انتهای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها

سوره مؤمنون (۲۳)

مكى و شامل يكصد و هجده آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان

افراد باايمان موفق و رستگار شده اند.(۱) افراد باايمانى كه در نمازشان متواضع هستند.(۲) و از كار بيهوده روگردان هستند.(۳) و زكات می دهند.(۴) و عفت خود را حفظ می كنند.(۵) مگر از همسرها و كنيزانشان، چنين افرادى مورد سرزنش نيستند.(۶) كسانی كه دنبال غير از آن بروند تجاوزكار هستند.(۷) افرادى كه امانت و عهد خود را مراعات می كنند.(۸) و مواظب نمازشان هستند.(۹) آن ها وارث بهشت هستند.(۱۰) بهشت را به ارث می برند و هميشه در آن هستند.(۱۱) ما انسان را از شيره گِل خلق كرديم.(۱۲) بعد او را به صورت نطفه اى در رحم قرار داديم.(۱۳) بعد نطفه را به صورت علقه (به شکل زالو)درآورديم و علقه را مضغه (مثل گوشت جويده) ساختيم و از آن استخوان ساختيم و استخوان را با گوشت پوشانديم و بعد انسان ديگرى بوجود آورديم. بنابراين خدايى كه بهترين آفريننده است مبارك است.(۱۴) بعداً شما می ميريد.(۱۵) و روز قيامت زنده می شويد.(۱۶) بالاى سر شما هفت راه آفريديم و از مخلوقات خود غافل نيستيم.(۱۷)

و از آسمان باران را به اندازه پايين فرستاديم و آن را در زمين جا داديم، و ما می توانيم آن را از بين ببريم.(۱۸) و به وسيله آن باغ هاى خرما و انگور براى شما بوجود آورديم كه در آن ميوه هاى زيادى وجود دارد كه از آن می خوريد.(۱۹) و درخت زيتونى كه در كوه سينا می رويد كه روغن دارد و خورشى براى خورندگان است.(۲۰) و چهارپايان براى شما مايه عبرت هستند، از شيرى كه در شكم آن ها است به شما می نوشانيم و منافع زيادى براى شما دارند و گوشت آن ها را می خوريد.(۲۱) و سوار آن و سوار كشتى می شويد.(۲۲) ما نوح را پيش قومش فرستاديم. او به قومش گفت: اى قوم من، خدا را بندگى كنيد، معبودى غير از او براى شما وجود ندارد، آيا از عذاب خدا پرهيز نمی كنيد؟(۲۳) سران كافر قومش گفتند: نوح آدمى مثل شما است، می خواهد بر شما سرورى كند، اگر خدا می خواست (مردم را هدايت كند) فرشته هايى می فرستاد، ما چنين چيزى در زمان اجداد خود نشنيده ايم.(۲۴) اين آدمى است كه ديوانه شده، منتظر باشيد تا بميرد.(۲۵) نوح گفت: خداوندا، مرا در مقابل انكار آن ها يارى كن.(۲۶) ما به او وحى كرديم كه زير نظر و وحى ما كشتى را بساز. وقتى دستور ما صادر شد و آب از تنور فوران كرد، از هر نوع حيوان يك جفت و افراد خانواده ات را سوار كشتى كن، به غير از كسی كه قبلاً درباره او تصميم گرفته شده، و درباره افرادى كه ظلم می كردند با من حرف نزن، چون آن ها غرق خواهند شد.(۲۷)

و وقتى تو و كسانی كه با تو هستند سوار كشتى شديد بگو: ستايش اختصاص به خدايى دارد كه ما را از قوم ظالم نجات داد.(۲۸) و بگو: خدايا، مرا در جاى پربركتى پايين بياور، تو بهترين فرودآورنده اى.(۲۹) در اين داستان عبرت هايى وجود دارد و ما مردم را امتحان می كنيم.(۳۰) بعد از آن ها افراد ديگرى بوجود آورديم.(۳۱) و در بين آن ها پيغمبرى از خودشان فرستاديم كه به آن ها بگويدکه بندگى خدا را بكنيد، معبودى (كسی كه در مقابل او احساس و ابراز كوچكى كنيد و از دستورهايش بی چون و چرا پيروى كنيد) غير از او براى شما وجود ندارد. آيا خود را از خدا حفظ نمی كنيد؟(۳۲) سران كافر قومش كه منكر آخرت بودند و در زندگى دنيا آن ها را به ناز و نعمت رسانده بوديم، گفتند: اين آدمى مثل شماست، از آنچه شما می خوريد می خورد و از آنچه می نوشيد می نوشد.(۳۳) اگر از آدمى مثل خودتان اطاعت كنيد ضرر كرده ايد.(۳۴) آيا به شما وعده می دهد كه پس از اين كه مرديد و خاك و استخوان شديد، دوباره زنده می شويد؟! (۳۵) امكان وعده اى كه به شما داده می شود بسيار كم است.(۳۶) غير از اين زندگى دنيا چيزى نيست، می ميريم و زنده می شويم، و براى پس دادن حساب دوباره زنده نمی شويم.(۳۷) او مردى است كه به خدا افترا می زند و ما به او ايمان نداريم.(۳۸) او (پيغمبرشان) گفت: خدايا، مرا در مقابل انكارى كه می كنند يارى كن.(۳۹) خدا گفت: بزودى از كارشان پشيمان می شوند.(۴۰) پس به حق دچار رعد شدند و آن ها را مثل خاشاك كرديم. كسانی كه ظلم می كنند از رحمت خدا دورند.(۴۱) بعد از آن ها افراد ديگرى را بوجود آورديم.(۴۲)

هيچ امتى از مهلتى كه براى عذاب آن ها تعيين شده پيشى نمی گيرد و عقب نمی افتد.(۴۳) بعد پيغمبران خود را پشت سر هم فرستاديم. هر وقت پيغمبرى پيش امتى آمد، منكر رسالت او شدند و بعضى از آن ها را دنبال بعضى ديگر نابود كرديم و آن ها را به صورت افسانه درآورديم. رحمت خدا از كسانی كه ايمان نمی آورند دور است.(۴۴) بعد موسى و برادرش هارون را با آيات خودمان و دليل روشنى پيش فرعون و سران كشورش فرستاديم، ولى آن ها تكبر ورزيدند و گروهى برتری طلب بودند.(۴۵ و ۴۶) گفتند: آيا به دو تا آدم مثل خودمان ايمان بياوريم؟! در صورتى كه قوم آن ها بنده ما هستند.(۴۷) درنتيجه آن ها را به دروغگويى متهم كردند و از كسانى بودند كه هلاك شدند.(۴۸) و به موسى كتاب داديم، شايد آن ها هدايت شوند.(۴۹) و عيسى فرزند مريم و مادرش را نشانه اى از قدرت خود ساختيم و آن ها را بر تپه اى كه قرارگاه و آب روان داشت جا داديم.(۵۰) اى پيغمبران، از خوردنی هاى پاك بخوريد و كار درست بكنيد. من از كارهايى كه می كنيد باخبرم.(۵۱) و اين امت شماست، يك امت و من خداوند شما هستم، لذا از نافرمانى من برحذر باشيد.(۵۲) اما مردم دين خود را فرقه فرقه كردند و هر دسته اى به روشى كه دارند دلخوشند.(۵۳) بگذار تا مدتى در غفلت خود بمانند.(۵۴) آيا خيال می كنند كه به وسيله مال و فرزندى كه به آن ها داده ايم می خواهيم خيرى به آن ها برسانيم؟ اين طور نيست، آن ها توجه ندارند.(۵۵ و ۵۶) كسانی كه از خوف خداوندشان هراسانند،(۵۷) و به آيات خداوندشان ايمان دارند،(۵۸) و براى خداوندشان شريكى نمی گيرند،(۵۹)

و از آنچه به آن ها داده شده (در راه خدا) می دهند، و از اين كه پيش خدايشان برمی گردند قلباً می ترسند،(۶۰) كسانى هستند كه در كارهاى خير عجله دارند و در آن بر هم پيشى می گيرند.(۶۱) ما هر كس را فقط به اندازه تواناييش موظف می كنيم و كتابى داريم كه به حق سخن می گويد و به آن ها ظلمى نمی شود.(۶۲) اين طور كه فكر می كنند نيست، بلكه دل آن ها توجهى به اين حقيقت ندارد و كارهاى ديگرى غير از آن دارند كه آن كارها را انجام می دهند.(۶۳) وقتى كه افراد غرق در نعمت آن ها را دچار عذاب كنيم، آن وقت شيون می كنند.(۶۴) شيون نكنيد، از طرف ما به شما كمك نخواهد شد.(۶۵) آيات من بر شما خوانده می شد ولى شما اعراض كرده و به عقب برمی گشتيد.(۶۶) و در مقابل آن تكبر داشتيد و شب ها افسانه سرايى و بدگويى می كرديد.(۶۷) آيا درباره اين سخنان فكر نمی كنيد؟ يا به خاطر اين است كه چيزى براى آن ها آمده كه براى پدران گذشته آن ها نيامده بود؟(۶۸) يا پيغمبرشان را نمی شناختند كه منكر او هستند؟(۶۹) يا می گويندکه ديوانه است؟ پيغمبر حقيقت را براى ايشان آورده، ولى بيشتر آن ها حقيقت را دوست ندارند.(۷۰) اگر حق از دلخواه آن ها پيروى می كرد، آسمان ها و زمين و تمام كسانی كه در آن هستند تباه می شدند، ولى ما ذكر احوال خودشان را براى آن ها آورده ايم و آن ها از ذكر حال خودشان روگردانند.(۷۱) يا از آن ها مزدى میخواهى؟ مزد خداوندت بهتر است و او بهترين روزی دهنده است.(۷۲) تو آن ها را به راه راست دعوت می كنى.(۷۳) و كسانی كه به آخرت ايمان ندارند از راه راست منحرف هستند.(۷۴)

اگر به آن ها رحم كنيم و ضرر را از آن ها دفع كنيم، در حالی كه سرگردانند، در طغيان خود اصرار می كنند.(۷۵) آن ها را دچار عذاب كرديم، ولى آن ها در مقابل خداوندشان سر فرود نياوردند و زارى نكردند،(۷۶) تا وقتى كه درى از عذاب شديد را بر آن ها باز كرديم، آن وقت نااميد شدند.(۷۷) اوست كه براى شما گوش و چشم و دل بوجود آورده، تشكرى كه می كنيد كم است.(۷۸) اوست كه شما را در زمين بوجود آورد و پيش او جمع آورى می شويد.(۷۹) اوست كه زنده می كند و می ميراند و رفتن و آمدن شب و روز به دست اوست، آيا نمی فهميد؟(۸۰) آن ها مثل حرفى كه گذشتگان گفتند می زنند.(۸۱) گفتند: آيا وقتى ما مرديم و خاك و استخوان شديم، دوباره زنده می شويم؟(۸۲) قبلاً به ما و پدرانمان اين وعده داده شده، اين افسانه گذشتگان است.(۸۳) بگو: اگر علمى داريد، بگوييد كه زمين و افرادى كه در آن هستند مال كيست؟(۸۴) خواهند گفت: مال خداست. بگو: آيا متوجه نمی شويد؟(۸۵) بگو: صاحب اختيار آسمان هاى هفتگانه و مالك عرش بزرگ چه كسى است؟(۸۶) خواهند گفت: خداست. بگو: آيا از نافرمانى خدا نمی ترسيد؟(۸۷) بگو: اگر می دانيد بگوييد كه فرمانروايى همه چيز در دست چه كسى است، كه پناه می دهد و به كسى در مقابل او پناه داده نمی شود؟(۸۸) خواهند گفت: اين ها مال خداست. بگو: پس چطور جادو می شويد؟(۸۹)

ما حق را براى آن ها آورديم و آن ها دروغ می گويند.(۹۰) خدا فرزندى نگرفته و خداى ديگرى با او نبوده، چون آن وقت هر خدايى مخلوقات خود را به سويى می برد، و بعضى از آن ها بر بعضى برترى می جستند. خدا از اين چيزهايى كه می گويند پاک است.(۹۱) خدا داناى غيب و آشكار است، بنابراين از چيزهايى كه شريك او می سازند بالاتر است.(۹۲) بگو: اى خداوند من، كاش عذابى كه به آن ها وعده داده می شود، به من نشان می دادى.(۹۳) خداوندا، مرا جزو افرادى كه ظلم می كنند قرار نده.(۹۴) ما می توانيم عذابى راكه به آن ها وعده داده شده در زمان تو عملى كنيم و به تو نشان دهيم.(۹۵) بدى را با بهترين طرز جواب بده، ما چيزهايى را كه می گويند بهتر می دانيم.(۹۶) بگو: خداوندا، از وسوسه شيطان ها به تو پناه می برم.(۹۷) و از اين كه سراغ من بيايند به تو پناه می برم.(۹۸) وقتى كه مرگ سراغ يكى از آن ها بيايد، می گويد: خداوندا، مرا برگردان،(۹۹) تا اعمال درستى راكه ترك كرده بودم انجام بدهم. نه، اين طور نيست، اين حرفى است كه او می زند. پشت سر آن ها تا روز قيامت فاصله ايست.(۱۰۰) وقتى در صور دميده شود، در آن روز هيچگونه خويشاوندى ميان آن ها وجود ندارد و از حال همديگر هم سؤال نمی كنند.(۱۰۱) كسانی كه ميزانشان سنگين باشد، موفق و رستگار هستند.(۱۰۲) و افرادى كه ميزانشان سبك باشد، اشخاصى هستند كه خودشان ضرر كرده اند و هميشه در جهنم خواهند بود.(۱۰۳) آتش صورتشان را می سوزاند و در آنجا صورتشان در هم است.(۱۰۴)

آيا شما نبوديد كه وقتى آيات من بر شما خوانده می شد، می گفتيدکه اين حرف ها دروغ است؟(۱۰۵) می گويند: خداوندا، بدبختى ما بر ما غلبه كرد و گمراه بوديم.(۱۰۶) خداوندا، ما را از آن بيرون ببر، اگر اين كار را تكرار كرديم ستمكار هستيم.(۱۰۷) خدا گويد: در آن گم شويد و با من حرف نزنيد.(۱۰۸) عده اى از بندگان من می گفتند: خداوندا، ايمان آورديم، ما را بيامرز و به ما رحم كن و تو بهترين رحم كننده هستى.(۱۰۹) شما آن ها را مسخره می كرديد و به آن ها می خنديديد تا آنجا كه ياد مرا از خاطر شما بردند.(۱۱۰) من امروز به خاطر صبرى كه كردند به آن ها پاداش دادم. آن ها موفق هستند.(۱۱۱) خدا گفت: چند سال در زمين مانديد؟(۱۱۲) گفتند: يك روز يا قسمتى از روز، از كسانی كه می توانند آن را حساب كنند بپرس.(۱۱۳) خدا گويد: فقط مقدار كمى مانديد، اگر واقعيت را می دانستيد.(۱۱۴) آيا خيال كرده ايد كه ما شما را بيهوده آفريده ايم؟ و پيش ما برگردانده نمی شويد؟(۱۱۵) خدا، فرمانرواى حقيقى، والا و بلندمرتبه است. معبودى (كسی كه انسان بنده و مطيع محض و بی چون و چراى دستورها و نظرهاى او باشد) غير از او كه صاحب عرش كريم است وجود ندارد.(۱۱۶) كسی كه با خدا معبود ديگرى را بخواند هيچ دليلى براى اين كار خود ندارد. حساب او پيش خداوندش محفوظ است. مسلماً افراد بی ايمان رستگار نمی شوند.(۱۱۷) بگو: خداوندا، مرا بيامرز و به من رحم كن. تو بهترين رحم كننده هستى.(۱۱۸)

ابتدای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها