انتهای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها

سوره فرقان (۲۵)

مكى و شامل هفتاد و هفت آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان

بزرگوار است وجودى كه فرقان (جداكننده حق از باطل) را بر بنده اش نازل كرد تا به افراد بشر هشدار بدهد.(۱) وجودى كه فرمانروايى آسمان ها و زمين متعلق به اوست، و فرزندى نگرفته و در فرمانروايى شريكى ندارد، و هر چيزى را خلق و با دقت اندازه گيرى كرده.(۲)

در صورتى كه انسان ها غير از او معبودهايى براى خود گرفته اند كه چيزى را خلق نكرده اند و خودشان هم خلق شده اند، و مالك نفع و ضررى براى خودشان هم نيستند، و مالك مرگ و زندگى و رستاخيز هم نيستند.(۳) افراد بی ايمان گفتند: اين قرآن فقط دروغى است كه پيغمبر سر هم كرده و عده ديگرى در اين كار به او كمك كرده اند. آن ها مرتكب ظلم و تهمت شده اند.(۴) و گفتند: قرآن داستان گذشتگان است كه رونويسى شده و صبح و شب بر او خوانده می شود.(۵) بگو: قرآن را كسی كه اسرار آسمان ها و زمين را می داند نازل كرده، او آمرزنده مهربان است.(۶) گفتند: اين چه جور پيغمبرى است، غذا می خورد و در كوچه و بازار راه می رود؟! چرا فرشته اى با او نازل نشده تا به اتفاق او به مردم هشدار بدهد؟(۷) يا چرا گنجى به او داده نشده يا باغى ندارد كه از آن بخورد؟ ظالم ها گفتند: شما از مردى كه جادو شده پيروى می كنيد.(۸) نگاه كن درباره تو چه حرف هايى می زنند، آن ها گمراه شده اند و راهى پيدا نمی كنند.(۹) بزرگوار است وجودى كه اگر بخواهد بهتر از آن براى تو بوجود می آورد. باغ هايى كه نهرها در آن روان باشد. و براى تو قصرهايى می سازد.(۱۰) حقيقت اين است كه آن ها قيامت را قبول ندارند. ما براى كسی كه قيامت را قبول ندارد آتش جهنم را آماده كرده ايم.(۱۱)

وقتى جهنم آن ها را از دور ببيند، صداى خشم و خروش شديد آن را می شنوند.(۱۲) و وقتى دست و پا بسته با غل و زنجير در جاى تنگى از آن انداخته شوند، آن وقت آرزوى مرگ می كنند.(۱۳) امروز يك بار تقاضاى مرگ نكنيد بلكه بارها تقاضاى مرگ بكنيد.(۱۴) بگو: اين وضع بهتر است يا بهشت هميشگى كه به پرهیزکاران وعده داده شده؟ بهشتى كه پاداش كار خودشان و محل بازگشت آن ها است.(۱۵) هر چه بخواهند در آنجا دارند و هميشه در آن خواهند بود. خداوند تو مسؤول انجام اين وعده است.(۱۶) روزى كه خداوند آن ها و تمام چيزهايى كه غير از خدا بندگى می كردند، دور هم جمع می كند و می گويد: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد؟ يا خودشان گمراه شدند؟(۱۷) معبودهاى آن ها می گويند: خداوندا، تو پاكى، سزاوار ما نيست كه سرورى غير از تو براى خود بگيريم. ولى تو آن ها و پدرانشان را از نعمت ها بهره مند ساختى تا آنجا كه ياد تو را فراموش كردند و هلاك شدند.(۱۸) اين معبودها منكر حرف شما می شوند، و شما توانايى برطرف كردن عذاب را نداريد و نمی توانيد كمكى به خودتان بكنيد. هر كس از شما كه ظلم بكند عذاب بزرگى به او می چشانيم.(۱۹) قبل از تو پيغمبرانى فرستاديم كه غذا می خوردند و در كوچه و بازار راه می رفتند. ما بعضى از شما را وسيله انحراف (يا امتحان) بعضى ساخته ايم كه ببينيم آيا استقامت داريد؟ خداوند تو بينا است.(۲۰)

كسانی كه اميد ديدار ما را ندارند گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نشده اند؟ يا چرا خداوندمان را نمی بينيم؟ آن ها خود را بزرگ شمردند و خيلى سركشى كردند.(۲۱) روزى كه آن ها فرشتگان را ببينند، آن روز مژده اى براى افراد گناه كار وجود ندارد و می گويند: از نعمت خدا محروم شده ايد.(۲۲) ما سراغ هر كارى كه كرده اند میرويم و آن را چون غبار پراكنده می سازيم.(۲۳) در آن روز اهل بهشت بهترين جا و استراحتگاه را دارند.(۲۴) روزى كه آسمان با ابرها شكافته شود و فرشتگان پايين بيايند.(۲۵) در آن روز فرمانروايى واقعى متعلق به خداوند رحمان است و بر كافران روز سختى خواهد بود.(۲۶) روزى كه ظالم دستش را گاز می گيرد و می گويد: كاش با پيغمبر همراهى می كردم.(۲۷) واى بر من، كاش با فلانى دوست نمی شدم.(۲۸) بعد از اين كه قرآن براى من آمد، مرا از آن منحرف ساخت. شيطان انسان را بدون مددكار می گذارد.(۲۹) و پيغمبر (در روز قيامت خواهد) گفت: خداوندا، قوم من قرآن را از خود دور ساختند.(۳۰) به اين ترتيب براى هر پيغمبرى دشمنى از گناه كاران قرار داديم. خداوند تو براى هدايت و ياری كردن كافى است.(۳۱) افراد بی ايمان گفتند: چرا قرآن يكدفعه به پيغمبر نازل نشده؟ همين طور است. براى اين كه دلت را با آن ثابت كنيم، قرآن را آهسته آهسته بر تو خوانديم.(۳۲)

هيچ مثلى را براى تو نمی زنند مگر اين كه ما جواب درست آن را با تفسيرى بهتر براى تو آورده ايم.(۳۳) كسانی كه دمرو به سوى جهنم كشيده و محشور می شوند، جاى بدى دارند و گمراه ترين افراد هستند.(۳۴) به موسى تورات را داديم و برادرش هارون را وزير او ساختيم.(۳۵) و گفتيم: پيش قومى كه منكر آيات ما شدند برويد. درنتيجه آن قوم را نابود كرديم.(۳۶) و قوم نوح را وقتى منكر پيغمبران ما شدند غرق كرديم و آن ها را عبرتى براى مردم قرار داديم، و عذاب پردردى براى افراد ظالم آماده كرده ايم.(۳۷) و عاد و ثمود و اصحاب رس (چاه) و اقوام زيادى راكه بين آن ها بودند هلاك كرديم.(۳۸) و براى هر يك از آن ها مثل ها زديم و همه آن ها را نابود كرديم.(۳۹) مشركان بر شهرى كه باران سنگ بر آن باريده شد گذر كردند. آيا آن را نمی ديدند؟ حقيقت اين است كه آن ها به قيامت اميدى ندارند.(۴۰) وقتى تو را ببينند، تو را به باد تمسخر می گيرند و می گويند: آيا اين همان كسى است كه خدا به رسالت فرستاده؟!(۴۱) اگر ما بر بندگى خدايانمان پافشارى نمی كرديم، نزديك بود ما را از بندگى آن ها منحرف كند. وقتى عذاب را ببينند خواهند دانست چه كسى گمراه تر بوده.(۴۲) آيا كسى كه دلخواه خود را خداى خود ساخته ديدى؟ آيا تو وكيل او هستى؟(۴۳)

آيا خيال می كنى كه بيشتر آن ها می شنوند يا می فهمند؟ آن ها مثل حيوانات هستند، بلكه از حيوانات هم گمراه تر هستند.(۴۴) آيا نديدى كه خداوندت چگونه سايه را می گستراند؟ اگر می خواست آن را بی حركت می ساخت. ما خورشيد را راهنماى آن ساختيم.(۴۵) ما سايه را آهسته جمع كرديم.(۴۶) اوست كه شب را پوشش شما ساخت، و خواب را وسيله استراحت شما گرداند، و روز را براى كار كردن شما قرار داد.(۴۷) اوست كه باد را قبل از رحمتش براى بشارت فرستاد، و از آسمان آب پاك را فرو فرستاديم.(۴۸) تا به وسيله آن سرزمين مرده را زنده كنيم و آن را به حيوانات و انسان هاى زيادى كه خلق كرده ايم بنوشانيم.(۴۹) ما قرآن را در ميان آن ها به صورت هاى مختلف بيان كرديم تا متوجه شوند، ولى بيشتر مردم به خاطر قدرنشناسى از توجه به آن خوددارى كردند.(۵۰) اگر می خواستيم به هر شهرى هشداردهنده اى می فرستاديم.(۵۱) بنابراين از افراد بی ايمان اطاعت نكن و با آن ها جهاد بزرگى بكن.(۵۲) خدا وجودى است كه دو دريا را كنار هم قرار داد؛ اين يكى شيرين و گوارا و اين يكى شور و تلخ؛ و بين آن ها فاصله و مانعى قرار داد.(۵۳) اوست كه انسان را از آب آفريد و او را صاحب نسب و سبب ساخت. خداوند تو توانا است.(۵۴) غير از خدا چيزى را بندگى می كنند كه نفع و ضررى براى آن ها ندارد. افراد بی ايمان بر ضد خداوندشان پشتيبان هم هستند.(۵۵)

ما تو را فقط براى بشارت دادن و هشداردادن فرستاديم.(۵۶) بگو: من به خاطر رسالتم از شما مزدى نمی خواهم جز (آن كه) كسى راهى به سوى خداوندش در پيش گيرد.(۵۷) و به زنده اى كه نمی ميرد توكل كن و با ستايش او، او را تسبيح گوى. خدا براى آگاهى از گناه بندگانش كافى است.(۵۸) وجودى كه آسمان ها و زمين و آنچه را كه بين آن ها است در شش مرحله خلق كرد، سپس بر عرش قرار گرفت، خداوند رحمان است. از شخص آگاه درباره او سؤال كن.(۵۹) وقتى به آن ها گفته شودکه به خداى رحمان سجده كنيد، می گويند: رحمان كيست؟ آيا به چيزى كه به ما دستور می دهى سجده كنيم؟ و نفرت آن ها بيشتر می شود.(۶۰) پاك است خدايى كه در آسمان برج هايى آفريد و در آن چراغ خورشيد و ماه تابان را قرار داد.(۶۱) او خدايى است كه شب و روز را، براى كسی كه بخواهد يادآورى كند يا بخواهد سپاسگزارى كند، جايگزين هم قرار داد.(۶۲) بندگان خداوند رحمان افرادى هستند كه به آرامى روى زمين راه می روند، و وقتى افراد نادان آن ها را مورد خطاب قرار دهند، با مسالمت به آن ها جواب می دهند.(۶۳) و افرادى هستند كه شب را در حال سجده و قيام براى خداوندشان به سر می برند.(۶۴) افرادى كه می گويند: خداوندا، عذاب جهنم را از ما برگردان، چون عذاب آن دايمى است.(۶۵) جهنم جا و اقامتگاه بدى است.(۶۶) افرادى كه وقتى خرج می كنند، زیاده روی نمی كنند و خست هم به خرج نمی دهند و روشى بين اين دو حالت دارند.(۶۷)

و افرادى كه با خدا معبود ديگرى را به كمك نمی خوانند و انسانى را كه خداوند جانش را محترم داشته نمی كشند مگر به حق، و زنا نمی كنند. كسی كه چنين كارى كند مجازات كار خود را می بيند.(۶۸) عذاب او روز قيامت دوبرابر می شود و هميشه با خوارى در آن می ماند.(۶۹) مگر كسی كه توبه كند و ايمان بياورد و عمل درست بكند. آن ها كسانى هستند كه خدا بدی هايشان را تبديل به خوبى می كند. خدا آمرزنده و مهربان است.(۷۰) هر كس كه توبه كند و (از آن پس) عمل درست انجام دهد، كسى است كه توبه اش واقعى است.(۷۱) افرادى كه شهادت دروغ نمی دهند، و وقتى با كار بيهوده اى برخورد كنند با بزرگوارى از كنار آن رد می شوند.(۷۲) افرادى كه وقتى آيات خداوندشان به آن ها گفته شود، كر و كور با آن برخورد نمی كنند.(۷۳) افرادى كه می گويند: خداوندا، به ما همسران و فرزندانى بده كه چشم ما را روشن كنند و ما را امام (پيشواى) پرهیزکاران گردان.(۷۴) آن ها كسانى هستند كه به خاطر صبرى (مقاومتى) كه كردند، غرفه هاى بهشت به آن ها پاداش داده می شود و در آنجا با خوش آمد گويى و سلام روبرو می شوند.(۷۵) هميشه در آن خواهند بود. بهشت جا و اقامتگاه خوبى است.(۷۶) بگو: اگر دعاى شما نباشد خداوندم چه توجهى به شما بكند؟ شما انكار كرديد، نتيجه اين كار را خواهيد ديد.(۷۷)

ابتدای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها