اين چيزهايى كه مى‏گويند پاک است.(۱۵۹)

شما و آنان‏كه عبادتشان مى‏كنيد، نيز احضار مى‏شويد، غير از بندگان خالص خدا (كه فقط بندگى خدا را مى‏كنند و فقط از دستورهاى او پيروى مى‏كنند).(۱۶۰ و ۱۶۱)

شما نمى‏توانيد آن‏ها را گمراه كنيد.(۱۶۲)

فقط كسى را كه به جهنم مى‏رود گمراه مى‏كنيد.(۱۶۳)

فرشتگان مى‏گويند: هر يك از ما جاى معلومى دارد.(۱۶۴)

ما به صف ايستاده‏ايم.(۱۶۵)

و تسبيح خدا را مى‏گوييم.(۱۶۶)

مشركان مى‏گفتند:(۱۶۷)

اگر كتابى مثل گذشتگان داشتيم،(۱۶۸)

حتماً از بندگان خالص خدا بوديم.(۱۶۹)

لذا منكر آن شدند، نتيجه آن را خواهند دانست.(۱۷۰)

سخن ما درباره پيغمبران قبلاً گفته شده كه آن‏ها يارى‏شدگانند و لشكر ما پيروزند.(۱۷۱ تا ۱۷۳)

پس تا موقع خودش به آن‏ها كارى نداشته باش.(۱۷۴)

آينده آن‏ها را ببين، آن‏ها هم خواهند ديد.(۱۷۵)

آيا عجله دارند كه عذاب ما را ببينند؟(۱۷۶)

وقتى كه عذاب ما به خانه آن‏ها وارد شود، روز بدى است.(۱۷۷)

تا موقع خودش كارى به آن‏ها نداشته باش.(۱۷۸)

ببين، آن‏ها هم خواهند ديد.(۱۷۹)

خداوند تو كه اقتدار و تسلط دارد، از آنچه آن‏ها مى‏گويند پاک است.(۱۸۰)

و سلام بر پيغمبران.(۱۸۱)

و بزرگداشت فقط مال خداست كه او (تنها) صاحب‏اختيار همه مردم جهان است.(۱۸۲)