سوره سجده (۳۲)

مكى و شامل سى آيه

به‏نام خداوند بخشنده مهربان

الم.(۱)

بدون شك نزول قرآن از طرف صاحب‏اختيار همه مردم جهان است.(۲)

آيا مى‏گويند: محمد آن را سر هم كرده؟ اين‏طور نيست، بلكه قرآن حقيقت و از طرف خداوند توست، تا قومى را كه قبل از تو بيم‏دهنده‏اى براى آن‏ها نيامده بود برحذر دارى، شايد راه صحيح را بشناسند.(۳)

خدا وجودى است كه آسمان‏ها و زمين و آنچه را كه ميان آن‏ها است در شش روز (شش مرحله) آفريد. و بعد بر عرش قرار گرفت. ياور و شفيعى غير از او نداريد. آيا توجه پيدا نمى‏كنيد؟(۴)

كار زمين را از آسمان تدبير مى‏كند، بعد در روزى كه مقدار آن به حساب شما هزار سال است، به سوى او بالا مى‏رود.(۵)

او داناى غيب و اشکار، و مقتدر و مهربان است.(۶)

وجودى كه هر چه آفريده به بهترين شكل آفريده، و آفرينش انسان را از گل شروع كرد.(۷)

بعد نسل او را از شيره آبى پست قرار داد.(۸)

بعد او را ساخت، و از روح خود در او دميد، و براى شما گوش و چشم و دل قرار داد. كم شكرگزارى مى‏كنيد.(۹)

گفتند: آيا وقتى ما در زمين ناپديد شديم، دوباره در خلقتى جديد درخواهيم آمد؟ آن‏ها منكر ملاقات خداوندشان هستند.(۱۰)

بگو: فرشته مرگى كه بر شما گمارده شده، جان شما را مى‏گيرد و شما پيش خدابرگردانده مى‏شوید.(۱۱)

كاش موقعى را كه گناه‏كاران سرشان را پيش خداوندشان به زير انداخته‏اند مى‏ديدى، كه مى‏گويند: خداوندا، ديديم و شنيديم، ما را برگردان تا كار صحيح كنيم، ديگر يقين داريم.(۱۲)

اگر مى‏خواستيم هر كسى را هدايت مى‏كرديم، ولى چيزى كه گفتم ثابت شد كه جهنم را از انسان و جن پر مى‏كنم.(۱۳)

پس به علت اين‏كه ديدن امروزتان را فراموش كرديد، عذاب جهنم را بچشيد؛ ما هم شما را فراموش كرده‏ايم و به علت كارهايى كه مى‏كرديد عذاب دايمى را بچشيد.(۱۴)

فقط كسانى به آيات ما ايمان مى‏آورند كه وقتى آيات ما به آن‏ها گفته مى‏شود به سجده مى‏افتند، و به ستايش خداوندشان تسبيح مى‏گويند، و تكبرى نمى‏ورزند.(۱۵)

پهلويشان از رختخواب جدا مى‏شود (بلند مى‏شوند) و خداوندشان را با ترس و اميد مى‏خوانند، و از آنچه روزى آن‏ها ساخته‏ايم انفاق مى‏كنند.(۱۶)

هيچ‏كس نمى‏داند در مقابل كارهايى كه مى‏كند چه پاداش‏هايى، كه چشم را روشن مى‏كند، براى آن‏ها پنهان شده.(۱۷)

آيا كسى‏كه ايمان دارد مثل كسى است كه اطاعت نمى‏كند؟ آن‏ها با هم مساوى نيستند.(۱۸)

اما افرادى كه ايمان آوردند و كار صحيح كردند، به سبب كارهايى كه مى‏كردند در بهشتى كه در آن جا گرفته‏اند پذيرايى مى‏شوند.(۱۹)

اما كسانى‏كه اطاعت نكردند جايشان آتش جهنم است. هر وقت كه بخواهند از آتش بيرون روند به آن برگردانده مى‏شوند و به آن‏ها گفته مى‏شود: عذاب آتشى راكه انكار مى‏كرديد بچشيد.(۲۰)

و حتماً غير از عذاب بزرگ آخرت، در دنيا هم به آن‏ها عذاب مى‏چشانيم، شايد از راه غلط خود برگردند.(۲۱)

چه كسى ظالم‏تر از كسى است كه آيات خداوندش به او گفته شود و او از آن روبرگرداند؟ ما از گناه‏كاران انتقام مى‏گيريم.(۲۲)

ما به موسى كتاب داديم، بنابراين شكى در ديدار او مكن. و ما تورات را راهنماى بنى‏اسرائيل قرار داديم.(۲۳)

چون استقامت به خرج دادند و به آيات ما يقين داشتند، از آن‏ها رهبرانى بوجود آورديم كه به فرمان ما مردم را هدايت مى‏كردند.(۲۴)

خداوند تو حتماً روز قيامت در مورد چيزهايى كه در آن اختلاف داشتند، بين آن‏ها قضاوت خواهد كرد.(۲۵)

آيا برايشان روشن نشده كه نسل‏هاى بسيارى را قبل از اين‏ها هلاك كرديم، و (حالا) اين‏ها در خانه‏هاى آن‏ها راه مى‏روند (زندگى مى‏كنند)؟ در اين كار عبرت‏هايى وجود دارد، آيا نمى‏شنوند؟(۲۶)

آيا نديده‏اند كه ما باران را به سوى زمين خشك مى‏رانيم، و به‏وسيله آن گياهانى بوجود مى‏آوريم كه حيواناتشان و خودشان از آن مى‏خورند؟ آيا نمى‏بينند؟(۲۷)

مى‏گويند: اگر راست مى‏گوييد اين روز داورى كى خواهد بود؟(۲۸)

بگو: ايمان آوردن افراد بى‏ايمان در روز داورى (روز قيامت) فايده‏اى براى آن‏ها ندارد و به آن‏ها مهلتى داده نمى‏شود.(۲۹)

از آن‏ها رو برگردان و انتظار بكش، چون آن‏ها هم انتظار مى‏كشند.(۳۰)