سوره فاطر (۳۵)
مكى و شامل چهل و پنج آيه
بهنام خداوند بخشنده مهربان
ستايش و بزرگداشت فقط مخصوص خداست كه آفريننده آسمانها و زمين است. خدايى كه فرشتگان را رسول قرار داد، فرشتگانى كه داراى دو بال و سه بال و چهار بال هستند، و در آفرينش هر چه بخواهد زياد مىكند، چون خدا بر هر كارى تواناست.(۱)
درِ هر رحمتى راكه خدا براى مردم باز كند، كسىكه بتواند جلوى آن را بگيرد وجود ندارد. و جلوى هر چيز را كه بگيرد، كسى غير از او نمىتواند آن را بفرستد، او توانا و حكيم است.(۲)
اى مردم، نعمت خدا را بر خودتان به ياد داشته باشيد، آيا خالقى غير از خدا از آسمان و زمين به شما روزى مىدهد؟ معبودى (كسىكه در مقابل او احساس يا ابراز كوچكى كنيد و از دستورهايش بدون چون و چرا پيروى كنيد) غير از او نيست، چگونه منحرف مىشويد؟(۳)
اگر تو را به دروغگويى متهم مىكنند، بدان كه پيغمبران قبل از تو نيز به دروغگويى متهم شدند، و تمام كارها به خدا برگردانده مىشود.(۴)
اى مردم، وعده خدا حق است، زندگى دنيا و شيطان فريبكار شما را فريب ندهد.(۵)
شيطان دشمن شما است، او را دشمن خود بدانيد. او دار و دسته خود را به كمك مىخواند تا ازاهل آتش باشند.(۶)
كسانىكه منكر شدند، عذاب سختى دارند و كسانىكه ايمان آوردند و عمل صحيح كردند، آمرزش و پاداش بزرگى دارند.(۷)
آيا كسىكه كار بدش در نظرش زينت داده شده و آن را خوب مىپندارد (مثل كسى است كه اينطور نيست)؟ خدا هر كس را كه بخواهد گمراه مىكند و هر كس را كه بخواهد هدايت مىكند، جانت بهخاطر افسوس به حال آنها از دست نرود. خدا كارهايى را كه مىكنند مىداند.(۸)
خدا وجودى است كه بادها را فرستاد تا ابرها را به حركت درآورد و آن را به سرزمين مرده رانديم و بهوسيله آن زمين را بعد از مردنش زنده كرديم. زندهشدن مردگان در قيامت هم اينطور است.(۹)
كسىكه عزت مىخواهد، بداند كه تمام عزت به خدا اختصاص دارد. سخن پاك به سوى او بالا مىرود، و كار صحيح آن را بالا مىبرد. كسانىكه نقشههاى بد مىكشند، عذاب سختى دارند و حيلههايشان از بين مىرود.(۱۰)
خدا شما را از خاك و بعد از نطفه خلق كرد، آنگاه شما را همسر هم ساخت. هيچ زنى آبستن نمىشود و نمىزايد مگر با اطلاع او، و عمر هيچكس زياد و كم نمىشود مگر اينكه در كتابى ثبت است. اين كار براى خدا آسان است.(۱۱)
دو دريا با هم مساوى نيستند، اين يكى شيرين و گوارا است و آن يكى تلخ و شور. از هر كدام آنها گوشت تازه مىخوريد، و از آن زيورى كه بر تن مىكنيد در مىآوريد. و كشتى را مىبينى كه براى اينكه مخارج زندگى را به دست بياوريد آبها را مىشكافد، شايد شما سپاسگزارى كنيد.(۱۲)
شب را داخل روز مىكند و روز را داخل شب، و خورشيد و ماه را مسخر كرده كه هر يك تا مدت معلومى حركت مىكند. اين خداست كه صاحباختيار شما است و فرمانروايى هم مال او است، و كسانى را كه غير از او به كمك مىخوانيد اختياردار چيزى، حتى به اندازه پوست هسته خرمايى هم نيستند.(۱۳)
اگر آنها را صدا بزنيد صداى شمارا نمىشنوند، و اگر بشنوند جوابتان را نمىدهند، و روز قيامت منكر شرك شما مىشوند، و هيچكس مثل خداى آگاه تو را خبردار نمىكند.(۱۴)
اى مردم، شما به خدا احتياج داريد، در صورتى كه خدا بىنياز و ستوده است.(۱۵)
اگر بخواهد شما را از بين مىبرد و افراد تازهاى بوجود مىآورد.(۱۶)
اينكار براى خدا سخت نيست.(۱۷)
هيچكس بار گناه ديگرى را برنمىدارد، و اگر كسىكه بار گناهش سنگين است ديگران را براى برداشتن آن به كمك بخواند، هيچكس هر چند قوم و خويش او باشد ذرهاى از بارش را برنمىدارد. تو فقط كسانى را هشدار میدهی كه در نهان از خداوندشان مىترسند و نماز را به پا مىدارند. هر كس پاك شد به نفع خودش پاک شده، و بازگشت همه به سوى خدا است.(۱۸)
كور و بينا با هم مساوى نيستند.(۱۹)
تاريكى و روشنى هم با هم مساوى نيستند.(۲۰)
سايه و حرارت آفتاب هم با هم مساوى نيستند.(۲۱)
زندهها و مردهها هم باهم مساوى نيستند. خدا به هر كسىكه بخواهد حرف را مىفهماند، و تو نمىتوانى به كسىكه مرده و در قبر است حرف را بفهمانى.(۲۲)
تو فقط هشداردهندهاى.(۲۳)
ما تو را به حق براى مژدهدادن و هشداردادن فرستاديم. در بين هر امتى كسىكه به آنها هشدار بدهد وجود داشته.(۲۴)
اگر منكر رسالت تو مىشوند، كسانى هم كه قبل از آنها بودند منكر پيغمبرانشان، كه معجزه و نوشتهها و كتاب روشن براى آنها مىآوردند، شدند.(۲۵)
و منكران را دچار عذاب كردم، عذاب من چگونه بود؟(۲۶)
آيا نمىبينى كه خدا باران را از آسمان نازل كرد و بهوسيله آن ميوههايى كه رنگهاى آن با هم تفاوت دارد بوجود آورديم، و كوهها رگههاى سفيد و سرخ و سياه و رنگهاى مختلف دارند؟(۲۷)
همينطور مردم و حيوانات و چهارپايان كه رنگهاى مختلف دارند. از بين مردم فقط افراد دانا از نافرمانى خدا مىترسند، چون خدا توانا و آمرزنده است.(۲۸)
كسانىكه كتاب خدا را مىخوانند و نماز را به پا مىدارند و از آنچه روزى آنها كردهايم پنهان و آشكار انفاق مىكنند، به تجارتى اميد دارند كه ضرر ندارد.(۲۹)
تا خدا پاداش آنها را بطور كامل بدهد و از فضل خودش بر پاداش آنها بيافزايد، چون خدا آمرزنده و قدرشناس است.(۳۰)
هر چه از كتاب به تو وحى كرديم حق است و كتابهاى قبلى را تصديق مىكند. خدا از كار بندگانش خبر دارد و آن را مىبيند.(۳۱)
بعد كتاب را به بندگان برگزيده خودمان داديم، ولى عدهاى از آنها به خودشان ظلم مىكردند و عدهاى از آنها ميانهرو بودند و عدهاى از آنها به فرمان خدا در كارهاى خير بر ديگران پيشى مىگرفتند، اين فضل بزرگى است.(۳۲)
پاداش آنها بهشت جاويدى است كه وارد آن مىشوند و با دستبندهاى طلايى و مرواريد آراسته مىشوند و لباسشان در بهشت حرير است.(۳۳)
و مىگويند: ستايش فقط شايسته خداست كه غم را از ما دور كرد، چون خداوند ما آمرزنده و قدرشناس است.(۳۴)
خدايى كه ما را از فضل خودش وارد سراى جاويد كرد كه در آن رنج و خستگى به ما نمىرسد.(۳۵)
ولى آتش جهنم براى كسانى است كه منكر شدند، در آن نمىميرند و عذاب آنها هم كم نمىشود، ما افراد حقنشناس را اينطور مجازات مىكنيم.(۳۶)
آنها در آتش جهنم فرياد مىزنند كه خداوندا، ما را از اين جا بيرون ببر، بعد از اين برخلاف آنچه كه مىكرديم كار درست مىكنيم.( به آنها گفته مىشود:) آيا به شما آنقدر عمر نداده بوديم كه كسانىكه بايد متوجه شوند، متوجه بشوند و هشداردهنده هم براى شما آمد؟ پس عذاب را بچشيد، كسانىكه ظلم مىكنند ياورى نخواهند داشت.(۳۷)
خدا غيب آسمانها و زمين را مىداند. او آنچه در دلهاست مىداند.(۳۸)
او وجودى است كه شما را در زمين جانشين گذشتگان كرد. كسىكه انكار كرد اين كفر به ضرر خودش است، و كفر افراد كافر فقط به خشم خداوندشان اضافه مىكند، و كفر كافرين فقط به ضرر آنها اضافه مىكند.(۳۹)
بگو: نظر شما درباره شريكانى كه براى خدا درست كردهايد، و به جاى خدا از آنها كمك مىخواهيد چيست؟ به من نشان دهيد كه آنها چه چيزى در زمين خلق كردهاند، يا اينكه آنها در خلقت آسمانها شريك خدا بودهاند؟ آيا به آنها كتابى دادهايم و آنها حالا دليلى از آن دارند؟ اينطور نيست، بلكه ستمكاران به يكديگر وعده دروغ مىدهند.(۴۰)
خدا آسمان و زمين را از نابودى حفظ مىكند، و اگر نابود شوند، كسى بعد از خدا نمىتواند آنها را نگهدارد. خدا بردبار و آمرزنده است.(۴۱)
سختترين قسمها را به خدا خوردند كه اگر پيغمبرى براى آنهابيايد بيشتر از همه امتها هدايت مىشوند، ولى وقتى هشداردهندهاى براى آنها آمد، فقط نفرت آنها را اضافه كرد.(۴۲)
اين كار به سبب تكبر آنها در زمين و نقشههاى بدى بود كه داشتند، در صورتى كه نقشه بد فقط دامن طراحان آن را مىگيرد. آيا غير از اين است كه انتظار كارى را مىكشند كه با گذشتگان شده؟ در طرز كار خدا هيچگاه تغييرى پيدا نمىكنى و هرگز در طرز كار خدا دگرگونى پيدا نمىكنى.(۴۳)
آيا در زمين نگشتند تا ببينند عاقبت كار كسانىكه قبل از آنها بودند چه بود؟ افرادى كه نيروهايشان بيشتر از آنها بود. هيچ چيز در آسمانها و زمين خدا را عاجز نمىكند، چون او دانا و توانا است.(۴۴)
اگر خدا مردم را بهخاطر كارهايى كه مىكردند دچار عذاب مىكرد، جاندارى روى زمين باقى نمىگذاشت، ولى عذابشان را تا مدت معينى عقب مىاندازد. وقتى مهلتشان به سر رسيد، خود خدا به كار بندگانش بينا است.(۴۵)